Vers 17-2: Voor onszelf zorgen

• Zorg goed voor onszelf en onze karma
• Laat je niet afleiden door gehechtheid

41 Gebeden om te cultiveren bodhicitta: Vers 17-2 (Download)

Gisteren hadden we het over nummer 17:

"Mag ik de deur naar de lagere levensvormen voor alle wezens sluiten."
Dit is het gebed van de bodhisattva bij het sluiten van een deur.

We spraken erover dat voordat we kunnen praten over het sluiten van de deur naar lagere wedergeboorte voor andere bewuste wezens, we de deur naar lagere wedergeboorte voor onszelf moeten sluiten, want als we in de lagere rijken terechtkomen, is er in een toekomstig leven geen mogelijkheid om ten goede komen aan anderen totdat we een betere wedergeboorte hebben. Als we echt om anderen geven, moeten we ook op een goede manier voor onszelf zorgen.

Ik denk dat dit heel belangrijk is, want soms krijgen we de grappige gedachte dat: "Oh, ik offer gewoon alles op voor anderen, dus ik ga alles weggeven wat ik heb en ik ga mezelf gewoon dood werken omdat ik' ik werk voor anderen...' En het werkt niet. We moeten praktisch zijn en voor onszelf zorgen, voor onze gezondheid zorgen, voor onze zorgen lichaam, zorg voor ons karma zodat we in het toekomstige leven een goede wedergeboorte hebben en dus geen laag zelfbeeld of gehechtheid leiden ons hiervan af.

Soms gaan we met een laag zelfbeeld, "Oh, ik ben het niet waard om verzorgd te worden of ik moet alles opofferen, alles weggeven voor de Dharma omdat ik het niet verdien om iets te hebben", en dat is niet goed, weet je, omdat we praktisch moeten zijn en ook moeten geven, niet vanuit het gevoel dat ik het niet waard ben, maar vanuit het gevoel dat ik het waard ben en vrijgevig ben. Snap je wat ik bedoel?

Hetzelfde geldt voor het beschermen van onze karma. Toen ik zei, laten we ons er niet door laten afleiden gehechtheid, soms uit gehechtheid aan één voelend wezen kunnen we de mogelijkheid opgeven om veel levende wezens te helpen. Wat gebeurt daar dan mee gehechtheid komt dat door de gehechtheid, we creëren veel negatieve acties en we profiteren niet van ons kostbare menselijke leven. Dan belanden we bij de volgende wedergeboorte in de lagere rijken, ook al vertelden we onszelf deze wedergeboorte dat we anderen goed deden door aan hen gehecht te zijn en te doen wat ze willen. Op de werkelijke lange termijn profiteren we niet van hen, want als we de volgende keer geen goede wedergeboorte hebben, hoe kunnen we die mensen dan helpen?

In Dharma is het erg belangrijk om goed voor onszelf te zorgen, niet omdat we egocentrisch zijn, niet omdat we egoïstisch zijn, maar omdat we onze lichaam en gezondheid, we moeten een positieve gemoedstoestand behouden, zodat we goed kunnen creëren karma ten behoeve van anderen, omdat we met elkaar verweven zijn. Zoals ik al zei, soms krijgen mensen deze grappige geest: “Ik zal gewoon alles weggeven omdat ik de bodhisattva's vrijgevigheid', en dan hebben ze geen geld voor eten en wordt het een echt probleem voor de mensen om hen heen. Of ze hebben geen plek om te wonen en de mensen om hen heen zeggen: "Oh, wat moet ik doen, ik wil niet dat je op straat komt te staan." Dat is niet goed voor de mensen om ons heen.

Als we worden afgeleid door gehechtheid en we komen terecht in een lager rijk, we kunnen dan niemand helpen en zelfs dit leven niet als we worden afgeleid door gehechtheid aan een of twee mensen, dan geven we de kans op om zovelen te helpen.

Het is heel belangrijk om helder over deze dingen na te denken en het gevoel te hebben dat we doeltreffende, waardevolle mensen zijn die dat kunnen, omdat we vriendelijk proberen te zijn voor anderen omdat we hen respecteren en zien als waardevolle mensen. gevoel voor onszelf ook, nietwaar? En om onszelf te respecteren en te voelen dat we de moeite waard zijn, en dat is niet egocentrisch zijn.

Als we onszelf meer koesteren dan alle anderen, dan is dat egocentrisch zijn. Als we denken: "Mijn geluk is belangrijker dan dat van iemand anders, vergeet anderen", dan zijn we egocentrisch. Maar we moeten niet naar het andere uiterste gaan en zeggen: 'Ik ben totaal waardeloos', en dan ons potentieel niet gebruiken en dan zelfs fysiek een last voor anderen worden. Snap je wat ik bedoel? Dit is belangrijk.

We willen de genotzuchtige geest, die de geest van is, verlaten gehechtheid, maar we moeten onszelf en onze eigen deugdzame kwaliteiten respecteren en die gebruiken ten voordele van anderen. Niet alleen “Ik heb deugdzame eigenschappen, dus ik ga ze gebruiken, en dan word ik een toppersoon in het klooster, mensen zullen me prijzen, ze zullen me veel geven het aanbieden van," dat is onzin. Respecteer onze deugdzame eigenschappen, maak er gebruik van, want ze zijn er en we gebruiken ze voor het welzijn van iedereen.