Vers 74: Elk moment is belangrijk

• We hebben intenties in elk moment
• Elke keuze die we in elke seconde maken, kan ons in een andere richting leiden
• Hoe kleine dingen, kleine beslissingen, een grote impact kunnen hebben op ons leven
• Het belang van nadenken over onze keuzes

Juweeltjes van Wijsheid: Vers 74 (Download)

Wat is de vastberadenheid die niet door anderen wordt ondermijnd?
Zich bewust beschermen tegen negatieve invloeden van anderen.

Als je jezelf met bewustzijn bewaakt, zal dat besluit om jezelf met bewustzijn te bewaken en echt goed te oefenen niet worden ondermijnd.

Hier is het best interessant om te bedenken dat we op elk moment intenties hebben, op elk moment dat we beslissingen nemen. Dus deze mentale factor van intentie, waarvan sommige leerstellingen zeggen: is karma, dat we altijd intenties hebben, we nemen altijd beslissingen, we maken altijd keuzes. En elke keuze die we in elke fractie van een seconde maken, kan ons in een andere richting leiden. Dus op elk moment zijn er eigenlijk heel veel mogelijkheden, afhankelijk van wat we op dat specifieke moment kiezen. Als we ons daar niet van bewust zijn, en als we ons niet bewust zijn van wat er in onze geest omgaat, dan doen we alles gewoon uit gewoonte, automatisch, door de kracht van gewoon de gewoonte en de kracht van vertrouwdheid. En als we dan in ons leven kijken, zien we onszelf dezelfde beslissing spelen, of dezelfde scène spelen, steeds opnieuw en opnieuw in ons leven. En als deze scènes ons meer verwarring en ongeluk in ons leven brengen, dan komen we nergens, behalve om te gaan zitten en te zeggen: "waarom ik?" Omdat we gewoon uit gewoonte handelen en hetzelfde herhalen.

Je zult mensen zien die de ene disfunctionele relatie na de andere aangaan, en alle relaties lijken op de een of andere manier op elkaar, omdat de persoon gewoon uit gewoonte reageert. Of, als we een bepaald zelfbeeld hebben, alsof het naar boven is gekomen, als we denken: "Nou, ik ben niet erg slim", en dan blijven we die gedachte steeds maar weer hebben, en dan wordt het hoe we de wereld zien, hoe we handelen, en we leren nooit iets, eigenlijk omdat we het niet eens proberen, omdat we onszelf al vertellen dat we het niet kunnen.

Als we echt naar elk gebied in ons leven kijken, vooral de gebieden waar we ons niet goed voelen over ons gedrag, of goed over onze emoties, om echt te stoppen en te overwegen dat we op elk moment eigenlijk een keuze hebben over wat we kunnen doen - als we ons bewust zijn. Als we ons niet bewust zijn, dan is de keuze eigenlijk weg, want het is gewoon de impuls van de vroegere energie die ons draagt. Maar als we ons bewust zijn, kunnen we verschuiven en een andere richting inslaan.

Ik zei laatst dat we soms heel kleine dingen doen die grote gevolgen kunnen hebben, en als we hier echt over nadenken - elk moment is een kans - dan kunnen kleine momenten grote gevolgen hebben, omdat ze ons volledig in een andere richting brengen, of in het herhalen van oude gewoontes, of gewoon uitdragen wat er op dat moment in je hoofd opkomt zonder daar enige duidelijkheid over te hebben.

Nogmaals, ik kom hier terug op de situatie in Ferguson. Er was een moment waarop Michael Brown ervoor koos om midden op straat te lopen. Wat zou er gebeurd zijn als hij er op dat moment voor had gekozen in plaats daarvan op het trottoir te lopen? Alles zou compleet anders zijn geweest. Alles. Er was een moment waarop Darren Wilson, volgens de manier waarop de politie in Ferguson werkte, niet naar buiten stapte om met de mensen te praten of de mensen te leren kennen, ze schreeuwden gewoon bevelen terwijl ze voorbij reden. (Dat schept duidelijk geen goede relaties met de politiegemeenschap.) Dus hier is Michael midden op straat. Dat is één ding. Maar toen besloot Wilson naar hem te schreeuwen: "Ga uit het midden van de straat." Wat zou er gebeurd zijn als hij in plaats daarvan uit de auto was gestapt en met Michael Brown was gaan praten? Of wat zou er gebeurd zijn als hij niet zo'n groot ding had gemaakt van iemand die midden op straat liep? Omdat hij zich dat zou hebben herinnerd toen hij een tiener was, hij het ook deed. Er waren dus al die kleine momenten waarop mensen bepaalde beslissingen namen, en waarschijnlijk zonder veel duidelijkheid, maar gewoon door de kracht van eerdere gewoonten. En het leek me, in het geheel, dat een eigenschap die ze gemeen hadden, was dat geen van beiden het leuk vond dat de ander hem vertelde wat hij moest doen, of dat ze krachtiger leken te zijn. Dus ze waren allebei bezig met, weet je, "Ik ga krachtiger worden." Ik wed dat, om verschillende redenen, dat waarschijnlijk een soort gewoontepatroon is geweest in beide levens. Misschien was de reden van Michael vanwege het ervaren van racisme. Misschien was de reden van Darren wat er in zijn familie gebeurde, hoe hij werd behandeld toen hij opgroeide. Het kan dus uit verschillende richtingen zijn gekomen, maar diezelfde mentale factor van "Ik zal hoe dan ook bovenaan staan" - die we allemaal hebben, nietwaar? En we gaan er allemaal op verschillende manieren mee om. Jongens spelen het vaak fysiek uit. Vrouwen vinden andere manieren om het te doen. Maar zie je, slechts een kleine beslissing zet hele netwerken van resultaten op gang die niet alleen jezelf maar zoveel mensen beïnvloeden.

Als we ons bewust kunnen worden van dit soort keuzes die we maken, dan is er op elk moment de mogelijkheid om dingen in een andere richting te sturen.

En ik herinner me net een van de jongens aan wie ik schreef in de gevangenis, die een gevangenisstraf van 20 jaar had gekregen voor drugshandel - hij was blijkbaar een van de grootste dealers van Zuid-Californië, en hij verdiende er een fortuin mee. Had veel auto's, bla bla. Maar toen hij een aantal jaren in de gevangenis zat, had hij genoeg tijd om zijn leven te herzien, en hij schreef me en zei: "Weet je, ik kan zien hoe ik hier ben gekomen door eerder in mijn leven vele, vele beslissingen te nemen. Sommigen van hen hebben zelfs kleine beslissingen genomen, ik besloot dit te doen, dus ontmoette ik die persoon die me op deze manier beïnvloedde en toen raakte ik erbij betrokken en da da da….”

Het gaat erom dat we echt nadenken over onze keuzes. Omdat dit elk moment is dat we ze maken. Elk moment maken we ze.

“Jezelf bewust beschermen tegen negatieve invloeden van anderen.” Alsof we aan het praten waren, met wie we rondhangen…. De mensen met wie we zijn, zijn een van de belangrijkste invloeden die we hebben. En toch staan ​​we er vaak niet echt bij stil. We blijven niet zitten en denken: "O, ik zal erg beïnvloed worden door de omgeving waarin ik me begeef en door de mensen met wie ik omga." En we gaan niet zitten en kijken naar de omgevingen waarin we verkiezen te zijn, de mensen waarmee we omgaan, en nadenken over goed, hoe zullen deze mij beïnvloeden? Daar denken wij niet aan. We zijn gewoon... nou ja, wat het ook lijkt dat ons het gelukkigst gaat maken op dat moment, wat er ook leuker uitziet, het zal ons meer brengen van wat we op dat moment ook maar willen, we gaan er gewoon voor uit de kracht van gehechtheid en egocentrisme, zonder ooit te denken: "Wat is het resultaat op lange termijn?"

We kunnen zien, als Dharma-beoefenaars, dat de omgeving waarin we onszelf plaatsen cruciaal is om een ​​Dharma-beoefening bij elkaar te kunnen houden. Omdat we niet echt sterk zijn in deugd als we alleen zijn. Vooral als we omringd zijn door andere mensen die willen zitten en…. Ik bedoel gewoon iets dat schijnbaar onschuldig is in de samenleving, zoals zitten en een film kijken op zaterdagavond. En toch niet denken: “Waar denk ik aan als ik naar deze film kijk en naar de seks en het geweld? Wat brengt dat in mij op?” Daar denken wij niet aan. Dus als resultaat brengen we onszelf in allerlei situaties die de zaden van onze niet-deugd water geven terwijl we in feite willen veranderen, maar we plaatsen onszelf niet in de situaties of hangen niet rond de mensen die gaan water geven de zaden van deugd. Of soms zijn we in de buurt van de mensen die die zaden water geven, maar vanwege onze vorige gewoonte houden we er niet van. Je weet wel? En we vinden dit, weet je, je bent in het klooster en je bent in een slecht humeur en iemand komt naar je toe en zegt: "Goh, je lijkt een beetje boos vandaag, is er een manier waarop ik kan helpen? Of wil je erover praten?” "NEE! Laat me alleen!" En dus, gewoon uit gewoonte, zijn we zelfs in een goede omgeving of in de buurt van goede mensen, maar we kunnen het niet zien, en dus kunnen we er geen voordeel uit halen. Dus het hele ding gaat over echt zitten en nadenken over deze dingen, zodat we op elk moment voorzichtig kunnen zijn met wat we besluiten te doen, wetende dat het invloed heeft op…. Je weet wel? Als je hier een bocht naar links maakt, zal het invloed hebben op zoveel andere bochten die je daar maakt. Die zijn anders dan wanneer je een bocht naar rechts maakt. Soms zou je een bocht naar rechts kunnen maken en dan om het blok heen komen en dan naar links gaan, wat de juiste manier was. Dat is goed. Maar soms maak je een bocht naar rechts en raak je helemaal verdwaald in een labyrint.

[In reactie op het publiek] Je hebt het over een sollicitatiegesprek voor een baan met een minimumloon, maar in het interview vroeg de man je "vertel me over je vrienden", en hoe .... Dat is eigenlijk een heel slimme vraag om te stellen tijdens een interview, want het vertelt echt veel over de persoon, nietwaar?

[In reactie op het publiek] Weet je, het idee dat Darren Wilson uit de auto stapt en met Michael praat, lijkt onmogelijk vanuit het oogpunt van: hij is op een bepaalde manier als agent opgeleid, en die specifieke politieafdeling heeft zijn agenten getraind in een bepaalde manier. Andere politiediensten trainen hun agenten niet om zo te handelen. Ze vertellen hun politie om naar buiten te gaan en te lopen en de mensen te leren kennen die in de gemeenschap wonen. Maar nogmaals, vanwege de kracht van de gewoonte, de kracht van de training, dan…. En dit was zijn excuus al die tijd, is: "Ik volgde gewoon het protocol." Alsof het volgen van het protocol deugdzaam maakt wat je doet.

Ook, alleen al in termen van kleine beslissingen, denk ik dat mijn aanwezigheid hier vandaag afhangt van een dag in 1975, de beslissing nemen om naar Bodhi Tree Bookstore te gaan en naar de flyers aan de muur te kijken. Hoe onschuldig is dat? En het hangt af van de enige keuze van de non die de flyer daar heeft geplaatst om naar Bodhi Tree Bookstore te gaan en daar een flyer te plaatsen. Ze had daar niet heen kunnen gaan. Ze had naar een andere plaats kunnen gaan. Ik zou nooit de flyer hebben gevonden, mijn leraren hebben ontmoet, (etc). En dus zie je soms deze kleine dingen in je leven die later grote gevolgen hebben.

[In reactie op het publiek] Dus toen je in Seattle op Capitol Hill was…. (Capitol Hill heeft daar elk type persoon, en wat er ook maar in Capitol Hill zou kunnen gebeuren, gaat door. Het is een van die buurten.) En toch liep de politie daar op straat, ze kenden de winkeliers, je woont daar, je zou zie dezelfde politieagenten. Dus je zou het gevoel hebben: "Oh, als er iets gebeurt, ik ken deze mensen, ik kan naar hen toe voor hulp." Terwijl als ze door de politie zouden rijden in auto's, je hun gezichten niet eens kunt zien en er geen gevoel van verbondenheid is.