Ethisch gedrag en voorschriften

• De hogere opleiding van ethisch gedrag
• De voordelen van het nemen voorschriften
• De acht soorten pratimoksha of individuele bevrijding voorschriften
• Vijf factoren die leiden tot overtreden voorschriften en hoe u ze kunt tegengaan?

Easy Path 26: ethisch gedrag en voorschriften (Download)

In de voorgaande weken hebben we nagedacht over de eerste twee van de vier waarheden voor arya's: echte dukkha of de onbevredigende voorwaarden waarin we leven als wezens in een cyclisch bestaan ​​en ook de ware oorsprong, de oorzaken – onwetendheid, kwellingen, vervuilde karma- die al deze onbevredigende omstandigheden veroorzaken. Daar hadden we over nagedacht en door daar herhaaldelijk over na te denken, kun je een heel sterke wens opwekken om daarvan bevrijding te bereiken, en we moeten ervan overtuigd zijn dat het bereiken van bevrijding mogelijk is.

Zijne Heiligheid benadrukt dit altijd, om te zien hoe onwetendheid zoveel van onze mentale processen en ons gedrag beheerst, en hoe deze mentale toestanden en dit gedrag, de karma we creëren, leiden tot onze onaangename en ongelukkige situaties. Dan de overtuiging krijgen dat onwetendheid verkeerd begrijpt fenomenen. Met andere woorden, het is een verkeerd bewustzijn. Als we enig idee hebben dat wat het object onwetendheid begrijpt helemaal niet bestaat, dan kunnen we beginnen in te zien dat het genereren van de wijsheid die de werkelijkheid begrijpt een direct tegengif kan zijn voor die onwetendheid. Als onwetendheid iets is dat niet bestaat, zoals inherent bestaande mensen en fenomenen, en als wijsheid dingen ziet als leeg van inherent bestaan, kan wijsheid, omdat wijsheid een correct bewustzijn is, de onwetendheid, die een verkeerd bewustzijn is, overweldigen. Wanneer de onwetendheid ophoudt, dan houden de kwellingen op, dan de verontreinigde karma stopt, dan is de echte dukkha ophoudt.

Om dit echt te begrijpen, moeten we enig gevoel voor leegte hebben, om dat soort overtuiging te krijgen. Als we dat doen, hebben we er veel vertrouwen in, niet alleen dat samsara stinkt, maar dat het mogelijk is om eruit te komen. Als je alleen maar denkt dat samsara stinkt, maar je weet niet zeker of je er uit kunt komen, dan zit je echt in een slechte situatie. We moeten het vertrouwen hebben dat er een staat bestaat voorbij samsara – de derde nobele waarheid, ware beëindigingen – en dat er een pad bestaat om naar die staat te komen, wat de vierde waarheid is voor de arya’s, de ware paden, de wijsheidsbewustzijnen. Dan, als we dat vertrouwen hebben, dat er een manier is om eruit te komen - om echte stopzettingen te bereiken door te oefenen ware paden- dan is de volgende vraag wat zijn de ware paden dat we oefenen. Deze zijn samengevat in termen van de drie hogere trainingen; een reden waarom ze 'hoger' worden genoemd, is omdat je ze toevlucht hebt gezocht in de Buddha, Dharma en Sangha. Het worden echt hogere trainingen als je een arya wordt, maar je hebt tenminste toevlucht in de Buddha, Dharma en Sangha.

De drie hogere trainingen

Die drie trainingen die we beoefenen: de eerste is ethische discipline, ethisch gedrag; ten tweede is concentratie; derde is wijsheid. Deze drie komen in alle boeddhistische tradities voor; ze praten er allemaal over drie hogere trainingen en hun belang. Over deze drie gaan we het hebben. We beginnen met de eerste, de hogere training in ethisch gedrag, en dus hier, omdat dit in de lamrim, we hebben het over gemeenschappelijk oefenen met wezens met een middelmatige capaciteit. Het soort voorschriften die wezens met een capaciteit van gemiddeld niveau zijn de pratimoksha voorschriftenOf de voorschriften van individuele bevrijding. Mensen nemen de bodhisattva of tantrische voorschriften totdat ze het pad van wezens met geavanceerde capaciteiten beoefenen. Hier de drie hogere trainingen worden onderwezen in de context van het gemeenschappelijk oefenen met wezens met een gemiddeld niveau, de pratimoksha voorschriften.

Eerst moeten we vragen, waarom zijn er voorschriften? Waarom stoppen we niet gewoon met het doen van negatieve acties, en waarom kan dat niet net zo goed zijn? Het is net zo goed, maar het probleem is dat het moeilijk voor ons is om gewoon te stoppen met onze negatieve acties. Omdat we er al doorheen zijn gegaan, op het pad dat we gemeenschappelijk hebben met de wezens met aanvankelijke capaciteiten, waarbij we de tien ondeugden hebben opgegeven. Dat is al behoorlijk moeilijk. Als we kijken, doen we dat niet per se zo goed. Nemen voorschriften is onze echte manier om onszelf op dat pad te zetten. Want als we nemen voorschriften, we doen het tijdens een openbare ceremonie in de zin dat er een leraar is, en we hebben de leraar gevraagd om ons alsjeblieft onderdak te geven in de Drie juwelen, om ons de voorschriften. Dan doen we het door het visualiseren van de Buddha, Dharma en Sangha in de ruimte ervoor en herhaal de toevluchtsformule voor het nemen voorschriften na onze leraar.

Je beeldt je in dat je het echt hebt ontvangen voorschriften, en wanneer je de voorschriften, het geeft je zoveel meer interne kracht om negativiteiten te vermijden. Als we gewoon zeggen: “Nou, het zou heel fijn zijn als ik zou stoppen met liegen. Het zou goed zijn. Ik moet echt stoppen met liegen.” Je weet hoe het is: als er een handige situatie is waarin je iets kunt winnen door te liegen, [en] dan liegen we. Terwijl als je een voorschrift in aanwezigheid van de Buddha, in het bijzijn van je leraar, dan neem je je besluit wat serieuzer. Het is als: "Nou, ik heb het beloofd Buddha; Ik heb mijn leraar beloofd dat ik dit niet zou doen. Ik kan maar beter mijn belofte nakomen.'

Dat beseffen we ook als we nemen voorschriften we doen een belofte aan onszelf. Het is niet zomaar een aspiratie; het is iets sterkers dan een aspiratie. Het is als: "Ik ga echt mijn best doen om dit te doen." Natuurlijk, als we de voorschriften perfect, we zouden ze niet hoeven te nemen, dus nemen we ze omdat we ze niet perfect kunnen houden, maar we moeten enig vertrouwen hebben dat we ze in redelijke mate kunnen behouden en wat inspiratie om dat te doen.

Niemand dwingt ons om te nemen voorschriften; het is iets dat volledig vrijwillig wordt gedaan en voortkomt uit onze eigen wijsheid, en echt gaan zitten en nadenken. Als we beginnen met de vijf lekenvoorschriften- om te stoppen met doden, nemen wat niet gratis wordt gegeven, onverstandig en onvriendelijk seksueel gedrag, liegen en bedwelmende middelen - dan doen we gewoon een kleine levensevaluatie. Wat is er gebeurd als ik levende wezens heb gedood, of wat er zou gebeuren - misschien heb ik net insecten gedood, maar dieren zijn al erg genoeg. Mijn 21e verjaardag, ze namen me mee uit om wat plezier te hebben; we kozen levende kreeften uit en lieten ze in het hete water vallen. Daar heb ik zoveel spijt van. We dachten: "Oh, wat leuk om te doen." Dan denk je dat zelfs het doden van een mens, wat zou er gebeuren als ik dat zou doen? Dat zou echt verschrikkelijk zijn. Dan denk je: "Wel, alle andere keren dat ik heb gedood, wil ik me echt zo blijven gedragen, zo doen?" Dan begin je te zien: “Nee, ik doe anderen pijn, en als ik anderen pijn doe, doe ik mezelf pijn. Ik creëer negatief karma. '

Hoe zit het met het nemen van dingen die ons niet gratis zijn gegeven? Wat gebeurt er als ik dat doe? Dan vertrouwt niemand me in de buurt van hun spullen. Omdat ik gewoon dit en dat en dat andere neem als ik zin heb om iets te hebben, dus niemand zal me vertrouwen. Ik zou in de problemen kunnen komen met de wet. Ik verdien misschien wat extra geld, maar is het het echt waard? Hoe voel ik me over mezelf als ik me zo gedraag? Evenzo met onaardig of onverstandig seksueel gedrag: als ik met elkaar blijf slapen, zullen mijn partner en de partner van de andere persoon er natuurlijk niet achter komen, maar meestal wel. Wat gebeurt er dan met je huwelijk, wat gebeurt er met de kinderen? Vertrouwen je kinderen je nadat ze erachter komen dat je hebt geslapen? Als je mensen gebruikt voor je eigen seksuele bevrediging zonder om ze te geven, wat gebeurt er dan met die mensen? Als je onbeschermde seks hebt, wat gebeurt er dan met jezelf, met de ander? We beginnen over deze dingen na te denken, en dan komen we uit onze eigen ervaring, door naar deze situaties te kijken en door ons eigen onderzoek, en er echt diep over na te denken, tot de conclusie dat ik die dingen echt niet wil doen.

Dan, wanneer u een voorschrift, wat je zegt is dat "ik de dingen die ik toch niet wil doen niet ga doen." Ik wil dat echt benadrukken, omdat veel mensen denken: 'Oh, je neemt voorschriften dan kun je dit niet doen en kun je dit niet doen en kun je dat andere niet doen. Oh, je lijdt gewoon de hele tijd omdat je al deze dingen niet kunt doen,' maar nee, zo is het niet, want door je eigen onderzoek en ervaring heb je besloten dat ik die dingen niet wil doen. Maar soms ben ik zwak van geest, dus ik wil een voorschrift want dat geeft me de structuur en het kader en de innerlijke kracht om niet te doen wat ik niet wil doen.

Voorschriften zijn op die manier erg waardevol. Ook wanneer we nemen voorschriften, we verzamelen veel verdienste, en we zuiveren veel negativiteit, en die twee dingen worden niet gedaan zonder de voorschrift. Als er bijvoorbeeld twee mensen in de kamer zitten en één persoon heeft de voorschrift- laten we zeggen om niet te doden - de andere persoon heeft de voorschrift, ze zitten allebei in de kamer, geen van beiden is aan het doden, maar de eerste persoon die de voorschrift verzamelt voortdurend verdienste omdat ze de voorschrift. Ze hebben besloten dat ze dat niet gaan doen, ze volgen het door, dus elk moment, zelfs als ze slapen, verzamelen ze de verdienste om niet te doden terwijl de andere persoon die dat niet heeft gedaan voorschrift verzamelt die verdienste niet.

Onthoud ook dat we de verschillende resultaten van bestudeerden karma, een daarvan was de neiging om de actie opnieuw te doen, en we zeiden dat dat echt het slechtste resultaat is, omdat je het gewoon blijft doen, dus je verzamelt steeds meer negatieve karma. Wanneer u een voorschrift, stop je bewust het rijpen van dat karmische resultaat, van de gewenning om de actie opnieuw te doen. Je zuivert echt die gewoonte, die neiging, die we vele, vele levens, zelfs vele, vele eonen hebben gehad. Houden voorschriften zoals dit brengt zoveel voordelen met zich mee als we dat doen, dus daarom is de Buddha stel deze dingen van voorschriften.

De pratimoksha-voorschriften

De pratimoksha, of individuele bevrijding voorschriften, zijn de groep waar we het hier over hebben in de context van de drie hogere trainingen. Ze bestaan ​​uit acht soorten, acht soorten pratimoksha voorschriften. Je begint met de eendaagse voorschriften- dit zijn acht eendaagse voorschriften die je gewoon 24 uur bewaart; je neemt ze 's ochtends in, bewaar ze 24 uur. Dan is er de vijf lekenvoorschriften die je voor het leven neemt. De vijf lekenvoorschriften die je voor het leven neemt, zijn verdeeld in mannelijk en vrouwelijk. Er zijn acht soorten: de eerste soort is de acht voorschriften dan het mannetje en het vrouwtje vijf lekenvoorschriften; dan de mannelijke en vrouwelijke novice kloosterlijk voorschriften; dan de opleiding voorschriften voor een non; en dan zijn de laatste twee vol voorschriften, opnieuw voor zowel mannen als vrouwen. Dat zijn de acht soorten pratimoksha voorschriften.

De acht voorschriften, dit zijn niet de Mahayana voorschriften. De voorschriften klinken hetzelfde, maar de Mahayana voorschriften je neemt met een bodhicitta motivatie; deze voorschriften je neemt in ieder geval met de motivatie van verzaking van samsara. Je hoeft niet te oefenen bodhisattva pad om de acht eendaagse te kunnen nemen voorschriften. Hoewel de vermelding van de voorschriften lijkt erg op elkaar, het is niet hetzelfde als de acht Mahayana voorschriften. Een andere reden is dat wanneer je de pratimoksha neemt voorschriften, als je daarvan hogere niveaus hebt genomen voorschriften dan mag je de lagere niveaus niet volgen. Omdat je ze al hebt genomen en je hebt een hoger niveau van voorschriften. Ik denk dat het enige dat daar niet mee in overeenstemming zou zijn, het geval zou zijn van de mannelijke en vrouwelijke lekenvolgelingen die de vijf voorschriften; ze kunnen de acht eendaagse nemen voorschriften.

Laten we beginnen met het opsommen van de vijf voorschriften: stoppen met doden, stelen, onverstandig en onvriendelijk seksueel gedrag, liegen, bedwelmende middelen gebruiken. Dat zijn de vijf. Als je de acht neemt, dan de derde - omdat je de acht maar voor één dag neemt - dan is het een beetje strenger, de derde wordt het celibaat. 24 uur lang ben je celibatair. Dan voeg je er nog drie toe: je voegt er niet aan toe om op hoge of dure stoelen of bedden te zitten, en dan geen parfums, ornamenten, slingers te gebruiken, of te zingen, dansen, muziek te maken, naar amusement te gaan en na de middag niet te eten.

Dat is voor die ene dag gedaan. Dan wanneer je de beginner neemt voorschriften, de nieuweling voorschriften heb er tien: degene die zong, danste, muziek speelde, wordt één; en dan wordt het andere deel ervan, gebruikmakend van parfums, ornamenten, bloemenslingers, een ander deel; en dan voeg je eraan toe dat je niet met geld of kostbare dingen omgaat, goud, zilveren sieraden, waardevolle dingen. Dat wordt de tien nieuweling voorschriften, de sramanera of sramanerika.

De vijf lay is upasaska en upasika. Dan is er voor vrouwen nog een wijding vóór de volledige wijding; het heet siksamana; het is een trainingsordening. Deze, van de Dharmaguptaka scholen, de vinaya school die we volgen, heeft er zes voorschriften, die net hetzelfde zijn als de sramanerika voorschriften behalve om ze heel, heel strikt te houden. Ze moeten stoppen met doden, stelen, celibatair zijn, liegen achterwege laten, bedwelmende middelen achterwege laten en na de middag niet eten. Dat zijn de zes voor de non op proef. Dan voor de volledig gewijden monnik en non, er is meer voorschriften. In de Dharmaguptaka, de mannen hebben er volgens mij 227; in de Pali hebben ze 227 ik weet het. Ik denk dat de vrouwen er 348 hebben. Voor de Mulasarvastavada hebben de monniken er 253 en de vrouwen 364. We kunnen het opzoeken; het is in Boeddhisme: één leraar, vele tradities.

Misschien moet ik er nu een beetje over praten. Er zijn verschillende vinaya tradities. Wanneer de Buddha leerde, hij gaf gewoon les vinaya, maar toen de leringen zich verspreidden, gingen ze naar verschillende geografische gebieden, dus werden er verschillende scholen opgericht. Transport en communicatie waren toen nog niet zo actief, dus konden ze niet ontdekken wat ze aan het doen waren, enzovoort voorschriften eeuwenlang mondeling overgeleverd. Er kwamen deze verschillende vinaya tradities.

Gezien het feit dat het eeuwenlang een mondelinge traditie was, is er opmerkelijk weinig verschil tussen de tradities. Je hebt wel wat dingen, zoals in de opsomming van de volledige voorschriften voor monniken en nonnen is er een verschil in hoe je ze opsomt of hoe je ze beschrijft, maar het zijn geen enorme, enorme dingen. Dat zijn de acht soorten pratimoksha. In het begin zeiden ze dat er 18 verschillende scholen waren, maar als je naar de lijst kijkt, waren het er eigenlijk veel meer dan 18. Maar tegenwoordig zijn er nog maar drie over, en dus heb je alleen deze drie vinaya geslachten. De eerste is de Theravada of de Pali, dus die bestaat in Sri Lanka, Thailand, Laos, Cambodja, delen van Vietnam en delen van het Westen. Dan is er de Dharmaguptaka afstamming, en die bestaat in China, Taiwan, Korea, delen van Vietnam, ook in het Westen. Dan is er de Mulasarvastavada, de traditie die wordt gevolgd in Tibet, Mongolië en de Himalaya-regio's.

Van deze drie is de enige die nog steeds de afstamming heeft voor een volledige wijding voor vrouwen Dharmaguptaka. Dus dat is degene die we volgen zodat alle nonnen hier volledig gewijd kunnen worden. We vinden het belangrijk om de volledige wijding te hebben. In Sri Lanka begonnen ze rond het jaar 2000 met het geven van de volledige wijding. Ze zullen dit jaar de eerste wijding in Thailand hebben, hoewel sommige Thaise vrouwen naar Sri Lanka zijn gegaan en het al eerder hebben gedaan. In het Tibetaanse systeem is er geen volledige wijding voor vrouwen. Er wordt veel gesproken over herstel, maar in tegenstelling tot de Theravada-traditie is het niet hersteld. Dus zijn we allemaal naar Taiwan gegaan om het te nemen. Sommige mensen gaan ook naar Vietnam om het mee te nemen, of naar een Chinese tempel in de VS of ergens in het Westen.

Heb je daar tot nu toe nog vragen over?

Publiek: Er is een vraag online over de anagarika wijding en hoe dat werkt.

Eerwaarde Thubten Chodron (VTC): Oké, dus hoe past anagrarika erin? Anagarika heeft de acht voorschriften en u neemt ze voor een langere periode dan één dag. Bijvoorbeeld, hier in de abdij, wanneer mensen komen voordat ze zich wijden, nemen ze de anagarika voorschriften, ze nemen de acht voorschriften, en ze bewaren ze ongeveer een jaar. In plaats van ze elke ochtend te nemen en elke ochtend de ceremonie te doen, doen we de ceremonie één keer en zeggen ze "van nu tot volgend jaar" of welke datum dan ook, hoe lang ze ze ook gaan houden. Ze zeggen die datum, en dan hebben ze de voorschriften zo lang. Anagarikas is echt een goede manier voor mensen om te oefenen en zich voor te bereiden als ze hierin geïnteresseerd zijn kloosterlijk wijding. Omdat het acht is voorschriften; je hebt de belangrijkste dingen, maar je kunt nog steeds met geld omgaan. In de abdij dragen mensen een soort uniform, maar er zijn ook mensen die met de acht in de samenleving zijn voorschriften, dus het is een individuele keuze, maar vooral als je erover nadenkt om te wijden, neem dan de acht voorschriften eerste is een zeer goede manier om te trainen en te zien hoe je je voelt over het leven in voorschriften. Het is heel, heel nuttig.

Citybike: Zijn er tot nu toe nog andere vragen?

Toehoorders: Ik wil er gewoon zeker van zijn. Een persoon die de acht mahayana wil nemen voorschriften, hebben ze [pratimoksha] voorschriften?

Citybike: Als je de acht Mahayana wilt nemen voorschriften, je hoeft geen van de pratimoksha te hebben voorschriften eerst om dat te doen. Je moet toevlucht voordat je de acht Mahayana neemt voorschriften.

Tegengif voor overtredingen

In het gedeelte dat we uit de tekst lazen toen je nog aan het mediteren was, wordt gesproken over vier manieren, vier factoren waardoor we vaak onze grenzen overschrijden. voorschriften. Onwetendheid is de eerste. Onwetendheid betekent dat we niet echt begrijpen wat de voorschriften zijn, begrijpen we niet wat het behouden van het specifieke inhoudt voorschriften we hebben genomen, wat is het breken ervan, wat is een fundamentele overtreding, wat is een kleine overtreding. Als u niet op de hoogte bent van de voorschriften en je weet deze dingen niet - wat is overtreding of wat is het houden ervan - dan is het heel gemakkelijk om te overtreden voorschriften. Het tegengif voor die eerste onwetendheid is te horen over de voorschriften en om meer te weten te komen over de voorschriften. Je kunt zien hoe dat het tegengif is. Dit is eigenlijk best belangrijk omdat ik heb gezien dat mensen wat ik noem "wijdingskoorts" hebben: ze willen heel graag, zo snel, en ze worden ingewijd, iemand geeft ze de wijding, ze trekken hun gewaden aan, ze scheren zich hun hoofd, en dan nemen ze niet de moeite om het te leren voorschriften. Omdat ze zo gefocust waren om gewijd te worden dat ze niet nadachten over: "Wat doe je nadat je gewijd bent?" Zoals, wat houdt het in om gewijd te worden? Nou, je neemt wat voorschriften. Wat zijn dat voorschriften? Je moet ze leren.

Je moet weten hoe je ze moet behouden en wat een breuk inhoudt en hoe je ze kunt repareren als je ze hebt overtreden. Het is erg belangrijk om dit soort dingen te leren. Het is aan jou om iemand te vragen om je les te geven of om iemand te vragen: "Vertel me alsjeblieft welke boeken ik moet lezen die dit soort dingen uitleggen."

Dan is de tweede: "Aangezien gebrek aan respect een deur naar overtredingen is, mag ik als tegengif de gids respecteren" - met andere woorden, de Buddha-"de voorschriften hij vestigde, en degenen met zuiver gedrag, mijn metgezellen, die goed trainen in de voorschriften.” Als we de Buddha dan denken we: "Wie geeft hier om voorschriften? Buddha gaf deze voorschriften? Wie kan het schelen; Ik heb geen speciaal respect voor de Buddha.” Of als je het niet respecteert voorschriften zichzelf, dan zeg je: “Waarom hebben ze dit allemaal gemaakt? voorschriften? Sommige zijn behoorlijk vreemd, weet je? Wat is er zo erg aan drinken? Waarom zijn deze mensen zo gespannen?" - respectloos zijn voor de voorschriften zichzelf of respectloos zijn tegenover mensen die zich aan zuiver gedrag houden, onze Dharmavrienden op het pad. Dat kunnen andere lekenbeoefenaars zijn, maar het kunnen vooral kloosterlingen zijn. Als je een zeer minachtende houding hebt ten opzichte van kloosterlingen: “Kijk eens naar deze mensen. Wat denken ze dat ze aan het doen zijn. Ze kunnen dit niet, en ze kunnen dat niet, en ze denken dat ze zo speciaal zijn, alleen maar omdat ze dingen niet kunnen.” Het is een erg kleingeestige houding van hen hebben of - en ik heb mensen dit horen zeggen - "Deze kloosterlingen, ze blijven celibaat omdat ze hun seksualiteit niet onder ogen willen zien, en ze weten niet hoe ze intiem moeten zijn." verhoudingen." Dat soort minachting van de Sangha, de kloosterlingen, is echt behoorlijk zwaar, en je kunt zien dat als iemand die houding heeft, ze de voorschriften zichzelf omdat ze gaan denken dat dit allemaal zo stom is.

Het is eigenlijk vrij onwetend. Het gebrek aan respect komt voort uit een hoop onwetendheid, en het is zeer, zeer schadelijk voor de persoon. Als tegengif daarvoor proberen we respect te cultiveren voor de Buddha als de Verlichte. Het is grappig, sommige mensen die kloosters bekritiseren hebben dat wel voorschriften, het zijn boeddhisten, maar ze lijken te zijn vergeten dat de Buddha zelf was een kloosterlijk. Je moet hier behoorlijk voorzichtig mee zijn, maar als je het echt respecteert Buddha, dan denk je: “Nou, de Buddha ervoor gekozen om te behouden voorschriften.” Ook al was hij al een volledig ontwaakte, toch koos hij voor die levensstijl. Waarom? Waarom heeft onze leraar de Buddha kiezen om te behouden voorschriften? Het was niet omdat hij niets beters te doen had met zijn tijd; het was niet omdat hij zijn seksualiteit onderdrukte en niet wist hoe hij intiem moest zijn. Ik vind het hilarisch als mensen dat zeggen. Maar waarom deed de Buddha doe dat? Omdat een gedisciplineerd leven leiden een natuurlijke uitvloeisel is van het hebben van een bevrijde geest.

Je gaat toch niet bevrijding bereiken en dan allerlei soorten ondeugd creëren? Dat kun je niet doen. Hebben voorschriften is gewoon een natuurlijke uitdrukking van een bevrijde geest, en voor degenen onder ons die een bevrijde geest willen bereiken, omdat we er nog geen hebben, houd voorschriften is de manier voor ons om het zijn als de te benaderen Buddha. De Buddha zegt: "Dit is wat ik deed", en wij zeggen: "Ik wil hetzelfde doen als jij, omdat je mijn rolmodel bent. Ik wil worden zoals jij.” Wij respecteren de Buddha; we cultiveren respect voor de voorschriften zich; en we cultiveren respect voor mensen die zich zuiver gedragen, die goede rolmodellen zijn, die goede metgezellen voor ons op het pad kunnen zijn. Nogmaals, dat is zo belangrijk, het is alsof we, als we een goede ethische discipline willen hebben, mensen moeten omringen die een goede ethische discipline hebben. Precies zoals onze ouders ons altijd vertelden: "Vogels van een veer komen samen", en we zullen worden zoals onze vrienden. Als je omgaat met mensen die drinken en drugs gebruiken, ga je uiteindelijk drinken en drugs gebruiken. Als je omgaat met mensen die rondslapen, ga je rondslapen. Als je omgaat met mensen die onder de tafel zakelijke deals sluiten, zullen ze je betrekken bij hun zakelijke deals. Als we echt respect hebben voor mensen die zich goed gedragen, of het nu leken zijn of kloosterlingen, dan worden ze een ongelooflijk steunsysteem voor ons; zij worden onze rolmodellen; ze worden onze metgezellen die ons helpen om ons te leiden. Want als we bij hen in de buurt zijn, doen we allemaal samen hetzelfde en versterken en ondersteunen we elkaar. Dat is een van de redenen waarom de Buddha stel de Sangha gemeenschap waar mensen oefenen en elkaar steunen en helpen: zo gaan we allemaal dezelfde kant op.

Respect cultiveren is het tweede tegengif. Dan zegt de derde: "Aangezien onzorgvuldigheid een deur naar overtreding is, als tegengif, mag ik mindfulness en introspectief bewustzijn, integriteit en aandacht voor anderen, en gewetensvolheid cultiveren." Onzorgvuldigheid is een deur naar overtreding omdat we gewoon roekeloos zijn, en wat we in onze geest hebben is het tegenovergestelde van deze vijf. We hebben geen opmerkzaamheid van ons voorschriften; we zijn ze vergeten. We hebben geen introspectief bewustzijn dat controleert wat we zeggen, doen en denken. We hebben op dat moment geen integriteit in gedachten, dus we geven niet echt om ons eigen ethische gedrag. We houden op dat moment geen rekening met anderen, dus het kan ons niet schelen hoe onze niet-deugdzame acties andere mensen beïnvloeden. We hebben geen consciëntieusheid omdat we zelfs helemaal geen waarde hechten aan ethisch gedrag. Deze van onzorgvuldigheid heb je, deze vijf mentale factoren die het tegenovergestelde zijn van de vijf deugdzame.

Toen we geest en mentale factoren bestudeerden, als je daar naar binnen kijkt, zul je de meeste ervan vinden in de 20 hulpaandoeningen. Wat we doen om ze tegen te gaan, cultiveren we eerst opmerkzaamheid. Mindfulness is een geest die zich herinnert wat ons is voorschriften zijn, onthoudt wat onze waarden zijn, zodat we ernaar kunnen leven. Introspectief bewustzijn, de tweede, is een mentale factor die controleert: “Wat ben ik aan het doen? Leef ik volgens mijn voorschriften? Leef ik volgens mijn waarden? Of ben ik in la-la-land bezig met allerlei soorten ongepast gedrag? U kunt de functies zien die ze spelen om ons te helpen goed ethisch gedrag te vertonen. We moeten onze onthouden voorschriften en waarden, en we moeten erkennen of we ze volgen of niet.

De volgende is integriteit. Sommige mensen vertalen dit als schande, en ik ben het echt niet eens met die vertaling omdat het woord 'schaamte' in het Engels verschillende betekenissen heeft. Een van de betekenissen van schaamte in het Engels is deugdzaam in de zin van "Ik kan het beter doen dan dit." Maar als mensen in het Westen het woord 'schaamte' horen, denken ze meestal niet aan die gezonde geest die zegt: 'Weet je, ik kan beter dan dit', maar denken ze aan een geest die zegt: “Ik ben gebrekkige goederen; Ik ben waardeloos." Daarom ben ik het er niet mee eens om dit als schaamte te vertalen, omdat mensen het te vaak verkeerd begrijpen en denken: “Oh, ik moet me schamen; Ik moet me schuldig voelen, en dat zal me ervan weerhouden het te breken voorschriften.” Schaamte en schuldgevoel zijn geen heilzame mentale factoren om te cultiveren. In plaats daarvan geef ik de voorkeur aan de vertaling van integriteit, wat betekent dat je een gevoel van zelfrespect hebt en omdat je om jezelf geeft, omdat je om je eigen Dharmabeoefening geeft, laat je negatieve acties varen. Dat is een gezonde mentale factor om te hebben.

Het is gebaseerd op om onszelf geven en onszelf respecteren. Zijn vriend, aandacht voor anderen, heeft dezelfde functie om negativiteit op te geven, maar aandacht voor anderen denkt: "Als ik op een schadelijke manier handel, wat voor invloed heeft dat dan op andere levende wezens?" Ik zal ze rechtstreeks schade berokkenen, en ook zullen ze het vertrouwen in mij verliezen; ze zouden zelfs het geloof in de Dharma kunnen verliezen als ze zien dat iemand zoals ik zich op een totaal ondeugdzame manier gedraagt. Ik geef om het effect van mijn acties op andere mensen; Ik geef er echt om hoe mijn acties anderen beïnvloeden. Die twee, integriteit en aandacht voor anderen, zijn nog een paar die ons echt helpen om goed ethisch gedrag te behouden, dus die willen we cultiveren: om onszelf geven en wat voor soort karma we creëren, en geven om anderen en hoe we hen beïnvloeden.

Dan is de vijfde die hier wordt genoemd consciëntieusheid, en consciëntieusheid is een geest die geeft om ethisch gedrag, die ethisch gedrag waardeert en het wil observeren. Bewust geweten genereren door na te denken over de waarde en het belang van het vasthouden aan ethisch gedrag, wat de resultaten zijn, wat de voordelen zijn: op die manier ontwikkelen we echt respect voor ethisch gedrag en een aspiratie om het te behouden. Het is iets belangrijks in ons leven. Je kunt zien dat als je in de buurt bent van mensen die zich ethisch goed gedragen, we ons meer op ons gemak voelen. Ik weet niet hoe het met jou zit, maar ik tenminste. Als ik in de buurt ben van iemand die niet doodt, voel ik me veilig. Als ik in de buurt ben van iemand die niet steelt, kan ik mijn bezittingen achterlaten; Ik heb geen angst. Als ik in de buurt ben van mensen die celibaat zijn, hoef ik me geen zorgen te maken dat mensen een pasje maken of me proberen te kletsen of wie weet wat. Als ik in de buurt ben van mensen die niet liegen, kan ik vertrouwen op wat ze zeggen, en dat stelt me ​​echt op mijn gemak als ik mensen kan vertrouwen. Terwijl als je constant denkt: "Vertelt die persoon me de waarheid", dan wordt het heel moeilijk om dicht bij die persoon te zijn omdat er een fundamenteel fundamenteel vertrouwen ontbreekt.

Hetzelfde geldt voor het nemen van bedwelmende middelen: als ik rondhang met mensen die bedwelmende middelen gebruiken, weet ik nooit helemaal zeker wie ik ga ontmoeten als ik ze ga opzoeken. Ik kan iemand ontmoeten die die dag niet dronken is, of ik kan iemand ontmoeten die dronken is, of ik kan iemand ontmoeten die high is van meth, of ik kan iemand ontmoeten die heroïne gebruikt. Je weet niet wie je vriend die dag zal zijn. Natuurlijk word je meegesleurd in alle dingen die ze doen. Wie onze vrienden zijn, is echt heel belangrijk om te behouden voorschriften.

Dan is de vierde: "Aangezien een overvloed aan beproevingen de deur naar overtredingen is, hebben we nagedacht over lelijkheid als de remedie tegen gehechtheid, liefde als remedie tegen boosheid, en afhankelijk ontstaan ​​als de remedie tegen onwetendheid, mag ik correct trainen om mijn ethische discipline zuiver en onbezoedeld door overtredingen te maken.” Als we een overvloed aan beproevingen hebben, kennen we soms onze voorschriften, en misschien respecteren we zelfs de voorschriften en Buddha, en we zijn misschien niet onvoorzichtig, maar onze geest wordt op een bepaald moment gewoon overweldigd door een aandoening. Heb je dat ooit meegemaakt? Een deel van jou zegt: “Ik wil dit niet doen; Ik wil dit niet zeggen,' en daar ga je, je doet het omdat de geest wordt overweldigd door beproevingen. Dat is een deur naar overtredingen, dus we moeten leren grip te krijgen op onze beproevingen.

Een van de kwellingen die ons vaak overweldigt is gehechtheid: “Ik wil dit nu of zo snel mogelijk; Ik moet dit hebben.” Als je nadenkt over de lelijke aspecten van wat je ook bent hunkering, dan lijkt het object niet zo wenselijk, en dat helpt je om de gehechtheid. Boosheid is een andere; we raken echt ingepakt met onze boosheid, en het overweldigt ons, wie weet wat we zeggen en doen. Het tegengif daarvoor ontwikkelt zich standvastigheid en liefdevolle vriendelijkheid ontwikkelen. Als we daar de tijd voor nemen mediteren on standvastigheid, te mediteren op liefdevolle vriendelijkheid helpt het ons om niet overweldigd te worden door boosheid. Soms worden we overweldigd door verwarring; we weten niet zeker wat deugdzaam is. “Moet ik dit doen? Moet ik dat doen? Is dit deugdzaam? Is dat deugdzaam? Ik weet het niet echt', en we nemen slechte beslissingen omdat we denken dat iets deugdzaam is terwijl dat niet zo is. Om dat soort verwarring te overwinnen, dan wij mediteren afhankelijk ontstaan, omdat dat ons helpt het verband tussen oorzaak en gevolg te zien. Als je dit soort effect wilt, wat voor soort oorzaak moet je dan creëren? Als je geluk wilt, wat voor soort ondeugden moet je dan opgeven? Als je geluk wilt, wat voor soort deugden moet je dan cultiveren? Als je geen ongeluk wilt, wat voor soort ondeugden moet je dan opgeven?

Het leren van het tegengif voor de aandoeningen is zeer, zeer nuttig om dat soort overtredingen te voorkomen. Ik wil weer pauzeren; zijn er vragen over wat we tot nu toe hebben besproken?

Vragen en antwoorden:

Toehoorders: Deze persoon vraagt: “Waar komt de energie van de zuivering komen van dat veroorzaakt accumulatie van verdienste wanneer we formeel nemen voorschriften en houden? Is het vanuit de intentie en inherente wijsheid van onze eigen geest?

Citybike: De vraag in het kort is hoe we de intentie om te behouden ontwikkelen voorschriften?

Toehoorders: Nee, het is, “Waar komt de energie vandaan zuivering Komt van?"

Citybike: “Waar komt de energie vandaan zuivering vandaan komen”, maar wat betekent dat?

Toehoorders: Wat veroorzaakt de accumulatie van verdienste wanneer we formeel nemen voorschriften en bewaar ze. Wat veroorzaakt de zuivering en accumulatie van verdienste?

Citybike: Oh, wat veroorzaakt de zuivering en accumulatie van verdienste wanneer je neemt en houdt voorschriften?

Toehoorders: Ja, is het onze bedoeling of onze inherente wijsheid?

Citybike: Het is onze bedoeling en doorgaan met wat onze bedoeling is. We hebben de intentie om bepaalde ondeugden op te geven en dan geven we die actief op, zodat de neiging om het opnieuw te doen, gezuiverd wordt. Het voorkomt dat we ondeugden creëren. We hebben de intentie om op de tegenovergestelde manier te handelen van, laten we zeggen, doden of stelen of wat dan ook. Met die intentie weer, daar gaan we mee door, en we creëren deugd door dat te doen. Of zelfs door de negativiteiten achterwege te laten, die zowel verdienste zuiveren als accumuleren.

Toehoorders: Iemand vraagt: “Ook al wil je misschien, maar ben je tijdelijk fysiek niet in staat om de voorschrift van niet eten na de middag, kun je op die dagen nog verdiensten creëren door de andere zeven te behouden voorschriften? "

Citybike: Als u fysiek niet in staat bent om de voorschrift van niet eten na de middag, kun je nog steeds verdienste creëren door de andere zeven te behouden? Ja, dat kan. Het punt is, de eendaagse wijding, je neemt ze alle acht voorschriften. Wat je in dat geval zou doen, als je er echt geen kunt houden, zou je de voorschriften tijdens een officiële soort ceremonie, maar wat je zou doen is 's morgens een heel, heel sterk besluit voor jezelf nemen dat "ik deze zeven acties de volgende dag niet ga doen" en een heel, heel sterke intentie maken. Als je een wijding doet, kun je niet zeggen: "Ik neem ze allemaal aan, maar niet deze en niet die en niet die andere." Ze komen altijd samen als een set.

Toehoorders: Is de kracht van verdienste hetzelfde?

Citybike: Is de kracht om het op die manier te doen hetzelfde? Ik denk dat het krachtiger zal zijn als je in staat bent om de voorschriften, maar toch, het spreekt over in Abhidharma, als je een heel sterke intentie hebt om iets te doen of iets niet te doen, ontstaat er een bijzonder sterke karma. Het zal dus zeker sterker zijn dan alleen niet die sterke intentie of vastberadenheid hebben.

Toehoorders: Het antwoord was goed.

Toehoorders: Als je overweldigd wordt door beproevingen, en je weet niet of het zo is gehechtheid of verwarring is er een go-to tegengif?

Citybike: Als u niet zeker weet of u last heeft van gehechtheid of verwarring, wat doe je? Kun je me een voorbeeld geven?

Toehoorders: Nee, ik kan geen goed voorbeeld bedenken, maar ik zal dit onthouden en bedenken voor de volgende keer.

Citybike: Omdat het nuttig is om te kunnen identificeren wat de aandoening in mijn hoofd is, zodat we het juiste tegengif kunnen toepassen. Als we de aandoening niet kunnen identificeren of als we het juiste tegengif niet weten, kunnen we het verkeerde toepassen en dan meer van streek raken of meer in de war raken dan voorheen.

Toehoorders: In dat geval klinkt het alsof het waarschijnlijk verwarring is, want ik weet het niet.

Citybike: Ja, dat is wat verwarring is: “Wat is deugdzaam; wat is ondeugdzaam? Wat moet ik doen? Ik weet het niet?" Dat is waar, als je dat soort verwarring hebt, er echt over studeert karma kan heel nuttig zijn of een boek als The Wheel of Sharp Weapons kan buitengewoon nuttig zijn, omdat het gaat over wat voor soort acties tot welk soort resultaten leiden. Er is een soetra genaamd De Sutra van de Wijzen en de Dwazen die erover praat, en ook bestudeert over karma, studeren over toevluchtsoord – leren over de toevluchtsvisualisatie – dat ook beschrijft welke soorten negativiteiten we mogelijk hebben gecreëerd in relatie tot onze spirituele mentoren en Buddha, Dharma en Sangha. Dat geeft ons een idee van dingen die we willen opgeven die negatief zijn. Als je het bekentenisgebed in de Prostratie voor de 35 Boeddha's leest, zijn er bepaalde dingen die we daar belijden, en het somt ze op, dus we weten dat die negatief zijn. Sommige van die dingen zijn manieren waarop we kunnen leren. Dan is het handig om niet alleen een hele lijst met dingen te hebben die negatief zijn, maar om het echt te begrijpen en echt te kijken, zoals: "Oké, als iemand dit doet, waarom heeft de Buddha zeggen dat dit een lijdend resultaat zal opleveren? Je zit er echt over na te denken: “Wat voor soort geest doet die actie? Waar gaat dat me heen brengen als ik zo denk, als ik me zo gedraag, als ik zo spreek?” Dan kun je echt beginnen met het ontwikkelen van je eigen wijsheid over veel van deze dingen, omdat je kunt zien, je in contact komt met je eigen mindstream, en je kunt beginnen te vertellen hoe een niet-deugdzame mindstream voelt.

Toehoorders: Sommige geesten willen niet toegeven dat het zo is gehechtheid, komt in me op met zeer geldige redenen [deels onhoorbaar]

Citybike: Oh ja, die kennen we allemaal wel. Dat is een boek met excuses 999,789,515 excuses waarom dit echt niet zo is gehechtheid [gelach]. Na een tijdje, als je oefent, kun je zien wanneer je geest een excuus verzint. Dan is het een ding, heb je op dat moment de kracht om echt te zeggen: “Ja, dit is een excuus; Ik moet het neerleggen', of zeg je: 'Ja, dit is een excuus, maar het is echt niet zo'n slecht excuus, en het is maar een beetje negativiteit, en het is niet echt schadelijk; hoe dan ook, niemand anders zal het weten, en ik heb rekening met anderen, het zal hen niet beïnvloeden.

Toehoorders: In het verlengde daarvan haal ik aandacht voor anderen, reputatie en het behagen van mensen altijd door elkaar.

Citybike: Oké, voor de zoveelste keer, hoe zie je het verschil tussen gehechtheid reputatie, het behagen van mensen en aandacht voor anderen? Aandacht voor anderen is, je kijkt, en je zegt: “Als ik deze niet-deugdzame daad doe, wat voor invloed zal dat dan hebben op de mensen die weten dat ik het heb gedaan? Zullen ze het vertrouwen in mij verliezen en denken dat ik een totaal ondeugdzaam persoon ben, en als ze dat zouden doen, zou dat hun geloof in de Buddha, Dharma, en Sangha? Ze weten dat ik een boeddhistische beoefenaar ben; als ik betrokken raak bij deze duistere zakelijke deal, wat zullen ze dan van boeddhisten denken?

Natuurlijk zijn niet alle boeddhisten boeddhist, en boeddhisten maken fouten, maar om er echt om te geven: "Als ik me zo gedraag, hoe zullen andere mensen zich dan voelen?" Of zelfs als mensen niet weten dat ik een boeddhist ben en dat is niets van dat alles, als ik gewoon totaal onattent ben tegenover andere mensen en bazig en opdringerig ben, wat voor invloed zal dat dan hebben op de mensen om me heen. Ze zullen niet erg gelukkig zijn, en ik geef om deze mensen. Ik wil niet dat ze ongelukkig zijn. Ik wil niet dat ze het geloof in de Dharma verliezen. Ook al zijn het geen boeddhisten, ik wil niet dat ze het vertrouwen in de mensheid verliezen. Je weet hoe het is, soms ziet iemand iemand een zeer negatieve actie doen, en ze worden gewoon zo depressief over de toestand van de wereld en de mensheid in het algemeen. Te denken: "Ik wil niet de oorzaak zijn dat iemand zich zo voelt omdat ik om anderen geef."

Het punt van aandacht voor anderen is dat we om anderen geven. Het ding over gehechtheid aan reputatie is dat we niet om anderen geven. We geven om onszelf. We willen een goede reputatie hebben, want dan voelen we ons goede mensen. We missen het vermogen om onze eigen acties te evalueren; we zijn naar buiten gericht zodat andere mensen ons kunnen vertellen of we een goed of een slecht persoon zijn. We geven niet echt om anderen; we geven om onszelf en we willen niet dat ze slecht over ons denken. En als ze slecht over ons denken, vragen ze ons misschien niet mee uit, geven ze ons geen cadeautjes, prijzen ze ons niet bij andere mensen. Ik zal allerlei wereldse voordelen verliezen; Ik krijg geen promotie. Het is als: "Als ze slecht over me denken, zal mijn wereldse leven worden geschaad." Zie je het verschil tussen dat en rekening houden met anderen?

Evenzo, mensen behagen is dat je Pollyanna en Goody-Two-Shoes allemaal in één wilt zijn, omdat je denkt dat wat andere mensen voelen mijn verantwoordelijkheid is. Als ze van streek zijn, ben ik slecht omdat ik ze van streek heb gemaakt. Aan de andere kant maakt het je niet zoveel uit dat ze van streek zijn; je geeft gewoon om jezelf en voelt je een waardeloos persoon. Je wilt andere mensen een plezier doen, zodat ze je aardig vinden, zodat je jezelf niet kwelt met je eigen schuldgevoel. Het is psychologisch allemaal een beetje verward, echt een puinhoop. Het is als: 'Ik haat het om me schuldig te voelen, maar het probleem met mensen behagen, de grote fout, is dat we denken dat we verantwoordelijk zijn voor dingen waar we niet verantwoordelijk voor zijn. Dat is het probleem met mensen behagen. Natuurlijk wil ik dat andere mensen gelukkig zijn, maar ik kan niet bepalen of ze zich gelukkig voelen of niet. Als ik iets deugdzaams doe en ze zijn ongelukkig, dan is er geen reden voor mij om spijt te hebben van wat ik heb gedaan of om me slecht te voelen, want hun ongeluk kwam voort uit hun geest, uit hun eigen verwarring. Mensen behagen is dit soort verwrongen dingen alsof ik verantwoordelijk ben voor alle anderen; Ik moet ervoor zorgen dat iedereen tevreden is, zodat ik niet de schuld krijg. Ik moet ervoor zorgen dat iedereen me leuk vindt, zodat ik kan denken dat ik een goed mens ben. Ik hoor niet graag kritiek. Je kunt zien dat het zelfgericht is op een niet gezonde manier.

Toehoorders: Veel mensen zeggen dat dit een zeer nuttige uitleg is. [Gelach]

Toehoorders: Het lijkt erop dat we daarvoor zijn opgevoed, en het is echt moeilijk om dat uit te plagen.

Citybike: Het is omdat we in veel opzichten, vooral vrouwen, zijn opgevoed om ons verantwoordelijk te voelen voor wat andere mensen voelen. Zo worden mannen niet opgevoed. Eh, je maakt iemand ongelukkig, jammer, pech. Vrouwen, we moeten ervoor zorgen dat het gezin in orde is, iedereen in orde is, de werkplek in orde is, iedereen controleren, ervoor zorgen dat iedereen gelukkig is. Het is een erg verwarde manier van denken, want het is niet omdat het ons echt kan schelen dat iedereen gelukkig is; er is een bijbedoeling. We zijn zo opgevoed, en ik weet voor mezelf, een van de grote dingen waar ik aan heb moeten werken in mijn praktijk, en ik moet er nog steeds heel bewust van zijn: "Wat is mijn verantwoordelijkheid en wat is niet mijn verantwoordelijkheid?" ?” Om daar heel duidelijk over te zijn, want als ik niet duidelijk ben, zijn mijn relaties met andere mensen ook niet duidelijk. Dan zijn er allerlei rare dingen die gebeuren in relaties, want als je niet duidelijk weet wat je verantwoordelijkheid is en wat niet, dan haken andere mensen je de hele tijd in. Mensen zeggen: “Ik wil dat je dit doet; je zou dit moeten doen,' en je raakt eraan verslaafd, ook al is het niet iets gezonds in de relatie of ook al gaat het om handelen op een manier die Dharma je niet adviseert om in bepaalde relaties te handelen. Maar we raken verslaafd omdat we ons schuldig en verantwoordelijk voelen voor dingen die niet onze verantwoordelijkheid zijn.

En als we zo zijn, ontkrachten we de andere persoon. In eerste instantie denkt de andere persoon misschien dat we gemeen zijn omdat ze ons niet aan de haak kunnen slaan, maar als we toestaan ​​dat ze ons aan de haak slaan, ontkrachten we hen. Als we ons niet door hen laten strikken, moeten ze gaan zitten en denken: "Wat is mijn verantwoordelijkheid en wat is niet mijn verantwoordelijkheid, en hoe kan ik mijn eigen situatie verbeteren." In plaats van daar te zitten en te zeggen: 'Ik ben hulpeloos; je kunt maar beter al deze dingen voor me doen, want ik ben ongelukkig of ik ben dit of ik ben dat. Dat helpt de ander niet om hem zo te laten denken en doen. Natuurlijk worden ze soms, zoals ik al zei, boos op je, maar hopelijk komen ze er op een gegeven moment achter dat zij degenen zijn die verantwoordelijk zijn voor bepaalde aspecten van wat ze voelen. We hebben ze niet onder controle. Soms, zelfs als je dat zou willen, zou je zeven backflips kunnen doen en van de Grand Canyon springen, en je kunt niet veranderen wat ze denken of ze gelukkig maken.

Toehoorders: Welke praktijken kunnen we doen om ons te bekeren voor slechte daden die we hadden gedaan voordat we de voorschriften, zoals het doden van insecten en [onhoorbaar]?

VTC: Hoe zuiveren we? We hebben dit een beetje hieronder besproken karma, maar het is altijd erg goed om te beoordelen. Er is de praktijk van de vier krachten van de tegenstander. De eerste is spijt hebben - geen schuldgevoel maar spijt. Ten tweede noem ik het 'de relatie herstellen'; wat het betekent is een positieve houding ontwikkelen ten opzichte van degene tegen wie we negatief hebben gehandeld. Als we iets negatiefs hebben gedaan in relatie tot onze spirituele mentor of de Buddha, Dharma, Sangha dan gaan we toevlucht; als we andere levende wezens iets negatiefs hebben aangedaan, genereren we liefde en mededogen en bodhicitta. Ten derde moet je een besluit nemen om de handeling niet nog een keer uit te voeren of in ieder geval een bepaalde tijd niet te doen en daar echt gewetensvol mee om te gaan. Ten vierde is om een ​​soort corrigerend gedrag te vertonen. Dit kan zijn het reciteren van de mantra's van verschillende boeddha's en het visualiseren van het licht en de nectar die daaruit voortkomt, het reciteren van de namen van de boeddha's, het buigen voor de 35 boeddha's, het maken van aanbod aan de Drievoudig juweeltje, Dharmaboeken uitgeven voor gratis verspreiding, vrijwilligerswerk doen in een liefdadigheidsinstelling, vrijwilligerswerk doen in een klooster of dharmacentrum, mediteren op leegte, mediteren op bodhicitta, elke vorm van deugdzame actie. Vrijwilligerswerk kan best aardig zijn, denk ik, in veel opzichten, evenals je Dharma-oefeningen.

Je doet deze vier krachten van de tegenstander herhaaldelijk en aan het einde zeg je echt tegen jezelf: "Nu heb ik deze dingen gezuiverd." Je hebt ze misschien niet helemaal gezuiverd, maar het is heel nuttig om te denken: "Nu heb ik ze gezuiverd." Je moet ze nog steeds vaak doen, maar het hangt samen met zelfvergeving, denk ik, als we eindelijk iets kunnen loslaten.

Toehoorders: Hoe zit het met iets doen waarvan je weet dat het iemand anders gelukkig zal maken en jou geen kwaad zal doen?

Citybike: Hoe zit het met iets doen waarvan je weet dat het iemand anders gelukkig zal maken en jou geen kwaad zal doen? Dan prima, tenzij je er iets van doet gehechtheid of iets illegaals doen. Je moet er nog steeds wat wijsheid over gebruiken, want vaak alleen omdat je iets doet waar iemand blij van wordt, wil nog niet zeggen dat het goed is om te doen. Vaak zijn mensen blij als andere mensen dingen hebben gedaan die niet zo goed zijn om te doen, zoals je een alcoholist wat geld geeft of je geeft ze een fles drank, ze zijn erg blij. Betekent dit dat het deugdzaam is om een ​​alcoholist een fles drank te geven? Nee. Alleen omdat het iemand gelukkig maakt, wil nog niet zeggen dat het goed is om te doen. Je moet zien wat het is.

Nog iets anders?

Toehoorders: Als je een langere herstelactie doet, en het duurt langer, en je hebt niet de concentratie om de hele tijd in gedachten te houden waarom je het doet, is het dan goed om gewoon aan het begin en het einde in gedachten te houden waarom doe je het?

Citybike: Ja, bijvoorbeeld als je knielt of reciteert Vajrasattva mantra of zoiets, je hoeft niet noodzakelijkerwijs elk moment te denken: “Ik wil deze actie zuiveren; Ik wil deze actie zuiveren; Ik wil deze actie zuiveren.” Omdat je het visualiseren wilt doen, wil je het zeggen Buddha's naam of het zingen van de mantra, je wilt echt het gevoel hebben dat je gezuiverd bent. Als er nog iets in je zit, die onduidelijkheid over die actie, wil je erover nadenken, zodat je het echt los kunt laten. Alles wat betrokken is bij de herstelactie.

Ik denk dat dat het was voor vanavond. We zijn klaar met "Ethisch Gedrag", en dan gaan we zo verder naar concentratie en dan een beetje naar wijsheid, naar de achtvoudig nobel pad.

Nog een vraag?

Toehoorders: Is het nodig of nuttig om de formele toevlucht te doen en voorschriften elke dag of meerdere keren?

Citybike: Is het nodig of nuttig om de formele toevlucht te doen en voorschriften ceremonie meer dan eens? Het is niet nodig om dat te doen. Sommige leraren laten je het niet meerdere keren doen; andere leraren laten je het meerdere keren doen. Persoonlijk denk ik dat het voor veel mensen erg nuttig is om het meer dan eens te doen, omdat de eerste keer dat ze het namen, ze het misschien niet zo goed begrepen of ze hebben wat gebroken voorschriften, en nu ze gegroeid zijn in de Dharma willen ze echt opnieuw beginnen. Om die reden denk ik dat het nuttig kan zijn. Maar het is aan het individu en het is aan de andere spirituele mentor.