Vers 91: Ons lichaam, spraak en geest bewaken

• Onze geest observeren als we alleen zijn
• Kijken naar acties van lichaam en spraak wanneer met anderen
• Als we alleen zijn, observeren wat we eigenlijk denken en voelen
• Gecentreerd blijven wanneer we alleen zijn, zal overgaan naar wanneer we met anderen zijn

Juweeltjes van Wijsheid: Vers 91 (Download)

"Wat moet het strengst worden bewaakt als men zich in een menigte bevindt?" En het antwoord is niet je portemonnee. [gelach] “De acties van je lichaam en spraak, die beide worden bepaald door de geest.”

Waarop moet men het meest letten als men zich in een menigte bevindt?
De acties van je lichaam en spraak, die beide worden bepaald door de geest.

Het idee is dat wanneer we alleen zijn, we onze tijd doorbrengen in meditatie en het observeren van onze geest, en de toestand van onze geest. En als we dan uitgaan en we zijn met andere mensen, moeten we nog steeds onze geest observeren, maar we besteden vooral meer aandacht dan aan onze lichaam en spraak. Want als we met andere mensen zijn, zijn dat onze communicatiekanalen. Wat we zeggen en wat we doen, komt natuurlijk allemaal uit de geest, daarom moeten we nog steeds onze geest in de gaten houden en de geest echt verkennen als we alleen zijn.

Het is interessant om echt te kijken en te zien of we dit doen, want soms is wat we doen, als we alleen zijn, naar onze eigen geest kijken? Nee. We denken aan de lichaam en spraak van andere mensen. Wij niet? "Zo en zo zei dit, zo en zo deed dat..." Je weet wel? En dus zijn hier de instructies om, als we alleen zijn, naar onze eigen geest te kijken: 'Wat denk ik? Wat voel ik? Hoe stel ik me de situatie voor? Hoe komt de situatie mij voor? Bestaat het zoals het lijkt? Voeg ik een soort inherent bestaan ​​toe aan dingen?” Of zelfs: 'Voeg ik al mijn projecties toe op andermans daden en hun woorden? Doe ik alsof ik een gedachtenlezer ben, omdat ik de motivaties van iedereen ken om precies te doen wat ze doen?'

We zouden moeten kijken naar wat er in onze geest omgaat en onze eigen geest in vraag stellen en hoe we waarnemen, hoe we over dingen denken, als we alleen zijn. Niet nadenken over wat andere mensen zeiden en deden. Oké? Want dat gaat toch nergens heen? "Ze zeiden dit, ze zeiden dat." "Ik hou van dit, ik hou niet van dat." En maar door en door.

Als we in staat zijn om gecentreerd te blijven als we alleen zijn, dan is er een veel grotere kans dat we – tenminste een beetje – gecentreerd blijven als we met andere mensen uitgaan, en dat onze lichaam en spraak zal meer gericht zijn op vriendelijkheid, en we zullen ons kunnen onthouden van negativiteiten. Zoals wanneer onze mond bijna opengaat om die hele nare opmerking te zeggen. [Hand over mond.] Weet je? We kunnen het gesloten houden. Of als we op het punt staan ​​kwaad te praten achter iemands rug om, omdat we de afgelopen twee uur alleen hebben nagedacht over wat ze deden en hoe ze me niet mochten en ze zo gemeen zijn, dan wanneer de eerste persoon die we zien , natuurlijk willen we ze vreselijk vertellen dat die andere persoon zo is dat ze aan mijn kant en tegen die persoon zullen zijn .... Als we echt de tijd alleen hebben doorgebracht om naar onze eigen geest te kijken en onze eigen geest tot rust te brengen, dan zal er niet zo veel van deze impuls zijn om achter hun rug om slecht over andere mensen te praten als we uit zijn met mensen. Of om te bekritiseren en te klagen over wat andere mensen zeggen of doen.

En zelfs als we onze geest niet helemaal tot rust hebben gebracht als we alleen zijn, om echt een oogje in het zeil te houden lichaam en spraak als we met andere mensen zijn, want, zoals ik steeds zeg, onze mond kan een groot massavernietigingswapen zijn. En als je kijkt, zijn we ons zo vaak niet bewust van het effect van onze woorden en onze acties op andere mensen. We zijn gewoon helemaal, we zijn zo betrokken bij onszelf, en: "Ik moet dit zeggen, ik moet dit doen..." Zonder na te denken wat voor effect het gaat hebben op de mensen om me heen.

We moeten dat soort bewustzijn hebben, en dat zal ons in staat stellen om af te zien wanneer we moeten nalaten, en in plaats daarvan om te zetten in spraak die andere mensen aanmoedigt, spraak die vriendelijk is. En hetzelfde geldt voor fysieke actie, om degenen te stoppen waar we iemand willen slaan of met iets willen gooien, of wat dan ook, en daarvan af te kunnen zien en zo een vrediger omgeving om ons heen te creëren en te voorkomen dat we zoveel negatieve dingen creëren. karma.

Hij benadrukt echt lichaam, spraak en geest. Het zijn de drie deuren van acties. Het zijn de drie deuren waardoor onze gedachten, woorden en daden worden gecommuniceerd. Dus op die manier echt zorgen.

En als we dat doen, kunnen we onze lichaam, spraak en geest op een heel mooie manier, om harmonie te creëren en andere mensen aan te moedigen. Als we mensen iets goeds zien doen, erop wijzen, hen aanmoedigen.

Ze vertellen het verhaal van de Kadampa geshe die twee verschillende kleuren stenen had en elke keer dat hij een negatieve actie had, kleurde hij een steen in deze stapel, en wanneer hij een positieve actie had, legde hij de andere gekleurde steen op de stapel. Voor ons om dat te doen…. Probeer dat maar eens met je toespraak. Nadat je hebt gepraat, zoals oké, op welke stapel leg ik wat mijn commentaar staat. Gaan ze op de stapel mensen aanmoedigen en harmonie creëren? Of in de hoop mensen uit te pikken en disharmonie te creëren? En om dit in de loop van de tijd echt te doen, en zoveel naar onze toespraak te kijken. En op die manier opent het een venster naar onze geest. Want jongen, als ik tegen veel mensen een slechte mond uitspreek, zegt dat me waar ik aan denk als ik niet bij mensen ben. En als we dan kijken als we niet bij mensen zijn en we zitten daar met al onze nare gedachten: “Oh, daarom ben ik zo ongelukkig! Omdat ik hier zit en mijn geest nare gedachten over andere mensen laat denken.' En wanneer de geest zegt: "Maar die vervelende gedachten zijn juist, want ze deden dit en ze deden dit en ze deden dit!" Dan kijk je naar ze en zeg je: "En? Hoe weet je dat ze die dingen hebben gedaan? Hoe weet je dat ze die dingen bedoelden? En zelfs als ze dat deden, wat dan nog? Wil je ongelukkig zijn?" Je hebt een kleine discussie met jezelf. (Ik heb dit soort discussies met mezelf.) Zoals: "Chodron, weet je, deze manier van denken maakt je ongelukkig. Wil je ongelukkig zijn? Of wil je gelukkig zijn?” Ja?

Op die manier zullen we echt gaan veranderen hoe we denken, wat de manier waarop we spreken zal veranderen, en ook dat zal veranderen hoe we handelen.