Vers 32: De meesterbeul

• De dood is definitief
• Op het moment van overlijden verliezen we alles waarmee we vertrouwd zijn
• Nadenken over de dood helpt ons om ons ethisch gedrag op te schonen

Juweeltjes van Wijsheid: Vers 32 (Download)

We zijn bij vers 32: "Wie is de meesterbeul die alle levende wezens afslacht?"

[Van publiek]: “Dood”

"De angstaanjagende Heer des Doods die macht heeft over de hele wereld."

Wie is de meesterbeul die alle levende wezens afslacht?
De angstaanjagende Lord of Death die macht heeft over de hele wereld.

In het boeddhisme gebruiken we de uitdrukking 'de heer van de dood'. Het verwijst niet naar een echt wezen. Dit is antropomorfisering van een natuurlijke gebeurtenis die inderdaad voor bijna iedereen angstaanjagend is, omdat we op het moment van overlijden afscheid nemen van alles wat we weten. Onze vrienden en familieleden, we zijn niet meer bij hen. Onze bezittingen kunnen we niet vasthouden. We moeten zelfs onze . opgeven lichaam, wat het meest gekoesterde is. En dan onze hele ego-identiteit. Omdat onze hele ego-identiteit wordt verkregen in relatie tot de omgeving en alle andere mensen erin. Dus we hebben allemaal deze ideeën: “Ik ben zo, ik ben zo. Mensen behandelen me zo, ze zouden me zo moeten behandelen….” Dat verdwijnt allemaal. Alles wat we kennen, verdwijnt.

Voor mensen die aan dingen gehecht zijn, is dit beangstigend. En voor degenen onder ons die begrijpen dat we een echt persoon zijn, als dit beeld van deze echte persoon (wie) we denken te zijn oplost, is het erg beangstigend.

Waarom doet de Buddha ons vragen hierover na te denken? Waarom staat dit in de tekst? Het is niet om ons bang te maken, zodat we in paniek raken zoals gewone mensen dat doen. Maar het is om ons te laten beseffen dat de dood iets zekers is, we hebben geen idee wanneer het zal gebeuren, en op het moment van overlijden kunnen we niets meenemen. We moeten ons dus nu voorbereiden. Want het enige dat wel met ons meekomt, is onze karma en de mentale gewoonten die we hebben ontwikkeld. Alle acties die we hebben gedaan, de afdrukken van de acties, ze komen met ons mee. Maar de mensen, de bezittingen, onze lichaam, onze reputatie, alles waarmee we al deze acties hebben gemaakt - ze blijven hier.

We hebben misschien iets gestolen om iets voor ons gezin te krijgen. De familie blijft hier. Wat we ook hebben gestolen, blijft hier. De karma van stelen, de afdruk daarvan karma, gaat met ons mee naar het volgende leven.

We kunnen elke actie als deze bekijken. Omdat de meesten van ons, wanneer we beslissingen nemen, wanneer we intenties hebben voordat we handelen, we alleen denken aan wat onmiddellijk gunstig is. "Ik wil dit. Ik neem het." Of: "Ik heb honger, ik neem het wel." Zonder na te denken wat de langetermijngevolgen zijn van mijn actie, zelfs na dit leven, in toekomstige levens. Daar houden we dus geen rekening mee. Dus we denken niet aan de karmische afdruk van de actie. We erkennen niet dat welke persoon of ding dan ook dat we probeerden te beschermen of te krijgen of te verdedigen, we scheiden van [het] en het kan niet met ons meekomen. We vergeten dat allemaal en concentreren ons op nu. Wat ik nu kan krijgen. En die visie leidt tot veel ongecontroleerd gedrag.

Ik zei vorige week, wees niet spontaan als het gaat om niet-deugdzame bedoelingen. Dit is het precies. Omdat we heel spontaan zijn in het verkrijgen en beschermen van wat we willen. Maar op de lange termijn loont het niet.

Evenzo aarzelen we heel vaak om deugdzame acties te ondernemen, omdat het een beetje onhandig is, het kost wat moeite. Je weet wel? “Oh, ik maak een het aanbieden van, dan kan ik dat geld niet voor mezelf gebruiken…” Je weet wel? "Oh, ik heb respect voor iemand, maar dan kan ik niet op mijn eigen hoorn toetellen, zodat andere mensen niet zullen denken dat ik zo geweldig ben..." Dus we zijn terughoudend om deugdzame acties te ondernemen, opnieuw denkend alleen aan het onmiddellijke voordeel of de schade, in plaats van de lange termijn.

Wanneer we mediteren over de dood, als we nadenken over de dood, helpt het ons echt om onze prioriteiten in het leven opnieuw te beoordelen. En wat is belangrijk. Is "krijgen wat me nu gelukkig maakt" op de lange termijn echt belangrijk? Gezien het feit dat ik ga sterven en al die dingen die ik probeer te krijgen, zullen niet met me meegaan. Is gelijk hebben echt zo belangrijk? Als ik sterf, gaan niet alle mensen voor wie 'ik heb gelijk' met me mee. Is het winnen van het spel of het winnen van het argument belangrijk? Nogmaals, op de lange termijn komt daar niets van mij bij. Is het hebben van alle comfort die ik wil echt zo belangrijk? Nogmaals, niets van dat alles gaat met ons mee. Behalve de karma, de afdrukken van de karma.

De reflectie op de dood doet ons echt stilstaan ​​en zeggen: wat is echt de zin van mijn leven? En hoe ga ik mijn tijd besteden? En wat wil ik er aan het einde van mijn leven voor laten zien? Wil ik bezittingen, een gezin, een goede reputatie, een goede carrière hebben gehad, veel bezittingen, wat status…. Wil ik dat aan het einde van mijn leven? Of wil ik de zaden van positieve acties? Wat zal aan het einde van mijn leven waardevoller voor mij zijn? Een plakboek vol foto's? Of nu hebben ze de kleine dingen op tablets, de ene foto na de andere van je hele leven. Dus je hebt dit hele ding met al je foto's erop en je kunt ernaar kijken .... “Oh, ik herinner me dit, ik herinner me dat. Dat was zo geweldig. Oh, deze persoon was zo goed. Dat was…." Je weet wel? Wil je dat aan het einde van je leven hebben? Om gewoon terug te kijken en alle dingen te zien die je was of deed? Dat zou je misschien denken. Maar wat heeft dat allemaal voor zin? Al dat spul is weg in dit leven. Het is er niet eens aan het einde van ons leven. En als we dan nadenken over wat we in die relaties hebben gedaan en om die dingen te krijgen die er nu niet meer zijn, dan weegt de last van onze destructieve acties echt zwaar.

En op het moment van overlijden is er geen tijd om te doen zuivering oefening. Er is geen tijd om te vergeven of je te verontschuldigen of dingen los te laten. Het is alsof (knipt met de vingers) moet gaan. Je kunt niet zeggen: "Heer van de dood, neem me niet kwalijk, ik ben nog niet klaar." Je weet wel? 'Kun je mijn dood nog even uitstellen? Ik moet wat Dharma-oefeningen doen.' Nee. Dat werkt niet.

Aangezien we niet weten wanneer de dood zal komen, en het echt de "grote beul" is, betaamt het ons echt om ons leven op orde te houden en schadelijke acties te vermijden, om degenen die we hebben gecreëerd te zuiveren, om de technieken te leren om onze geest te kalmeren en de kwellingen los te laten. Want dat is wat ons uiteindelijk ten goede zal komen.

En dat is werk dat niemand anders kan zien. We krijgen dus geen goede reputatie door het beoefenen van de Dharma. Je zou een goede reputatie kunnen krijgen door verschillende niveaus te beklimmen en jezelf te presenteren als iemand in de Dharma-scene. Maar dat heeft niets te maken met een goede beoefenaar zijn. Want een goede beoefenaar zijn is wat er van binnen omgaat. Niemand anders weet het.

Als we proberen de wol over iemands ogen te trekken, helpt het ons niet. Hypocriet zijn in de Dharma helpt helemaal niet. Omdat karma is wat de situatie regeert. Wat er in onze geest omgaat, is de echte oorzaak van wat we ervaren. Dus het maakt niet uit of iedereen van ons houdt, of dat iedereen ons haat, of ze het goedkeuren, of ze het afkeuren.... Al die dingen zijn totaal inconsequent.

Het enige dat er toe doet, is wat wijze mensen denken. Dus de mening van de wijzen, de mening van de Boeddha's en de bodhisattva's. Dat kan uitmaken. Vanwege de wijze afkeuring van wat we doen, moeten we wakker worden. Maar al het andere…. [haalt zijn schouders op]

We moeten echt aan de slag om te transformeren wat erin zit. En om onze prioriteiten echt goed te stellen, zodat we onze tijd verstandig gebruiken.

[In reactie op het publiek] The Buddha heeft een aantal van onze opgezet voorschriften omdat kloosterlingen dingen deden die leken verwerpelijk vonden. Doet de mening van de getrouwe leken er dus toe? Het hangt ervan af of de trouwe leken een wijze mening hebben of niet. Geloof duidt niet noodzakelijkerwijs op wijsheid. Dus het komt echt neer op de wijzen.

Omdat ik mensen heb gehad die al heel lang dharma beoefenaars zijn…. Het is zo geweldig. Ik herinner me dat er een vrouw was, ze bekritiseerde me omdat ik geen voorstander was van de gelijkheid van vrouwen. En er was een man die me bekritiseerde omdat ik tegen mannen was, omdat ik tijdens een retraite zei dat hij niet op een bank naast zijn vriendin kon zitten. [gelach] En ik bedoel, dit zijn mensen die al heel lang beoefenaars zijn. En toch vertelde een persoon me: "Oh, je bent te streng met hoe je je... voorschriften.” En een ander vertelde me: "Je bent te laks in hoe je je... voorschriften….” Oké?

Als mijn leraar me iets vertelde, zou ik echt luisteren. Maar het andere is, weet je, wie ga ik volgen? Ik bedoel, ik moest echt lachen toen ik enkele van deze beschuldigingen kreeg.