Vers 33-2: De vriendelijkheid van anderen

• Hoe we in leven blijven dankzij de vriendelijkheid van anderen
• Dankzij de vriendelijkheid van anderen zijn we in staat om de dingen te doen die we kunnen doen
• De inspanningen van anderen waarderen

41 Gebeden om te cultiveren bodhicitta: Vers 33-2 (Download)

"Mogen alle wezens de vriendelijkheid van alle Boeddha's en bodhisattva's terugbetalen."
Dit is het gebed van de bodhisattva wanneer je iemand ziet die de vriendelijkheid van een ander terugbetaalt.

Ik dacht dat ik een beetje zou praten over de vriendelijkheid van anderen, en dan de vriendelijkheid van de boeddha's en bodhisattva's. Er zijn verschillende soorten vriendelijkheden, maar we vertrouwen op beide soorten vriendelijkheden om verlicht te worden. Met het een of met het ander, niet met beide, dan geen verlichting.

De vriendelijkheid van bewuste wezens, waarover we het nog zullen hebben op een donderdagavond leringen. Het is een feit dat we in leven blijven dankzij de goedheid van anderen. We hebben een kostbaar mensenleven dankzij de vriendelijkheid van onze ouders en alle mensen die voor ons hebben gezorgd toen we klein waren. Als we ouders nu voor hun kinderen zien zorgen, zien we onszelf nooit als een van die kleine baby's, met iemand die onze luiers moet verschonen, wanneer iemand midden in de nacht met ons wakker werd, iemand die ons moest kalmeren toen we neervielen en boem gingen, alle kleine dingen die ouders voor kinderen doen. Het is moeilijk voor ons om aan onszelf te denken in die rol en aan iemand die dat allemaal voor ons heeft gedaan. Ons leren praten, en ons leren om onze vingers niet in een stopcontact te steken, en ons naar de dokter brengen toen we de mazelen hadden, en ons leren fietsen, en ons troosten als andere kinderen zand in ons gezicht gooiden en noemde ons uitschelden, berispend als we andere kinderen uitschelden en zand in hun gezicht gooiden.

We hebben het vermogen om volwassenen te worden dankzij de vriendelijkheid van onze familieleden en vrienden die ons opvoedden toen we kinderen waren, en ook dankzij de vriendelijkheid van onze schoolleraren. Zoals iedereen die ooit als leraar op een openbare school heeft gewerkt weet, is het een van de meest genegeerde en niet gewaardeerde beroepen. Ik denk dat het komt omdat ieder van ons de school heeft doorlopen. Mensen waarderen leraren niet erg en toch is ons onderwijs aan hen te danken. We lezen en schrijven elke dag. Hoe weten we hoe we het moeten doen? Omdat mensen het ons hebben geleerd. Al deze vaardigheden die we gewoon als vanzelfsprekend beschouwen, kwamen omdat andere mensen genoeg om ons gaven om ons te leren.

Dit zijn gemeenschappelijke vaardigheden die we gelukkig hebben. Welke unieke ongewone vaardigheden je ook hebt - of je nu een computerkenner bent, of een artiest, of een atleet, waar je ook in uitblinkt - we hebben die vaardigheden ook omdat andere mensen ons dat hebben geleerd.

Alle dingen die we dagelijks gebruiken, zijn allemaal afkomstig van de vriendelijkheid van anderen. We lopen zelden het huis binnen en zeggen "dank je wel" tegen alle mensen die het hebben gebouwd. Ook al zien we mensen het Gotami-huis bouwen, als we het eenmaal bewonen, zullen we dan, als we binnenkomen, in gedachten "dankjewel" zeggen tegen alle mensen die het hebben gebouwd? Of gaan we zeggen: "Eindelijk zijn we klaar met het bouwen van het ding." Bij de openingsceremonie zullen we de kleine fluitjes hebben die we blazen, hoeden en spandoeken.

We zouden echt waardering moeten hebben voor de inspanningen van mensen die alle dingen doen die ons in staat stellen in leven te blijven, die ons in staat stellen om alle dingen te doen die we graag doen in plaats van alles zelf te moeten doen. Je weet hoe we allemaal genieten van het doen van bepaalde dingen, en we houden er niet van om andere dingen te doen, en sommige dingen hebben we niet eens de mogelijkheid om te doen. Het is dankzij de vriendelijkheid van anderen dat we de dingen kunnen doen waar we in uitblinken en waar we van genieten zonder onze eigen auto te hoeven bouwen, onze eigen velden te ploegen en onze eigen computer te repareren, of iets van deze dingen. Dankzij de vriendelijkheid van anderen hebben we tijd om andere dingen te doen. Het is iets om echt te waarderen en dankbaar voor te zijn.

Als we het gevoel hebben dat we heel veel vriendelijkheid hebben ontvangen, komt automatisch de wens om het terug te betalen. We moeten behoorlijk wat tijd besteden aan het nadenken over de vriendelijkheid van anderen voor ons. Soms verzet ons ego zich daar echt tegen. We zouden veel liever denken aan onze vriendelijkheid jegens hen, en hoe ze dingen voor ons zouden moeten doen. De Dharma leert ons om te denken aan hun vriendelijkheid jegens ons en om een ​​wens te creëren om dat terug te betalen, op grote of kleine manieren, hoe we ook denken dat het gepast is, wat een onderwerp is voor een ander gesprek.