Vers 16: De deur naar bevrijding openen

• Bewustwording van eigen kwellingen en belemmeringen
• Om onszelf te oefenen voordat we echt van groot nut kunnen zijn

41 Gebeden om te cultiveren bodhicitta: Vers 16 (Download)

Vandaag gaan we verder met de 16e, die zegt:

"Mag ik de deur van bevrijding openen voor alle wezens."
Dit is het gebed van de bodhisattva bij het openen van een deur.

Dat is toch een mooie? Je opent de deur naar bevrijding voor alle bewuste wezens en dan kunnen bewuste wezens er doorheen gaan. Dus voorheen is de deur gesloten, ze willen een soort van geluk en willen geen lijden, maar ze weten niet waar de deur is.

Herinner je je de kalkoenen in de winterretraite? Ze komen de tuin binnen, de poort zal voor hen openstaan, we hebben de poort al geopend, maar de kalkoenen blijven binnen de tuin rondrennen en worden erg angstig omdat hun vrienden buiten zijn en ze niet kunnen komen. aan hun vrienden. Maar wanneer ze bij de deur komen, gaan ze de andere kant op, als ze bij de opening van de poort komen, gaan ze de andere kant op omdat ze bang worden. Echt hilarisch om te zien, dat zul je deze winter wel zien.

Maar het is ook heel erg triest want de poort staat open maar ze gaan er niet doorheen. En dus trainend [om] bodhisattva's te zijn, willen we voortdurend de poort openen voor onszelf en anderen. Maar we kunnen niet echt verwachten dat anderen door die poort gaan - die deur naar bevrijding - als we er zelf voor weglopen. Omdat we soms in onze geest kunnen zien, we weten echt wat we moeten doen, er ontstaat een aandoening, we zijn ons er op een bepaald niveau een beetje van bewust, maar we negeren het op een ander niveau en dan rennen we gewoon weg van de deur naar de bevrijding omdat we deze negatieve patronen gewoon maar door en door laten gaan.

Hier zeggen we: "Mag ik de deur naar bevrijding openen voor levende wezens." Dat is een prachtig beeld, open de deur, alle levende wezens gaan door de bevrijding. Wij kunnen ze leren, de weg wijzen en ze gaan door de deur, maar we moeten eerst zelf door de deur kunnen. En hoe meer we onszelf oefenen en proberen onszelf door die deur naar bevrijding te laten gaan, hoe meer we zullen begrijpen wat de belemmeringen zijn voor andere voelende wezens. Als we begrijpen wat hun belemmeringen zijn, omdat we begrijpen wat onze belemmeringen zijn, ontwikkelen we meer geduld en mededogen voor hen.

Terwijl wanneer we dit intellectuele idee hebben van: "Ik ben een boeddhistische beoefenaar, ik ga ze de deur naar bevrijding wijzen", en dan zeggen ze: "Sorry, ik ben niet geïnteresseerd, ik ga de andere kant op .” Dan kunnen we soms erg boos op ze worden, erg teleurgesteld, vooral als we bij andere mensen zien wat hun problemen zijn. Als ze dat maar laten vallen gehechtheid, ze zullen in orde zijn; als ze dat maar laten vallen boosheid, ze zullen in orde zijn; als ze maar ophouden jaloers te zijn, komt het wel goed. En wij zien het zo duidelijk en zij doen het niet. Is het niet? Maar hoe zit het met ons? We moeten naar onszelf gaan kijken. Als de deur naar bevrijding voor ons open staat en we niet grondig te werk gaan.

Want als we daar echt naar kijken, dan zullen we in staat zijn om die belemmering weg te nemen en zelf door te gaan en dat zal ons helpen meer geduld en compassie voor anderen te hebben. En ik zeg dit omdat we soms leringen horen over bodhicitta, we denken: oh ik ga iedereen ten goede komen en dan beginnen we gewoon te kijken hoe we het leven van iedereen om ons heen kunnen verbeteren en we geven ze al ons advies over wat ze moeten doen. Op de een of andere manier missen we het punt, oké? Omdat we echt onszelf moeten oefenen voordat we echt van dat grote voordeel kunnen zijn.