Хүн, хэрэм хоёр

Лхагва гарагт би өөр шоронгийн танил хүнтэй тааралдсан. Тэр тэндхийн Америкийн уугуул хамтлагийн гишүүн байсан бөгөөд XNUMX-р сард манай урлагийн дуудлага худалдаанд оролцохдоо шүр урладаг байсан. Тэр намайг тэнд хараад гайхаж, юу хийж байгааг асуув. Би түүнд өөрийгөө Буддын шашны лам гэдгээ хэлэхэд тэр дээш харан "Баярлалаа" гэж хэлэв. Дараа нь тэр "Өө үгүй, би зүгээр л шилжүүлэг хийсэн, би үүнийг солих ёстой. Дараа уулзъя” гэж хэлсэн.

Баасан гаригийн үдээс хойш тэр манай оффис дээр ирээд өглөө ирэхээр төлөвлөж байгаа ч зарим асуудалтай байгаа гэж хэлсэн. Тэр хэрэм тэжээж, өрөөнийх нь цонх онгорхой байхад хэрэм түүн дээр ирж байгааг та харж байна. Хүйтэн байж, цонхоо хаасан бол хэрэм хэн нэгний цонх онгорхой байгааг олж харах хүртлээ шугамаар явна. Тэр цонхоор шорон руу орж, энэ хүнийг хайх болно.

Тэр өглөө сэрүүн байсан тул хэрэм өрөөндөө орж чадалгүй өөр цонх онгорхой байхыг олж харав. Тэр хүн надтай уулзахаар явж байтал заставын ажилтан өөр хүний ​​камерт байгаа хэрэмээ аваад ир гэж хашгирав. Тэгээд л өглөө надтай уулзаж чадаагүй, үд болтол хүлээхээс өөр аргагүй болсон.

Бодоод байхад энэ бол хүний ​​мөн чанарын нэг агуу зүйл бөгөөд бид бусадтай холбогдохыг үнэхээр хүсдэг. Заримдаа бидний итгэл үнэмшил, ойлголт биднийг тусгаарладаг боловч эцсийн эцэст бид бусад амьтад, амьтан, байгаль, ертөнцтэй холбогдохыг хүсдэг. Энэ хүн зурамтай холбоотой, хэрэм нь түүнтэй холбоотой бололтой. Ямар гоё юм бэ!