De zeven juwelen van de arya's: ethisch gedrag

• Het belang van ethisch gedrag
• Hoe anderen pijn doen, doet ons ook pijn

Om verder te gaan met de zeven juwelen van de arya's. De eerste was geloof, waar we het eerder over hadden.

En om jullie (de mensen online) de oplossing te vertellen voor het gesprek dat ik twee dagen geleden gaf over de kalkoenen die vechten en onze bezorgdheid dat ze elkaar vermoorden. Later die middag keek ik mijn deur uit en ze zaten met zijn drieën vrolijk naar voren te pikken om voedsel te vinden. Twee van hen waren een beetje in elkaar geslagen, maar ze leefden tenminste, en ze waren weer vrienden. Vraag me niet waarom ze vochten, vraag me niet hoe ze het verzonnen hebben, maar ze hebben zeker veel negatiefs gecreëerd karma en veroorzaakten zichzelf en de anderen veel ellende in het proces van hun ruzie.

Dit heeft eigenlijk betrekking op het tweede juweel van de aryas, namelijk ethisch gedrag. En de basis van ethisch handelen is niet schadelijk. De kalkoenen zouden er verstandig aan zijn geweest dat te onthouden.

Wat zo interessant is als we echt naar onze ervaring kijken, is dat wanneer we anderen schade toebrengen, we onszelf schaden. We denken meestal: “O, iemand doet mij pijn, dus ik zal ze terug doen. En als ik ze toen schade toebracht, stopt mijn schade.” Maar eigenlijk, vanwege de manier waarop de wet van karma en de effecten ervan werken, wanneer we wraak nemen, of zelfs als wij degenen zijn die ermee beginnen... maar wij zijn nooit degenen die ermee beginnen, het is altijd iemand anders, nietwaar? We beginnen nooit met ruzie. Mijn broer was altijd degene die ermee begon, en ik kreeg altijd de schuld dat ik ermee begon, omdat ik ouder was. Het is oneerlijk. Maar dat is precies hoe wij denken, nietwaar?

Wanneer we iemand anders schade berokkenen, is het duidelijk welke schade zij oplopen. Hoe schaden we onszelf in het proces? Het gebeurt op twee manieren. Een daarvan is dat we ons later niet altijd zo goed over onszelf voelen. En ik denk dat veel van onze emotionele problemen, of interne onrust, komen door manieren waarop we andere mensen in het verleden hebben geschaad, en we voelen ons niet goed over onszelf omdat we het hebben gedaan, maar het is moeilijk te erkennen en echt open te staan en beken het, en heb er spijt van, en besluit het niet nog een keer te doen. Dus we rationaliseren, rechtvaardigen en al dat soort dingen, en ondertussen stagneert het spul van binnen als rotte rommel, en het wordt gewoon beschimmeld, psychologisch, in onszelf, en ik denk dat dat een reden is die later veel psychologische onrust kan veroorzaken Aan. Dat is een manier waarop we onszelf schade toebrengen.

De andere is heel duidelijk dat we destructief maken karma. Dus daar hebben we de zaadjes van gelegd karma op onze geeststroom, en dan rijpt het later tot lijdenservaringen die we ondergaan; ofwel door geboren te worden in een ongelukkige wedergeboorte, door problematische situaties tegen te komen als we eenmaal als mens zijn geboren, door de gewoonte te hebben om ons slecht te gedragen, door geboren te worden in een zeer verraderlijke of moeilijke omgeving. Al dit soort dingen overkomt ons in de toekomst, dat is het karmische gevolg van het schaden van anderen.

Als we de gedachte hebben dat het of ik of de ander is, en het is mijn geluk of hun geluk, of het is of ik geschaad wordt of zij worden geschaad, en dus kiezen we altijd mijn geluk en hun kwaad boven mijn kwaad en hun geluk. Maar eigenlijk, als je ernaar kijkt, als we anderen schade toebrengen, schaden we onszelf. Als we onszelf schaden, schaden we anderen. Als we onszelf schade toebrengen, veroorzaakt dat veel problemen voor veel mensen om ons heen. We zijn geen geïsoleerde individuen. Als we onszelf tot voordeel strekken, komt het anderen ten goede, als we onszelf op een Dharma-manier ten goede komen, door echt voor onszelf te zorgen, voor onze geest te zorgen. En als we anderen ten goede komen, profiteren we ook van onszelf, omdat we verdienste creëren, we creëren een gelukkige omgeving waarin we kunnen leven.

We zouden niet zo veel in deze termen van wij en zij moeten denken, omdat we erg met elkaar verweven zijn.

Het punt is dat onze acties invloed hebben op onszelf en onze acties op andere mensen.

Dit is iets in mijn werk met gedetineerden dat ze veel ter sprake brengen als we corresponderen. Ik vraag ze: "Hoe ben je in de gevangenis beland en wat is er aan de hand?" Veel mensen vragen de gedetineerden niet wat ze hebben gedaan. Maar ik ben heel duidelijk en ik vraag het ze. En als ze me schrijven en ze willen geholpen worden, dan heb ik de achtergrond nodig van wat er is gebeurd, zodat ik ze kan helpen. Maar het komt keer op keer naar voren dat mensen zeggen: 'Ik realiseerde me de langetermijneffecten van mijn acties niet. Ik realiseerde me niet eens de kortetermijneffecten van mijn acties. Ik werd volledig overspoeld door ellende.” En dan, natuurlijk, word je overweldigd door kwellingen, en je hebt geen gewoonte ontwikkeld om, voordat je overweldigd werd door kwellingen, echt na te denken over wat de resultaten zijn van mijn acties.

We moeten niet denken: "O, dit is het probleem van mensen die 'criminelen' zijn." Omdat criminelen gewone mensen zijn zoals de rest van ons. Het is niet zo dat ze een heel andere klasse mensen zijn. Ze zijn precies zoals de rest van ons, behalve dat ze in sommige gevallen gepakt worden voor het doen van dingen waar de rest van ons niet voor gepakt worden. Het kan zijn dat je op het verkeerde moment op de verkeerde plaats bent. Het kan zijn vanwege discriminatie van de kant van het (on)rechtsstelsel of het rechtshandhavingssysteem. We moeten die scheiding tussen wij en zij niet maken, en wij zijn niet zoals zij, en zij zijn niet zoals wij.

Ik herinner me een van de jongens aan wie ik lange tijd heb geschreven - hij stapte uit en we ontmoetten elkaar een paar keer nadat hij was vrijgekomen. We hebben nu geen contact. Maar hij was behoorlijk rijk geworden doordat hij een grote drugsdealer was in Zuid-Californië en zou nog een laatste grote deal doen en dan in Australië of Nieuw-Zeeland of Canada of ergens anders gaan wonen, omdat hij tegen die tijd veel geld had. Maar hij werd gepakt bij die ene, en ze gaven hem een ​​gevangenisstraf van twintig jaar. Hij was toen begin 30, denk ik. Dat was gewoon slopend voor hem. Toen hij in de gevangenis zat, dacht hij echt na over wat hij deed, en hij schreef me een brief waarin hij sprak over... omdat hij terug traceerde: dit is de situatie waarin ik werd opgepakt. Hoe deed ik dat, wat dacht ik. Dat kwam uit deze situatie en zo denken, en dat gebeurde vanuit deze situatie…. En hij herleidde dingen tot zelfs beslissingen die hij als kind nam. En hij zei deze - hij noemde ze SIDS - schijnbaar onbeduidende beslissingen. Sommigen begonnen toen hij een kind was, dat leidde tot een situatie, die leidde tot een andere, enzovoort. Dus deze schijnbaar onbeduidende beslissingen leidden hem naar waar hij was. Dus hij had er natuurlijk heel veel spijt van. Maar dat was echt wat hem in staat stelde om te veranderen, toen hij de resultaten van zijn eigen acties begon te zien en die ook te bezitten.

Iets anders wat hem overkwam was toen hij opgesloten zat (of misschien was het voordat hij naar de gevangenis ging, ik weet het niet), maar hij had een aantal van zijn bezittingen op naam van enkele van zijn vrienden gezet zodat de politie neem ze niet. Toen hij eenmaal in de gevangenis zat, verkochten zijn vrienden de spullen en hielden het geld. Dus werd hij verraden door de mensen die hij vertrouwde. En daar was hij heel boos over. Dat maakte hem echt heel erg van streek. Maar dan denk ik dat het hem ook deed denken: “Wat heb ik gedaan dat ik bevriend raakte met die mensen die zich zo zouden gedragen? Wat dacht ik dat ik die vrienden koos? Wat deed ik dat dit de mensen waren die ik ontmoette en waarmee ik omging?” Nogmaals, deze reflectie op zijn eigen gedrag en hoe zijn eigen gedrag hem beïnvloedde, maar ook hoe het zoveel andere mensen beïnvloedde. Omdat hij ook begon in te zien dat hij, door de grote drugsdealer te worden die hij was, het leven van veel andere mensen schade toebracht. Dit was vóór het hele opioïde gedoe. Ik denk dat hij in het crack (cocaïne) tijdperk was. Misschien zelfs daarvoor.

Dit was het moment waarop hij echt wakker werd en begon te zien: "Oh, ik creëer de oorzaak van mijn geluk en mijn lijden." En ik denk dat dat het basisbegrip is dat we nodig hebben om ethisch gedrag te behouden. Ethisch gedrag bewaren, nemen en bewaren voorschriften, is omdat we begrijpen: “Mijn acties hebben effect. Het zijn niet zomaar kleine dingen in de lucht die zich verspreiden. Ze hebben een effect op mij, op andere mensen, in dit leven, in toekomstige levens.” En als je dat inzicht hebt, dan is ethisch gedrag (denk ik) heel natuurlijk voor jou. en houden voorschriften is niet zo erg. Want dat is toch wat je wilt doen. Dus als je je . ziet voorschriften zoals: "Ik kan dit niet en ik kan dat niet, en al deze kunnen niet, en ik lijd en het is benauwend." Als je het ziet voorschriften als dat zo is, dan heb je de werking van de geest niet echt begrepen en hoe we ons eigen geluk en lijden veroorzaken, en hoe onze acties onszelf en anderen beïnvloeden. Ik denk dat dat iets is waar we echt naar terug moeten gaan en er grondig naar moeten kijken, en dan wordt het zoveel gemakkelijker om ethisch gedrag te beoefenen.

Natuurlijk komen onze kwellingen soms sterk naar voren en worden we boos, en komen de woorden uit onze mond voordat we ons zelfs maar bewust zijn van wat er aan de hand is. Dat gebeurt. Of we worden echt gekweld en plannen een hele reeks leugens, opnieuw zonder te beseffen welk effect die leugens op ons zullen hebben, op de mensen om ons heen, nu, in de toekomst. We worden overweldigd door kwellingen. Maar ik denk dat hoe meer we echt nadenken over de effecten van onze acties, des te gemakkelijker het wordt om ons in te dammen en onze opmerkzaamheid te laten groeien, ons introspectieve bewustzijn te laten groeien, zodat we ons kunnen onthouden van schadelijke acties.

Publiek: Ik wil het gewoon eens zijn met wat u zei over schadelijke acties die een psychologisch effect hebben op de lange termijn. ik was gewoon aan het doen zuivering in de meditatie Hall en ik zag dat ik een dwangmatige manier van denken heb, en ik wist niet waar het vandaan kwam, maar ik was in staat om te zien dat daaronder veel zelfhaat schuilt. Dat komt door wandaden uit het verleden. Maar dat was helemaal begraven, ik kon die verbanden niet zien. De zuivering oefenen is zo belangrijk om te ontdekken waarom we bepaalde dingen doen en hoe we over onszelf denken. Omdat ik in ontkenning heb geleefd, denkend: "Oh, ik ben best oké met mezelf." Maar er zijn een aantal gebieden waar ik echt spijt van heb en me echt voor schaam.

Eerwaarde Thubten Chodron (VTC): Dat is de kracht van zuivering.

Publiek: Ik dacht dat een andere manier waarop het schaden van anderen ons schaadt, de situaties zijn die het in het moment creëert. Het creëert slechte relaties met anderen en voorwaarden om negatieve dingen uit ons verleden te laten rijpen. Als we iemand kwaad doen, willen ze ons misschien kwaad doen. Het is een beetje het tegenovergestelde waar je zei dat wanneer we anderen helpen, het leuke situaties creëert. Het is een beetje het tegenovergestelde daarvan.

VTC: Helemaal waar. We creëren een situatie om ons heen wanneer we schade berokkenen, wanneer we voordeel hebben, en die situatie kan de rijping van ofwel deugdzame karma of niet-deugdzaam karma, afhankelijk van de situatie die we om ons heen creëren.