Ons kostbare mensenleven

• Eigenschappen van een kostbaar mensenleven
• Oorzaken voor een kostbaar mensenleven
  • De 10 destructieve acties opgeven
  • De zes perfecties oefenen
• We waarderen ons kostbare mensenleven
• Dagelijks gedachtetransformatie oefenen
  • Onze motivaties bepalen, onderhouden en evalueren

Vanavond gaan we het hebben over het kostbare menselijke leven, en ik denk dat hoe meer we de dharma en de vier nobele waarheden begrijpen, hoe meer we ons leven gaan waarderen. We beginnen het potentieel ervan te waarderen en de zeldzaamheid van het krijgen van het soort wedergeboorte dat we hebben, omdat niet elk mensenleven een kostbaar mensenleven is volgens de boeddhistische normen.

Een kostbaar mensenleven is een leven waarin we de mogelijkheid hebben om het Buddhaleerstellingen en om vooruitgang te boeken op het pad naar bevrijding en verlichting. Er zijn veel bewuste wezens op deze planeet, maar degenen die daadwerkelijk de mogelijkheid hebben om de Buddha's leringen en de praktijk ervan zijn zeer gering in aantal. We hebben buitengewoon veel geluk dat we deze kans krijgen.

Wat is een kostbaar mensenleven?

Allereerst, wat zijn de goede eigenschappen van ons leven? We hebben een mens lichaam en geest, wat betekent dat we menselijke intelligentie hebben die kan worden gebruikt om het pad naar bevrijding te ontwikkelen. Het is duidelijk dat menselijke intelligentie ook misbruikt kan worden, en soms gedragen mensen zich slechter dan dieren.

Mensen vragen altijd: "Hoe komt het dat jullie boeddhisten geloven dat mensen als dieren geboren kunnen worden?" Ik antwoord: “Kijk eens hoe sommige mensen leven als ze in een menselijk lichaam zitten: ze gedragen zich slechter dan dieren. Dieren doden alleen als ze honger hebben of als ze worden bedreigd, maar mensen doden voor de sport, voor de politiek, voor de eer – om allerlei stomme redenen.” Dus als een mens zich erger gedraagt ​​dan een dier terwijl hij hierin zit lichaam dan is het logisch dat ze in toekomstige levens een lagere wedergeboorte hebben. Het komt overeen met hun mentale toestand.

Dus nu hebben we nu een mens lichaam en geen dier lichaam, een hongerige geest lichaam of een god lichaam. We hebben een lichaam die menselijke intelligentie ondersteunt, en menselijke intelligentie kan worden gebruikt om te leren, te overdenken en te denken mediteren op de Buddha's leerstellingen. We hebben niet alleen de bijzondere menselijke intelligentie, maar al onze zintuigen zijn intact: we zijn niet blind, doof of verstandelijk gehandicapt.

Ik herinner me dat ik werd gevraagd om les te geven in Denemarken, en een van de mensen van het Dharma Centre werkte in een tehuis voor geestelijk en lichamelijk gehandicapte kinderen. Ze nam me mee om de kinderen te bezoeken, en we liepen deze prachtige kamer binnen die helemaal vol stond met speelgoed. Denemarken is een zeer welvarend land en er was van het ene uiteinde tot het andere felgekleurd speelgoed. Het enige wat ik zag was speelgoed.

Toen begon ik deze zeer vreemde geluiden te horen - dit gekreun en gekreun - en ik merkte dat er kinderen in deze kamer waren tussen al dit speelgoed, maar deze kinderen waren gehandicapt en konden niet goed denken of bewegen. Het waren dus mensen geboren in een welvarend land met veel meer plezier en rijkdom dan sommige andere kinderen. Maar ze konden hun mens niet gebruiken lichaam en geest vanwege karma dat rijpte in dat leven waardoor ze gehandicapt werden.

Het is belangrijk voor ons om te beseffen dat we die belemmering nu niet hebben. We beschouwen ons leven zo vaak als vanzelfsprekend, en ik denk dat het belangrijk is om te beseffen dat we echt vrij zijn van vele obstakels zoals deze. Niet alleen dat, maar we zijn ook geboren in een land en een tijd waarin de boeddhistische leringen bestaan, en wanneer de zuivere afstamming van leringen bestaat uit de tijd van de Buddha tot aan onze eigen leraren.

We wonen in een plaats waar er een sangha gemeenschap en steun voor religieuze praktijk. We hadden zo gemakkelijk kunnen worden geboren in een communistisch land, of in een land met een totalitaire regering waar je misschien een ongelooflijk spiritueel verlangen had gehad, maar absoluut geen gelegenheid had om de Buddha's leringen - of waar je in de gevangenis had kunnen worden gegooid als je ze zelfs maar probeerde te oefenen.

Een van mijn goede vrienden ging vóór de val van de Sovjet-Unie de Dharma onderwijzen in communistische landen en hij vertelde me hoe hij de leringen moest geven. Het zou in iemands huis zijn, want er was geen manier om een ​​openbare plaats te huren en natuurlijk waren er geen tempels. De mensen zouden een voor een op verschillende tijdstippen moeten arriveren omdat ze niet met veel mensen samen mochten komen.

Toen iedereen arriveerde, gingen ze naar de slaapkamer achterin, maar buiten in de woonkamer - de eerste kamer die je door de voordeur binnenkomt - zetten ze speelkaarten en drankjes neer. Dus zouden ze de Dharma-onderwijzing in de achterkamer hebben, maar als de politie kwam, konden ze snel naar de voorkamer rennen, rond de tafel gaan zitten en doen alsof ze aan het kaarten waren en zich amuseerden.

Stel je voor dat je je in een situatie bevindt waarin het zo moeilijk is om de Buddha's leer dat je dat moet doen. In China en Tibet werden mensen na de communistische machtsovername in de gevangenis gegooid, geslagen en gemarteld omdat ze alleen maar zeiden Namo Amituofo or Om Mani Padme Hum. Wat een geluk dat we niet in zo'n situatie geboren zijn. We zijn in een vrij land met godsdienstvrijheid. Er zijn tempels, Dharmaboeken, toespraken - het is ongelooflijk om te denken aan de mogelijkheid die we hebben.

Bovendien hebben we interesse in de Dharma, en dit is ook erg kostbaar. Er zijn veel mensen die dat hebben toegang aan de Dharma en een gezond mens lichaam, maar ze hebben er absoluut geen interesse in. Denk bijvoorbeeld aan Bodhgaya, de plaats van de Buddha's verlichting - of Sravasti. Onze abdij is vernoemd naar de plaats waar de Buddha bracht 25 regenseizoenen door en onderwees een aantal soetra's. Er zijn daar mensen die zijn geboren op een van de heiligste plekken op aarde met leraren, kloosters, boeken en alles eromheen, maar het enige wat ze willen is geld verdienen door souvenirs te verkopen aan toeristen of door een theewinkel te runnen. Zij hebben toegang aan de Buddha's leer, maar nee karma in hen geïnteresseerd zijn.

Dus het feit dat we deze interesse en waardering hebben voor de Buddha's leringen is echt iets heel kostbaars. We moeten het spirituele deel van onszelf respecteren. We moeten dat niet als vanzelfsprekend beschouwen en gewoon denken: “Oh ja, natuurlijk geloof ik zo. Het is niet erg.” We moeten dat deel van onszelf respecteren en het echt voeden en verzorgen, want het is moeilijk om deze kans te krijgen.

Het houden van een goede ethische discipline

Waarom is het moeilijk? Nou, het is moeilijk om de oorzaak te creëren voor een kostbaar mensenleven. Ten eerste, alleen al om een ​​hogere wedergeboorte te krijgen, moeten we een goede ethische discipline behouden. Hoeveel mensen op deze planeet houden zich aan een goede ethische discipline? Hoeveel mensen verlaten de 10 destructieve acties: doden, stelen, onverstandig seksueel gedrag, liegen, disharmonie creëren met onze spraak, harde praat, roddelen, begeren, kwade wil, verkeerde opvattingen?

Hoeveel mensen verlaten deze? Je kijkt naar beroemde mensen in onze wereld, zoals de voormalige Amerikaanse president George Bush - heeft hij deze 10 in de steek gelaten? Echt niet! Hij liet hier bommen vallen en daar schoot hij mensen neer. Het is heel moeilijk om een ​​kostbaar mensenleven te krijgen als je denkt dat het doden van andere mensen de weg naar geluk is. Je mag dan rijk, beroemd en machtig zijn, maar als je geen goede ethische discipline aanhoudt, is de wedergeboorte na je dood echt ongelukkig.

Het is eigenlijk best moeilijk om negatieve acties op te geven. Hoeveel van ons kunnen bijvoorbeeld naar waarheid zeggen dat we in ons hele leven nog nooit hebben gelogen? [gelach] Wat dacht je ervan om onze spraak te gebruiken om disharmonie te creëren: iemand die dat nog nooit heeft gedaan? Wie heeft er nooit achter de rug van iemand anders gepraat? Hoe zit het met harde taal: iemand hier die nooit zijn geduld heeft verloren en andere mensen de schuld heeft gegeven? Wie heeft er hier nooit geroddeld?

Het is niet gemakkelijk om een ​​goede ethische discipel te blijven, nietwaar? Het is niet makkelijk. En als wij het niet gemakkelijk vinden, vinden de mensen op deze planeet het ook niet gemakkelijk. Dus het feit dat we dit leven nu hebben, wat aangeeft dat we in het verleden goede ethische discipline hadden, is bijna een wonder als je ziet hoe moeilijk het is om goede karma.

Het is moeilijk om iets goeds te creëren karma, maar negatief karma-jongen! Gewoon gaan zitten en ontspannen, en je creëert het meteen. We gaan zitten en wat doen we? Oh, we begeren andermans spullen, liegen, praten slecht over deze persoon, of we flirten met iemand die niet onze man of vrouw is. Het is heel gemakkelijk voor mensen om negatief te creëren karma, maar om positief te creëren karma is moeilijk. Dus het feit dat we nu een mensenleven hebben, is het resultaat van het goede karma die we in het verleden hebben gecreëerd, is een zeer zeldzame en kostbare kans.

De zes perfecties oefenen

Een andere oorzaak voor de kostbare menselijke wedergeboorte is het beoefenen van de zes perfecties of de zes verreikende houdingen. Vrijgevig zijn is bijvoorbeeld een van de zes. We denken misschien dat we erg vrijgevige mensen zijn, maar ik heb geen mening over jou, vaak geef ik weg wat ik niet nodig heb. [gelach] Ik houd voor mezelf wat ik wil, of ik geef dingen weg die van slechte kwaliteit zijn en houd de goede kwaliteit voor mezelf. Ik heb de neiging om genereus te zijn en dan zegt mijn geest: "Oh nee, als je het weggeeft, heb je het niet, dus het is beter om het voor jezelf te houden."

Het is eigenlijk moeilijk om echt vrijgevig te zijn. Ik weet niet hoe het met jou zit, maar voor mij kan het moeilijk zijn. Maar het feit dat we in een land leven waar we genoeg te eten hebben en waar we onderdak, medicijnen, kleding, computers en een hal met airconditioning hebben, is het resultaat van vrijgevigheid in vorige levens. Dus nogmaals, op de een of andere manier hebben we veel goeds karma rijpen in dit leven om de kans te krijgen die we hebben.

Nog een van de zes perfecties die we moeten oefenen voor een kostbaar mensenleven, is geduld hebben. Met andere woorden, dit betekent niet boos worden als we lijden of als andere mensen ons pijn doen. Is dat makkelijk of moeilijk? Wat denk je? Iemand geeft je de schuld van iets dat je niet hebt gedaan: ben je geduldig en kalm, of word je boos? Kom op, wees eerlijk. [gelach] We worden meteen boos. We verspillen geen seconde. We denken niet eens: "Moet ik boos worden of niet?"

Boem, we worden meteen boos en we vertellen die persoon dat hij kritiek op ons heeft. Het is moeilijk om kalm te blijven en geen wraak te nemen wanneer ons schade wordt berokkend. Werken met onze boosheid is niet gemakkelijk. Maar nogmaals, het hebben van ons kostbare menselijke leven - het hebben van menselijke lichamen die goed werken, aantrekkelijke mensen zijn zodat anderen ons niet mijden - is omdat we geduld hebben geoefend. We kunnen goed overweg met andere mensen. We kunnen functioneren in de samenleving. We zijn niet in de gevangenis gegooid omdat we onaangenaam zijn. Dit alles is het resultaat van geoefend geduld. We hebben al deze verschillende nodig voorwaarden om een ​​kostbaar menselijk leven te hebben, en deze komen voort uit zeer ijverige beoefening in vorige levens.

Een andere van de zes perfecties is vreugdevolle inspanning, en dit is wat ons in dit leven de mogelijkheid geeft om de dingen te voltooien die we van plan waren te doen. Is vreugdevolle inspanning gemakkelijk of moeilijk? Is het gemakkelijk om de dingen die u wilt doen te voltooien? Is het gemakkelijk om vreugde te scheppen in deugdzaamheid? Is het gemakkelijker om te zitten en tv te kijken of om een ​​Dharmaboek te lezen? [gelach] Wat kies je? Waar gaat je vreugdevolle inspanning naartoe? Gaat het naar tv kijken of naar het lezen van een dharmaboek? Als je de keuze hebt tussen een vakantie naar Australië of een meditatie terugtrekken, wat kies je? We kunnen dus zien dat het niet gemakkelijk is om plezier te beleven aan deugdzaamheid en vreugdevolle inspanningen te leveren voor de dharma, maar op de een of andere manier hebben we het in vorige levens gedaan. Als resultaat hebben we in dit leven de mogelijkheid om de dharma te ontmoeten.

Het 'arme ik'-syndroom

We zouden echt moeten beseffen hoe zeldzaam en moeilijk het is om de voorwaarden we hebben nu. Het is echt kostbaar, en ik zeg dit omdat we ons zo vaak concentreren op wat er mis is in ons leven, nietwaar? Het is alsof er een hele mooie muur is en daarginds een stipje. We concentreren ons op dat stipje en zeggen: “Dat is verkeerd. Dat is slecht." We missen de hele mooie muur omdat we naar één ding kijken.

Nou, dat is hetzelfde in ons leven. We hebben zoveel dingen die ons te wachten staan, en wat doen we? We hebben medelijden met onszelf vanwege een klein probleem dat we hebben. “Oh, mijn vriend heeft me vandaag niet gebeld; Ik ben depressief. Oh, mijn baas waardeert mijn werk niet - arme ik. Oh, mijn man of vrouw lachte niet naar me vandaag.” We worden zo gemakkelijk boos en hebben medelijden met onszelf, nietwaar?

Ik noem het het 'arme ik'-syndroom omdat het onze favoriet is mantra is "arme ik, arme ik." We zingen niet, "Namo Amitofu, Namo Amitofo”, zingen we, “Arme ik, arme ik, arme ik, arme ik, arme ik.” En we hebben medelijden met onszelf. Hoeveel van jullie zeggen de "arme ik" mantra? Kom op, wees eerlijk. [gelach] Eén persoon is eerlijk. Kom op, jullie zijn met velen - hoeveel mensen krijgen medelijden met zichzelf? [gelach] Nog een eerlijk persoon. Oké, er zijn twee eerlijke mensen in deze kamer. De rest van jullie heeft geen medelijden met jezelf, echt? Heel goed, we zullen je veel werk geven. [gelach]

Voor ons drieën die medelijden met onszelf hebben, wat er gebeurt, is dat er zoveel goede dingen voor ons in ons leven zijn, maar we hebben medelijden met onszelf voor deze paar problemen. We stellen het niet op prijs dat we genoeg te eten hebben. Denk je elke dag: "Hoe gelukkig ben ik dat ik geen honger heb?" We hadden gemakkelijk in Afghanistan of Somalië kunnen worden geboren en grote honger kunnen lijden. We hadden in Iran kunnen zijn geboren waar ze de aardbeving hadden. We zijn er niet geboren. We hebben genoeg te eten. We hebben onderdak. Wat een geluk hebben we! We hadden kunnen zijn geboren in een land waar er absoluut geen is toegang aan de Buddhamaar beseffen we dat we geboren zijn op een plek waar we in contact kunnen komen met boeddhistische leringen en leraren?

Worden we 's ochtends wakker en zeggen: "Wauw, ik heb zoveel geluk. Ik leef, en ik kan mediteren deze morgen. Ik kan wat gebeden en wat dharmaboeken lezen. Ik kan mijn innerlijke potentieel, mijn innerlijke menselijke schoonheid ontwikkelen.” Worden we 's ochtends opgewonden over de dag en denken we na over hoe gelukkig we zijn om de dharma te beoefenen?

Of worden we 's ochtends wakker als de wekker afgaat en denken we: "Aaahhh! ik wil niet opstaan; zet de wekker uit. Oké, ik zal opstaan. Ik moet naar mijn werk, ook al haat ik mijn baan. Arme ik, ik moet naar deze baan die ik niet leuk vind, en het enige goede is dat ik veel geld krijg. Mmm, geld, geld - ja! [gelach] Ik zal opstaan. Ik ben op; Ik ben wakker. Ik ga werken omdat dit leuk is - geld, geld, geld!”

Maar dan gaan we aan het werk en denken we weer: “Arme ik, ik werk zo hard en mijn baas prijst me niet. Hij prijst mijn collega. Arme ik, ik maak overuren en mijn collega krijgt de promotie; Ik niet. Arme ik, ik krijg de schuld van alles wat fout gaat. Mijn ouders waarderen me niet; ze willen dat ik meer geld verdien en beroemder word. Mijn kinderen waarderen me niet; ze willen allemaal uitgaan met hun vrienden. Zelfs mijn hond mag me niet genoeg. En mijn kleine teen doet pijn - arme ik, mijn kleine teen doet pijn.

We krijgen echt medelijden met onszelf, en ondertussen hebben we deze ongelooflijke kans om te oefenen Buddha's leringen en het bereiken van bevrijding en verlichting gaat gewoon voorbij. We waarderen ons leven niet eens, en we waarderen de waarde van elk moment van dit leven niet. Daardoor voelen we ons altijd ontevreden. Ik denk dat als we ons menselijk leven echt zouden waarderen, we elke dag met zoveel enthousiasme en vreugde zouden begroeten, omdat we echt de waarde zouden zien van de kans die we hebben.

Als we de dag met vreugde begroeten, leven we de dag met vreugde. Als we wakker worden, altijd gericht op onszelf, wordt de dag een ramp. Als we 's ochtends wakker worden en blij zijn dat we leven en ons potentieel erkennen om liefde en mededogen voor anderen te ontwikkelen, dan wordt de dag heel plezierig en aangenaam. We zijn heel blij. Er doet zich een klein probleem voor, maar het is oké; wij kunnen het aan.

Het punt hier is dus dat we onze ervaring in het leven creëren. We leiden geen leven waarin we onschuldige kleine slachtoffers zijn, en er is een objectieve realiteit die ons treft. Onze stemming bepaalt wat we ervaren en hoe we dingen ervaren. Als we onze mogelijkheid waarderen om de dharma te beoefenen, is onze geest vreugdevol en wordt alles wat we in de loop van de dag tegenkomen een gelegenheid om te oefenen. Dan voelt ons leven heel rijk en zinvol. Als we onze kansen niet waarderen en erg gevoelig zijn voor 'ik en al mijn problemen', dan wordt alles wat we in ons leven zien een probleem. Het wordt een moeilijkheid, en het leven hoeft niet zo te zijn. Snap je wat ik bedoel?

Als we gelukkig willen zijn en het goede willen creëren karma voor toekomstige wedergeboorten en voor bevrijding en verlichting moeten we nu een gelukkige geest houden. Toen ik een beginner was, zei een van mijn leraren altijd: "Maak je geest gelukkig." Ik zou denken: 'Waar heeft hij het over? je leven gelukkig maken? Ik wil gelukkig zijn, maar ik kan mezelf niet gelukkig maken.” Toen ik de dharma langer beoefende, besefte ik dat we onze geest gelukkig kunnen maken. Het enige wat we hoeven te doen is veranderen waar we aan denken. Het enige wat we hoeven te doen is veranderen waar we over denken. Dus als we bijvoorbeeld nadenken over ons kostbare menselijke leven, wordt onze geest automatisch vrolijk.

Onze gedachten transformeren

Een andere kwaliteit van ons kostbare menselijke leven is dat we veel technieken kunnen leren om onze manier van denken te veranderen, zodat onze geest vreugdevol is. In de Tibetaanse traditie is er zoiets als 'gedachtetransformatie', en ik denk dat je dit ook in Chan - in het Chinese en Vietnamese boeddhisme - hebt. Hier zeg je kleine zinnetjes wanneer je dingen doet om je gedachten te transformeren, om je geest te transformeren. Dus als we bijvoorbeeld naar boven lopen, in plaats van te denken: “Oh God, dit is zo vermoeiend; Ik ben zo moe om de trap op te lopen,” denken we, “ik loop naar bevrijding en verlichting, en ik leid alle bewuste wezens naar die nobele doelen.” Als je zo denkt terwijl je naar boven loopt, word je niet moe omdat je denkt: "Wauw, ik leid alle bewuste wezens naar verlichting."

 Of als je naar beneden loopt, denk je: "Ik ga naar de ongelukkige rijken om de wezens daar te helpen gelukkig te zijn en om hen te helpen de dharma te leren." Dan heeft de trap aflopen veel zin. Als je de afwas doet, is het niet alleen: “Oh, ik moet de afwas doen. Waarom kan iemand anders mijn afwas niet doen?” In plaats daarvan beschouw je het water en de zeep als de dharma, en het vuil en voedsel op de vaat als verontreinigingen op de geest van bewuste wezens.

De doek vertegenwoordigt concentratie en wijsheid, de zeep vertegenwoordigt de dharma en de crud op de borden vertegenwoordigt de verontreinigingen van de geest van bewuste wezens. Dus als je schoonmaakt, denk je: "Met concentratie en wijsheid gebruik ik de dharma om de geest van bewuste wezens te helpen zuiveren." Dan wordt afwassen leuk omdat je kunt denken: 'Oké, nu ben ik de geest van Osama Bin Laden aan het zuiveren - geweldig! Ik zuiver de geest van George Bush - dat is nog beter!' [gelach] Of je kunt denken aan een persoon die je kwaad doet, die je niet aardig vindt: “Ik zuiver hun geest van hun ellende en hun boosheid. '

Als je zo denkt, is afwassen leuk, en hetzelfde geldt voor het dweilen of stofzuigen van de vloer: je verwijdert het vuil uit de geest van levende wezens en laat hun stralende geest achter. Buddha potentieel daar. Als je dan de vloer schoonmaakt of meubels in de was zet of wat dan ook, worden die klusjes erg leuk omdat onze manier van denken is getransformeerd. In plaats van dat onze geest negatief of neutraal is, wordt onze geest nu heel vreugdevol en gelukkig, en creëren we veel goeds karma door de manier waarop we denken.

Er zijn allerlei dingen zoals deze die we overdag kunnen doen om ons denken te transformeren. Als we ons bijvoorbeeld 's ochtends aankleden, kijken we meestal in de spiegel en denken: 'Hoe zie ik eruit? Hoe staat dit mij?” In plaats daarvan, als je je kleren aantrekt, kun je denken dat je bent het aanbieden van kleding aan de boeddha's en bodhisattva's. Denk aan je kleding als hemelse zijde, en dat ben je het aanbieden van al deze prachtige zijde aan Kuan Yin. En dan is aankleden heel fijn.

Of 's avonds reinig je alle boosheid van de geest van bewuste wezens als je onder de douche staat. Je denkt dat het water alle nectar is die uit de vaas van Kuan Yin komt. Alle zuiverende nectar van Kuan Yin stroomt over je heen. Het zuivert je en reinigt alle verontreinigingen en negatief karma. Het wast dat allemaal weg en vult je met Kuan Yin's liefde en mededogen. Als je zo denkt als je in bad gaat, dan is in bad gaan heel fijn. Een bad nemen wordt onderdeel van je dharmabeoefening, onderdeel van het pad naar verlichting, vanwege de manier waarop je denkt.

Er zijn veel dingen die we in de loop van een dag kunnen doen om onze geest te transformeren en onze geest in de dharma te laten gaan. Een ding dat ik ten zeerste aanbeveel, is wanneer je 's ochtends voor het eerst opstaat om je motivatie te bepalen. U kunt dit doen wanneer u voor het eerst wakker wordt. Je hoeft niet eens uit bed te komen, dus er is geen excuus om de oefening die ik je nu ga leren niet te doen. Je kunt niet zeggen: "Oh sorry, ik kon niet uit bed komen", omdat je dit kunt doen terwijl je in bed ligt. Oké? En je zou dit kunnen opschrijven en een kleine post-it naast je bed kunnen leggen, zodat je het onthoudt.

Een ochtendmotivatie instellen

Als je 's ochtends wakker wordt, denk dan allereerst: 'Ik leef. Ik heb een kostbaar mensenleven met het vermogen om de dharma te beoefenen. De dag is al fantastisch begonnen.” Denk dan: "Wat is het belangrijkste dat ik vandaag moet doen?" Nu zou onze wereldse geest kunnen denken: "Oh, het belangrijkste is dat ik mijn kinderen hierheen moet rijden, en ik moet dit project op het werk doen, of ik moet deze boodschap doen." Maar dat is niet het belangrijkste wat je vandaag moet doen. Eigenlijk is het belangrijkste dat we vandaag moeten doen niemand kwaad doen, vind je ook niet?

Of je nu boodschappen doet, eet of naar je werk gaat of wat dan ook, het belangrijkste is: “Vandaag zoveel mogelijk, ik ga niemand kwaad doen. Ik ga ze geen lichamelijk letsel toebrengen. Ik ga ze geen kwaad doen door nare dingen over ze te zeggen. En ik ga ze ook geen kwaad doen door te blijven hangen in negatieve gedachten over hen.” Dus, 's morgens vroeg maak je die resolutie. Dan nog een heel belangrijk ding om te doen - er is meer dan één heel belangrijk ding. Het tweede belangrijke is: “Vandaag ga ik zoveel mogelijk anderen helpen. Op welke grote of kleine manier ik ook kan, ik ga helpen.”

Nu hebben we soms het gevoel: 'Ik ben Moeder Theresa niet, en ik ben niet de Dalai Lama. Ik ben niet deze grote wijzen en heiligen die zoveel levende wezens kunnen helpen, dus hoe kan ik iemand helpen?” Je kunt veel mensen helpen, want laten we eerlijk zijn, de Dalai Lama en Moeder Teresa wonen niet in onze familie. Ze kunnen onze familie niet helpen zoals wij dat kunnen. Ze gaan niet naar onze werkplek of onze school. Ze kunnen onze klasgenoten of onze collega's op het werk niet helpen zoals wij dat kunnen.

Alleen al door kleine dingen te doen, kunnen we echt bijdragen aan het welzijn van anderen. Als je bijvoorbeeld naar je werk gaat, lach dan. Glimlach naar uw collega's, begroet ze, zeg goedemorgen - kijk of dat niets verandert aan de manier waarop u omgaat met mensen op uw werkplek. Probeer enkele van je collega's goede feedback te geven: complimenteer ze met het werk dat ze goed doen. In plaats van met hen te concurreren, let op wat ze goed doen en zeg dat - prijs ze. We verliezen niets door anderen te prijzen.

Ik gaf een keer les in Amerika en gaf de mensen in de klas een huiswerkopdracht. Hun huiswerk was dat ze de komende week elke dag iets aardigs tegen iemand moesten zeggen - het liefst iemand met wie ze moeilijk konden opschieten. Dat was hun huiswerk: elke dag moeten ze iets aardigs zeggen en iemand prijzen, wijzen op iets dat ze goed hebben gedaan. Een man kwam na afloop naar me toe en zei: "Ik heb een collega op het werk waar ik echt niet tegen kan", en ik zei: "Doe je huiswerk met deze collega. Zoek elke dag iets leuks om over hem te zeggen.

Dus een week later, bij de volgende les, kwam die man naar me toe en zei: “Weet je, ik heb het geprobeerd en de eerste dag was echt moeilijk. Ik kon niets aardigs bedenken om hem mee te complimenteren, dus verzon ik iets.” En toen zei hij: “Maar toen begon mijn collega zich anders tegen mij te gedragen, dus de tweede dag was het makkelijker om iets aardigs tegen hem te zeggen. Op de derde dag begon ik te merken dat hij eigenlijk een aantal goede eigenschappen had, dus toen kon ik hem op een oprechte manier complimenteren. Het is heel interessant, want juist door deze praktijk van proberen van nut te zijn en aardig te zijn, werd de hele werkrelatie getransformeerd. Misschien wil je zoiets proberen en kijken of het dingen verandert.

We kunnen ook de mensen in ons gezin ten goede komen, en ik denk dat dit erg belangrijk is omdat we ons gezin zo vaak als vanzelfsprekend beschouwen. We denken dat ze zozeer een deel van ons zijn dat we niet voorzichtig hoeven te zijn met hoe we ze behandelen. Hoeveel van jullie zijn chagrijnig in de ochtend? Kom op! [gelach] Er is één eerlijke persoon - dezelfde die eerder eerlijk was. Wie is er chagrijnig in de ochtend? Kom op, kom op - nog een eerlijk persoon, goed! Als we 's morgens chagrijnig zijn, wie is dan het slachtoffer van onze chagrijn: onze familie.

We gaan naar beneden om te ontbijten en de kinderen zeggen: "Hallo, mama en papa." Je kinderen zijn zo liefdevol en je zit daar maar: "Oh, hou je mond en eet je ontbijt." Als je chagrijnig bent, praat je niet met je kinderen, of je bent chagrijnig en wordt een drilsergeant in het leger met je kinderen. Is het je ooit opgevallen dat sommige ouders zich eigenlijk gedragen als drilsergeanten? Ze weten niet hoe ze met hun kinderen moeten praten. Het enige wat ze weten is hoe ze bevelen moeten geven: “Sta op. Poets je tanden. Ga naar de badkamer. Je bent te laat op school, schiet op. Stap in de auto. Je hebt je haar niet gekamd. Wat is er mis met je? Ik heb je 5 keer gezegd je haar te kammen. Doe je huiswerk. Zet de tv uit. Schakel de computer uit. Een bad nemen. Ga naar bed."

Sommige ouders klinken echt als legersergeanten, nietwaar? Hoe kun je je kinderen helpen als je ze zo behandelt? Dus als we het hebben over het helpen van levende wezens, ga dan morgenochtend naar beneden en probeer in de ogen van je kinderen te kijken. Kijk ernaar en zie dat er hier een prachtig voelend wezen is, dit mooie, frisse kleine wezen, dat zo opgewonden is over het leven en opgroeit. En kijk naar je kind en glimlach naar ze. Kijk naar je man of je vrouw en glimlach naar hen.

Dit is echt een zeer diepgaande Dharma-beoefening, want wie nemen we het meest als vanzelfsprekend aan? Het zijn onze man en vrouw, nietwaar? 'Kom op, zet het vuilnis buiten. De was doen. Waarom verdien je niet meer geld? Waarom doe je dit niet? Waarom doe je dat niet?” Ik heb zoveel mensen gehad die me kwamen vertellen: "Het enige wat mijn ouders doen is kibbelen", en als deze mensen gaan trouwen, gedragen ze zich opeens net als hun ouders. En ze zijn geschokt omdat ze altijd hadden gezegd: "Ik zou nooit met mijn partner praten zoals mijn vader en moeder met elkaar praten", maar dan praten ze zo tegen hun partner.

Dus als ik het heb over 'het ten goede komen aan bewuste wezens', probeer dan aardig te zijn tegen je man en vrouw. Probeer ze echt te respecteren en vriendelijk te praten. Probeer ze te helpen. Als je de vuilnis niet buiten zet, probeer dan de vuilnis buiten te zetten. Het kan je hele huwelijk verbeteren, geloof me. [gelach] Of probeer jezelf op te ruimen - echt waar! Kun je je voorstellen dat je een sloddervos bent, alles achterlaat en verwacht dat je man of vrouw het voor je ophaalt. En dan vraag je je af waarom ze niet vriendelijk tegen je zijn. Probeer achter jezelf aan te lopen en kijk of je partner niet aardiger tegen je doet.

Toehoorders: [onhoorbaar]

Eerbiedwaardige Thubten Chodron (VTC): Een verwende echtgenoot? [gelach] Een onderhuidse echtgenoot?

Toehoorders: Onderhuidse echtgenoot. [gelach]

Citybike: Nou, de manier om uit een onderhuidse echtgenoot te komen, is door te doen wat je vrouw zegt. Dan blaft ze niet meer naar je. [gelach] Ben je niet blij dat het een vrouw is die de dharmalezing houdt? Een man zou dat nooit zeggen, hè? [gelach] Maar echt, je weet wat je partner leuk vindt en wat hij niet leuk vindt. Dus probeer aardig te zijn en probeer een aantal van die dingen te doen. Ze zullen stoppen met je lastig te vallen als je het doet.

Er zijn zoveel manieren waarop u mensen en onze familie die we elke dag zien, kunt helpen. Als je van je werk komt en naar huis gaat, stop dan even en adem voordat je de deur binnengaat. Stop en denk: "Ik ga naar mijn huis om tijd door te brengen met de mensen om wie ik het meest geef, en ik wil echt contact met ze maken en liefdevol voor ze zijn." Open dan de deur en ga je huis binnen. Als je je motiveert om liefdevol en vriendelijk te zijn en contact te maken met je familie, is de kans veel groter dat je dat gaat doen dan wanneer je gewoon van je werk komt, naar huis gaat, de deur opendoet: "Ik ben uitgeput ”—ga op de bank zitten en ga voor de tv zitten. En dat noem je ontspannen.

En dan vraag je je af waarom je familie een puinhoop is. Het is omdat je niet praat met de mensen in je familie. Probeer thuis te komen en een beetje te ademen meditatie. Laat de stress van de dag los, kijk dan naar je gezinsleden en zeg: "Hoe was je dag, schat?" Praat met je kinderen: “Wat is er vandaag op school met je gebeurd? Hoe gaat het met je vrienden? Wat heb je geleerd?" Toon interesse in hen. Het leven bestaat uit zoveel kleine gebeurtenissen, en al deze kleine gebeurtenissen zijn een kans om de dharma te beoefenen door er liefde, mededogen en vriendelijkheid in te brengen. Het leven bestaat niet alleen uit grote gebeurtenissen; het zijn gewoon al die kleine dingen.

Zoals ik al eerder zei, Zijne Heiligheid de Dalai Lama kan niet in uw familie komen en dat doen; jij kan. En stel voordat je aan het werk gaat je motivatie vast en denk: “Ik ga niet alleen werken om geld te verdienen, maar ook om aardig te zijn voor mijn collega's, om een ​​goede werkomgeving te creëren. En ik ga ervoor zorgen dat welk product dan ook of welke service dan ook, andere mensen er baat bij zullen hebben.”

Zelfs als je kopjes maakt: “Mogen alle mensen die de kopjes krijgen die mijn fabriek maakt, gezond en gelukkig zijn. Moge iedereen die uit deze bekers drinkt altijd gelukkig zijn.” Leg je liefde in je werk. Als je de hele dag aan de telefoon zit met verschillende klanten: “Mag ik de mensen die ik de hele dag spreek ten goede komen.” Oké? Het transformeert dingen echt. Dus dat is het tweede.

Dus als we 's ochtends onze motivatie bepalen, is het eerste belangrijke ding om tegen onszelf te zeggen: "Ik ga anderen niet zoveel mogelijk schade toebrengen", en de tweede is: "Ik ga van nut zijn en zo goed mogelijk bedienen.” Dan is het derde ding: “Ik ga de genereren bodhicitta. "The bodhicitta is de verlichte houding of ontwakende geest of altruïstische intentie. Het is de aspiratie om een ​​volledig verlichte te worden Buddha, dus we hebben de wijsheid, het medeleven en bekwame middelen om iedereen zo goed mogelijk van dienst te zijn.

Voordat je 's ochtends zelfs maar uit bed komt, genereer je die motivatie: “De echte betekenis en het doel in mijn leven, het echt belangrijke in mijn leven, is dat ik naar volledige verlichting ga voor het welzijn van alle wezens. ” En als je die motivatie elke ochtend opwekt en er gedurende de dag aan herinnert, wordt het zoveel gemakkelijker om met de ups en downs van het leven om te gaan. Want met de bodhicitta, met die altruïstische intentie is onze geest langdurig gefocust op dit nobele doel van verlichting. Dus als we overdag een klein probleem hebben, is dat niet erg, omdat we weten dat ons leven zinvol is en we weten dat we op weg zijn naar verlichting.

Iemand is boos op ons: dat is gewoon een probleem van vandaag; het is geen groot probleem. Ik heb een klein ding dat ik soms tegen mezelf zeg als er overdag onaangename dingen gebeuren. Ik zeg gewoon tegen mezelf: “Oh, dat is gewoon een probleem van dit leven; het is niet zo belangrijk.” Of ik zeg: “Dat is gewoon een probleem van vandaag; het is niet zo belangrijk. Ik hoef er niet boos over te worden, want ik weet waar ik heen ga. Mijn leven is gericht op verlichting, dus laat die kleine problemen - ik krijg niet wat ik wil, mensen behandelen me niet zoals ik vind dat ik behandeld zou moeten worden - los. Het is niet erg.” Onze motivatie 's ochtends zo instellen kan een zeer sterke invloed hebben op hoe we de rest van de dag leven.

Vervolgens proberen we gedurende de rest van de dag deze motivatie zoveel mogelijk te onthouden, en 's avonds gaan we zitten en denken een beetje na. We evalueren hoe goed we het hebben gedaan. Dus vragen we ons af: "Heb ik vandaag iemand kwaad gedaan?" En we zouden kunnen zeggen: “Nou, ik begon boos te worden op mijn buurman en voorheen zou ik waarschijnlijk iets gemeens tegen ze zeggen, maar vandaag hield ik mijn mond. Ik zei niets gemeens. Dat is vooruitgang - doei!"

Geef jezelf een schouderklopje en verheug je over je verdienste. Maar ik was nog steeds boos op ze, en dat is niet zo positief. Dan doe je het een beetje meditatie op geduld om de boosheid, en als je naar bed gaat, is je geest kalm. Dat pik je niet boosheid bij je als je slaapt. Dus aan het eind van de dag bekijk en evalueer je gewoon hoe je dag is verlopen, zuiver je wat gezuiverd moet worden en draag je vervolgens alle verdiensten op die je hebt gecreëerd.

Dat gaat een beetje over kostbaar menselijk leven: hoe moeilijk en zeldzaam het is om het te bereiken, hoe het zinvol te maken en hoe we een goede dagelijkse praktijk kunnen opbouwen door onze motivatie te genereren om geen kwaad te doen, om te profiteren en om naar verlichting te streven. Overdag onthouden we het, en 's avonds bekijken en evalueren we het. Oké?

Nu is er wat tijd voor vragen en opmerkingen, dus vraag wat je maar wilt. Ik moet je zeggen dat dit je kans is om vragen te stellen, omdat mensen vaak denken: “Ik zal mijn vraag nu niet stellen. Ik zal naar boven gaan en het haar na het gesprek vragen. Wat er dan gebeurt, is dat niemand vragen stelt en iedereen na het gesprek in de rij gaat staan. En er zijn waarschijnlijk ongeveer vijf vragen, omdat iedereen dezelfde vraag heeft. Stel dus nu uw vragen en wees ervan verzekerd dat waarschijnlijk ook andere mensen in het publiek dezelfde twijfels hebben. Als er geen vragen zijn, doen we gewoon een korte meditatie en we gaan sluiten.

Meditatie en toewijding

In deze meditatie, bekijk wat je vanavond hebt gehoord. Neem een ​​bepaald punt - iets dat is besproken - en denk erover na in termen van uw eigen leven. Denk na over hoe je wat je vanavond hebt gehoord in je leven in praktijk kunt brengen en een soort resolutie kunt maken. Laten we hier twee of drie minuten aan besteden.

En laten we dan al het positieve potentieel opdragen dat we hebben verzameld door deze avond de Dharma te delen. Laten we ons inzetten zodat we zoveel mogelijk in ons leven anderen of onszelf geen kwaad doen. Laten we ons inzetten zodat we zoveel mogelijk in ons leven nuttig kunnen zijn voor de mensen om ons heen. Laten we ervoor zorgen dat dit bodhicitta, deze altruïstische intentie, groeit altijd in ons hart en dat we hier nooit van gescheiden zijn aspiratie voor verlichting ten behoeve van alle wezens. Laten we ons ervoor inzetten dat de Dharma voor altijd puur in onze geest en in onze wereld bestaat.

Laten we ons inzetten zodat we altijd een kostbare menselijke wedergeboorte hebben met alle voorwaarden om de dharma te beoefenen, en dat wij en alle anderen gebruik kunnen maken van dit kostbare menselijke leven zodat we bevrijding en verlichting kunnen bereiken. Laten we ons inzetten zodat mensen vreedzaam met elkaar kunnen leven, en ook zodat elk levend wezen vredig kan zijn in zijn of haar eigen hart. En tot slot, laten we ons inzetten zodat alle voelende wezens snel volledige verlichting kunnen bereiken en voor altijd vrij zullen zijn van alle problemen en lijden en in de staat van gelukzaligheid en wijsheid en mededogen.