De 10 niet-deugden: disharmonieuze toespraak

• Disharmonieuze spraak kan waar of onwaar zijn, maar is ontworpen om wrijving te creëren
• Jaloezie speelt vaak een grote rol
• Met anderen praten over een probleem is oké, maar let op de motivatie

Dus we zitten midden in de discussie over de tien niet-deugden. En we behandelden de drie van lichaam, en we hadden het over liegen. En dan veroorzaakt de volgende disharmonie met onze spraak.

Dus dat is deze persoon vertellen wat die persoon heeft gezegd om wrijving tussen hen te creëren. Dus wat je zegt kan waar zijn of het kan onwaar zijn. Als het onwaar is, liegt het ook. Maar zelfs als het waar is, als je het zegt met de bedoeling deze mensen op te splitsen, wordt het erg destructief.

Dit gebeurt veel op werkplekken. En het kan zijn dat we jaloers zijn op iemand anders en dus willen we de promotie, of we willen de lof, of we denken dat we de erkenning moeten krijgen en niet zij, dus we vertellen slechte verhalen over de persoon op wie we jaloers zijn in de hoop dat mensen die persoon niet aardig vinden en slecht over hem denken, misschien zelfs ontslaan. En dan krijgen we de functie, of we krijgen de promotie.

Het kan veel gebeuren in relaties. Je trouwt in een gezin en dan ben je jaloers op een van de familieleden omdat ze meer invloed op je echtgenoot hebben dan jij, of dan je denkt, en dus probeer je je echtgenoot op te splitsen van de rest van hun familie . Of de rest van het gezin probeert uw partner van u te scheiden. Dit soort dingen gebeuren.

Het is altijd wanneer mensen facties vormen en proberen andere mensen aan hun kant te krijgen. Het kan zelfs in een dharmacentrum gebeuren. Jaloers op iemand anders, meer macht, meer controle, eruit willen zien als een betere Dharmastudent, een betere reputatie willen, dus je haalt iemand anders neer of vertelt hun fouten, of wat dan ook.

En daarom, in onze voorschriften, een van de serieuze voorschriften iemand van een nederlaag beschuldigen - een parajika-beschuldigen hen van het breken van hun wortel voorschriften (wat behoorlijk serieus is) maar je doet het alleen maar omdat je de persoon wilt vernielen en disharmonie wilt creëren, enzovoort. Dus het is nogal een serieuze zaak, weet je, een soort van ongegronde beschuldigingen uiten met de bedoeling om mensen te verdelen.

Het kan zelfs gebeuren als we ruzie krijgen of zoiets met iemand anders, en we gaan het onze vrienden vertellen, en we willen dat onze vrienden de kant van ons kiezen tegen de andere persoon. Want daar zijn vrienden voor, weet je? Als je me niet steunt, waarom ben je dan mijn vriend? [Gelach] Dus dan gaan we naar onze vriend en zeggen: "Blah blah blah, deze persoon, jij staat aan mijn kant, toch? Rechts. Mooi zo." Nu draaien we ons allebei om en richten we onze wapens op deze persoon. En het kan lijken alsof, nou ja, we delen gewoon onze problemen, of ventileren, maar eigenlijk in onze gedachten: "Ik wil iemand aan mijn kant tegen die persoon."

Het is prima om naar andere mensen te gaan als we over ons probleem moeten praten, maar we moeten altijd zeggen: "Ik kom met je praten omdat ik een probleem heb met boosheid. Ik zeg niet dat dit alles over de andere persoon de realiteit is van wie ze zijn. Maar ik wil met je praten omdat ik hulp nodig heb bij het werken aan mijn boosheid.” Oké? En dus om het zo te presenteren.

Anders doen we wat we deden in de zesde klas. Onthoud dat? Zet iedereen aan onze kant, ga dan naar de speelplaats en vervuil iemand anders. En dan verbiedt iedereen samen en maakt ons kapot.

Dus laten we afstuderen van de zesde klas. Het zal tijd worden. Dus in plaats van onze spraak te gebruiken om disharmonie te creëren, om het te gebruiken om relaties te herstellen, en om relaties die andere partijen met elkaar hebben te verdiepen, en om harmonie tussen mensen te creëren.