Vers 98: De allerhoogste schat

• De relatie tussen gierigheid en angst en bezorgdheid
• Geniet van het geven van een teken van een bevrijde geest
• Materiële dingen geven, maar ook tijd en steun geven

Juweeltjes van Wijsheid: Vers 98 (Download)

"Wat is de allerhoogste schat die nooit uitgeput kan raken?"

[In reactie op het publiek] bodhicittais ons antwoord voor bijna elk vers. [gelach]

Eigenlijk heeft hij een ander antwoord. Maar bodhicitta werken. Zijn antwoord was: "Zonder verwachting geven aan de verhevenen of de behoeftigen."

Wat is de allerhoogste schat die nooit uitgeput kan raken?
Zonder verwachting geven aan de verhevenen of de behoeftigen.

Meestal denken we aan een schat die niet uitgeput kan raken…. "IK WIL HET!" Je weet wel? "Ik wil de grootste schat", "Ik wil zoveel geld", "Ik wil, ik wil..." En wat vertelt hij ons? De grootste schat is geven aan het sublieme (met andere woorden aan de Drie juwelen), en geven aan andere bewuste wezens, in het bijzonder behoeftige bewuste wezens. Dit is een veel grotere schat dan uit gierigheid alles met onze eigen plakkerige vingers vast te houden.

Als we kijken, zien we dat gierigheid echt voortkomt uit een geest van onzekerheid van onze kant. We voelen ons niet veilig. Waren bang. We zijn zenuwachtig. "Als ik het geef, heb ik het niet, ik heb het misschien nodig, wat moet ik doen?" Dus het komt uit een geest die echt omhuld is met veel van egocentrisme en angst voor jezelf. Onzekerheid en angst voor jezelf.

Terwijl de geest die graag maakt aanbod en graag donaties doet voor levende wezens, dat is de geest die echt bevrijd is. En die geest is veel meer een schat om te hebben dan een geest van gierigheid die toevallig veel wereldse bezittingen heeft. Ben je het er niet mee eens?

Hier, als we aan schatten denken, kunnen we denken aan een mentale schat, ja, we hebben veel meer geluk en vreugde als we geven dan wanneer we ons aan dingen vastklampen uit angst voor onszelf. En ook is karmisch geven de oorzaak van ontvangen. Nagarjuna zei heel duidelijk in Kostbare slinger (we komen erop) dat vrijgevigheid de oorzaak is van rijkdom. En ik denk dat dat echt waar is. En dat weet ik eigenlijk uit mijn eigen persoonlijke ervaring. Want toen ik begon met het beoefenen van Dharma, was ik extreem gierig en ik was ook erg arm. Ik bedoel erg arm. En ik herinner me dat ik hierover heb gestudeerd op karma en zoals naar mijn geest kijken en zeggen: "Ik moet deze belachelijke, gierige geest veranderen." En zodra ik van gedachten begon te veranderen, begon ik meer te ontvangen, ook al vroeg ik er niet om. Ik zeg niet dat dat voor iedereen gaat werken. Ik bedoel, doe het niet met een geest als "Ik ga geven zodat ik iets terugkrijg", want dat is eigenlijk de filosofie van omkoping, nietwaar? Proberen om de wet van om te kopen karma. [gelach]

Maar dit vers gaat vooral over het scheppen van behagen in het geven. en maken aanbod aan de Drie juwelen, ter ondersteuning van Dharma-activiteiten (de hele enorme diversiteit aan Dharma-activiteiten), Dharma-publicaties, het verspreiden van de Dharma, zijn daarvoor fondsen nodig. Er is arbeid nodig. Dus het is niet alleen het aanbieden van materiaal maar het aanbieden van onze service, onze tijd.

En dan ook aan voelende wezens die het nodig hebben. Ik bedoel, we leven nu in een tijd waarin ze in Nepal twee aardbevingen hebben gehad die groter zijn dan 7.0, wat enorm is. En dan de Rohingya's en Bengalezen, die zijn gestrand in de Straat van Malakka…. Er zijn zoveel mogelijkheden om te geven en te helpen.

Ook hier, zelfs in ons eigen land waar er kinderen zijn die - zoals we zien met de hele situatie in Baltimore - mensen die opgroeien in armoede, zonder een goede opleiding, zonder kansen op werk, en wat voor soort ongeluk dat dan creëert.

Er zijn zoveel gebieden waarop we kunnen geven. Niet alleen materieel maar vooral onze energie en onze steun. En we hebben allemaal verschillende talenten en manieren om dit te doen, dus dit is een schat die alleen maar toeneemt en nooit afneemt en je hebt nooit een belemmering om het te oefenen, want er zal altijd iemand zijn die iets nodig heeft.

Hoewel ik in mijn tijd in India echt heb gezien dat het soms, alsof ik ergens heen ging, of ik extra dingen had, en ik ze aan een bedelaar wilde geven, dat waren de dagen dat ik geen bedelaar kon vinden. Dus het is als, oké, als er een bedelaar is, maak er dan misbruik van omdat ze er misschien niet zijn als je ze nodig hebt.

Maar het is een prachtige manier van leren om zo te denken. En dan gewoon ons hart openen en delen, geven.