De vijf belemmeringen voor concentratie overwinnen

• De vijf belemmeringen voor het ontwikkelen van concentratie en de tegengiffen die helpen deze te overwinnen
• De relatie tussen ethisch gedrag en concentratie
• De achtvoudig nobel pad in het kader van de drie hogere trainingen
• De juiste manier cultiveren om elk van de acht te oefenen en het tegenovergestelde te vermijden

Easy Path 32: Concentratie en de achtvoudig nobel pad (Download)

Goedenavond iedereen in alle verschillende hoeken van de wereld. Op sommige plaatsen is het nog vrijdag, op sommige plaatsen is het zaterdag. Maar we zijn hier nu allemaal samen en luisteren naar de leringen. Laten we beginnen met onze beoefening zoals we gewoonlijk doen voor de leringen. Ik reken erop dat je de oefening hebt geleerd en het vrij vaak, zo niet dagelijks, oefent, zodat ik er niet veel aan hoef te doen.

Begin met het visualiseren van de Buddha in de ruimte voor je. Onthoud dat je hele visualisatie van licht is gemaakt. Hij wordt omringd door alle andere heilige wezens, boeddha's, bodhisattva's, enzovoort. We zijn omringd door alle levende wezens. Ik denk dat het vandaag vooral goed is als we alle mensen die betrokken zijn bij de chaos in Frankrijk in onze visualisatie stoppen. De mensen die zijn vermoord, de mensen die de moord plegen - dat we ze allemaal voor ons plaatsen en denken dat we allemaal worden geconfronteerd met de Buddha, Dharma, en Sangha samen: Allen zoeken hun toevlucht, allen zoeken een weg uit onze verwarring en ellende. We stellen ons voor dat we alle levende wezens leiden bij het doen van de volgende recitaties en het genereren van alle gevoelens en gedachten die de recitaties uitdrukken.

[Inleidende gebeden]

Het feit dat ik en alle andere levende wezens in samsara zijn geboren en eindeloos worden onderworpen aan verschillende soorten intense dukkha, is te wijten aan ons falen om de drie hogere trainingen correct als we eenmaal de hebben ontwikkeld aspiratie voor bevrijding. Guru-Buddha, inspireer mij en alle voelende wezens zodat we de kunnen cultiveren drie hogere trainingen correct als we eenmaal de hebben ontwikkeld aspiratie naar bevrijding.

In antwoord op uw verzoek om de Guru-Buddha, vijfkleurig licht en nectar stromen uit alle delen van zijn lichaam lichaam in u door de kruin van uw hoofd. Op dezelfde manier gebeurt dit met alle levende wezens om je heen en de Boeddha's op hun hoofd. Het licht en de nectar absorberen je geest en lichaam en die van alle bewuste wezens - alle negativiteiten en verduisteringen zuiveren die zich sinds de tijd zonder begin hebben opgehoopt. En vooral het zuiveren van alle ziekten, interferenties, negativiteiten en verduisteringen die interfereren met het cultiveren van de drie hogere trainingen correct als je eenmaal de hebt ontwikkeld aspiratie voor bevrijding. Uw lichaam wordt doorschijnend, de aard van licht. Al je goede eigenschappen, levensduur, verdienste, begrip van de Dharma, enzovoort, nemen allemaal toe en nemen toe. Het hebben ontwikkeld aspiratie tot bevrijding, denk dat een superieure realisatie van de juiste cultivatie van de drie hogere trainingen is ontstaan ​​in jouw mindstream en in de mindstreams van anderen.

Stel je voor hoe het van binnen zou voelen om zo sterk te zijn aspiratie voor bevrijding, en vervolgens om correct ethisch gedrag, concentratie en wijsheid te cultiveren. Hoe zou dat zijn? Stel je voor dat je dat voelt.

De vier edele waarheden

We zijn op het gedeelte van de lamrim dat is voor mensen met een gemiddelde capaciteit, of het is gemeen met mensen met een gemiddelde capaciteit. Met andere woorden, mensen die mediteren over de vier waarheden die door de ārya's [de vier edele waarheden] worden gezien en een sterke verzaking van de eerste twee waarheden (echte duḥkha en ware oorsprong) en heb een sterke aspiratie om de laatste twee waarheden te cultiveren (ware stopzettingen en waarheidspaden).

Wanneer de Buddha had het over de vier nobele waarheden, hij had het over de manier waarop we ons tot elk ervan zouden moeten verhouden. echte dukkha, al het onbevredigende voorwaarden, ze moeten bekend zijn, ze moeten worden begrepen. Ware oorsprong, of ware oorzaken, ze moeten worden verlaten. Echte stopzettingen moeten worden geactualiseerd. Ware paden zijn te kweken. Voor elk van de vier waarheden is er een specifieke manier waarop we ons ermee willen verhouden, dus we moeten ervoor zorgen dat we er op de juiste manier mee omgaan.

We hebben de eerste twee redelijk goed behandeld met veel diepte - nou ja, niet zozeer diepte, maar eerder enige diepte. We concentreren ons nu vooral op de laatste twee, vooral op waarheidspaden. Ware paden incl drie hogere trainingen omdat we het hebben over de persoon die samen oefent met het wezen met de middelste capaciteit. De drie trainingen zijn ethisch gedrag, concentratie en wijsheid. Heb ik het gehad over de verschillende soorten ethisch gedrag, de verschillende soorten? pratimokṣa voorschriften voordat? Ik had het over de acht soorten pratimokṣa voorschriften en dan de vier factoren die ons ertoe brengen ze te breken, en de vier factoren die ons ertoe brengen ze te behouden. Als je het niet meer weet, betekent dit dat je je aantekeningen niet hebt nagekeken, toch? We hebben die vier gedaan omdat ze samengaan - de manier om ze te behouden en de manier om ze te breken gaan samen.

De vijf belemmeringen voor concentratie

Ik dacht dat we het vandaag een beetje over concentratie zouden hebben. Over concentratie valt natuurlijk veel te zeggen. Ik zeg dit omdat we moeten beginnen met het kiezen van een geschikt object meditatie waarop concentratie kan worden ontwikkeld. Dat zal voor verschillende mensen verschillen. Heel vaak zijn de algemene die worden voorgeschreven: meditatie op de adem of meditatie op het gevisualiseerde beeld van de Buddha. Dat zijn degenen die over het algemeen worden voorgeschreven. Soms kun je in samenwerking met je leraar het gevoel hebben dat een andere meer geschikt is voor jou en je soort karakter.

Het eerste wat we moeten doen bij het ontwikkelen van concentratie is - omdat onze geest alle kanten op gaat, nietwaar? We gaan zitten en denken aan alles onder de zon behalve ons object van meditatie. Er zijn verschillende manieren om te praten over de belemmeringen, de storende factoren voor concentratie. Vandaag dacht ik dat ik het zou hebben over - aangezien we het hebben over de persoon met de middelste reikwijdte, de middelste capaciteit - de belemmeringen zoals ze worden beschreven in de Pāli-traditie. Ik weet zeker dat je hiermee resoneert, want ze zijn de hele tijd in onze gedachten. Ik zal ze opnoemen en dan zullen we er een beetje over praten.

De eerste is sensueel verlangen. De tweede is kwaadaardigheid. Ten derde is saaiheid en slaperigheid. Ten vierde is rusteloosheid en spijt. Vijfde is misleid twijfelen.

1. De eerste hindernis: sensueel verlangen

   De eerste, sensueel verlangen, dit is ten eerste omdat ik durf te zeggen dat de meeste van onze afleidingen in deze richting gaan. We willen plezier, nietwaar? Het heet sensueel verlangen omdat het meestal door objecten van onze zintuigen gaat. We willen mooie dingen zien, mooie geluiden horen, lekkere geuren ruiken, lekkere smaken proeven en mooie tactiele sensaties hebben. Zelfs als we kijken naar zaken als goedkeuring en reputatie, kunnen we in zekere zin zeggen dat ze niet zintuiglijk zijn. Het is niet sensueel verlangen. Maar het is een beetje omdat hoe krijgen we goedkeuring of een goede reputatie? Het is door het horen van aangename geluiden of het lezen van mooie woorden, nietwaar? Dus het komt weer terug naar onze zintuigen en dingen die we van buitenaf kunnen krijgen voor ons zintuigverslaafden. Daarom wordt er gezegd dat we in het rijk van verlangens leven. Het is omdat we totaal verslaafd zijn aan begeerlijke objecten van de zintuigen. We zijn er zo aan verslaafd dat wanneer de... Buddha zelfs suggereert dat we eraan verslaafd zijn en dat we misschien gelukkiger zijn als we er niet zo aan verslaafd zijn, raken we echt van streek. “Wat is er mis met zintuiglijke objecten? De sensuele wereld is prachtig! Het is stimulerend. De wetenschap onderzoekt het zodat we het beter kunnen begrijpen. Wat is hier mis mee?" Het is de manier waarop we meestal reageren.

   Nou, er is niets mis met zintuiglijke objecten. Ze zijn wat ze zijn. Maar het feit is dat als we er veel aandacht aan besteden, vooral met... gehechtheid-we raken steeds meer in de war in ons leven. Dit komt omdat onze geest totaal overmand wordt door dit verlangen om goede zintuiglijke ervaringen te hebben en onaangename ervaringen te vermijden. We zijn echt verslaafden, want als je kijkt: elke dag, elke kleine minuscule inspanning die we leveren, is meestal gebaseerd op: "Hoe kan ik het meeste plezier krijgen?" Welk voedsel ga ik in deze hap op mijn vork doen?' Het is allemaal gebaseerd op hoe ik het meeste plezier kan krijgen. "Wat ga ik vanmorgen als eerste doen?" is gebaseerd op het krijgen van plezier.

   Omdat we hier tijdens ons normale leven zo verslaafd aan zijn, als we gaan zitten om mediteren wat komt er zo sterk in ons op? Dagdromen over zintuiglijk genot. We zitten er perfect bij meditatie positie. Misschien heb je twee keer adem gehaald en verschijnt de lunch in je gedachten: 'Ik vraag me af wat we gaan lunchen. Ik vraag me af wat we eten als tussendoortje. O, we hebben genomen voorschriften vandaag. Nou, er is altijd een drankje. Ik vraag me af welke drank ik kan hebben.” Dan gaan je gedachten af ​​naar je vriend, je vriendin, je man of vrouw. Het gaat weg om te denken aan alle plaatsen waar je in het verleden naartoe bent gereisd en waar je naartoe wilt in de toekomst. Je begint te denken aan je bezittingen, misschien je sieraden, je kleding, je sportuitrusting, je gereedschap, je verf, je muziekinstrumenten, je bowlingschoenen, je dansschoenen, of wat het ook is. Onze geest gaat naar onze bezittingen. Het gaat naar ons geld omdat we geld nodig hebben om bezittingen te kopen: “Wat was mijn inkomen deze maand? Waar ga ik het aan besteden? Bij welke winkels kan ik dit kopen? Waar kan ik de beste deal krijgen? Hoe kan ik iets mooiers krijgen dan wat mijn vriend heeft, zonder eruit te zien alsof ik met hem concurreer?” We worden erg afgeleid door zintuiglijke objecten, nietwaar?

   We kunnen er zelfs in onze meditatie sessie en deze is echt bedrieglijk: “Oh, ik wil een nieuwe Buddha voor mijn altaar! Oh, dit Buddha standbeeld is zo mooi. Het is gemaakt van marmer. Het is zo perfect gesneden.” Echt, zo gaan we maar door. We gaan dagdromen over onze Buddha standbeeld. Natuurlijk is er het voetstuk waar we het op gaan zetten, of het doek dat we gaan maken om het op te zetten, hoe mooi ons altaar zal zijn. Wat een prachtige thangka gaan we krijgen. We denken dat dit Dharma-beoefening is, omdat de objecten van afleiding altaarobjecten zijn. Wat voor soort slecht kan ik krijgen? Ik zag een van die mala's die glinsteren in het donker. Heb je er een gezien? Een van onze eerbiedwaardigen had er een. Ik zag het toen we in India waren. Ik zag het glinsteren in het donker. Wauw, het was echt mooi. Het was groen. Ze heeft het me niet gegeven. [gelach] Wauw, ik vraag me af hoe ik haar kan overhalen om het aan mij te geven. Maar het ziet er niet zo goed uit voor mij om een ​​sprankelende groene te hebben slecht, doet het? Dat zou mijn reputatie verpesten. Ze kan het beter houden. Ik zal de saaie houten nemen - op die manier zie ik eruit als een verzaker. [gelach]

   Dit alles gebeurt in een meditatie sessie, nietwaar? Of je zit daar - je gaat je anagarika nemen voorschriften. Welke kleur blauw moet mijn anagarika-kleding zijn? Moeten ze echt baggy zijn? Moeten ze goed aansluiten? Wat voor stof? Oh, er is een hele mooie gladde stof waar ik zo van hou. Ik wed dat ze me de ruwe, lelijke stof bezorgen. Maar als iemand me een mooie, mooie, gladde stof aanbiedt, dan kan ik het niet weigeren. Hoe kan ik er wat van krijgen?

   Gehechtheid om objecten te voelen - wat is het tegengif hiervoor? Je overweegt dood en vergankelijkheid; je denkt aan de nadelen van het cyclische bestaan. Als je nadenkt over de dood en vergankelijkheid, realiseer je je het object dat je bent hunkering is aan het veranderen en vergankelijk; en dat ook jij aan het veranderen en vergankelijk bent. Op het moment dat je sterft, zullen al deze zinsobjecten er niet zoveel toe doen. Je denkt na over de nadelen van een cyclisch bestaan ​​en het soort karma die je creëert door geobsedeerd te zijn door en verslaafd te zijn aan zintuiglijke objecten. Dat helpt je geest te kalmeren, zodat je je kunt concentreren op het door jou gekozen object meditatie. Onthoud dit, jullie allemaal die volgende week met retraite beginnen.

2. De tweede hindernis: Malice

   Dan is de tweede hindernis kwaadwilligheid of kwade wil. sensueel verlangen is: "Ik wil." Kwaadaardigheid en kwade wil is: "Ik hou niet van!" Het is als roeien: ik wil. Ga weg. Ik wil. Ga weg. Sensueel gehechtheid, boosaardigheid en kwade wil. Kwaadaardigheid en kwaadaardigheid zullen ontstaan ​​voor alles wat ons niet bevalt, alles wat ons geluk in de weg staat, toch? Als er iets is dat ons niet bevalt, gaan we daar gewoon zitten en zeggen: 'Oh. Hier is dit ding dat mijn geluk verstoort. Het gaat snel weg.” Denken wij zo? Nee. Hier is dit ding dat mijn geluk verstoort - dit is illegaal! Het is een nationale ramp! Het is niet toegestaan! Ik moet er onmiddellijk iets aan doen, anders zal ik veel leed ervaren. Dus we zitten in onze meditatie er zo lief uitzien - en nadenken over hoe we wraak kunnen nemen op de persoon die ons in de weg staat. Gedachten ontstaan ​​als: Hoe de gevoelens te kwetsen van iemand die onze gevoelens kwetst; hoe de reputatie van onze concurrent te ruïneren; hoe de persoon op wie we jaloers zijn te beroven van wat ze hebben, zelfs als we het niet snappen.

   We kunnen een lange tijd besteden aan kwaadwilligheid en kwade wil in onze meditatie sessies. Ik herinner me de retraite die ik deed nadat ik Italië verliet en nadat ik Sam verliet. Die hele retraite ging meestal over boosaardigheid en kwade wil - eraan werken en proberen een beetje te kalmeren. Kom tot rust tijdens de sessie. Sta op tijdens de pauze en "Ahhh!" opnieuw. Eigenlijk de hele retraite was ik zo boos. Het is duidelijk dat boosaardigheid en kwade wil ons weg zullen halen van onze meditatie object. We gaan niet alleen veel negatiefs creëren karma onder hun invloed, maar we zijn totaal afgeleid van onze meditatie. Het enige wat we kunnen doen is daar zitten en nadenken over wie we niet mogen, en hoe oneerlijk het is, en wat we gaan doen om te zegevieren in deze situatie. We kunnen een geheel uitgeven meditatie sessie erover. "L toevlucht tot ik …. mijn broer, oh, hij maakt me gek - en mijn zus, en mijn vrienden, en mijn huisdierenkikker. Oh, ik ben gewoon, de hele tijd, mensen, oh, ik ben zo boos. Ik ben zo boos, ik ben zo boos. Ik ben zo boos [aan het tellen] slecht]. Ik ben zo boos, ik ben zo boos.” [bel gaat] [gelach] “Oh, ik draag de …. um, ik heb niet echt iets om deze sessie te wijden.' [gelach] Dat hebben we allemaal gedaan, nietwaar? Ik heb dat gedaan. Wat doen we mediteren op om onze boosaardigheid en kwade wil te overwinnen? Mediteren op liefdevolle vriendelijkheid, standvastigheid, en de nadelen van boosheid en vreugde. Ja, een tegengif voor jaloezie - dat zou kunnen werken. Hoe zit het met vergeving? Zou vergeving niet goed zijn? mediteren wanneer we veel kwaadaardigheid hebben? Mediteren op vergeving.

   Onthoud deze tegengiffen en leer ze. Standvastigheid: Hoe doe je mediteren on standvastigheid? Hoe doe je mediteren op liefdevolle vriendelijkheid? Hoe doe je mediteren op vergeving? Als je dan een van deze prachtige sessies hebt, kun je iets met je geest doen in plaats van dat het er alleen maar in blijft steken boosheid en woede.

3. De derde belemmering: saaiheid en slaperigheid

   De derde is saaiheid en slaperigheid. Je bent er geweest - met je sādhana [mimespelers die in slaap vallen]. 'Eens kijken, zei ik de vier onmetelijkheden of niet? Ik kan het me niet herinneren omdat ik denk dat ik in slaap ben gevallen na de…. [mimespelers die in slaap vallen]. “Mogen alle levende wezens…. [slaapt] hebben geluk.” Saaiheid en slaperigheid: we hebben genoeg geslapen, soms meer dan genoeg. Vaak hebben onze saaiheid en slaperigheid niets te maken met de hoeveelheid slaap die we hebben gehad. Ze hebben te maken met onze interne weerstand tegen de leringen. Of ze hebben te maken met negatief karma van het niet respecteren van de leringen of de leraar, of de Dharma-materialen in het verleden – dat soort karma rijpen. In de pauze zijn we klaarwakker en energiek. Wij gaan zitten mediteren en kerplunk. Heb je gemerkt? Vaak is het deze heel speciale vorm van in slaap vallen. Het is alsof je gedrogeerd bent, is het niet? Het is alsof het totaal onmogelijk is om je ogen open te houden. Je hebt echt het gevoel dat je gedrogeerd bent. Maar we zijn niet gedrogeerd. Het is gewoon de karma rijping en onze saaiheid en slaperigheid.

   Wat zijn de tegengif hiervoor? Dit is duidelijk een belemmering, nietwaar? Je kunt niet mediteren als je saai en slaperig bent. En als je begint te snurken, ga je de mensen naast je echt storen. Wat is het tegengif? Een daarvan is je ogen openen. Daarom zeggen ze dat als je concentratie ontwikkelt, je je ogen een beetje open moet houden. Zorg ervoor dat je hoofd niet hangt. Zorg ervoor dat je rug recht is en je hoofd waterpas. Zuivering kan ook veel helpen. Doe kniebuigingen in de pauze. Als je moeite hebt om wakker te blijven tijdens sessies, kom dan een paar minuten eerder naar de zaal en kniel neer. Doe de 35 Boeddha's oefening. Of besprenkel je gezicht met wat koud water. Doe de twee dozijn dekens af die je hebt bedekt. Als je het een beetje koud hebt, blijf je beter wakker. Maak de zaal niet te warm. Natuurlijk zeg ik dat en dan maken ze het ijskoud. Dan zeg ik: maak het niet te koud en zij maken het 80 graden – extremisten. Maar probeer. En als je wat cooler bent dan je gewend bent, zal het je helpen wakker te blijven.

   Doe wat beweging in de pauze. Kijk lange afstanden. Dat is heel belangrijk. Ga het balkon op, kijk naar de lucht en de sterren en kijk naar de bergen in Idaho. Strek je geest. Het is zeer goed. Maak de meditatie object dat u zeer helder hebt gekozen. Mediteren over kostbaar menselijk leven - dingen die de geest vreugdevoller maken: toevlucht, Buddha natuur, kostbaar menselijk leven, dingen die de geest verheffen. Als je de ademhaling doet meditatie stel je voor dat je al je slaperigheid en dofheid uitademt in de vorm van rook die verdwijnt zodra hij weggaat. Als je dan inademt, stel je dan voor dat je licht inademt dat je volledig vult lichaam en geest. Of stel je een heel fel licht voor op het puntje van je neus. Of stel je de Buddha op je hoofd en licht uit de Buddha in jou. Die zijn allemaal heel erg goed om te helpen bij slaperigheid en sufheid.

4. De vierde belemmering: rusteloosheid en spijt

   Dan is de vierde rusteloosheid en spijt. Ze komen samen als een paar omdat er een soort van overeenkomst met hen is. Rusteloosheid is, nou ja, we weten allemaal wat rusteloosheid is. Je kunt niet stil zitten en je geest kan niet stil blijven zitten. Je zou iets anders moeten doen dan wat je doet en je hebt de idiote jeebies. Je bent rusteloos. Of zelfs jouw lichaam is niet rusteloos, je geest is rusteloos: “Waar ga ik me op concentreren, wat ga ik doen? mediteren Aan? Ik wil niet. Ik heb daar geen zin in, ahh.”

   En dan is spijt - hier is het een negatief soort spijt. Laten we het een beetje anders omschrijven. Het is een negatief soort spijt; maar het is een gevoel dat je iets had moeten doen wat je niet deed, of dat je iets niet had moeten doen wat je wel deed. Het is dit onbehagen, deze rusteloosheid, onbehagen, spijt: “O, wat heb ik gedaan, dat had ik niet moeten doen. Ze zeiden dat ik de afwas op deze manier moest doen, zodat de gezondheidsafdeling ons niet arresteerde, en ik deed het niet goed. Ik zal in de pauze nog eens terug moeten gaan om die vorken te wassen en hopen dat ze niet in de gaten hebben dat ik de vorken niet goed heb gewassen. Maar ik heb er echt spijt van.” Je raakt verslaafd aan dit ding.

   Of het kunnen gewoon allerlei soorten spijt zijn. Je denkt terug aan je leven en in plaats van op een gezonde manier spijt te hebben en te zuiveren en het goed te maken, is de geest gewoon: "Oh, kijk eens wat ik deed. Dit is echt verschrikkelijk. Ik had dat niet moeten doen; en ik had dit moeten doen. Ik had een maand eerder naar de abdij kunnen komen, maar dat heb ik niet gedaan. Ik had er geen zin in, maar ik had er zin in moeten hebben. Ik heb er spijt van dat ik niet ben gekomen, maar eigenlijk heb ik er geen spijt van. Maar ik wel - een soort van. En dan ga ik weg en dan, nadat ik de abdij heb verlaten, "Oh, dat is goed want dan kan ik naar Starbucks gaan. Maar als ik thuiskom, zal ik er zeker spijt van krijgen dat ik de abdij heb verlaten en wil ik hier terug zijn. Ik heb er spijt van dat ik eraan gedacht heb de abdij te verlaten en dat ik er spijt van heb nadat ik wegging.” Maar er is geen spijt om naar Starbucks te gaan. [gelach]

   Al dit soort spijt, hoe is het? Het is geen goede vorm van spijt als je echt een levensinventaris maakt en je fouten ziet. Je hebt oprechte spijt en je wilt repareren, goedmaken en zuiveren. Het is niet zoals dat. Het is dit soort schuldgevoel, wroeging: 'Ik had het moeten doen; Dat had ik niet moeten doen,' soort van spijt.

   En rusteloosheid - wat is daar het tegengif voor? Ademen meditatie omdat je hoofd vol rotzooi zit, nietwaar?

   [In reactie op het publiek] Je zegt ademen meditatie werkt niet voor jou, maar meditatie over de aard van onze lichaam werken. Dat is geldig genoeg. Ja, het kan heel goed werken, want als je daar echt zit en je dit visueel ontleedt lichaam, het is erg ontnuchterend. Het is erg ontnuchterend. Het stopt die rusteloosheid een beetje en helpt ons ook te focussen op wat belangrijk is, zoals: "Ik zit hier mee vast" lichaam en kijk wat het is. Als ik niet oppas, krijg ik er nog zo één."

   [In reactie op het publiek] Dus als je dit soort verwarde spijt hebt, kan het heel nuttig zijn om te gaan zitten en te denken: "Wel, wie is hier verantwoordelijk voor?" Ik zeg dit omdat we vaak de neiging hebben om verantwoordelijkheid te nemen voor dingen die niet onze verantwoordelijkheid zijn, en we nemen geen verantwoordelijkheid voor dingen die dat wel zijn. Het kan heel nuttig zijn, vooral als we met dit soort dingen beginnen, zoals: "Nou, ik zei dit en het maakte deze persoon ongelukkig. Ik ben verantwoordelijk voor hun ongeluk. Ik heb er spijt van. Maar ik ben eigenlijk boos op ze, want waarom zou ik mezelf in de gaten moeten houden, simpelweg omdat ze het niet leuk vinden wat ik doe? Maar het spijt me dat ze ongelukkig zijn; maar het spijt me dat ik ongelukkig ben.” Al dit soort dingen, om er echt over na te denken: waar ben ik eigenlijk verantwoordelijk voor? Als iemand anders ongelukkig is, in welke mate ben ik daar dan verantwoordelijk voor?

   [In reactie op toehoorders] Je zegt: kijk naar de situatie en vraag je af: "Ben ik in die situatie tekortgeschoten in integriteit en aandacht voor anderen?" In dat geval: "Ja, het is goed voor mij om spijt te hebben." Je maakt er de gezonde spijt van. Of misschien is het een situatie van: "Ik had integriteit en aandacht voor anderen, in welk geval ik niet zo in de war hoef te zijn."

   Publiek: Het lijkt alsof er met zowel spijt als rusteloosheid een ontevredenheid is.

   Eerwaarde Thubten Chodron (VTC): Ja, er is een onbehagen in de geest.

   Publiek: Het lijkt soms alsof ik het probeer mediteren mijn gedachten dwalen af ​​en ik probeer tevreden te zijn door gewoon mijn adem te volgen en tevredenheid te ontwikkelen.

   VTC: Dus het kan een kwestie zijn van het ontwikkelen van tevredenheid. Vaak is het de gehechtheid tot sensueel genot dat achter de gevoelens van onvrede en ontevredenheid schuilgaat, maar rusteloosheid kan daar zeker bij aansluiten.

   [In reactie op het publiek] Je zegt dat als je in de war bent over de spijt, een ding dat er meestal achter zit, is dat je gehecht bent aan goedkeuring, dus je bent niet zeker: "Nou, ben ik daar verantwoordelijk voor, of ben ik niet? Gaan deze mensen mij de schuld geven of gaan ze mij niet de schuld geven? Omdat ik niet weet of wat ik heb gedaan goed of slecht is, wacht ik af wat andere mensen ervan vinden en dan zoek ik het verder uit.” En dan raken we erg in de war, nietwaar? “Kunnen ze het goedkeuren? keuren ze het niet goed? Ze keuren het goed, maar eigenlijk was het niet zo goed wat ik deed. Ze zouden het niet moeten goedkeuren, maar ik wil dat ze het goedkeuren. En als ze het goedkeuren, dan was het misschien niet zo erg wat ik deed. Maar ik heb er nog steeds niet helemaal vrede mee.” En het gaat maar door.

   Deze spijt en rusteloosheid, kun je soms een bepaald soort onbehagen in je hoofd voelen en weet je niet zeker waarover? Dat komt in dit soort categorie. Je voelt je ongemakkelijk, je hebt het gevoel dat er iets niet klopt, maar je weet niet precies wat het is. Dus in die situaties stop ik vaak en zeg: 'Oké, wanneer is dit gevoel begonnen? En wat deed ik in het uur voordat dat gevoel opkwam? Was er iets dat me in de war bracht waarvan ik me op dat moment niet bewust was?”

5. De vijfde hindernis: misleide twijfel

   De vijfde hindernis is misleid twijfelen. Dit is twijfelen. We hebben dit eerder besproken toen we het hadden over de zes wortelaandoeningen. Dit is twijfelen hier, zoals “Is het mogelijk om concentratie te ontwikkelen of is het onmogelijk? Werkt deze methode wel of niet? Heb ik het recht? meditatie object? Misschien moet ik mijn meditatie object. Eigenlijk denk ik dat ik meer dan zes belemmeringen heb - vijf belemmeringen. Ik denk dat ik er zes heb, maar ze zeggen vijf. Maar misschien kan ik ze in de een opnemen. Ik weet het niet. Maar werkt dit hele ding? Werken deze tegengiffen echt? Hoe vaak moet ik deze tegengiffen gebruiken voordat ze werken? Ik weet het niet. Ik heb ze een keer geprobeerd en er gebeurde niets, dus ik weet het niet. Dus moet ik doorgaan of niet? Kan ik me ontwikkelen? samādhi [concentratie] deze retraite? Moet ik doorgaan met śamatha [sereniteit, kalm blijven] meditatie? Misschien moet ik overstappen en doen lamrim in plaats van. Nee, misschien moet ik eropuit gaan en daadwerkelijk dienstbaar zijn in de samenleving. Dat is misschien wel het beste. Nou ja, dat zou ik kunnen doen, maar je weet dat ze altijd zeggen dat studeren heel goed is; dus misschien moet ik gaan studeren. Dus eens kijken, ik ben in retraite: misschien moet ik studeren. Misschien moet ik wat sociale dienst gaan doen.” Maar als ik maatschappelijk werk doe, dan denk ik “Meditatieis het beste wat je kunt doen. Dus nu heb ik de mogelijkheid om mediteren ik zou echt moeten mediteren. Maar ik weet het niet; Ik weet alleen niet of deze methode werkt. Ze zeggen dat duizenden yogi's śamatha hebben bereikt door het te gebruiken, maar ze hadden al eerder śamatha, ze waren niet zoals ik."

   Wat doen we met? twijfelen? Wat is het tegengif voor? twijfelen?

   Publiek: Studie.

   VTC: Weet je het zeker? [gelach] Studie helpt, maar is studie het tegengif? Misschien is er een ander tegengif dat beter werkt dan studeren. Wat zou volgens jou nog meer het tegengif kunnen zijn?

   Publiek: Je zult moeten werken met je emotionele twijfelen.

   VTC: Wat bedoel je met emotioneel? twijfelen?

   Publiek: Soms denk ik dat we twijfelen de methodes. Maar misschien is daar soms veel emotie omheen en moet je werken met de emoties die eromheen komen. En misschien zelf-twijfelen is meer….

   VTC: Soms is het zelf-twijfelen: “O, iedereen kan deze methode doen, maar ik heb er gewoon geen zin in. Ik weet zeker dat het niet gaat werken voor mij, want niets werkt ooit voor mij. Alles wat ik probeer…. Ik ging naar Maharishi Yogi. Ik deed dat - ontwikkelde zich niet samādhi. Ik mediteerde op kristallen - ontwikkelde zich niet samādhi. Ik deed aan Reiki - dat werkte ook niet. Ik heb christelijke centrering gedaan meditatie-Nee samādhi. Ik ging naar het Theravada-klooster - nee samādhi. Ging naar Zen - nee samādhi. Ging naar Tibetaans - nee samādhi. [zucht] Waar moet ik komen samādhi? Waarom hebben ze er geen pil voor ontwikkeld?” [gelach] “Dat ga ik doen! Ik word wetenschapper en ontwikkel de samādhi pil! Mijn twijfels zijn voorbij!”

   We kunnen heel emotioneel worden twijfelen betrokken bij zaken als zelfrespect, capaciteit en in- of uitsluiting. Er zijn veel manieren waarop twijfelen werken. Ze zijn allemaal als naaien met een tweepuntige naald. Met een tweepuntige naald kom je nergens. Dus studie is heel goed als tegengif. Als het gewoon zo'n rusteloos soort is twijfelen naar de adem kijken is ook erg goed. Ik merk ook dat ik terugga naar wat in de Dharma mijn hart echt raakte en dat ik weet zonder een... twijfelen is waar. Ga daar nog eens naar terug, want we hebben allemaal zoiets in gedachten. We hoorden een bepaalde lering en onze gekwelde geest kon daar niet omheen. Als je daarop terugkomt, kan het de geest echt helpen om tot rust te komen. Je hebt de zekerheid van: "Dit is wat ik weet dat waar is." Dan bouw je van daaruit verder - van wat je weet dat waar is.

   [In reactie op het publiek] Als je een zeer sterke relatie hebt met je spirituele mentor en veel vertrouwen hebt in je spirituele mentor, doe dan goeroe yoga kan nuttig zijn. Het is net als deze oefening die we net deden met het voorstellen van de Buddha op ons hoofd en het licht van de Buddha in ons zuiverend. Dat kan ook werken om ons te helpen onze twijfels te kalmeren en ons gecentreerd te krijgen en gewoon te denken: "Ik zuiver al dat soort conceptuele onzin."

Laten we hier even pauzeren. Tot nu toe nog vragen?

Publiek: Niet zozeer een vraag, of misschien zit er wel een vraag in. Het gaat over deze misleiding twijfelen. Ik dacht aan Zijne Heiligheid de Dalai Lama's met redenen omkleed geloof, geloof gebaseerd op de rede. Dus als ik daar vast kom te zitten, is het veel met de tweepuntige naald. Ik kan zeggen: 'Oké, het is een soort van vertrouwen. Zoals, wie vertrouw ik?” Dan denk ik aan mijn leraren; en toen zag ik: "Wel, wat zeggen ze dat ze deden om te zijn zoals ze zijn?" Ik denk dat dat geloof is gebaseerd op rede. Ik beredeneer het, maar daar zit een soort geloofsaspect in.

VTC: Het lijkt een beetje op waar Rebecca het over had. Je hebt een sterke band met je leraar. Je hebt een diep vertrouwen in wat je leraar je heeft geleerd en wat je leraar zelf heeft geoefend. Dus als je aan je leraar denkt en aan hun kwaliteiten, dan denk je: “Nou, eigenlijk vertellen ze me hoe ze zijn geworden zoals ze zijn. Ze hebben deze leringen geoefend en het resultaat bereikt. En ik kijk naar ze en het zijn betrouwbare mensen, dus ik kan de methode vertrouwen die ze me leren.

Publiek: Ook al snap ik het nu zelf niet.

VTC: Ja, ook al is het me op dit moment niet helemaal duidelijk hoe het allemaal werkt. Het is zoiets als: 'Ik weet dat het gerenommeerde mensen zijn die me niet zouden misleiden. Ik zie hun goede eigenschappen en ze moeten iets hebben gecultiveerd om ze te krijgen. Ze vertellen me wat ze hebben gecultiveerd, zodat ik ze kan vertrouwen en ik kan vertrouwen op wat ze me vertellen te doen.”

Dit is een zeer goede manier om uit de sloot te komen, omdat de twijfelen gooit gewoon alles weg. Twijfel is een soort wervelwind van confetti. Je weg vinden, iets waar je jezelf aan wilt verankeren - of het nu is wat je weet in de Dharma dat je niet kunt weerleggen, of het je leraar vertrouwt, of het een bepaald onderwerp bestudeert. Maar jezelf ergens aan verankeren zal je helpen die geest te kalmeren. Ik denk dat het ook belangrijk is om te herkennen twijfelen voor wat het is. Anders twijfelen komt en we herkennen het niet als twijfelen. We denken dat het legitieme vragen zijn - en dan denken we erover na en raken we steeds meer in de war.

Publiek: Ik vraag me af of dit echt waar is. Maar in ieder geval de manier twijfelen werkt voor mij. Het is meestal ontmoediging - waarvan ik nu weet dat het een gewoonte van de geest is. Dus het is makkelijker om gewoon te gaan [klapt], "Stop!" Om het te herkennen voor wat het is als iets dat probeert te schaden. Dat lijkt effectief.

VTC: Je zegt dat wat voor jou werkt, is wanneer je de ziet twijfelen komen, om het te herkennen voor wat het is: dit is twijfelen, dit is nutteloos, stop! Laat vallen. Ontslag nemen. En wees daarin gewoon heel besluitvaardig.

Publiek: Maar ben je er al niet achter dat het een doodlopende weg is om dat te doen?

Publiek: Ja, denk ik.

VTC: Ja. Ik bedoel, je hebt gekeken naar de twijfelen genoeg en je hebt gezien dat het je nergens heen brengt, dus daar heb je enig vertrouwen in.

Publiek: Er staat een vraag online. Kunt u aangeven hoe de praktijk van ethisch gedrag de ontwikkeling van concentratie ondersteunt en vice versa.

VTC: Hoe ondersteunt de praktijk van ethisch gedrag de concentratie en vice versa? Nou, een manier is dat als je je niet aan ethisch gedrag houdt, je veel verwarring in je hoofd hebt over hoe ik niet helemaal ethisch was, maar ik moet de schijn ophouden ethisch te zijn, dus hoe ga ik om dat te doen?" Dus dat wordt een belemmering voor de concentratie, nietwaar? Het is omdat je erover nadenkt hoe je er ethisch uit kunt blijven zien, hoewel je dat niet bent - omdat je gehecht bent aan je reputatie. Of als je je niet houdt aan goed ethisch gedrag, dan is het: "Nou, ik heb dit gedaan, maar ik had het niet moeten doen", en dan rechtvaardigen, rationaliseren, ontkennen. Al die psychologische mechanismen komen naar voren als een manier om te proberen om te gaan met onze gevoelens over ons onethische gedrag. Dat wordt ook een grote afleiding bij het proberen om concentratie te ontwikkelen. Goed ethisch gedrag sluit al dat soort dingen volledig uit twijfelen en verbijstering - al dat soort dingen.

Ook zijn er twee mentale factoren die zowel bij ethisch gedrag als bij het ontwikkelen van concentratie belangrijk zijn. Ze zijn mindfulness en introspectief bewustzijn. Mindfulness, in termen van ethisch gedrag, houdt ons gefocust op onze voorschriften, op onze waarden zodat we weten wat we willen doen, hoe we ons willen gedragen. Mindfulness is een mentale factor die zich richt op iets dat de moeite waard is en de kracht heeft om onze geest daar te houden zonder de geest te laten afleiden door andere dingen. Het werkt in ons dagelijks leven. Als we dan die opmerkzaamheid opbouwen in ons ethisch gedrag, wanneer we gaan zitten mediteren we hebben dat vermogen om onze gedachten ergens bij te houden. Dat werkt heel goed om onze geest gefocust te houden op het object van meditatie.

De andere mentale factor, introspectief bewustzijn tijdens ons dagelijks leven, in de praktijk van ethisch gedrag, dit is degene die controleert en zegt: “Wat ben ik aan het doen? Handel ik volgens mijn voorschriften? Ik heb mijn mindfulness ingesteld om dit op deze manier te doen. Doe ik dat of ben ik van de baan?” Introspectief bewustzijn werkt op die manier bij het ontwikkelen van ethisch gedrag. Als we het daar ontwikkelen, hebben we dat vermogen om de geest te controleren wanneer we ons gaan concentreren. Dan is het in de praktijk van concentratie: "Ben ik op het object van concentratie of is een van de belemmeringen ontstaan?" Ethisch gedrag is een zeer noodzakelijke voorwaarde voor het ontwikkelen van concentratie. Ten eerste helpt ethisch gedrag ons om mindfulness en introspectief bewustzijn te ontwikkelen. Ten tweede om ons ethisch gedrag intact te krijgen, zodat we niet zoveel verwarring in onze geest hebben - en spijt, wroeging, twijfelen, rationalisatie, gehechtheid aan reputatie, zelfhaat. Al die dingen die komen, leiden ons af als we concentratie proberen te ontwikkelen. Maar ze ontstaan ​​omdat we ons niet aan goed ethisch gedrag hebben gehouden.

Ethisch gedrag is de basis voor het ontwikkelen van concentratie. Natuurlijk, hoe meer u zich leert concentreren, hoe meer u zich ook gaat bekommeren om uw ethische gedrag. Het gaat meestal van ethisch gedrag naar concentratie. Maar het kan ook gaan van concentratie tot het versterken van uw vastberadenheid om goed ethisch gedrag te vertonen. Dit is een stap die veel mensen proberen over te slaan:
vooral in het westen. Het is als: “Ethisch gedrag? Dat is zondagsschoolgedoe. Dat is 'doe dit niet, en doe dat niet', en het enige wat het doet, is dat ik me schuldig voel. Hoe dan ook, ik wil vrij zijn!” Dit is iets waar veel mensen in het begin echt mee moeten werken – zelfs respect voor ethisch gedrag moeten ontwikkelen. Ze leren veel van de vooroordelen te overwinnen over: 'Oh, dit zijn twee goede schoenen. Dit is zondagsschool. Dit is 'je kunt dit niet en je kunt dat niet'. Dit is iemand van buitenaf die me de baas is en me vertelt wat ik wel en niet kan doen.” Vaak, afhankelijk van hoe je bent opgegroeid, moet je echt heel veel werk verzetten om je geest de waarde van ethisch gedrag op een correcte manier te laten inzien. Zijn er andere vragen?

Toen wilde ik verder gaan en ook een beetje praten over, want we hebben het over ware pad, dan hadden we ethisch gedrag, concentratie en wijsheid. Dus nu zullen we het hebben over de nobele achtvoudig pad. Dit wordt vaak beschreven als - vooral in het Pāli-systeem - als wat het pad is. Wat zijn ware paden is de edele achtvoudig pad. Ik weet niet of we het deze sessie allemaal gaan redden. We zullen zien hoe ver we komen.

Achtvoudig nobel pad

Er zijn er duidelijk acht - en deze acht kunnen worden opgenomen in de drie hogere trainingen. Het begint met de juiste visie en de juiste intentie; en die zijn inbegrepen in de hogere opleiding van wijsheid. Dan gaat het om juiste spraak, juiste actie, juiste levensonderhoud; en die drie zijn opgenomen in de hogere opleiding ethisch handelen. Dan de juiste inspanning - die voor iedereen geldt drie hogere trainingen. Dan juiste aandacht en juiste concentratie - die gelden voor de hogere concentratietraining. Dus we zullen er heel kort over praten.

1. Juiste blik

   Meestal beginnen we aan het begin van de oefening met het juiste zicht. Juist hier betekent in het bijzonder: begrijpen karma, begrijpend dat onze acties een ethische dimensie hebben, dat er vorige en toekomstige levens zijn, dat kwellingen ons lijden veroorzaken, dat ze geëlimineerd kunnen worden. Het is tot op zekere hoogte een soort boeddhistisch wereldbeeld. We moeten daarmee beginnen, zodat onze beoefening er een is die boeddhistisch wordt. Ik zeg dit omdat als we het boeddhistische wereldbeeld niet hebben, als we geen toevlucht hebben tot de... Drie juwelen, dan kunnen we goed ethisch handelen of we kunnen mediteren met aandacht en concentratie - maar het zal ons niet noodzakelijkerwijs leiden tot boeddhistische realisaties. Ik herinner me dat ik het boek las van iemand die niet zeker wist wat hij geloofde. Ze deden Zen meditatie en beseften dat ze in God geloofden. Als je echt zen doet meditatie als boeddhist meditatie, is uw conclusie niet dat u in God gelooft.

2. Juiste bedoeling

   De juiste intentie is de volgende. Verkeerde bedoeling, laten we beginnen met verkeerde bedoeling. Nou, als we teruggaan naar .. Verkeerde weergaven: in plaats van de juiste weergave is het verkeerde mening-dus niet geloven in vorige en toekomstige levens, niet geloven in karma, niet gelovend dat het mogelijk is om aandoeningen te elimineren, enzovoort. Dan zijn verkeerde bedoelingen als het hebben van veel verlangen, boosaardigheid en wreedheid. Dat zijn verkeerde bedoelingen om dingen te doen, nietwaar?

   De juiste intentie wordt welwillendheid, verzaking, en mededogen. Welwillendheid is een vriendelijk gevoel, een gevoel van goede wil jegens anderen. verzaking is de wens om vrij te zijn van cyclisch bestaan ​​of de wens om niet zo gehecht te zijn aan zinsobjecten. En dan is er mededogen. De welwillendheid gaat de boosaardigheid tegen, de verzaking gaat de tegen gehechtheid en verlangen, en mededogen gaat wreedheid tegen. Wreedheid is hissā, geweld; en mededogen is niet-wreedheid, ahiṃsā — wat Gandhi-ji [Mahatma Gandhi] leerde.

   We beginnen met de juiste visie en de juiste intentie. Dat is een hele goede basis. We hebben het uitzicht, dus we weten waarom we het doen; en we hebben een goed voornemen. We bestuderen niet de Dharma en beoefenen het pad om geld te verdienen. We doen het niet om iemand te plezieren. We doen het niet voor roem en reputatie. We doen het niet uit verveling. We doen het niet om te concurreren met iemand anders. We doen het met een geest van verzaking, van welwillendheid, van mededogen - en vooral als je het Mahayana-pad volgt - met bodhicitta ook. Met dat perspectief, met onze visie en onze intentie intact, beginnen we aan de drie takken die vallen onder ethisch handelen.

3. juiste toespraak

   Verkeerde spraak is de vier niet-deugden van spraak: liegen, disharmonie creëren, harde woorden en ijdel gepraat. Juist spreken is het tegenovergestelde: waarheidsgetrouw spreken, spreken om harmonie tot stand te brengen, vriendelijk spreken en dan op gepaste tijden en over geschikte onderwerpen spreken.
   Het is niet zo eenvoudig om de juiste spraak te hebben. Het is niet zo makkelijk. Dit is een van de redenen waarom we tijdens de retraite echt bezuinigen op de hoeveelheid praten die we doen. Het is een manier om te bezuinigen op de niet-deugden van spraak, en een manier om te kijken naar onze neiging om te praten. Je merkt steeds dat je op het punt staat iets te zeggen en dan moet je stoppen omdat je je herinnert dat we het stilzwijgen bewaren. Dan stop je en zeg je: "Nou, wat wilde ik zeggen? Waarom wilde ik dat zeggen? Wat voor goeds zou het doen?" Dat kan ons erg helpen.

   Dat we in de retraite zwijgen, betekent niet dat we de auteur worden van een heel notitieboekje vol aantekeningen. Ik herinner me dat in Cloud Mountain, toen we daar retraites hadden, er een prikbord was waar iedereen zijn aantekeningen op zette. Elke pauze liep iedereen naar het prikbord: “Is er een briefje voor mij?” En als die er niet was, of zelfs als die er was, schreven ze een briefje en prikten dat op het bord: “Ik vond de manier waarop je aanbelde na meditatie, het was zo behulpzaam.” Speld het op het bord; dan moeten ze reageren. Iemand schrijft me een briefje, dat betekent dat ik besta. Ik krijg wat aandacht. Hoe meer notities ik schrijf, hoe meer reacties ik krijg. Hoe meer ik zeker weet dat ik besta. Het is verbazingwekkend, nietwaar? Dat proberen we dus tijdens de retraite niet te doen.

4. Goede actie

   Verkeerde actie is de drie fysieke niet-deugden: het nemen van het leven of het fysiek schaden van anderen, het stelen van hun eigendom en vervolgens onverstandig of onvriendelijk seksueel gedrag. Dan zijn de drie die juiste actie vormen, het redden van levens, het beschermen van andermans eigendom en het verstandig en vriendelijk gebruiken van seksualiteit. Dat hebben we allemaal al eens meegemaakt. Ik ga daar nu niet veel op in.

5. Juist levensonderhoud

   Dit is hoe we de benodigdheden voor het leven krijgen - hoe we voedsel, kleding, onderdak en medicijnen krijgen. Hoe werkt ons levensonderhoud? Voor leken zou een verkeerd levensonderhoud bestaan ​​uit liegen in je werk of mensen op de een of andere manier bedriegen. Het zou gaan om het maken van munitie of vervuilende chemicaliën, insecticiden, bewapening, wat dan ook. Werken in de Keystone Pipeline en niet je ecologische rotzooi opruimen. Steekpenningen aannemen. Al dit soort dingen zou verkeerd levensonderhoud zijn.

   Juist levensonderhoud is werken op een eerlijke manier en op een oprechte manier: Eerlijke prijzen vragen; uw medewerkers een eerlijk bedrag betalen; en ook werken in een beroep dat neutraal is of een beroep waar je anderen van profiteert en je de juiste motivatie hebt om van nut voor hen te zijn. Je wilt dokter worden, niet omdat het veel betaalt, maar omdat je mensen echt wilt helpen gezond te worden.

   Voor kloosterlingen is het juiste levensonderhoud anders. Het betekent ontvangen aanbod die u worden gegeven zonder de vijf verkeerde levensonderhoud. Dus vijf verkeerde middelen van bestaan: het is interessant omdat dit vaak dingen zijn die we in onze families hebben geleerd om te doen om aan spullen te komen. Dan leren we in het boeddhisme dat ze als verkeerd levensonderhoud worden beschouwd.

   • 1. Hinting: werd je niet geleerd om te hinten naar wat je wilde? Het is niet beleefd om te zeggen: "Geef me dit." Dus je hint. “Goh, dat kan ik heel goed gebruiken, dat is zo fijn, dat is zo behulpzaam.” Hint hint hint hint. Dat is verkeerd levensonderhoud.

   • 2. Vleierij: "Oh, deze persoon die me X, Y en Z gaf, ze waren zo aardig. Het was gewoon geweldig en ze waren zo behulpzaam.” Kom op, je wilt wat vleierij, geef me wat ik wil.

   • 3. Een klein geschenk geven om een ​​groot geschenk te krijgen: Sommige mensen noemen dit omkoping, hoewel we niet echt denken dat we andere mensen omkopen. Dat gezegd hebbende, omkoping is zeker een verkeerde manier van levensonderhoud. Maar we zullen een klein geschenk geven om er een grote voor terug te krijgen. Dus we geven een geschenk, niet omdat we het oprecht willen geven, maar omdat: "Nou, als ik ze dat geef, dan zullen ze me leuk vinden en zullen ze me iets teruggeven." Of: "Als ik ze dit geef, voelen ze zich verplicht en geven ze me iets aardigs terug." Dus, nogmaals, verkeerd levensonderhoud. Het is een gebrek aan oprechtheid.

   • 4. Dwang: Nogmaals, de meesten van ons gebruiken het woord 'dwang' niet graag omdat we onszelf niet zien als mensen die mensen dwingen. Een andere manier om het uit te drukken is door mensen in een situatie te brengen waarin ze geen nee kunnen zeggen. Dus: “Al deze andere mensen hebben honderd dollar gedoneerd; zo en zo doneerde honderd dollar. Wat is uw belofte? Hoeveel ga je doneren?” Dit verwijst dus naar het onder druk zetten van mensen.

   • 5. Hypocrisie: Onszelf er goed uit laten zien om indruk op iemand te maken, zodat ze ons een of ander cadeau geven het aanbieden van. Voor kloosterlingen worden deze vijf als verkeerd levensonderhoud beschouwd, omdat we verondersteld worden te leven van alleen donaties, op aanbod. Je kunt niet overal hints op geven en mensen vleien, ze kleine dingen geven zodat ze je grote dingen geven, ze in posities plaatsen waar ze geen nee kunnen zeggen, en jezelf dan uitkleden als een grote belangrijke Dharma-beoefenaar zodat ze je echt iets willen geven omdat ze er veel verdienste uit kunnen halen.

Vragen en antwoorden

[In reactie op het publiek] Natuurlijk zijn deze vijf ook onethisch voor leken. Maar in termen van verkeerd levensonderhoud, voor leken zou het grovere werk zijn in een soort van bedrijf dat schadelijk is - of werk waarbij vals spelen of liegen tegen mensen inhoudt. Natuurlijk zouden deze vijf verkeerde middelen van bestaan ​​van toepassing zijn op leken, maar het zijn kloosterlingen die zich daarin specialiseren. Andere vragen voordat we eindigen?

[In reactie op het publiek] Deze vijf verkeerde middelen van bestaan ​​zijn zeer harde gewoonten, nietwaar? En hoe langer je geordend bent, hoe subtieler ze worden - heel waar.

Publiek: Het is erg lastig. Vanwege zoveel vriendelijkheid en steun moet ik heel voorzichtig zijn om zelfs maar te zeggen: "Ik wil" of "Ik heb nodig". Ook als je niet echt hints in je achterhoofd hebt (hoewel je beter goed kunt kijken of je dat wel in je achterhoofd hebt) omdat mensen echt reageren. Het is erg lastig.

VTC: Ja, heel lastig. Om echt te monitoren, als een kloosterlijk, om te monitoren wat je echt nodig hebt. En wat zegt de geest, "Oh jee, het zou leuk zijn om ..." omdat mensen vrijgevig zijn, en ze willen helpen, en het is niet goed om van hen te profiteren.

Publiek: Voor familiebedrijven die al heel lang in de vishandel zitten, om te doden om het bedrijf in stand te houden om het gezin groot te brengen, wat kan het gezin doen om de slechte karma?

VTC: Het is dus een familie die al heel lang in de vishandel zit, en wat kunnen ze doen om de slechte karma die ze creëren? Het beste zou zijn om het bedrijf te verkopen. Of het bedrijf ontmantelen en iets anders doen. De manier waarop de vraag wordt gesteld, klinkt alsof dat niet iets is dat de persoon wil doen. Dus in die situatie zou ik zeggen dat ik tenminste spijt heb van het doden. Maar het wordt ook moeilijk om spijt te hebben van een moord als je levensonderhoud en het levensonderhoud van je familie ervan afhangt, nietwaar? En je doet het hartstikke goed. Je verdient veel geld en je moet veel geld verdienen. Je geld verdienen hangt af van doden; dus het is moeilijk om spijt te hebben van de moord die je aan het plegen bent - hoewel spijt hebben van niet-deugd de zwaarte van de karma. Do zuivering daarna. Maar natuurlijk, als u van plan bent door te gaan in de vishandel, dan vier krachten van de tegenstander, die van oprecht spijt hebben, het is moeilijk om spijt te hebben. De vastberadenheid om het niet nog een keer te doen, die zal ook niet erg sterk zijn, want daar verdien je je brood mee. Dus sorry, daar ben ik niet echt een grote hulp bij.

[In reactie op het publiek] Dus je werkte een tijdje in zeevruchten en je had te maken met dieren die meestal al dood waren. Je hebt het doden niet gedaan, maar deed je dat omdat je de dode dieren wilde hebben? Zijn ze voor jou vermoord? Oh, je was ze aan het verwerken. Oké, dus je ving ze niet, je kookte ze niet en serveerde ze niet. Je werkte net in een fabriek waar dode vissen werden verwerkt en in blikjes werden gedaan of ingevroren. Dat is niet zo erg als zelf doden, omdat je niet echt de bedoeling hebt om de vissen kwaad te doen. Maar een deel ervan gaat samen met vraag en aanbod.

[In reactie op het publiek] Dat is een heel goede manier om het te doen. Dus wanneer deze discussies over dieren ter sprake komen, vraag je jezelf altijd af: "Zou dit oké zijn als dit mensen waren?" Jakkes. Ik denk dat het heel anders zou zijn, niet?

[In reactie op het publiek] Ja, dat zeggen ze altijd. Als je een negativiteit gaat begaan - achteraf wat spijt hebben, doe er dan wat aan zuivering daarna. Wijd je deugd toe aan het welzijn van wie je ook bent geschaad. Dat gaat altijd op de een of andere manier verminderen of zuiveren. Je kunt ook zien dat er geen spijt is en er is geen vastberadenheid om het niet nog een keer te doen, zodat je kunt zien dat wat dan ook zuivering er is, is beperkt.

Het is goed om voor die wezens te bidden en onze verdienste voor hen op te dragen. Tegelijkertijd vermoorden we ze. Dat is moeilijk. Dat is moeilijk, maar het is beter dan het niet te doen. Het is zeker beter dan het niet te doen. Denk dus alsjeblieft de komende week aan dit alles. Onthoud de vijf belemmeringen en probeer ze tegen te gaan. En onthoud dan dat we vijf van de edele hebben doorgenomen? achtvoudig pad. Daar gaan we volgende week mee verder.