De drie hogere trainingen

• Waar de drie hogere trainingen passen op het boeddhistische pad
• Ethisch gedrag betekent "stop met een eikel te zijn"
• De 10 paden van destructieve actie
• Ethisch gedrag is de basis van alle spirituele praktijken
• Mindfulness en mentale alertheid
• Het verschil tussen mindfulness-beoefening in het boeddhisme en gebruik op seculiere manieren
• Wijsheid en de twee belangrijkste soorten onwetendheid
• Waarom we alles nodig hebben drie hogere trainingen

De drie hogere trainingen (Download)

http://www.youtu.be/9ywTDzIriW8

Ik kwam voor het eerst naar deze tempel in 1989. Ik was bezig met een onderwijsreis door de VS en kwam terecht in Seattle. Een vrouw zei: “Ik wil je meenemen naar deze Chinese tempel om een ​​paar echt coole nonnen te ontmoeten (ze zei niet dat 'cool', weet je). Dus ja, ze bracht me hier - 1989 - en ik ontmoette Eerwaarde Jendy en vervolgens Eerwaarde Minjia. Deze vriendschap is sindsdien tot bloei gekomen. Eigenlijk, een van mijn boeken, Werken met Boosheid, begon hier bij deze tempel. Ik gaf een gesprek genaamd Werken met Boosheid en er werd dit kleine boekje van gemaakt. Dat breidde zich later uit [tot een boek] maar de oorspronkelijke lezing werd hier gegeven.

Eerwaarde Jendy is een ongelooflijke hulp geweest voor de Abdij. Ik weet niet wat er zonder haar zou zijn gebeurd. Toen we mensen begonnen te wijden, hadden we een aantal oudere nonnen nodig om te komen helpen bij de wijding. Ze was er altijd, kwam en hielp ons dingen te vertalen - want in ons klooster volgen we de Dharmaguptaka vinaya, volgde dezelfde in Taiwan en China. Dus ze was druk bezig ons te leren lopen hier, buigen daar. Is het je opgevallen dat ik nu Chinees kan buigen? Ja. Dit heeft dus allemaal even geduurd. Ze begon ook naar de lessen te komen met Zijne Heiligheid de Dalai Lama. Dus we hadden op die manier een heel leuke uitwisseling als vrienden en als beoefenaars. Het is echt leuk om hier weer terug te zijn.

Voordat we beginnen, doen we de recitaties en daarna houden we een paar minuten stilte om onze geest tot rust te brengen en ons te concentreren. Wanneer we de recitaties doen, stellen we ons voor dat we in de aanwezigheid zijn van alle boeddha's en bodhisattva's en alle heilige wezens; en dat we omringd zijn door alle levende wezens. Wanneer we toevlucht we genereren liefde en mededogen, vreugde en gelijkmoedigheid. Wij maken aanbod enzovoort.

Voor degenen onder jullie die worstelen met wat er tegenwoordig in het land en in de wereld gebeurt, is het erg nuttig als we dit soort recitaties doen - omdat de recitaties onze geest sturen en ons helpen zeer positieve eigenschappen te ontwikkelen. Als ik ze doe, stel ik me meestal het hele Amerikaanse congres om me heen voor. Het is heel effectief: Ted Cruz aan de ene kant, Donald Trump aan de andere kant - stel je voor dat ze samen met jou liefde en mededogen opwekken. Het is een manier om te transformeren wat er gebeurt. Soms liet ik de jonge ISIS-soldaten, de jongens die werden gepropageerd, denken dat ze iets nobels deden. Ik leg ze om me heen en stel me voor dat ze liefde en mededogen opwekken en eer betuigen aan de Buddha te. Ik vind dit erg nuttig voor mijn geest en hopelijk een manier om deze mensen op een bepaald niveau bij iets te brengen dat vrede en harmonie zal brengen in plaats van oorlog en wrijving. Dus je kunt ook zo denken als we dit reciteren.

[Recitatie]

Laten we een paar minuten rustig gaan zitten. Laat je ogen zakken en wees je bewust van je ademhaling terwijl deze zachtjes in en uit gaat. Span uw adem op geen enkele manier in. Laat het er gewoon zijn en observeer het. Als je afgeleid raakt, merk dat dan op. Kom terug naar huis naar de adem. Dus doe dat maar voor een paar minuten. Laat je geest tot rust komen.

[Meditatie]

Motivatie

Laten we, voordat we met het gesprek beginnen, een paar minuten de tijd nemen om onze motivatie te cultiveren. Bedenk dat we vanavond zullen luisteren en samen de Dharma zullen delen, zodat we kunnen leren hoe we de oorzaken van lijden die in ons bestaan, kunnen identificeren; en ze hebben geïdentificeerd - hoe ze los te laten, los te laten - en ook hoe we onze goede eigenschappen kunnen identificeren en verbeteren. We doen dit allemaal niet alleen voor ons eigen voordeel, maar echt met een besef van hoe we gerelateerd zijn aan elk levend wezen. Laten we werken aan het verbeteren van onze eigen mentale en spirituele toestand, zodat we een positieve bijdrage kunnen leveren aan het welzijn van alle wezens - vooral door zelf verder te gaan op het pad en onze wijsheid, mededogen en bekwaamheid te vergroten, zodat we van steeds groter nut kunnen zijn voor levende wezens. Laten we dat onze langetermijnintentie maken om de avond samen door te brengen.

Er is nog iemand die ik wil erkennen. Ik weet dat er hier veel oude vrienden zijn en ik ben heel blij jullie allemaal te zien. Maar ik moet Steve speciaal bedanken omdat hij mijn schrijfleraar was toen ik het eerste boek schreef. Open hart, heldere geest. Steve is een journalist en ik gaf hem het manuscript en ik zei: "Kun je dit bekijken?" Hij gaf het me volledig gemarkeerd terug - net als al mijn universiteitsprofessoren. Maar ik leerde schrijven door de vriendelijkheid van Steve en hij bekeek ook enkele van mijn andere manuscripten. Dus heel erg bedankt.

De vier waarheden van nobele wezens

Vanavond gaan we het hebben over de drie hogere trainingen. Ik wil dit in de context plaatsen van waar het past in het hele boeddhistische pad. U weet wellicht dat de Buddha's eerste leerstelling was - het wordt meestal vertaald als de vier edele waarheden, maar dat is geen erg goede vertaling. Het is veel beter om de vier waarheden te zeggen die bekend zijn bij nobele wezens, of bekend bij ārya-wezens - ārya's zijn mensen die de werkelijkheid direct zien zoals ze is. Anders, als je de vier edele waarheden zegt en de eerste waarheid is lijden, dan is er niets nobels aan lijden. Het is dus niet zo'n goede vertaling. Eigenlijk is lijden ook geen goede vertaling voor de eerste waarheid; want we kunnen toch niet zeggen dat alles lijden is? We kunnen zeggen dat dingen niet bevredigend zijn. Als we in onze wereld rondkijken, ja, dingen zijn onbevredigend. We slagen er niet in om totale tevredenheid te vinden. Het is net zoals Mick Jagger ons vertelde: Kan geen voldoening krijgen in samsara. Dat is het. Maar het is niet allemaal lijden. We hebben niet altijd pijn. Maar we leven in deze onbevredigende staat en dat is het eerste wat de Buddha onderwezen.

Het tweede punt was dat deze onbevredigende toestand oorzaken heeft. En de oorzaken ervan zijn niet een of ander scheppend wezen of iets buitenaards. De oorzaken van onze ellende liggen eigenlijk in onszelf - vooral onze eigen onwetendheid. We weten niet hoe de dingen bestaan ​​en in feite begrijpen we actief hoe de dingen bestaan. Dan geeft dit aanleiding tot hebzucht, tot boosheid, tot jaloezie, tot trots. Ik denk al die dingen.

Dit waren de eerste twee dingen die de Buddha onderwezen. Natuurlijk willen de meesten van ons, als we tot spirituele oefening komen, niets horen over ontevredenheid en de oorzaken ervan. We willen horen over licht en liefde en gelukzaligheid. De Buddha moest ons leren hoe we helder naar onze eigen situatie moesten kijken - want totdat we onze eigen situatie kunnen zien en begrijpen wat de oorzaak ervan is, zullen we geen enkele wens of inspiratie hebben om onszelf ervan te bevrijden. Die eerste twee van de vier waarheden, ontevredenheid en de oorzaken ervan (waaronder onwetendheid, boosheid en gehechtheid) zijn zeer noodzakelijk. Maar de Buddha bleef niet bij alleen die twee. Hij onderwees ook de laatste twee van de vier waarheden die echte beëindigingen zijn (het stoppen of beëindigen van de onbevredigende toestanden onder onwetendheid, boosheid en gehechtheid) en dan het pad dat we moeten volgen - het pad waarmee we onze geest kunnen trainen om die staat van nirvana of daadwerkelijke vrijheid te bereiken.

Als we het hebben over de laatste twee waarheden, hebben we het over hoe we onze situatie kunnen overwinnen en ons potentieel echt tot het uiterste kunnen benutten. Het boeddhisme heeft een vrij uitgebreide kijk op het menselijk potentieel. We denken meestal over onszelf als: 'Ik ben maar een kleine oude ik en ik kan niets goed doen en hmmmm. Weet je, ik ben de hele tijd depressief en ik heb een slecht humeur en mijn leven is als blaah. Dat is hoe we onszelf zien, maar dat is niet hoe de Buddha zag ons.

Ons boeddhapotentieel

De Buddha keek ons ​​aan en zag: “Wow! Hier is iemand die het potentieel heeft om volledig wakker te worden. Hier is iemand van wie de fundamentele aard van zijn geest iets puurs, onaangetast is. Ze hebben het potentieel om onpartijdige liefde en mededogen voor alle wezens te genereren. Ze hebben het potentieel om de aard van de werkelijkheid te realiseren.” De Buddha zag ons als wezens die gewoon overliepen van potentieel dat onbenut en ongebruikt was. Dus hij leerde ons het pad om dat potentieel te gebruiken.

Een manier om het pad te beschrijven is in termen van de drie hogere trainingen wat het onderwerp van ons gesprek vanavond is. Dit zijn de hogere trainingen in ethiek, in concentratie en in wijsheid. Een andere manier om de ware pad is in termen van de achtvoudig nobel pad die begint met de juiste kijk, de juiste intentie; doorgaan met correct spreken, correct handelen, juist levensonderhoud en dan doorgaan met juiste vreugdevolle inspanning, juiste opmerkzaamheid en juiste concentratie. Heel handig de achtvoudig nobel pad- je kunt de acht onderbrengen in de drie hogere trainingen. Ze zijn dus niet tegenstrijdig. Je categoriseert ze gewoon op die manier.

Als je van lijsten en cijfers houdt, is het boeddhisme echt een goede religie voor jou - omdat er een belangrijke lijst met vier waarheden is, en de Achtvoudig edel padEn drie hogere trainingen. En dan heb je de twee waarheden, je hebt de drie juwelen. We hebben lijsten in overvloed. Deze lijsten zijn eigenlijk heel nuttig voor ons om te onthouden bij het trainen van onze geest in het onthouden van de leringen.

Als we op het pad beginnen als we het model van de gebruiken drie hogere trainingen- en trouwens, ze worden hogere trainingen genoemd omdat ze klaar zijn met toevlucht in de Buddha, Dharma, en Sangha. Dus daarom zijn ze hoger. Maar het begint allemaal met ethisch gedrag. Horen mensen in Amerika graag over ethisch gedrag? Nee. We blinken uit in onethisch gedrag. Vraag het maar aan een willekeurige CEO. Vraag het aan een willekeurige politicus. De samenleving is gevuld met het tegenovergestelde van ethisch gedrag. En juist daarom hebben we zoveel maatschappelijke problemen; en ook waarom we zoveel persoonlijke problemen hebben.

De hogere opleiding in ethisch gedrag

Weet je nog dat je naar de zondagsschool ging en ze moraal onderwezen? Herinner je je dat niet? Oh, ik herinner me dat ze moraliteit onderwezen. Moraal - bah! Het was als: "Je kunt dit niet doen en je kunt dat niet doen en je kunt dat andere niet doen." Het was altijd een soort les over: 'Nee. Doe dit niet. Doe dat niet.” Niemand heeft je ooit verteld waarom je al die dingen niet moet doen. Dus toen je eenmaal onder de blikken van je ouders vandaan kon komen, ging je ze natuurlijk doen en zien - want ze moeten behoorlijk opwindend zijn als je ze niet zou moeten doen. Dus gingen we naar buiten en deden ze.

Wat ik van die hele ervaring heb geleerd, is dat als ik niet in de gaten houd wat er in mijn hoofd omgaat, en ik niet in de gaten houd wat ik zeg en wat ik doe, ik uiteindelijk veel rotzooi in mijn leven creëer. Heeft iemand van jullie dat probleem - om rotzooi in je leven te creëren? Alsof je in een situatie terechtkomt en zegt: 'Hoe ben ik hier in vredesnaam terechtgekomen? Wat gebeurt er? Dit is waanzin.” Als je dan echt terugkijkt - we kunnen het traceren - zijn er een aantal keuzes die we hebben gemaakt, een aantal beslissingen die we gaandeweg hebben genomen. We dachten dat die beslissingen ons geluk zouden brengen, maar in plaats daarvan creëerden ze grote rotzooi. Dan natuurlijk de rommel opruimen. Een puinhoop maken is als het breken van je been. U kunt uw been repareren, maar het is beter om het niet te breken. Zo is het ook met onze rotzooi. We kunnen ze opruimen (soort van), maar het zou beter zijn om ze niet te maken om mee te beginnen.

Dit, denk ik, is waar ethisch gedrag om de hoek komt kijken. Ik zeg dit omdat ethisch gedrag ons leert hoe we de oorzaken van geluk kunnen creëren en hoe we de oorzaken van rotzooi kunnen vermijden. Voor mensen die de woorden moraliteit of ethisch gedrag niet graag horen - ze klinken te zwaar - hernoemde ik ethisch gedrag. Ik noem het "stop met een eikel te zijn." Want als ik er een puinhoop van maak, ben ik een eikel. En hoe creëer ik rommel? Nou, het is zo opmerkelijk dat de manier waarop ik rotzooi creëer in mijn eigen en andermans leven, de Buddha's lijst van de tien wegen van destructieve actie. Heel toevallig, niet?

De tien niet-deugden

1. Dus hoe ben ik eikel? Hoe creëer ik een puinhoop? Nou, allereerst breng ik levende wezens fysiek schade toe. Ze doden - dus ik denk niet dat iemand van ons eropuit gaat om een ​​mens te doden, maar weet je wat ik deed voor mijn eenentwintigste verjaardag? Mijn vriend heeft me eruit gehaald. We zouden een leuke tijd hebben - mijn eenentwintigste verjaardag. We gingen naar een plek waar je de levende kreeften uitkoos en ze gooiden ze speciaal voor jou in het kokende water - en dit was iets opwindends en geweldigs om te doen. Ik realiseerde me pas jaren later dat: “Oh mijn god! Dat was een levend wezen dat gewoon in leven wilde blijven; en ik liet hem in kokend water gooien en at het toen op. Ik zou er niet echt van genieten als iemand me in kokend water gooit en me dan opeet. Het zette me echt aan het denken over de verschillende manieren waarop we anderen fysiek schade berokkenen.

2. Dan stelen - iedereen gaat stelen, stelen. Dat is wat de andere mensen doen, de mensen die 's nachts inbreken in huizen. Maar het zijn niet alleen mensen die 's nachts in huizen inbreken. Ik weet eigenlijk niet hoeveel dat er zijn, maar hoe zit het met witteboordencriminaliteit? In New York hebben ze net een van hun regeringsfunctionarissen gestuurd, hij is al veertig jaar raadslid en hij gaat naar de gevangenis voor diefstal - behalve dat ze een mooie term hebben voor stelen als je bediend bent. Maar kijk eens wat er gebeurde op Wall Street, onze recessie in 2008. Mensen die andermans geld misbruiken is een vorm van stelen – en het veroorzaakt veel problemen.

3. Dan onverstandig en onvriendelijk seksueel gedrag: dus laten we die overslaan - daar wil niemand over horen. De belangrijkste daarvan is of je een relatie hebt met iemand buiten je relatie, of als je geen relatie hebt met iemand die dat wel is. Dit creëert een heleboel problemen voor een beetje plezier. Ik kan je niet vertellen hoeveel plaatsen ik ga en mensen komen met me praten. Ik hoor allerlei verhalen van mensen en ze zeggen: 'Weet je, ik was een klein kind en mama of papa hadden een affaire. Het heeft me beïnvloed toen ik opgroeide. En natuurlijk denken mama en papa: “Oh nee. De kinderen weten niet wat er aan de hand is.” Kinderen zijn slim. Ze weten wat er aan de hand is. Dit zorgt voor veel problemen in gezinnen.

4. Dan liegen. Niemand van ons zegt graag dat we liegen. We zeggen gewoon iets op een bekwame manier, zodat het de gevoelens van iemand anders niet kwetst. Rechts? Klinkt dat beleefd genoeg? 'Ik lieg niet. Ik lieg gewoon, in het belang van de ander.” Weet je hoe we onze eigen leugens rechtvaardigen? Op de een of andere manier is het uit medeleven. In gedachten zeggen we dat het uit medeleven is, zodat we niemand pijn doen. Maar meestal is het om iets te verbergen dat we hebben gedaan waarvan we niet willen dat andere mensen het weten. Als je dat moeilijk kunt begrijpen, vraag het dan aan Bill Clinton. Hij heeft wat ervaring opgedaan. Hij zal je helpen die te begrijpen.

   Echt liegen is een van de dingen die ik erg verontrustend vind. Als iemand tegen me liegt, komen we er meestal achter als iemand liegt. Ik voel me erg beledigd als ik erachter kom dat iemand tegen me heeft gelogen, want als iemand tegen me liegt, is het alsof ze zeggen: "Ik vertrouw er niet op dat je kalm blijft als je de waarheid kent." Voor mij toont liegen een gebrek aan vertrouwen in mij als luisteraar. Weet je, ik kan de waarheid verdragen. In feite kan ik de waarheid veel beter verdragen dan iemand die tegen me liegt.
   Dus als iemand liegt, gaat de rode vlag onmiddellijk omhoog - want als deze persoon me niet de waarheid gaat vertellen, kan ik echt niet veel vertrouwen in wat ze doen.

5. Disharmonie creëren is een andere die we doen als we in onze rukmodus zijn. Hoe creëren we disharmonie? Ik ben jaloers op iemand op de werkplek, dus ik ga rond en praat met iedereen op kantoor en probeer ze allemaal tegen deze persoon op te zetten. Heeft een van jullie dat ooit gedaan? "Wie, ik?" Nou ja, dat hebben we, nietwaar? We hebben veel disharmonie gecreëerd. In onze families, jongen, doen we dit ook in onze families. We proberen het ene familielid tegen het andere familielid op te zetten - vaak uit jaloezie, uit boosheid, uit vastklampende bijlage. En dan eindigen we met deze heerlijke familiediners, zoals we vorige week [voor Thanksgiving] hadden.

6. Dan zijn er harde woorden. Het is een andere manier om een ​​eikel te zijn. Maar natuurlijk, als we bezig zijn met het zeggen van harde woorden - wat we weer doen uit medeleven, toch? Rechts? Wanneer je iemand uitscheldt en wanneer je hem op zijn fouten wijst; en als je ze vertelt hoeveel ze je gekwetst hebben en dat al je problemen hun schuld zijn - doe je dat niet uit totale compassie voor hen - zodat ze een lesje leren en andere mensen niet zo behandelen? Rechts? Is dat niet hoe we het onszelf uitleggen? Dan beginnen we ze alles te vertellen wat ze verkeerd hebben gedaan - omdat we er een heel mooie lijst van in ons hoofd hebben bijgehouden. Doe je dat soms? Vooral met de mensen die je heel goed kent. Je staat dicht bij mensen, dus op een of ander moment zul je waarschijnlijk ruzie krijgen. Maar ondertussen zijn er al die kleine dingen die ze doen waar je je dood aan ergert. Maar je kunt niet over elk klein ding ruzie maken, dus je hebt een soort checklist in gedachten: "Oké, zaterdag deed mijn man dit, en zondag deed hij dat, en maandag deed hij dit..." En als je dan eindelijk vecht, je hebt al je munitie. Het is dus niet alleen het ding dat het gevecht veroorzaakte, maar het is alles wat zich opstapelt. We schreeuwen en schreeuwen, of we worden zo boos dat we niet praten. We gaan gewoon onze kamer in en slaan de deur dicht en praten met niemand. Dan denken we dat als we ons zo gedragen - ja, we schreeuwen en schreeuwen en we praten niet - we denken dat door ons zo te gedragen, dat de andere persoon zo'n spijt zal geven van wat ze hebben gedaan dat ze gaan excuses aanbieden. Hoe vaak is dat gebeurd? Gebeurt dat? Komen ze echt om hun excuses aan te bieden? Ze komen niet om zich te verontschuldigen. We blijven wachten tot ze komen en zich verontschuldigen.

   Het is zo interessant hoe, vooral met de mensen met wie we een hechte band hebben, als we boos op ze worden, we de meest afschuwelijke dingen zeggen die we nooit tegen een vreemde zouden zeggen. Denk er over na. Zou je ooit tegen een vreemde zeggen wat je tegen een familielid zegt? Denk er over na. Zou jij? Ik bedoel, de meeste mensen - niet. Tegen vreemden zijn we veel beleefder. Zelfs als ze ons afsnijden op de snelweg. Maar familieleden, jongen, we zullen alles op hen afreageren. En dan moeten ze zich verontschuldigen nadat we ze zo hebben behandeld. Werkt meestal niet. Geen goede strategie. Maar we blijven het doen. Wij niet?

7. Dan is ijdele praat een andere die onder ethisch gedrag valt: "Blah blah blah blah."

8. Dan drie mentale: het begeren van andermans spullen. Alsof je bij mensen thuis binnengaat: 'Oh, Eerwaarde Jendy, wat een mooie kleine gong heb je. Dit is prachtig. Waar heb je dit vandaan?" Wenk, wenk, wenk, wenk. Ja? “Kijk eens naar dit kleedje. U moet enkele zeer toegewijde discipelen hebben. Dit is allemaal gehaakt. Kijk hiernaar. Dit is mooi! Wauw. Ik heb er geen.' - zo begerig.

9. Dan boosaardigheid: denken hoe we wraak kunnen nemen op iemand. Die doen we perfect meditatie houding. Heb je dat ooit gedaan? Een hele meditatie sessie daar zitten, “Om mani padme hum. Om mani padme hum. Mijn broer zei vijftien jaar geleden iets tegen me. Om mani padme hum. Om mani padme hum. En hij blijft me zo uitbuiten. Om mani padme hum. Om mani padme hum. En ik kan hier niet meer tegen. Om mani padme hum. Om mani padme hum. Dit moet stoppen. Ik moet hem op zijn plaats zetten. Om mani padme hum. Om mani padme hum. Wat kan ik doen om zijn gevoelens te kwetsen? Om mani padme hum. Om mani padme hum.” En zo gaat het maar een uurtje door. Geen afleiding. Geen afleiding. Zeer eenpuntig. En dan hoor je - (bel gaat) - 'Oh, mijn broer is er niet; maar ik heb net een heel uur besteed aan het plannen van mijn wraak voor iets dat hij vijftien jaar geleden heeft gedaan. Ken jij die? Heeft iemand hier dat ooit gedaan? Een hele meditatie sessie - geen afleiding.

10. Dan, natuurlijk, verkeerde opvattingen.

Dit zijn slechts tien manieren waarop we onethisch handelen en rommel in ons eigen leven en rommel in onze relaties met andere mensen creëren. Het is zo vreemd omdat we allemaal gelukkig willen zijn, nietwaar? We willen allemaal gelukkig zijn. We willen niet lijden. Maar zoveel van onze acties zijn betrokken bij deze tien. We denken dat wanneer we ze doen, ze ons geluk zullen brengen. Ze brengen ons consequent problemen, maar we blijven ze toch doen. Daarom noem ik ethische discipline 'stop met een klootzak te zijn' - omdat we onszelf in de voet blijven schieten.

Ik ben ook tot de conclusie gekomen dat een aantal van onze psychologische problemen ook voortkomen uit het niet houden aan goed ethisch gedrag. Ik zeg dit omdat als we ons niet correct gedragen tegenover andere levende wezens, we in onze geest een geweten hebben. Ergens daarbinnen ligt een geweten, en we zeggen: “Mm, wat ik tegen die persoon zei was niet erg goed. Wat ik deed was niet erg goed.” En dan hebben we veel schuldgevoelens, wroeging, verschillende psychologische problemen. Dus ik denk eigenlijk dat het behouden van goed ethisch gedrag een manier is om minder psychische problemen te hebben. We hebben veel minder schuldgevoelens en wroeging als we ons goed ethisch gedragen. Wat denk je? De helft van jullie slaapt. Zien? Ik zei het je - moraliteit ... oké.

Dat is de eerste, de basis van alles. Wat voor soort spiritueel pad je ook beoefent, het begint allemaal met moraliteit, met ethisch gedrag. In het boeddhisme praten we over de toehoorder's pad, het pad van de eenzame realisator, het bodhisattva pad. Wij praten over sutrayāna. Wij praten over vajrayana. Het begint allemaal met ethisch gedrag - met het in bedwang houden van onze lichaam, spraak en geest tegen destructieve acties. Als we dit doen, zijn we veel gelukkiger en hebben we veel betere relaties met andere mensen.

Ethisch gedrag, zoals ik net zei, dat is de basis. Van daaruit gaan we verder naar meditatie, gaan we verder met concentratie. Nu worden mensen misschien wakker: “Oh, ik wil concentratie leren. Ik wil leren meditatie. Ethisch handelen, dat leerde ik op de zondagsschool. Blah. Je weet wel? Meditatie, concentratie, ja, dat klinkt goed! Ik wil verlicht worden.”

De hogere training van concentratie: mindfulness en introspectief bewustzijn

Maar als we gaan zitten om ons te concentreren, als we in het begin die paar minuten hebben om op onze adem te letten - is er hier dan iemand die niet werd afgeleid? Voor die paar minuten dat we op onze adem letten? Ik denk dat de meesten van ons, waaronder ikzelf, op een of ander moment werden afgeleid.

Er zijn twee mentale factoren die erg belangrijk zijn bij het ontwikkelen van concentratie. De ene wordt opmerkzaamheid genoemd; de andere wordt introspectief bewustzijn genoemd. Nu, ik weet dat mindfulness de nieuwste rage is, wat was het? Time of Newsweek had een cover over mindfulness. Misschien moet ik mezelf beheersen - ik ga op een zeepkist stappen omdat deze mindfulness-rage - je weet dat het heel goed is, en mensen profiteren er enorm van. Maar verwar de mindfulness-gekte die je leert van therapeuten of dokters of wat dan ook niet - verwar dat niet met boeddhistische mindfulness. Ze zijn anders. Wat seculier wordt onderwezen als mindfulness heeft een boeddhistische oorsprong, maar het is zeker geen boeddhistische mindfulness.

Mindfulness in het boeddhisme heeft een element van wijsheid. Het is een vermogen om onze geest op een deugdzaam object te richten en daar te houden en te beginnen te begrijpen waar dat object over gaat.

Traditioneel hebben we vier mindfulness-oefeningen: bewust zijn van onze lichaam, van onze gevoelens (gelukkige, ongelukkige, neutrale gevoelens), opmerkzaamheid van onze geest en vervolgens opmerkzaamheid van fenomenen. Dit zijn zeer prachtige oefeningen die je doet en die niet alleen helpen bij het ontwikkelen van concentratie, maar ook van wijsheid. Dit komt omdat we echt een heel scherpe geest hebben, alsof we mindfulness op ons doen lichaam, het is een scherpe geest die de lichaam als ons doel van meditatie. Maar onderzoek het dan ook meteen: Wat is dit lichaam? Is dit lichaam iets schoons of is het iets vies? Is dit lichaam wie ik ben, is het mijn identiteit? Doet dit lichaam plezier brengen? Brengt het pijn? Wat is hiervan de oorzaak lichaam? Wat is het resultaat hiervan lichaam?

Dus opmerkzaamheid van de lichaam heeft al dat soort vragen en examens in zich; en het helpt ons wijsheid te ontwikkelen. Het is niet alleen de mindfulness die in de mindfulness-rage zit - waarbij je alleen maar kijkt naar wat er in je opkomt. Maar mijn punt is hier, vooral als je concentratie ontwikkelt, is mindfulness erg belangrijk. Het is wat je aan het begin van je oproep oproept meditatie sessie om je gedachten te richten op het object waarop je mediteert.

Introspectief bewustzijn is een andere mentale factor die lijkt op een kleine spion. Het kijkt en het controleert: “Concentreer ik me nog steeds op het object dat ik heb gekozen? Of val ik in slaap? Ben ik afgeleid? Ben ik aan het dagdromen? Ben ik iets anders aan het doen?”

Oefenen in het dagelijks leven: ethisch handelen is de basis

Deze twee mentale factoren van mindfulness en introspectief bewustzijn zijn erg belangrijk. We zetten de geest op het object en dan om te controleren of we het op het object houden. De manier om mindfulness en introspectief bewustzijn te ontwikkelen meditatie is om het in ons dagelijks leven in de praktijk te brengen in termen van ethisch gedrag. Omdat het veel gemakkelijker is, vindt de eerste ontwikkeling van mindfulness en introspectief bewustzijn plaats wanneer we ethisch gedrag beoefenen. Op basis daarvan kunnen we het verhogen - het niveau van opmerkzaamheid en introspectief bewustzijn - wanneer we beginnen te doen. meditatie.

Bij ethisch handelen herinnert mindfulness ons voorschriften. Het onthoudt deze tien ondeugden waar ik het net over had - want als we ze niet onthouden, merken we het niet als we ze doen. Mindfulness in ethisch gedrag onthoudt onze waarden. Het onthoudt onze principes. Het helpt ons te onthouden wat voor soort persoon we willen zijn, zodat we dat soort persoon kunnen zijn.

Dan controleert introspectief bewustzijn en ziet: “Leef ik volgens mijn eigen waarden? Of ben ik een volkstrekker en spreek ik mijn eigen waarden tegen omdat ik bang ben dat iemand anders me niet aardig vindt?” Of: "Geef ik toe?" Alsof iemand anders wil dat ik een slechte zakelijke deal sluit en ik ben bang voor hen en ik kan geen nee zeggen. Groepsdruk dus. Ik geef toe aan groepsdruk.

Dit soort ontwikkeling van opmerkzaamheid en introspectief bewustzijn wanneer we ethisch gedrag beoefenen, helpt ons echt om ons leven op orde te houden. Het ontwikkelt ook die twee mentale factoren - dus als we gaan zitten mediteren we hebben al wat mindfulness en introspectief bewustzijn. Dat is belangrijk voor het ontwikkelen van concentratie. Anders weten we hoe het is. Je gaat zitten - één ademteug - en dan: "Waar ga ik over dagdromen over deze sessie?" Of (geeuwt) - oké. Er is eigenlijk veel te zeggen over concentratie. Het verdient een paar dagen om er eigenlijk over te praten. Maar het is een zeer belangrijke eigenschap om te genereren.

De hogere training van wijsheid

In het drie hogere trainingen we beginnen met ethisch gedrag omdat dat gemakkelijker is - dat is het gemakkelijkste om te oefenen. Dan kunnen we op basis daarvan enige concentratie ontwikkelen; en als we enige concentratie hebben, helpt dat ons echt om wijsheid te ontwikkelen.

Er zijn verschillende soorten wijsheid. Ze zijn allemaal belangrijk. Een van de soorten wijsheid is begrijpen hoe dingen bestaan. Een ander soort wijsheid begrijpt conventioneel fenomenen—de oorzaak en gevolg, karma en de effecten ervan, hoe dingen werken op een conventioneel niveau. Beide soorten wijsheid zijn belangrijk omdat we onwetendheid hebben - wat het tegenovergestelde is van wijsheid. Er zijn twee soorten onwetendheid: de ene die de aard van de werkelijkheid verkeerd begrijpt, en de andere die oorzaak en gevolg verkeerd begrijpt in conventioneel functioneren. Dus de wijsheid moet zich direct verzetten tegen wat de onwetendheid is.

Vragen en antwoorden

Dat is een beetje over de drie hogere trainingen. Ik heb ze geschetst en geschetst. Wat ik nu zou willen doen, is het openstellen voor enkele vragen en antwoorden en wat discussie, zodat u meer kunt laten weten wat u over deze onderwerpen wilt weten.

Metafoor voor de drie hogere opleidingen

Publiek: Ik heb een aantal jaren als muziekleraar gewerkt, dus ik vind dat metaforen nuttig zijn. Ik vraag me af of je bruikbare metaforen kunt geven voor dit innerlijke werk van het verbeteren van onze concentratie, van wie we zijn of...?

Eerwaarde Thubten Chodron (VTC): Oké. Welnu, de eerste metafoor die in me opkomt over de drie hogere trainingen, de veelgebruikte metafoor is als je een boom gaat kappen. Je moet stevig kunnen staan ​​en je lichaam in een stevige positie die niet wiebelt. Je moet precies weten waar in de boom je moet slaan, bijvoorbeeld als je een bijl gebruikt. Dit is de metafoor: je moet weten waar je moet slaan en je hebt kracht in je armen nodig. Ethisch gedrag is dus als stevig kunnen staan, want je hebt die solide basis nodig. Je kunt geen boom omhakken - je kunt je geest niet ontwikkelen tenzij je enige stabiliteit hebt. Dus ethisch gedrag brengt die stabiliteit. Als je dan de boom gaat omhakken, moet je weten waar in de boom je gaat raken. Dus dat is zoiets als wijsheid. Wat is het punt dat je moet begrijpen? Hoe komt het dat dingen echt bestaan? Hoe komt het dat ze functioneren? En je moet je op dat punt kunnen concentreren en er echt op in kunnen gaan. En dan, als je de boom echt gaat omhakken, heb je wat kracht in je armen nodig. Als je geen kracht hebt, ga je geen deuk maken. Dus de kracht is als concentratie. Je kunt je gedachten met wijsheid richten op het onderwerp dat je onderzoekt en het daarbij houden. oke Dus dat is een metafoor die vaak gebruikt wordt voor de drie hogere trainingen- en waarom je ze alle drie nodig hebt.

Ik zeg dit omdat sommige mensen in het boeddhisme komen en het is als: "Oh, nou, ik ga de aard van de werkelijkheid beseffen en word Buddha uiterlijk aanstaande dinsdag!” Ze zitten allemaal vol energie; en “Dit is gemakkelijk, en ik ga gewoon zitten en de aard van de werkelijkheid beseffen en alles bij elkaar krijgen. Dan ben ik een Buddha, schrap dat van mijn lijst, ik kan doorgaan met het volgende. Ja? We komen hierin terecht met al onze naïviteit annex arrogantie en dan vallen we plat op ons gezicht. Je hebt de drie samen echt nodig om geestelijk ergens te komen.

Oorzaken creëren

Publiek: Dit is handig. Dank je. Ik voel wat honger, of behoefte aan deze kracht, en intuïtief denk ik dat het gaat om vertrouwen en geloof en geloof dat we kunnen doen wat er gedaan moet worden. Ik zie mezelf wel, niet gelukkig. Toen ik jonger was en er 'voor ging' zat ik vol zelfvertrouwen. "Ja!!" En nu heb ik er veel twijfelen. Ik weet waar het boeddhisme over praat twijfelen. Dus is er geen manier om ons op te ruimen twijfelen en om onze kracht terug te krijgen?

VTC: Oké. Dus je zegt dat als we jong zijn, we veel vertrouwen hebben. Is het zelfvertrouwen of is het arrogantie en domheid? Ik weet niet hoe het met jou zit, ik bedoel, dat had ik ook. Maar als ik er nu op terugkijk, waren sommige dingen die ik deed zoiets van, mijn god - stom! Dus ik denk dat als we ouder worden, we beginnen te zien dat we eigenlijk sterfelijk zijn. Als je jong bent, ben je onoverwinnelijk. Andere mensen sterven, wij niet. Ja? Als je ouder bent, heb je mensen zien sterven; en je begint te beseffen dat: "Dit geldt ook voor mij." We worden voorzichtiger. Het punt is om niet naar het andere uiterste te gaan en overdreven voorzichtig te zijn. Ga niet van overmatig opblazen van vertrouwen zodat het arrogantie en domheid wordt, en ga dan naar het andere uiterste van supervoorzichtig zijn en niet bereid om iets nieuws te proberen of niet bereid om een ​​risico te nemen.

Vertrouwen is erg belangrijk op het spirituele pad – en vertrouwen is iets anders dan arrogantie. Arrogantie is een opgeblazen kijk op onszelf. Vertrouwen is een juist beeld gebaseerd op de wetenschap dat we het potentieel hebben om deze dingen te doen. Het potentieel om deze dingen te doen, betekent niet dat we ze aanstaande dinsdag kunnen doen. Het kost tijd om ons potentieel te ontwikkelen. Je moet het zaadje in de grond planten. Dan moet je het water geven. Je moet wachten op de temperatuur - tot het weer verandert en het warmer wordt. Je moet alle oorzaken en voorwaarden samen om het zaad te laten groeien.

Ik kijk naar spirituele ontwikkeling - en ontwikkeling als mens in het algemeen - als een zaak van het creëren van de oorzaken. Hoe kan ik de oorzaken creëren voor het soort mens dat ik wil zijn? In plaats van: 'Daar is het resultaat. Hoe kan ik het pakken?” In deze cultuur zijn we vaak erg resultaatgericht en willen we het proces overslaan. Maar het proces is de opleiding die ons in staat stelt om tot het resultaat te komen. Dus ik denk dat het echt iets is van - ik heb een kleine slogan: wees tevreden met het creëren van de oorzaken. Als we gewoon oorzaken blijven creëren, zullen de resultaten komen. Maar als we altijd op zoek zijn naar de resultaten, is het alsof je het zaadje in februari hebt geplant; het is nog steeds koud, ja, en je gaat de tuin in en graaft het zaad de volgende dag op om te zien of het is ontkiemd. En dat is niet zo, dus je bedekt het, dan graaf je het de dag erna op en het is nog steeds niet ontkiemd. Oké?

Pijnstilling bij overlijden

Publiek: Het past misschien niet in het onderwerp, maar ik heb er wel aan gedacht. Als je een beetje zou willen praten over in de laatste dagen, in iemands laatste dagen - zonder pijn of niet - met pijnstillers.

VTC: Oh. Dus je hebt het over wanneer iemand terminaal ziek is, is het dan goed om pijnmedicatie te gebruiken of niet?

Publiek: Nou, en misschien ben je niet ziek, misschien is het gewoon die tijd.

VTC: Maar je bent terminaal?

Publiek: Ja.

VTC: Ja. Oké. Ik denk dat het heel erg van persoon tot persoon afhangt. Spirituele beoefenaars zullen over het algemeen pijnmedicatie willen vermijden wanneer ze kunnen. Als de pijn echter zo hevig is dat je je niet kunt concentreren op je spirituele oefening, dan is het goed om wat pijnverlichting te hebben, want dan kun je je concentreren op je spirituele oefening. Voor mensen die niet veel spirituele oefening hebben, weet ik niet hoeveel het op de een of andere manier uitmaakt.

Balanceren van spirituele oefening met actief profiteren van de samenleving

Publiek: Dus het stereotype van het boeddhisme dat veel mensen hebben, is dat mensen op afgelegen plaatsen wonen en op de berg mediteren – en dat is natuurlijk veranderd. Nu leven we in deze moderne wereld waar zoveel gebeurt. Ik denk dat zelfs Zijne Heiligheid de Dalai Lama zei eerder dit jaar dat het tijd is dat mensen meer betrokken raken bij wat er in de wereld gebeurt; en probeer dingen op een positieve manier te beïnvloeden. Ik vraag me gewoon af of je iets zou kunnen zeggen over hoe je ziet - hoe kunnen we de wereld ten goede komen en toch intern focussen op het ontwikkelen van onszelf.

VTC: Oké. Dus hoe kunnen we de wereld ten goede komen en toch onze spirituele oefening volhouden en zelf intern groeien? Eigenlijk zijn die twee dingen allebei nodig. Het is geen kwestie van of/of, het is een kwestie van hoe we die twee in balans kunnen brengen - plus al het andere dat op een redelijke manier in ons leven gebeurt. Dat evenwicht zal aan elk individu zijn, omdat iedereen zich in een andere situatie bevindt. Maar we hebben zeker het innerlijke werk nodig.

Als we het innerlijke werk niet doen, hoe kunnen we dan iemand anders helpen? Als we de onze niet kunnen beheersen boosheid, hoe gaan we dat helpen verminderen boosheid van de wereld? Als we onze eigen hebzucht niet kunnen beheersen, hoe gaan we dan helpen de hebzucht in de wereld te verminderen? Als we ergens rijden niet kunnen opofferen omdat we er zin in hebben, hoe gaat het dan - weet je, omdat we in onze auto willen kunnen stappen en hierheen en daarheen willen gaan en doen wat we willen. En: “Recyclen is echt een lastpost en dat wil ik niet doen. Maar al die andere politieke leiders in Parijs zouden iets moeten doen voor het milieu. Maar vraag me niet om iets op te offeren dat me ongemak zal bezorgen. Dat slaat nergens op.

We moeten ons eigen interne werk doen om onze eigen hebzucht, onze eigen, te kunnen beheersen boosheid, onze eigen onwetendheid tot op zekere hoogte. Vervolgens op basis daarvan zoeken - en we zullen allemaal onze eigen verschillende gebieden hebben waar we interesses hebben, waar we ons voelen in overeenstemming met onze eigen interesses en onze eigen talenten en capaciteiten - maar we willen een bijdrage leveren. De bijdrage van sommige mensen kan zijn dat je voor oom Joe en tante Ethel zorgt. De bijdrage van andere mensen gaat iets doen aan klimaatverandering. Iemand anders gaat in een daklozenopvang werken. Iemand anders gaat lesgeven op de basisschool. Iedereen zal een andere manier hebben om bij te dragen.

We moeten een goede motivatie creëren voor wat we doen - en dat doen we door onze spirituele oefening. We moeten ook het vermogen ontwikkelen om op een gestage manier te blijven werken, ook al gaan de dingen niet zo snel als we zouden willen, en gaan ze niet precies zoals we willen. Als we veel verwachtingen hebben en de mensen zich niet gedragen zoals we willen dat ze zich gedragen, dan gooien we meestal onze handen in de lucht en raken gefrustreerd en zeggen: "Nou, vergeet het maar." Als we dat soort gedachten hebben, die voortkomen uit het ontbreken van standvastigheid in onze spirituele oefening, dan zullen we niemand anders kunnen helpen. Bijdragen aan de samenleving kost veel moeite. Ik bedoel, denk je dat Ted Cruz en Donald Trump van de ene op de andere dag zullen veranderen, net als alle andere mensen? Het gaat tijd kosten. We moeten een zeer sterke geest hebben die kan blijven werken aan de verbetering van de wereld zonder ontmoedigd te raken.

Modelleren van onze spirituele oefening voor onze kinderen

Publiek: Je hebt het een paar keer over kinderen gehad. Ik ben vrij nieuw op het pad, wat betreft het proberen om me aan de praktijk te binden. Wat zijn eenvoudige manieren om enkele van deze principes te introduceren, ik bedoel, we hebben het gehad over dingen waar volwassenen waarschijnlijk hun hele leven mee worstelen, maar hoe plant ik de zaden van sommige van deze leringen bij hele kleine kinderen?

VTC: Hoe introduceer je sommige van deze leringen bij kleine kinderen? Ik denk dat de beste manier is om ze zelf te leven. Dat is de moeilijke manier, maar het is de beste manier. Ik krijg vaak deze vraag: "Waar kan ik mijn kinderen naartoe brengen waar ze kunnen leren over het boeddhisme?" Ik zeg: "Je moet het goede gedrag modelleren dat je wilt dat je kinderen hebben." Kinderen zijn slim. Ze kijken hoe mama en papa zich gedragen - en ze kopiëren ze. Mijn moeder zei altijd: "Doe wat ik zeg, niet zoals ik doe." Maar dat werkt niet voor kinderen. Dus het moeilijke is eigenlijk om het te modelleren.

Op een ander niveau, denk ik, zelfs als je gefrustreerd bent om te kunnen zeggen: "Ik ben gefrustreerd" - om je kinderen te leren hoe ze hun gevoelens moeten labelen. Zoals: "Oké, ik ben boos." Ik heb dat gezegd. Maar dat geeft me niet het recht om de vrede van iemand anders te verstoren. Soms kan het heel nuttig zijn om je eigen proces met je kinderen te delen. Je bent mama en je zegt: "Ik heb een time-out nodig." Want als je mama en papa bent, heb je soms een time-out nodig, nietwaar? Ik verwonder me altijd, weet je, omdat ik altijd ouders tegen hun kinderen zie schreeuwen: "Ga zitten en hou je mond!" Maar hoeveel zien kinderen hun ouders ooit rustig en vredig zitten? Modelleren ouders dat voor hun kinderen? Als je een ochtend doet meditatie oefenen, zelfs voor een korte tijd, kinderen zeggen: "Wauw! Mama en papa weten hoe ze moeten zitten en stil moeten zijn. Ze zijn zo vredig.” Dan kan je kind naast je zitten als je dat doet, dat soort kleine dingen. Soms is het goed om een ​​heiligdom in huis te hebben. Ik ken een gezin, het kleine meisje dat ze elke ochtend ging geven Buddha een cadeau; en de Buddha zou haar ook een cadeautje geven. Het was erg lief. Dus leerde ze maken aanbod aan de Buddha.

Leegte

Publiek: Heel basis. Je had het over mindfulness - hoe je het moet uitleggen en wat het woord eigenlijk betekent. Bij mij is het leegte; en ik las laatst dat het ook verklaard kan worden als egoloosheid. Is dat een juiste interpretatie van leegte?

VTC: Vraag je naar leegte of mindfulness?

Publiek: Leegte.

VTC: Leegte. Dus leegte – een vertaling is egoloosheid. Maar we moeten begrijpen wat het betekent met ego? Dat is een erg verwarrend woord in het Engels, dus dat gebruik ik meestal niet. Waar leegte naar verwijst, is wanneer wij - onze verkeerde opvatting van de geest - wanneer we naar dingen kijken, ze eruit zien alsof ze voor ons lijken alsof ze echt zijn. Ze lijken alsof ze een echte onafhankelijke essentie van hun eigen kant hebben. Waar leegte het over heeft, is dat dingen dat soort onafhankelijke essentie missen, maar ze bestaan ​​wel afhankelijk. Leegte betekent dus niet niets. Het is een gebrek aan een onrealistische manier van bestaan ​​die we op mensen en mensen projecteren fenomenen. Maar het is geen totaal niet-bestaan.

Publiek: Dus waar zou die egoloosheid vandaan komen? Ik kon de correlatie tussen die twee niet zien.

VTC: Nou, zoals ik al zei, ik gebruik de term egoloosheid liever niet, want dat is erg verwarrend. Want wat betekent ego? Toen Freud over ego sprak, zijn zijn definitie van ego en hoe het woord nu in de hedendaagse taal wordt gebruikt, heel verschillend. Dus wat bedoelen mensen als ze egoloosheid zeggen? Wat bedoelen ze als ze ego zeggen? Daarom schuw ik dat woord omdat ik denk dat het heel gemakkelijk verkeerd begrepen kan worden. Waar het naar verwijst is, weet je, het hele concept is dat we dit beeld van onszelf hebben - alsof we zeggen: "Ik ben hier en ik ben de belangrijkste persoon ter wereld." Vooral als er iets gebeurt dat we niet leuk vinden; het is een heel sterk gevoel van mij, nietwaar? “Ik vind dit niet leuk. Dit moet stoppen. Ik zei het. Maar ik wil dit heel graag.” Je weet wel? De hele manier waarop we het zelf, of de persoon, of het ik zien, is op een zeer overdreven manier - alsof het daar zijn eigen essentie heeft - terwijl dat in werkelijkheid niet het geval is. Het zelf bestaat, maar het bestaat afhankelijk van vele andere factoren. Dus daar hebben we het over.

Dingen bestaan ​​onafhankelijk, maar ze zijn niet solide, concreet - dus verwijzend naar de persoon, weet je - ik en ik. Dit is van mij. Het hele idee van 'mijn' is een heel goede manier om te zien hoe we dingen verstevigen. Als dit hier gewoon zit, zeggen we: 'Oh, het is een gong. En dan?" Of eigenlijk is auto een beter voorbeeld. Gong voel je niet veel emotie voor. Maar een auto - als je ziet, is daar die prachtige auto die je zo graag wilde hebben. Ik weet niet of het een Ferrari of een BMW is of wat het ook is, maar deze prachtige auto staat bij de autodealers. Je gaat er naar kijken bij de dealer. Als hij bekrast wordt als hij bij de dealer staat, heb je daar dan last van? Nee. Ik bedoel, auto's bij de dealers krijgen altijd krassen. Jammer voor de dealer. Als ik ga en ik ruil wat papier voor die auto, geef ik mensen wat papier, of soms geef ik ze wat plastic, en dan laten ze me de auto naar huis rijden. Ik rijd met de auto naar huis, mijn auto. “Kijk naar mijn BMW. Kijk hiernaar. Mijn Mercedes. Kijk naar deze auto. Dit is prachtig” – mijn auto. En dan loop je de volgende ochtend naar buiten en zit er een grote deuk in de zijkant. Wat is het dan? “Wie heeft mijn auto ingedeukt?!? Aaaah. Ik moet die persoon zien te pakken die mijn nieuwe auto heeft ingedeukt.'

Wat is het verschil? Toen de auto bij de autodealer stond, kon het je niet schelen als hij een deuk kreeg. Maar dezelfde auto, nadat je die persoon wat papier of plastic had gegeven en je nam de auto; en nu in plaats van bij de dealers te parkeren, staat hij voor uw huis geparkeerd. Als het nu deukt? Dit is een behoorlijk serieuze zaak. Wat is het verschil? Het verschil is het woord 'mijn'. Als hij bij de dealer staat, is hij niet 'van mij'. Het kan me niet schelen wat ermee is gebeurd. Als ik nu in aanmerking kom om het van mij te noemen, dan kan het me heel veel schelen wat ermee gebeurt. Is er echt iets wezenlijk veranderd aan de auto? Nee. Wat veranderd is, is het label dat we op die auto hebben geplakt. Dat is alles - alleen het label. Maar we vergeten dat het slechts een aanduiding is, slechts een term: 'van jou' of 'van mij'. In plaats daarvan als we het woord van mij horen? Oooh, 'mijn' heeft een grote betekenis, nietwaar? Je rotzooit niet met iets dat van mij is. Maar de auto is hetzelfde.

Wat we krijgen is: het ligt niet in de auto. Er is geen verschil in de auto. Er is een verschil in hoe we conceptueel denken over de auto. Maar hoe we conceptueel denken over ik en mijn en mij, waardoor alles wat ons overkomt, superconcreet en ongelooflijk belangrijk wordt. Maar is het echt? Nee.

Het is een goede oefening in je leven om te kijken wat er gebeurt zodra je iets van mij of van mij bestempelt. Net als wanneer je een kind hebt. Je kind uit de eerste klas komt thuis met een F op zijn spellingstoets. "Ah! Mijn kind heeft een F op de spellingtoets! Ze zullen Harvard nooit bereiken. Ze worden een mislukking. Ze zullen nooit een baan of een opleiding krijgen” – omdat ze in de eerste klas zitten en niet zijn geslaagd voor hun spellingstoets: “Dit is een ramp!” Als het kind van je buurman in de eerste klas zit en niet slaagt voor zijn spellingstoets, heb je daar dan last van? Dus je denkt dat dat kind zijn hele leven een mislukkeling zal zijn? Nee. Wat is het verschil? Het is dat woord van mij. Het mijne kan een lastig woord zijn, omdat het niet zomaar een woord is. We geven het allemaal die betekenis die het niet heeft van zijn eigen kant - wat we eraan toeschrijven. En dat bezorgt ons veel problemen.

Jaren geleden werd ik uitgenodigd in Israël. Ze vertellen me dat ik de eerste boeddhistische leraar was die naar Israël ging. Ik herinner me dat ik een retraite verliet in de Negev-woestijn in het zuiden. We zitten in een kibboets die precies op de grens met Jordanië lag. Jordanië is een van de vreedzame buurlanden van Israël. Ik was ook op een gegeven moment in de buurt van de Syrische grens en de Libanese grens, die niet zo vredig zijn. Maar goed, deze keer was ik in een kibboets in het zuiden en ik herinner me dat ik keek, stond, want de kibboets lag precies op de grens. Er stond een hek. Deze kant was Israël. Het hek, die kant, daar was een stuk zand van ongeveer XNUMX meter dat was uitgekamd - omdat ze zo konden zien of iemand erop stapte. Het zou interfereren met de manier waarop het werd gekamd. Aan de andere kant van dat zand lag de rest van de Jordaan. Ik herinner me dat ik bij dat hek stond, weet je, bij de heklijn en keek en dacht: "Weet je, mensen voeren oorlogen, afhankelijk van waar je een hek plaatst en wat je een stuk zand noemt." Dat stuk aarde of zand aan die kant van het hek heet Jordaan; aan deze kant heet het Israël. En wij mensen vermoorden elkaar op basis van wat je een stuk vuil noemt. Geef je dat de naam Jordan of geef je dat de naam Israel? Kijk nu naar het Midden-Oosten. Geef je dat stuk vuil de naam ISIS of Syrië of Irak of Koerdistan? Wie weet? Maar mensen vechten om wat je het vuil noemt.

En dat komt voort uit onze onwetendheid, omdat we dingen toeschrijven fenomenen die ze niet van hun eigen kant hebben - en dan maken we er ruzie over.

Laten we ongeveer twee minuten stil zitten - ik noem dit spijsvertering meditatie- om gewoon na te denken over waar we het net over hadden en dan je gebedsblad bij de hand te hebben, want we zullen de inwijdingsverzen na onze twee minuten doen meditatie.

[Toewijding]