Angst om dood te gaan

• Herziening van paniekerige angst en wijsheidsangst
• De meeste mensen hebben een paniekerige angst voor de dood
• Mensen die de Dharma goed begrijpen, hebben een wijze zorg over de dood

Angst 04: Sterven (Download)

Oké, ik dacht dat ik vandaag iets zou zeggen over de angst voor de dood. Omdat we de vorige dag over de wijsheidsangst hadden gesproken en toen ook over de paniekerige angst en het verschil. Wijsheid vreest, laten we eens kijken, voor een lagere wedergeboorte of samensmelting op de snelweg. Paniekachtige angst voor de manier waarop we wanhoop en verdriet hebben als we wereldse gebeurtenissen horen. Dus de angst voor de dood, weet je, want er wordt veel over gesproken in de Dharma-leringen.

Paniekachtige kijk op de dood

We mediteren over de dood en we moeten heel duidelijk zijn wanneer we dit doen meditatie wat de juiste conclusie hiervan is. Omdat mensen die de Dharma niet kennen vervallen in de paniekerige angst voor de dood, en mensen die de Dharma goed begrijpen, gaan naar de wijze bezorgdheid over de dood, oké? En het is heel belangrijk dat we de twee discrimineren, en niet zomaar aannemen dat we, omdat we Dharma-beoefenaars zijn, automatisch de meditatie naar behoren. Omdat we dat niet altijd doen, oké? En ik heb het zien gebeuren; mensen mediteren bij de dood en dan snikken ze daarna gewoon omdat ze denken aan het sterven van hun familie, ze denken aan hun eigen dood, ze denken aan het sterven van hun vrienden en ze zijn gewoon zo vervuld van gevoelens van verlies en verdriet en dan zeggen ze: "Wel, hoe komt het dat de... Buddha vertelt ons om mediteren bij overlijden? Hoe gaat dat mijn praktijk helpen?” Nou, dat is omdat ze het doen meditatie onjuist en tot de verkeerde conclusie komen. Omdat dat soort verdriet, en soms de angst voor de dood die daaruit kan voortkomen, allemaal voortkomt uit... gehechtheid, Oke? Het is heel duidelijk gehechtheid aan mijn leven, gehechtheid aan de mensen van wie ik hou, weet je. Het is gebaseerd op de visie van permanentie, op mensen die permanent zijn, op mensen die nooit ophouden te bestaan. En dus, wanneer de realiteit van zelfs die grove vergankelijkheid hen in het gezicht raakt of wanneer ze er zelfs maar aan denken, vallen ze in angst of wanhoop. Je kunt dus heel duidelijk zien dat angst en wanhoop gebaseerd zijn op gehechtheid, en het is geen Dharma-perspectief en het is helemaal niet nuttig in onze Dharma-beoefening.

De Dharma-visie op de dood

Nu, als gewone wezens, komt die angst of dat verdriet soms naar boven, oké? Maar wat we moeten doen als het gebeurt, is er niet alleen aan ten prooi vallen, maar echt leren nadenken over de dood vanuit het oogpunt van de dharma. Zodat we onze geest kunnen aanpassen en zodat onze geest een juiste kijk heeft op de dood en niet zomaar in dat alles valt gehechtheid, werelds verdriet enzovoort; wat je eigenlijk weghaalt van je spirituele oefening omdat je het te druk hebt met huilen. Dus we zeggen niet dat we het bij het verkeerde eind hebben als we het hebben, je kunt die gevoelens niet zomaar stoppen, maar als ze naar boven komen in plaats van eraan toe te geven, moeten we stoppen en nadenken over wat de juiste manier is om de dood te zien, en wat is de juiste? meditatie op de dood is, oké? Het is dus heel belangrijk.

En de juiste manier om naar de dood te kijken en om mediteren bij de dood is dat we het doen met het doel de ongelooflijke kans te begrijpen die we met dit leven hebben om de Dharma te beoefenen. Hoe kort is dit leven, hoe kort is deze kans, en daarom is het belangrijk dat we er gebruik van maken en het niet verspillen aan domme dingen, oké? Dat is het doel van de meditatie over de dood in het boeddhisme; zodat we onze geest en ons leven heel levendig maken, oké? want met gehechtheid, we hebben de neiging om op automatisch te leven en we zijn gespreid. Als we ons bewust zijn van de dood, is ons leven zo levend omdat we elk moment koesteren en elk moment benutten en we zijn niet alleen maar aan het uitslapen, in slaap wiegen in dit ding van automatisch leven terwijl we alles voor toegegeven, oké? Dus als we mediteren bij de dood op deze juiste manier zien we echt; "O, de dood is definitief." Dat betekent dat ik ga sterven, dat betekent dat de mensen van wie ik hou en die ik ken, zullen sterven. En dat is de realiteit, oké? Dus waarom huil ik om de realiteit? Zou de realiteit niet bevrijdend moeten zijn? Oké, dat betekent niet dat we bevrijd zijn als mensen sterven, daar heb ik het niet over. Maar als we de dood goed begrijpen en die realiteit kennen, bevrijdt dat onze geest van het vanzelfsprekend vinden van ons leven, van het verheerlijken van andere mensen en van onszelf en ze permanent te maken. Het bevrijdt ons van al dit verdriet en wanhoop, oké? Omdat we gewoon zien: "Dit is de realiteit", en het motiveert ons echt om te willen oefenen om bevrijding van samsara te bereiken. Omdat bevrijding de . wordt genoemd onsterfelijk, Oke? Verwijzend naar degenen onder ons die in samsara zijn gebonden, zijn we de dodelijke, nietwaar? Omdat we opnieuw en opnieuw en opnieuw en opnieuw sterven en dat is een van de grote vormen van lijden van samsara. Het zien van die gewone manier van doodgaan was een van de dingen die de... Buddha om het paleis te verlaten en op zoek te gaan naar de waarheid. Dus de dood zien als een realiteit van ons leven, maar wetende dat de dood in samsara wordt gevoed door onwetendheid en kwellingen, en karma. Als we ons dan bewust zijn van de dood, krijgen we de sterke intentie om onszelf te bevrijden van onwetendheid, kwellingen en karma, Oke? Dat leidt tot de verzaking van samsara; de vastberadenheid om vrij te zijn. En dat zet ons op een heel sterke duidelijke manier op het pad zodat we ons niet laten afschrikken door alle glitter van dingen die prettig lijken en blijvend lijken, maar er juist toe bijdragen om gespreid te zijn. Oké?

Denkend aan de dood

Besteed dus wat tijd aan het nadenken over wat de wereldse angst voor de dood is, wat een dharma-kwestie is met de dood. En kijk in je eigen geest en, wanneer heb je de wereldse angst voor de dood? En traceer terug waar het vandaan komt; kijk daar echt heel duidelijk naar. Waar komt die angst voor de dood vandaan? Waar komt dat verdriet over de dood vandaan? Oké? En kijk dan naar de Dharma-weergave en zie hoe het je beoefening kan voeden. Want eigenlijk met de Dharma-zorg over de dood, als we bang zijn, zijn we bang voor de gewone angst voor de dood. Oké? Omdat we ons realiseren dat als we niet oefenen, we op het moment van de dood de gewone angst voor de dood zullen hebben en onze geest zal in paniek raken en dat willen we niet. Dus daarom moeten we nu oefenen. Oké? Dus we geloven niet in die gewone angst, we zien het als iets dat een bewustzijn van de dood ons zal helpen te overwinnen door ons aan te sporen om te oefenen, of ons te inspireren om te oefenen. Oké? En als er dan iemand om ons heen sterft, of het nu een insect is of iemand waar we om geven, eigenlijk als we echt goed oefenen, geven we zelfs om de insecten, maar we zien het allemaal als een lering. Herinnert ons aan onze eigen sterfelijkheid en aan het belang van oefenen om onze geest te bevrijden van gehechtheid, bevrijd onze geest van onwetendheid, zuiver de karma. Oké?