De drie juwelen begrijpen

• Drie toevluchtsoorden
• Kwaliteiten van de Buddha

Essentie van geraffineerd goud 17 (Download)

Nu willen we beginnen met ons onderwijs over de lamrim tekst door Zijne Heiligheid de derde Dalai Lama. Laten we onze motivatie cultiveren en even bedenken dat we naar leringen willen luisteren en er heel goed over willen nadenken, zodat we onze geest kunnen verbeteren en liefde, mededogen en wijsheid kunnen opwekken met als doel een volledig verlichte te worden. Boeddha ten behoeve van alle wezens. Laten we die motivatie cultiveren.

Drie redenen om toevlucht te nemen

We hebben het gehad over toevluchtsoord in de Dalai Lama's tekst en de laatste keer dat we het hadden over de drie redenen daarvoor toevlucht nemen. Met andere woorden, (1) een besef van het gevaar of de mogelijkheid dat we geboren worden in de drie lagere rijken of in samsara, (2) vertrouwen of geloof in de Buddha, Dharma, en Sangha als een levensvatbaar toevluchtsoord om te volgen op het spirituele pad, en (3) dan in het geval van Mahayana-toevluchtsoord, toevlucht te hebben gezocht bij groot medeleven voor alle levende wezens die zich in dezelfde hachelijke situatie bevinden als wij. Probeer en mediteren hierop en als je een dagelijkse oefening doet, als je mediteert op de Buddha of Chenrezig of wat dan ook, we beginnen onze praktijken altijd met toevlucht nemen.

Het is op deze manier heel goed om aan het begin van je verhaal wat reflectie te doen meditatie over de drie redenen daarvoor toevlucht nemen en ontwikkel die drie sterk in je geest, zodat je, wanneer je daadwerkelijk het toevluchtsgebed uitspreekt, kunt menen wat je zegt. Dit is allemaal een geweldige kans om de lamrim samen met welke godheidspraktijken we ook doen. Als we geen godheidsoefeningen doen, doe dan gewoon a meditatie op de Buddha en daarna nadenken over de verschillende punten die we in ons onderwijs doornemen als controle of analyse meditatie, dat is echt voordelig.

De drie juwelen van toevlucht: het boeddhajuweel

Vandaag wilde ik het even hebben over wat de Drie juwelen van toevlucht zijn, want als we begrijpen wat ze zijn, wordt het gemakkelijker om geloof of vertrouwen in hen te hebben. Dat is een van de voorwaarden For toevlucht nemen- het helpt ons toevlucht op een diepere en betekenisvollere manier. Als we het hebben over de parel van de Buddha, het ultieme Buddha Jewel is de dharmakaya-geest - de alwetende geest van de Buddha evenals de leegte van die geest en de ware stopzettingen die op die geestesstroom bestaan. Dat is het ultieme Buddha toevluchtsoord.

de conventionele Buddha toevluchtsoord, wat in de wereld lijkt om ons te helpen, is wat de rupakaya wordt genoemd, of de vorm lichaam van de Buddha. Dit is van twee soorten: er is de hulpbron lichaam—Ik vertaalde dat altijd als genieten lichaam maar eigenlijk bron lichaam is beter omdat dit lichaam fungeert als hulpbron voor alle arya bodhisattva's in het zuivere land - dat is een van de vormen lichaam, en de tweede soort is de emanatie lichaam of dharmakaya. Dit is bijvoorbeeld Sakyamuni Buddha Buddha die in onze wereld verscheen. Alle boeddha's die verschijnen, die we daadwerkelijk kunnen tegenkomen, zijn de nirmanakaya-emanatievorm en ze zijn de conventionele Buddha Juweel.

De drie juwelen van toevlucht: het Dharma-juweel

Als we het hebben over het Dharma-juweel, zijn de laatste twee nobele waarheden het ultieme Dharma-juweel: echte stopzettingen en ware paden. De ware paden, soms spreken we over hen als de drie hogere trainingen, met andere woorden, de hogere training in ethisch gedrag, in concentratie en in wijsheid - die kunnen worden opgesplitst in de achtvoudig nobel pad, dus daar de ware pad wordt de juiste kijk en de juiste intentie, die deel uitmaken van de hogere opleiding van wijsheid. Juist spreken, juist handelen en juist levensonderhoud zijn de hogere training in ethisch gedrag. Juiste inspanning, juiste opmerkzaamheid en juiste concentratie zijn inbegrepen in de hogere training van concentratie. Dat is een manier om over het pad te praten, of ik moet zeggen de ware paden, de laatste van de vier edele waarheden. De ware paden omvatten ook de bodhicitta, de daadwerkelijke realisaties van bodhicitta. Maar vooral de ware paden verwijs naar de wijsheid die leegte realiseert direct, niet-conceptueel, omdat het die wijsheid is die de verontreinigingen daadwerkelijk elimineert en ons bevrijdt van het cyclische bestaan.

Terwijl we het pad actualiseren, elimineren we achtereenvolgens verschillende lagen of niveaus van onzuiverheden in de geest. Elke keer dat een van die lagen of niveaus zodanig wordt geëlimineerd dat het niet meer in onze mindstream kan verschijnen, is dat een ware stopzetting. [We beschrijven in het boeddhisme vijf bhumi's of gronden of paden. Er vinden achtereenvolgens verschillende realisaties plaats die het begin van elk van deze markeren. In volgorde gerangschikt zijn de vijf: het pad van accumulatie, van voorbereiding, van zien, van meditatie, en van niet-meer-leren, wat Boeddhaschap is.] Echte beëindigingen beginnen op de vele stadia van het pad, te beginnen met de derde, het pad van zien. Dit is wanneer we daadwerkelijk beginnen met de daadwerkelijke echte stopzettingen. Alleen met het pad van zien wordt leegte direct gerealiseerd en worden vervolgens de verschillende lagen van kwellingen en verontreinigingen verwijderd. Elk van die eliminaties van aandoeningen en verontreinigingen is een echte beëindiging.

Soms, als we het hebben over de vier nobele waarheden, zetten we het in het enkelvoud, zoals echt lijden of echte duḥkha, (dukkha is het Pali en duḥkha is het Sanskrietwoord), ware oorsprong, echte stopzettingen en ware pad. Maar eigenlijk zou het waar lijden (meervoud) en moeten zijn ware oorsprong, echte stopzettingen en ware paden, omdat al deze dingen meervoud zijn. Ook al zetten we ze in het enkelvoud, ze zijn allemaal meervoud. Dat zijn de echte stopzettingen en de ware paden. Dat zijn de ultieme Dharma-toevluchtsoorden. De conventionele Dharma-toevlucht zijn de leringen die de Buddha sprak. Er zijn de mondelinge leringen, de schriftelijke leringen, alle manieren waarop de Buddha communiceerde het pad en zijn realisaties aan ons. Dan in termen van de Sangha, het ultieme Sangha zijn de arya's, die wezens die leegte direct, niet-conceptueel, hebben gerealiseerd. Het kunnen leken of kloosterlingen zijn, en een arya Sangha kan een individu zijn die dat besef van leegte heeft.

De drie juwelen van toevlucht: het Sangha-juweel

de conventionele sangha is een groep van vier of meer volledig gewijde kloosterlingen, vier bhikshus of vier bhikshuni's. De reden dat het nummer vier is, is omdat er verschillende vereisten zijn in de vinaya, Onze kloosterlijk code, hoeveel monniken of monniken er aanwezig moeten zijn om bepaalde handelingen uit te voeren kloosterlijk functies. Vier is het getal dat bijvoorbeeld nodig is om onze bekentenis en herstel van te doen geloften dat doen we twee keer per maand - vier volledig gewijde monniken of nonnen.

Ik wil hier iets zeggen - en velen van jullie hebben me dit waarschijnlijk al eerder horen zeggen - dat de manier waarop het woord is sangha wordt gebruikt in het Westen is niet juist. Ik heb mensen soms in de war zien raken omdat ze Zijne Heiligheid de vraag zouden stellen Dalai Lama een vraag over de sangha en in gedachten van Zijne Heiligheid de sangha betekent het kloosterlijk gemeenschap. In het Westen noemen veel mensen de sangha iedereen die naar een boeddhistisch centrum komt. Ik denk niet dat dat per se juist is.

Ten eerste zijn het geen kloosterlingen, maar afgezien daarvan is niet iedereen die naar een boeddhistisch centrum komt zelfs maar een boeddhist. De vorige keer hadden we het erover dat sommige mensen terughoudend zijn om zichzelf boeddhist te noemen, zelfs als ze hun toevlucht hebben gezocht. Als het je niet duidelijk is dat je een boeddhist bent, kun je zeker niet in aanmerking komen sangha. Het kan ook erg verwarrend zijn voor mensen, want als ze in de leringen horen, "toevlucht zoeken in de sangha”, dan kijken ze rond in het boeddhistische centrum en je hebt daar veel mensen die net op het pad beginnen. Die ene gaat uit om te drinken na lessen, en die rookt, en die slaapt met de vrouw van iemand anders, en deze spiekt met hun inkomstenbelasting. Nieuwkomers zeggen: “Wacht even, deze mensen zijn niet beter dan ik. Hoe komt het dat ze de sangha ik zou moeten toevlucht in?" Ze raken echt heel erg in de war.

Ik denk dat het veel beter is om de term "sangha” op zijn traditionele manier, als het ultieme Sangha is één of meer personen die leegte direct en conventioneel hebben gerealiseerd sangha is de kloosterlijk gemeenschap. Er is echter een manier waarop de Buddha sprak van het viervoudige sangha en hier bedoelde hij mannelijke en vrouwelijke volledig gewijden en mannelijke upasaka's en vrouwelijke upasika's. Een man upasaka of een vrouwtje upasika is een leek die zijn toevlucht heeft gezocht en alle vijf de leken voorschriften. Eigenlijk is er een manier waarop je niet alle vijf neemt, maar één, twee, drie of vier, maar de volledige upasaka of compleet upasika heeft ze alle vijf genomen.

U kunt zien dat er een echte toewijding is om ethisch gedrag te handhaven en daarom is de kloosterlijk gemeenschap is er niet slechts één monnik of non zelf, maar het moet de gemeenschap zijn van mensen die zich puur ethisch gedragen en die het vermogen hebben om hun geloften en wijding geven, enzovoort, enzovoort. Zij zijn degenen die in de eerste plaats bepalen of de Dharma floreert in een land.

Ik zou iedereen die naar een boeddhistisch centrum komt, mensen willen noemen die het boeddhisme verkennen. Dat geeft hen de ruimte, want sommigen van hen beschouwen zichzelf niet eens als boeddhist, laat staan ​​dat ze genoemd willen worden sangha. Als het gaat om toegewijde lekenbeoefenaars die hun toevlucht hebben gezocht en die hebben genomen voorschriften, dan vind ik het goed om het de boeddhistische gemeenschap te noemen. U bent een boeddhistische gemeenschap die samen oefent, en op die manier als u Zijne Heiligheid de Dalai Lama, of eigenlijk een van de Aziatische leraren, vragen en je gebruikt het woord sangha, dan krijg je een antwoord dat overeenkomt met je vraag. Als je zin hebt sangha als mensen die naar een boeddhistisch centrum komen en tolken sangha de kloosterlijk community, krijgt u waarschijnlijk een antwoord dat niet bij uw vraag past.

Ik herinner me nog maar een paar weken geleden dat ik met een Theravada sprak monnik, een westerse Theravada monnik eigenlijk, die al vele jaren in Sri Lanka woonde. Hij kwam niet zo lang geleden terug naar het Westen, naar Amerika en werd uitgenodigd in een boeddhistisch centrum om les te geven. sangha.” Hij dacht: “Wauw, dit is fantastisch, 20 kloosterlingen! Dit is geweldig!" Maar toen hij daar aankwam, was er geen enkele kloosterlijk. Hij moest zeggen: 'Wel, wat is er gebeurd? Waar zijn ze allemaal?” Toen bleek dat hij, bij het woord sangha, dacht de kloosterlijk gemeenschap, en de leek die hem vertelde hoeveel mensen aan een andere definitie dachten, dus daar was een gebrek aan communicatie.

Het is interessant omdat we in de Verenigde Staten een zeer egalitaire samenleving zijn. We houden niet van hiërarchieën, dus iedereen wil dat zijn sangha, maar we willen niet noodzakelijkerwijs voldoen aan de verplichtingen van een sangha. Je vraagt ​​mensen om te nemen voorschriften en het is als: "Um...ah...um...ah, ik heb het erg druk vandaag." Als ze nemen voorschriften ze nemen de eerste vier. De vijfde, over bedwelmende middelen, is voor sommige mensen een beetje moeilijk.

Dan willen we allemaal nemen bodhisattva geloften en doen de hoogste klasse tantra inwijding, doe Mahamudra en Dzogchen, wat zeer geavanceerde praktijken zijn. Maar de voorschriften die de basis vormen van de praktijk, niet doden, niet stelen, geen onverstandige en onvriendelijke seksuele activiteit hebben, niet liegen, niet drinken en drugs gebruiken en roken, die dingen waar we niets mee te maken willen hebben . Ze gaan niet verder met het nemen van die voorschriften. Maar we willen wel mediteren op alle high fancy dingen. Op de een of andere manier is dit een indicatie van onze Amerikaanse consumentengeest en we moeten eigenlijk bij het begin van de praktijk beginnen en een mooie, solide basis bouwen. Als we dat doen, kunnen we van daaruit verder gaan.

Toevlucht nemen en de vijf voorschriften

Ik raad het mensen echt aan toevlucht formeel in een ceremonie en breng jezelf op een punt waarop je jezelf een boeddhist kunt noemen. Als je je niet echt op je gemak voelt om jezelf boeddhist te noemen, neem dan bodhisattva geloften of tantrische initiaties is nog niet echt gepast. U wilt toevlucht en je wilt de vijf nemen voorschriften. Train daar echt goed in en het is een mooie, mooie oefening.

Als je de vijf houdt voorschriften, gegarandeerd dat uw relaties met andere mensen zullen verbeteren, gegarandeerd. Want als je erover nadenkt, als je stopt met hen fysiek pijn te doen, stopt met het beroven van hun spullen, stopt met slapen met mensen met wie je niet zou moeten slapen, stopt met liegen en stopt met drinken en drogeren, dan zul je veel meer vrienden hebben. en veel minder argumenten. Dingen gaan gewoon automatisch veel beter in je leven. Dat is een soort basispraktijk en als we ze goed onderhouden, zien we zeker een verandering in ons leven.

Vier soorten onverschrokkenheid

Ik wilde hier wat dieper ingaan op de kwaliteiten van de Buddha omdat het erg interessant is en we niet altijd dit soort uitleg krijgen. Ik dacht dat je misschien geïnteresseerd zou zijn om, op een iets diepere manier, te weten wat enkele van de kwaliteiten van de Buddha zijn door te praten over de vier onverschrokkenheid, of vier soorten onverschrokkenheid. De vier soorten onverschrokkenheid, en deze staan ​​in de Pali Canon in de Greater Discourse on the Lion's Roar Sutra, worden ook geciteerd door Chandrakirti in zijn Aanvulling op fundamentele wijsheid. Ik weet niet zeker in welke soetra in de Tibetaanse canon of in de Sanskrietcanon ze voorkomen, maar ik zal je twee verzen voorlezen uit de Pali-canon. De Buddha hier is in gesprek met Shariputra. Hij zegt,

Sariputra, de tathagata [de tathagata is een ander synoniem voor a Boeddha] heeft deze vier soorten onbevreesdheid, bezit die hij de plaats van de leider van de kudde opeist, brult zijn leeuwenbrul in de vergaderingen en laat het wiel van Brahma rollen. Wat zijn de vier?

Hier is de eerste:

Hier zie ik geen grond waarop enige kluizenaar of brahmaan of god of Mara of Brahma of wie dan ook in de wereld, in overeenstemming met de Dharma (Dharma) beschuldig mij aldus: 'Terwijl je aanspraak maakt op verlichting, ben je niet volledig verlicht met betrekking tot bepaalde dingen.' En daar ik geen grond zie, verblijf ik in veiligheid, onverschrokkenheid en onverschrokkenheid.

In die ene, wat de Buddha zegt is dat er geen reden is voor een kluizenaar. Met andere woorden, hier bedoelen ze met kluizenaar een verzaker of een kloosterlijk of een brahmaan (omdat ten tijde van de Buddha er waren al die brahmaanse klassen die alle rituele functies vervulden) of goden (elk soort hemels wezen of Mara die een soort onruststoker is, of Brahma die in het hindoeïsme wordt gezien als de heer van de wereld), 'of wie dan ook iemand anders in de wereld die, in overeenstemming met de Dharma …” (dwz iemand die in overeenstemming met de Dharma spreekt – naar waarheid) er is niemand die de Buddha, zeggend dat hoewel hij beweert volledig verlicht te zijn, hij niet echt volledig verlicht is met betrekking tot bepaalde dingen. Waar het op neer komt is dat de Buddha is onbevreesd in de zin van te verklaren dat hij volledig alwetend en volledig verlicht is.

De betekenis van alwetendheid

Alwetend betekent hier dat de Buddha kan alles weten fenomenen heel duidelijk, zo duidelijk als we dingen in de palm van onze hand zien. Zo duidelijk is de Buddha weet alles fenomenen in het verleden, heden en toekomst. De Buddhais echter niet almachtig, dus alwetend en almachtig zijn verschillend. Alwetend betekent alwetend. De Buddha heeft alle onzuiverheden uit de geest geëlimineerd, dus er is geen verduistering (of iets dat hem blokkeert) om alle dingen die bestaan ​​te kennen. De Buddha is niet almachtig in de zin dat theïstische religies beweren dat hun godheid almachtig is, omdat bijvoorbeeld een almachtige schepper of een almachtige heerser van het universum alle macht heeft en alles kan laten gebeuren. Met andere woorden, alles wat ze hoeven te doen is besluiten dat ze willen dat er iets gebeurt en ze zorgen ervoor dat het gebeurt.

De Buddha heeft geen enkele belemmering van zijn of haar eigen kant om levende wezens te helpen en dingen te manifesteren, maar de kracht van de Buddha moet werken binnen de kracht van voelende wezens' karma. De Buddha kan alleen helpen en dingen doen in overeenstemming met de karma die mensen hebben gemaakt. De Buddha is niet almachtig in de zin dat a Boeddha kan onze niet verwijderen karma alsof we een doorn uit onze voet trekken. De Buddha kan onze niet annuleren karma. Hij kan niet in onze geest kruipen en op een paar knoppen drukken om de manier waarop we denken en voelen te veranderen. Hij heeft ons niet geschapen en hij zal ons ook niet verlicht maken. Al de Buddha deed was om dingen te beschrijven. De Buddha is niet almachtig zoals een theïstische religie beweert dat haar godheid almachtig is. Dat is iets belangrijks om te begrijpen.

Waarom bidden we in het boeddhisme?

Ik dwaal hier een beetje af, maar sommige mensen zullen misschien zeggen: “Welnu, waarom bid je in het boeddhisme? Als de Buddha is niet almachtig, waarom bid je dan al deze gebeden? Tot wie bid je en hoe bid je?” Bidden betekent iets anders in het boeddhisme dan in theïstische religies. We richten onze gebeden tot de boeddha's en bodhisattva's en de hoogst gerealiseerde wezens, en we vragen misschien om hun inspiratie of hun zegeningen. Maar waar we ons bewust van zijn, is dat wanneer we erom vragen, het proces van ons verzoek erom onze geest opent om de Buddha's invloed.

Herinner je je de laatste keer dat we het hadden over toen we zeiden: "Boeddha's en bodhisattva's, let alsjeblieft op mij?" Wat we echt bedoelen is 'ik', let alsjeblieft op de boeddha's en bodhisattva's. Op dezelfde manier, soms als we onze gebedsverzoeken lezen of uitspreken, geven we eigenlijk aan onszelf aan dat dit soort onderwerpen erg belangrijk zijn; we willen erover nadenken, ze actualiseren en de realisatie ervan in onze eigen geest ontwikkelen.

We zijn ons er ook van bewust dat het proces van het openen van onze geest voor de Buddha, Dharma, en Sangha, door hun goede eigenschappen te erkennen, creëert een positief potentieel, dat de verduistering en het negatieve kan compenseren karma in onze geest zodat we de kunnen ontvangen Buddha's verhelderende activiteit. We bidden niet alleen tot de Buddha'Buddha, mag ik alstublieft groot medeleven”, en ondertussen ga ik boksen kijken op de televisie of naar de honkbalwedstrijd gaan of de modeshow of zoiets, maar “Buddha, mag ik alstublieft groot medeleven voor alle voelende wezens.” Zo werkt het niet, want als de Buddha had zijn realisaties gewoon naar onze geest kunnen overbrengen, wat dan ook Boeddha zou dat al gedaan hebben. Maar het is zo dat we deze realisaties daadwerkelijk moeten ontwikkelen, en het opzeggen van de gebeden is een stap die ons helpt om die realisaties te ontwikkelen. Zijne Heiligheid de Dalai Lama praat hier zo vaak over - de hele tijd - dat alleen het vragen van gebeden aan de boeddha's en bodhisattva's ons niet tot realisatie zal brengen. Hij zegt het keer op keer omdat ik denk dat hij rondkijkt en veel mensen houden van puja's, ze houden van gebeden en klokkenluiden, trommelen en rituelen. Misschien veranderen ze niet vaak van gedachten omdat ze niet echt goed mediteren als ze de rituelen uitvoeren. En daarom is hij voortdurend...

[Overleg eindigt hier abrupt]