Kenmerken van echte oorsprong: Sterke producenten

• Het belang van het begrijpen van dukkha in ons leven
• Kijken naar de oorzaak van onze problemen

We hebben het gehad over de vier kenmerken van de ware oorsprong van dukkha. De eerste (om te bespreken) was dat het de oorzaak is van dukkha omdat het ervoor zorgt dat dukkha constant voorkomt. Met andere woorden, onze dukkha komt voort uit oorzaken, het is niet zonder oorzaken. En dat was de tweede hunkering en karma zijn oorsprong van dukkha omdat ze herhaaldelijk alle verschillende soorten dukkha produceren. Dat overwint het idee dat onze situatie te wijten is aan slechts één oorzaak. We moeten onze geest verruimen en echt kijken naar al onze acties, al onze mentale toestanden, alles wat er aan de hand is – of we ons nu verheugen over acties nadat we ze hebben gedaan, of we er spijt van hebben, of we ze zuiveren, of wij niet. Dit alles heeft te maken met de mate van invloed van de aandoeningen en hunkering en karma.

De derde (waar we vandaag mee bezig zijn) zegt:

Hunkering en karma zijn sterke producenten omdat ze krachtig optreden om sterke dukkha te produceren.

Als je niet gelooft dat je sterke dukkha ervaart - omdat we vandaag deze heerlijke smoothies met spinazie en fruit hadden, dus je denkt dat samsara daarom best goed is - wat kan ik dan zeggen? [gelach] Ga terug en doe meer meditatie op de vier grondbeginselen van opmerkzaamheid, omdat ze werkelijk het feit naar voren brengen dat samsara werkelijk een onbevredigende toestand is.

Deze sterke producent gaat het idee tegen dat onze dukkha afkomstig kan zijn van een externe oorzaak, zoals een Schepper, een extern wezen. Zoveel religies hebben dat soort idee dat we niet alleen zijn geschapen door een andere voorafgaande intelligentie, maar dat deze voorafgaande intelligentie regelt wat er in ons leven gebeurt, of op de een of andere manier veroorzaakt wat er in ons leven gebeurt. Om ons te testen. Of een modernere versie daarvan is dat ze eigenlijk geen eerdere intelligentie zeggen, maar op de een of andere manier zijn de dingen zo gepland dat er lessen zijn die we in het leven kunnen leren. Zodra iemand zegt: "Ik heb een les te leren", alsof het door iemand anders is gepland, dan brengt het dat idee van een soort externe schepper binnen.

Als iemand anders onze problemen veroorzaakt, dan moeten we echt met hem praten. In plaats van ze te aanbidden, zouden we moeten klagen. [gelach] Een beetje zoals wanneer je de president niet mag, je klaagt. Jij niet? Evenzo zouden we zeggen dat we dit helemaal niet leuk vinden.

Je kunt zien dat mensen die dit soort overtuigingen hebben, hun innerlijke pijn verzachten omdat ze het gevoel hebben dat ze geen controle hebben over wat er met hen gebeurt. Om te zeggen: "Het is Gods wil", is gewoon heel geruststellend voor hen. "Ik heb er geen controle over, een superieur heeft dit gepland, het heeft een doel dat ik niet begrijp, maar ik kan gewoon ontspannen en vertrouwen." Het is erg geruststellend voor iemand die op die manier gelooft.

Voor degenen onder ons die dat soort standpunt niet bevredigen, omdat we zeggen: “Nou, als iemand anders verantwoordelijk is voor ons lijden, waarom hebben ze ons dan laten lijden? En als het zo is dat we lessen kunnen leren, als ze een schepper zijn, waarom hebben ze ons dan niet slimmer gemaakt zodat we die lessen niet hoefden te leren?” Voor velen van ons is dat soort uitleg niet voldoende. En als we kijken, zien we dat de dingen die we ervaren, de wedergeboorten die we ondergaan, het gevolg zijn van onze eigen acties. En dat zorgt ervoor dat we daadwerkelijk verantwoordelijkheid nemen en onze aanpak veranderen, onze acties veranderen.

Als je zegt dat het komt door de wil van iemand anders, dan heb je geen macht en denk je nooit dat je misschien je acties moet veranderen. Behalve misschien om dat andere wezen een plezier te doen. Maar nogmaals, als dat andere wezen medelevend en liefdevol is, zouden ze er niet op moeten vertrouwen dat wij hen behagen.

Een van onze vrijwilligers is lerares op een middelbare school en een paar jaar geleden werd een van haar leerlingen vermoord. Was het een auto-ongeluk? Iets met een auto. En het kind stierf. De gemeenschap eromheen - het is in Idaho - is behoorlijk christelijk. Dus de vrienden kregen te horen: "Wel, dit is Gods wil." En blijkbaar zei een van haar studenten tegen haar: “Ik mag God niet als dit is wat hij wil. Dat mijn vriend sterft. Toen mijn vriend niets deed.” Dat kind denkt.

Soms geven we een maker of een andere persoon de schuld van onze ervaringen. Soms zeggen we gewoon dat er een les te leren valt, alsof er een lesplan is gemaakt door iemand anders.

In het boeddhisme heeft niemand lessen voor ons gemaakt om te leren. Er zijn zeker dingen die we kunnen leren. Maar of we leren of niet is aan ons en geen extern wezen heeft deze leermogelijkheden voor ons gecreëerd. Het is gewoon onze karma dat is rijpen. En dan kunnen we leren, of we kunnen dezelfde stomme dingen blijven doen. Het is een beetje aan ons.

Ook, soms, als we het beu worden om een ​​extern wezen de schuld te geven, of te denken dat er een les is, dan geven we andere mensen de schuld. Waarom lijd ik? Omdat deze persoon dit deed en die persoon dat deed. En nogmaals, de oorzaken van lijden toeschrijven aan buiten onszelf, in plaats van te zien dat onze acties een ethische dimensie hebben en dat we een keuze hebben wanneer we handelen. We zeggen vaak dat we in wedergeboorte geloven, maar als we keuzes maken en beslissingen nemen…. Zelfs geen grote keuzes of beslissingen, maar we kiezen gewoon de hele tijd wanneer we de intentie hebben om iets te doen. We houden vaak geen rekening met toekomstige wedergeboorten wanneer we de acties kiezen die we doen of de woorden die we zeggen. Als we ons dat niet realiseren, worden we boos op iemand anders als de dingen niet gaan zoals we willen. Dat lukt ook niet. We blijven het doen, en het blijft niet werken. Je kunt zelfs een rechtszaak winnen - dit ongeluk was te wijten aan iemands roekeloosheid - maar het maakt het ongeluk niet ongedaan. We kunnen worden beledigd door iemand die ons belastert, en dan vervolgen we ze wegens smaad, maar zelfs als we winnen, is het fundamentele probleem onze gehechtheid tot reputatie en lof. En dat verandert eigenlijk niet zoveel.

Houd dat echt in gedachten en blijf echt gefocust - onwetendheid, hunkering, karma- dit zijn sterke producenten van dukkha, niet alleen vandaag, maar in al onze vorige levens en in al onze toekomstige levens, tenzij we er iets aan beginnen te doen.

Dit soort meditaties zijn niet het leven, de liefde en gelukzaligheid soort meditaties. Maar ik denk dat ze erg nuttig zijn om onze geest nuchter te maken. Als we een beetje te enthousiast beginnen te worden over onze spinazie-fruitsmoothie, of de volgende Dharma-activiteit die we gaan doen als deze retraite voorbij is, dan brengt het ons er eigenlijk op neer: wat is mijn grootste probleem? Wat is mijn hoofdsituatie? Ik ben in samsara onder invloed van kwellingen en karma. Waarom heb ik al mijn verschillende problemen in het leven? Daarom. Dat is het grootste probleem. Dus in plaats van boos te worden over alle kleine problemen, laten we onze aandacht richten op de belangrijkste en deze tegengaan, en door dat te doen verdwijnen automatisch alle kleintjes.

Soms in de lessen de Buddha geeft ons de wortelbenadering en soms de stokbenadering. En ik denk dat we ze allebei nodig hebben. Zie je hoe dit soort leringen hameren op onze onwetendheid die zegt: "Ja, ik geloof in wedergeboorte, maar...." Of: "Ja, ik geloof in karma, maar…. Ja, ik weet dat mijn geluk in dit leven niet het belangrijkste is, maar…..” Dat dit soort dingen daar echt op hameren en dat hebben we nodig. Dat hebben we heel hard nodig.