Kenmerken van echte dukkha: Dukkha

• Hoe vervuild? karma zal geen bevredigende toestand brengen
• De drie soorten dukkha
• De noodzaak om onze levens opnieuw prioriteit te geven

We gaan verder met de 16 attributen van de vier waarheden. We spraken over vergankelijkheid als de eerste, als de eerste eigenschap van echte dukkha, de waarheid van onbevredigend voorwaarden. Het tweede kenmerk is dukkha zelf, wat van nature onbevredigend betekent. Het bijbehorende syllogisme is:

De vijf aggregaten (omdat ze worden gebruikt als voorbeeld van echte dukkha) zijn van nature onbevredigend omdat ze worden bepaald door onwetendheid, kwellingen en karma.

Omdat ze worden voortgebracht door onwetendheid, kwellingen en karma. Als je erover nadenkt, iets dat wordt voortgebracht door onwetendheid, kwellingen en... karma, gaat het goed komen? Je bekijkt het gewoon van de vleermuis…. Zijne Heiligheid heeft het altijd over alleen het woord “onwetendheid” in het Tibetaans is “marigpa.” Onwetend. Onwetendheid. Nou, als je zo begint, krijg je geen goed resultaat. "Beproevingen", wat betekent dingen die de geest kwellen en de vrede verstoren en kalmte in gedachten zullen die dingen niet goed aflopen. de vervuilde karma gecreëerd door de kwellingen, zal dat ook geen bevredigende toestand brengen. Dus echt om ons te laten zien dat zolang ons leven wordt bepaald door kwellingen en... karma ze zullen onbevredigend zijn. Dit is echt iets sterks om mediteren aan, want wij: “Ja, als ik ziek word…. Als ik mijn baan verlies... Als de overheid niet doet wat ik wil... Ja, dat is onbevredigend. Maar als ik chocolade-muntijs heb…. ” [kijkt naar de lunchtafel] Oh, er is geen chocolade-muntijs. [gelach] "Als ik krijg wat ik wil... Als mensen me prijzen... Als ik een goede reputatie heb... Als alles goed gaat in mijn leven, wat is dan die onzin dat samsara onbevredigend is. Samsara is geweldig!” Dus we blijven helemaal tevreden met dat niveau van geluk en denken alleen maar: "Nou, laten we meer van dat soort geluk krijgen en alles zal geweldig zijn."

Het probleem daarmee is de derde... De dukkha van pijn waar we het over hadden. De dukkha van verandering, dat is deze. Dan is het probleem, waarom de dukkha van verandering niet werkt, de alomtegenwoordige dukkha van conditionering, wat betekent dat alleen al door vijf aggregaten te hebben die onder invloed zijn van aandoeningen en karma dingen zullen niet goed gaan. We hebben misschien het beste spul dat samsara ons kan bieden, maar gaat het lang mee? We hebben allemaal geluk gehad, zelfs in dit leven, veel ervaringen van geluk. Waar zijn ze nu? In je telefoon, want je hebt alleen foto's om naar te kijken. Dat is het. Wat al het geluk is. Weg. En zelfs als je het hebt, als het ding dat je plezier geeft, als je het blijft doen, opnieuw, opnieuw, opnieuw, opnieuw .... In plaats van meer geluk te brengen, word je er ziek van. Het is alsof... We houden van chocolade-muntijs (nietwaar, Eerwaarde Tarpa?). Hoeveel kunnen we eten? Veel. [gelach] Maar het punt is dat als er geluk in zat, hoe meer we aten, hoe gelukkiger we zouden zijn, maar aan het eind van een halve liter, wat heb je aan het einde ervan? Buikpijn. Niet meer geluk. En elke persoon die je in de buurt hebt, als je minuut na minuut na minuut in de buurt bent, zonder uitstel, op een bepaald moment is het als "kan ik alsjeblieft alleen zijn?" "Ik wil bij iemand anders zijn." Of: "Ga hier weg!" Het idee is dat zolang we op zoek zijn naar echt geluk, bevrediging of vervulling in samsara, het nooit zal komen.

Het deel van onze geest dat zegt: “Ja, Dharma is echt geweldig en het helpt me in ieder geval niet zo boos te worden en zo. Dat is goed." En dat is heel goed. Dharma werkt voor jou. Maar als je bovendien denkt: "En dan moet ik mijn samsara gewoon aanpassen om het echt goed te blijven maken", dan zal dat deel je in de problemen brengen, omdat er van nature geen blijvende vervulling of bevrediging is. Hoe hard we ook proberen om iedereen in de wereld te beheersen en ze te laten doen wat we denken dat ze zouden moeten doen, we hebben nog steeds veroudering, ziekte en dood. En als je denkt dat je gewoon moet wachten tot de wetenschap deze overwint, kun je maar beter heel, heel lang leven, want ik denk niet dat dat gaat gebeuren, want de bron van de aandoeningen zijn niet de genen of een chemische onbalans in de lichaam. Die dingen kunnen zijn voorwaarden die het ontstaan ​​van de aandoeningen veroorzaken, maar ze zijn niet de hoofdoorzaak. Echt blijvend geluk komt alleen door Dharma-realisaties, door het elimineren van de onwetendheid, boosheid en gehechtheid, door het bereiken van nirvana en volledig ontwaken.

Als we echt heel sterk nadenken over dukkha, de tweede eigenschap, en dan ook nadenken over vergankelijkheid, dan krijgen we echt het gevoel dat: "Ik moet dingen in mijn leven opnieuw prioriteren, en ik moet een beetje beginnen te kijken naar waar het leven en al mijn ervaringen over gaan vanuit een andere hoek Omdat ze van nature niet gelukzalig zijn en niet blijvend. Als ik dit zie, moet ik beslissen wat echt belangrijk is in mijn leven om te doen.” En dan helpt dat ons te genereren verzaking en vastberadenheid om vrij te zijn, en dat drijft ons aan om het pad te bewandelen dat een blijvend soort geluk brengt.