Vers 75: Ware helden

• Moed om je niet te laten verleiden door dingen die glinsteren
• Bezittingen en maatschappelijke status wakkeren ons aan gehechtheid en verlangen
• Gefixeerd raken op de glitters leidt ons weg van de beoefening van de Dharma
• Nadenken over de nadelen van gehechtheid

Juweeltjes van Wijsheid: Vers 75 (Download)

"Wie is de held die nooit door een externe macht is verslagen?" Het is geen Rambo. Het is Superman niet. "De wijze wiens geest nooit wordt gelokt door de dingen die glinsteren."

Wie is de held die nooit door een externe macht is verslagen?
De wijze wiens geest nooit wordt gelokt door de dingen die glinsteren.

Ik herinner me, vele jaren geleden, toen ik de Dharma voor het eerst ontmoette, toen ik op retraite ging en mijn leraar door het gangpad naar de voorkant van de kamer zag lopen. En hij is klein. In die jaren was hij erg mager. En hij liep altijd met zijn hoofd naar beneden en zijn hand op een bepaalde manier. Dus hij is niet iemand die je noodzakelijkerwijs zou opmerken of denken dat het een dappere soldaat was, weet je? En toch herinner ik me dat ik dacht dat hij degene is die echt moedig is, omdat hij zich niet laat verleiden door iets dat glinstert, en volledig vastbesloten is heel duidelijk op zijn Dharmapad. Dus hoewel andere mensen werelds dapper zijn…. "De held is nooit verslagen door een externe kracht." Ook al worden gewone soldaten als "dapper" beschouwd [tussen aanhalingstekens], ze worden verslagen door externe machten, ik bedoel letterlijk, omdat ze gedood kunnen worden. En ook omdat ze volledig beheerst worden door wat er in de buitenwereld gebeurt. Dus hun geest is ongecontroleerd, en dus zijn ze tussen en bedrogen door externe dingen.

De motivatie die u [in het publiek] gisteravond voor de Tara gaf puja waar je zei in de Eerste Wereldoorlog, dat ze op sommige plaatsen in Europa met Kerstmis op een dag een wapenstilstand afsloten, en dat de Britse soldaten en de Duitse soldaten bier dronken en elkaars sigaretten aanstaken en kletsten. Terwijl ze de vorige dag elkaar probeerden te vermoorden. En de volgende dag zouden ze elkaar proberen te vermoorden. Dus als dat niet wordt gecontroleerd door de buitenwereld, weet je, wat dan wel? Want wat ze doen slaat helemaal nergens op. Ik bedoel, als je bevriend bent met iemand, waarom probeerde je hem dan te vermoorden en waarom probeer je hem te vermoorden? En je kent de mensen niet eens, dus waarom probeer je ze te vermoorden?

Maar iemand die een Dharma-beoefenaar is, wordt niet aangetrokken door de externe objecten, en vooral niet door dingen die glinsteren.

De glitter verwijst naar alle dingen die ons doen vonken gehechtheid en verlangen. Het kunnen dus bezittingen zijn natuurlijk. En we komen in het vakantieseizoen, dus er is overal veel glitter. En we worden verondersteld dingen te kopen en te veel te eten en al deze dingen te doen. Welke….

Ik weet niet hoe gelukkig mensen zijn. Mijn indruk van de kersttijd is dat mensen allemaal in paniek rondrennen. En verwoed proberen alle cadeautjes en al het eten te bemachtigen, om de hele familie, zonder ruzie, een leuke tijd te bezorgen. Er is dus iets niet helemaal wat ik associeer met vredig en harmonieus zijn tijdens de feestdagen. Omdat iedereen zegt: "Ik moet naar dit feest, ik moet naar dat feest, en als ik niet kom opdagen op mijn werkfeest, zullen ze denken dat ik onvriendelijk ben, maar de werkfeest is dezelfde avond als mijn golfclubfeest, en naar welk feest ga ik? En hoe ga ik al deze cadeautjes betalen? Ik heb al creditcardschulden en mijn kinderen willen al die spullen, die ze niet echt nodig hebben, maar als ik het niet voor ze krijg, zullen ze zeggen dat de ouders van die en die het krijgen voor hen, voor hun vrienden, waarom doe ik het niet? Dan zullen mijn kinderen me niet leuk vinden...' En het gaat maar door, weet je? Dus verstrikt raken in de glitter van bezittingen.

Een ander ding van glitter is de maatschappelijke status. Herkend worden. Wat we ook willen bereiken, erkend worden als expert of als iemand met kennis op welk gebied dan ook. En zou het niet leuk zijn als je ergens heen gaat…. Weet je, misschien is het jouw bonsaiclub en ga je naar een grotere bonsaiconferentie en iemand zegt: “Oh, ik heb over je gehoord. Je kweekt prachtige bonsais.” "Oh ja!" Je weet wel?

We kunnen erom lachen, maar voor iemand die bonsais kweekt voor een hobby is dat echt serieus. Dus wat we ook voor een hobby doen, dat vinden we natuurlijk belangrijker dan bonsais kweken, zoals skateboarden. Absoluut geavanceerder dan bonsaibomen. [Gelach] Of wat je hobby ook is. Aquarellen, drummen…. Je wilt bekend staan ​​als iemand die daar echt goed in is onder de mensen, en daarvoor erkend worden. En in uw kantoor wilt u promoties aangeboden krijgen, weet u? Het is als: “Oh, een statussymbool. Ik kreeg een promotie aangeboden.” En een beetje van: "Oh, dat moet betekenen dat ik echt goed ben." Dus dat is ook een deel van de glitter.

En natuurlijk zijn de meest verleidelijke van de glitter romantische relaties. Dat is net zoiets als "Wow." Over-the-top glitters. "Nu houdt iemand van me, nu zijn al deze dagdromen die ik al zo lang heb volledig vervuld, voor altijd en altijd."

Tot het volgende gevecht.

Maar hoe dan ook, we worden ingehaald door de glitter, nietwaar? En we worden verslagen door de glitter omdat we zeggen: "Nou, ik wil de Dharma beoefenen", maar als wereldse glitter dan ook maar een klein beetje in ons gezichtsvermogen schijnt, dan in plaats van te zeggen: "Oké, het is gewoon daar op de achtergrond, laat het los', gaan we als [draaien en staren ernaar] en fixeren ons erop, en dan gaan we in die richting, en onze Dharma-beoefening wordt verlaten. En het gaat gewoon voorbij omdat we een soort wereldse glitter najagen.

Op die manier zijn we geen helden want we zijn totaal verslagen door dit soort wereldse glitters. En het is heel moeilijk om ertegen te staan ​​omdat de schijn van dit leven zo sterk is dat we denken dat het enige dat er is, op dit specifieke moment, alleen de schittering is die op dit moment aan mijn zintuigen verschijnt. We denken niet eens een dag vooruit, of een jaar vooruit. We denken niet na over de resultaten van onze acties. We denken niet aan de karma we creëren en wat voor soort wedergeboorte we zullen hebben. We raken gewoon totaal gefixeerd op wat er ook voor ons verschijnt waarvan we denken dat het ons plezier zal brengen. En daarom zijn we niet de 'held die nog nooit is verslagen door een externe macht'.

Maar, langzaam langzaam, door de nadelen in te zien van het gewoon volgen van objecten gehechtheid, dan kunnen we ze langzaamaan gaan zien voor wat ze zijn en stoppen ze te volgen. Het is alsof je iemand hebt die heel vriendelijk tegen je is geweest, en dan ontdek je dat ze tegen je hebben gelogen. In het begin is het best moeilijk. "Nee, ze liegen niet echt." En je gaat maar door en dan komt het steeds vaker dat ze liegen. En dan op een gegeven moment, nadat je het een tijdje hebt getolereerd omdat je echt niet kunt geloven dat ze liegen, dan zeg je: “Nee, ik weet het nu zeker. Ze liegen.” En dan zeg je: 'Ga weg. Je steelt al die tijd mijn spullen.' Wel op dezelfde manier, dat is de manier gehechtheid werken. In het begin is het onze beste vriend. Het brengt ons geluk. We krijgen ermee wat we willen gehechtheid. En dan, nadat je wat Dharma-leringen hebt gehoord, begin je erover na te denken, en het is als, hmmm, "Gehechtheidliegt tegen me…. Nee! Niet echt. Gehechtheid brengt mij geluk! Het bedriegt me niet.” En dan ga je wat langer door en blijf je ernaar kijken: “Oh, ja, nou, hmmm…. Gehechtheid is soort van, nou ja, bedrieglijk…. Maar niet zo erg.” En dan blijf je het een tijdje volgen en dan zeg je op een gegeven moment gewoon: “Weet je, my gehechtheid is een grote leugenaar. Het heeft al die tijd van me gestolen en ik heb het getolereerd, en ik dacht zelfs dat het mijn vriend was. Maar nu weet ik zeker dat dat niet zo is. En dus ga ik dit vrijgeven gehechtheid. '

Het ding om vrij te geven is de gehechtheid. Het betekent niet dat je niet van dingen geniet. Het betekent niet dat je geen spullen hebt en geen vrienden of iets dergelijks. Wat het betekent is dat je niet de gehechtheid, denkend dat deze dingen je ultiem geluk zullen brengen, en dus creëer je niet veel negatiefs karma achter hen aan rennen. En je wordt niet afgeleid van je Dharmabeoefening door achter hen aan te rennen.

[In reactie op publiek] Ja, dus als je verlangde naar een Jaguar en je kreeg hem, en je werd er nog steeds niet gelukkig van, dan zeg je gewoon: nou, dit was niet de juiste om te kopen. Ik heb een ander model nodig. Of de andere kleur was mooier geweest. Je weet wel? Dus we maken altijd een soort fout, wat het ook is dat we krijgen, in plaats van te beseffen dat het allemaal een misleidende opzet is.

[In reactie op het publiek] Dus bij uw beslissing om al dan niet naar de abdij te verhuizen, had u dat…. Je was in staat om een ​​stap terug te doen en je leven te observeren en te zien dat het slechts één grote rondreis was op zoek naar plezier, en dat bracht nooit echt voldoening of vrede. Ja.

En het is waar. Zonder de Dharma die ons dit kan vertellen, zouden we het vanuit onze eigen ervaring waarschijnlijk nooit eens opmerken. Omdat zoals u [in het publiek] zei, we denken gewoon, nou, het was verkeerd. Het was de persoon met wie ik getrouwd was. Het was de baan die ik had. Het was de verkeerde kleur of het verkeerde model auto. Je weet wel? In plaats van, weet je, het probleem is de vastklampen.

[In reactie op toehoorders] Op het moment van overlijden zou je het kunnen beginnen te krijgen. Maar dan is het toch helemaal te laat? En eigenlijk, zelfs dan, sommige mensen, als het hele doel van hun leven was om al deze rijkdom en fysieke objecten te krijgen, zijn ze doodsbang om het te verliezen op het moment van overlijden. Omdat het heel duidelijk is dat er geen keus is. Je moet je ervan afscheiden. Zo doodsbang. Boos. Wat dan ook.