Gehechtheid laat de wereld draaien

"Liefde doet de wereld draaien", luidt de tekst van een lied van de generatie van mijn ouders. Dit lied verwijst niet naar de onpartijdige liefde die we proberen op te wekken in onze Dharma-beoefening, maar naar romantische of geseksualiseerde 'liefde', die vanuit een boeddhistisch standpunt in de eerste plaats gehechtheid. “Wat is het probleem met romantisch gehechtheid?" mensen vragen. “Het maakt ons blij.”

In de vier edele waarheden, gehechtheid wordt aangehaald als het belangrijkste voorbeeld van de tweede edele waarheid, de ware oorsprong van lijden, ook al is onwetendheid de wortel van het cyclische bestaan. Waarom is gehechtheid hier prominent aanwezig? Gehechtheid ontstaat op het moment van overlijden als hunkering en grijpen - de achtste en negende van de twaalf schakels van afhankelijk ontstaan ​​- en stuwt onze toekomstige samsarische wedergeboorten voort. Gehechtheid dient als onze belangrijkste afleiding bij het beoefenen van de Dharma, omdat het de basis is van de acht wereldse zorgen. Meer gehechtheid we hebben, hoe bozer we worden als we de dingen waaraan we gehecht zijn niet krijgen. Bovendien raken we betrokken bij zoveel negatieve acties in onze pogingen om de objecten van ons te verwerven en te beschermen gehechtheid.

Seksueel gehechtheid is onze sterkste gehechtheid. Maar het zijn niet alleen de fysieke gewaarwordingen van seksueel contact waar we aan gehecht zijn. De emotionele zekerheid om de enige speciale persoon te zijn van wie iemand anders houdt, speelt een grote rol, net als de sociale zekerheid om aan te sluiten bij maatschappelijke waarden door een koppelrelatie te hebben en een gezin te stichten. Dus als wij kloosterlingen kijken hoe we ons celibaat kunnen behouden voorschrift, we moeten vanuit veel verschillende hoeken kijken - het fysieke plezier van seks; de emotionele bevrediging van geliefd, gewenst en nodig zijn; de sociale acceptatie om aan te sluiten bij de verwachtingen van de samenleving. Dit brengt ons ertoe om te kijken naar onze eenzaamheid, onze behoefte aan goedkeuring van anderen, onze relatie met ons lichaam, en verschillende andere potentieel ongemakkelijke gebieden die we liever niet in onszelf zouden moeten erkennen.

Laten we eerlijk zijn, voor de meesten van ons de voorschriften waarbij seksualiteit en al zijn vertakkingen betrokken zijn, zijn het moeilijkst te behouden. Wanneer Shantideva het heeft over moedig zijn in onze strijd met verontrustende emoties, heeft hij het precies over deze hachelijke gebieden. Als oprechte Dharma-beoefenaars kunnen we moeilijkheden niet ontwijken door in samsarische genoegens te duiken, en we kunnen ze niet elimineren door ze te onderdrukken en te weigeren ernaar te kijken.

Als we deze gebieden beginnen te verkennen, worden we ons bewust van de bescherming tegen gehechtheid dat wonen in voorschriften biedt ons. We ontdekken dat het niet alleen de parajika (wortelondergang) van geslachtsgemeenschap die erbij betrokken is, maar vele andere voorschriften ook op de een of andere manier met seksualiteit te maken hebben. De voorschriften om te voorkomen dat je sieraden draagt, zingt, danst of naar entertainment kijkt, bescherm je tegen ego dat stiekem probeert een speciaal iemand aan te trekken. De voorschrift het verbieden van matchmaking en het uitvoeren van huwelijksceremonies weerhoudt ons ervan te fantaseren over de activiteiten en gevoelens van koppels. De voorschrift van het dragen van gewaden beschermt ons tegen subtiel flirten met degenen tot wie we ons aangetrokken voelen. We worden ons meer bewust van hoe we lopen, hoe we spreken, hoe we onze ogen gebruiken om te communiceren, aangezien al deze dagelijkse activiteiten kunnen worden gekaapt door gehechtheid op zoek naar een romantische relatie.

Factoren die ervoor zorgen dat gehechtheid ontstaat

De lamrim spreekt van zes factoren die storende emoties veroorzaken: 1) afhankelijke basis, 2) object, 3) nadelige invloeden, 4) verbale prikkels, 5) gewoonte, en 6) ongepaste aandacht. Laten we deze eens bekijken in termen van hoe ze zich verhouden tot romantische liefde (dwz gehechtheid tot de fysieke, emotionele en sociale 'voordelen' van een koppelrelatie). Laten we dan eens kijken hoe we kunnen omgaan met enkele van de moeilijke problemen die we ontdekken door te proberen romantische liefde op te geven.

1. Afhankelijke basis

   De eerste factor wordt de afhankelijke basis genoemd, dwz de kiem van gehechtheid die bestaat in onze samsarische mindstream. Het zaad van gehechtheid zorgt voor continuïteit vanaf één incident gehechtheid naar een ander. Hoewel romantisch gehechtheid op dit moment misschien geen groot probleem voor ons is, zolang het zaadje in onze mindstream bestaat, is er het potentieel dat gehechtheid zal ons in de toekomst storen.

   Dit zaadje zit diep geworteld; hoewel we het kunnen verzwakken, beginnen we het pas te elimineren op het pad van zien. We kunnen dus niet zelfvoldaan zijn en denken: "Eenzaamheid is geen probleem voor mij", of "Ik kan mijn seksuele verlangens beheersen, geen probleem." We moeten eerlijk zijn en het potentieel van erkennen en accepteren gehechtheid in ons. Het is niets om je voor te schamen.

2. Object

   De tweede factor is het object dat het stimuleert gehechtheid ontstaan. Dit verwijst specifiek naar mensen tot wie we ons romantisch aangetrokken voelen. De Buddha aanbevolen dat wanneer een verontrustende emotie erg sterk in ons is en ons gemakkelijk overweldigt, we wegblijven van objecten die deze stimuleren. Om deze reden moeten we als kloosterlingen een respectvolle afstand bewaren tot degenen tot wie we ons romantisch aangetrokken voelen.

   Dit kan een uitdaging zijn, en sommige mensen zijn onhandig of kwetsend in hun poging om het object van hun te ontwijken gehechtheid. Ze geven het object de schuld als een manier om te voorkomen dat ze naar hun kijken gehechtheid. Jaren geleden, toen ik in een Dharmacentrum werkte, kwam ik monniken tegen die klaagden dat ze met mij, een non, moesten werken. Ze noemden bevelen voor monniken om uit de buurt van vrouwen te blijven om te voorkomen dat ze met mij en andere vrouwen zouden werken. Dit werd zo ongemakkelijk dat ik sprak Lama Yeshe erover, en hij antwoordde: "Waar gaan ze heen waar ze nooit een vrouw zullen zien?"

   Als we in een dharmacentrum of zelfs een klooster wonen, komen we in contact met mensen van het andere geslacht of met mensen van hetzelfde geslacht als je homo bent. Hoewel we vriendelijk en respectvol met mensen omgaan, moeten we ook onnodig contact vermijden dat opwindend zou kunnen zijn gehechtheid. Bijvoorbeeld a monnik die al twee decennia gewijd is, merkte op dat hoewel hij al zo lang gewijd is, hij zijn geest goed begrijpt en weet dat hij niet op de thee moet gaan met zijn oude vriendin als hij zijn familie bezoekt.

   Wanneer we werken met iemand in een Dharmacentrum waartoe we ons mogelijk aangetrokken zouden kunnen voelen, moeten we voorzichtig zijn met ons contact. Zo bezoeken wij kloosterlingen anderen niet in hun kamers; ook maken we geen lange eenzame wandelingen met ze of ontmoeten we ze niet buiten het centrum. We blijven vriendelijk, maar vormen onze hechte vriendschappen met mensen met wie we ons niet romantisch zullen voelen.

   Sommige mensen die zich uitkleden zeggen: "De romantische gevoelens bekropen me en ik was me er pas van bewust toen ik verliefd was." Om dit te voorkomen, moeten we onszelf trainen om niet alleen gevoelig te zijn voor het ontstaan ​​van gehechtheid maar ook om het aan onszelf toe te geven. Mijn ervaring is dat ik heel goed weet wanneer romantische gevoelens beginnen. Het probleem is dat ik niet wil toegeven dat ze er zijn omdat ze zo aanlokkelijk zijn. “Eindelijk begrijpt iemand me. Nu is er iemand met wie ik de Dharma echt kan delen.” De geest verzint allerlei redenen om geen respectvolle afstand te bewaren. We moeten herhaaldelijk de nadelen van romantische relaties onthouden en van gehechtheid in het algemeen. Daarnaast continu een sterke instelling aspiratie om de te houden voorschriften want ons hele leven helpt ons om bij ons te blijven kloosterlijk Natuurlijk.

3. Nadelige invloeden

   De derde factor zijn nadelige invloeden, met name verkeerde vrienden. Dit zijn mensen die zeggen: “Kloosters vermijden gewoon relaties. Ze gaan niet om met hun seksualiteit. We kunnen Dharma in elke situatie beoefenen, en een intieme relatie is een uitstekende manier om ons ego onder ogen te zien, te leren delen en onze preoccupatie met onszelf op te geven.” In het Westen denken veel mensen zo.

   Hoewel ze het goed bedoelen, missen mensen die deze mening hebben een diep begrip van de oorsprong van lijden en de weg die daaruit leidt. Hoewel het waar is dat men in een relatie kan oefenen, is het moeilijker om dit tegen te gaan gehechtheid wanneer men leeft in een omgeving die ervan doordrongen is. Als het lekenleven de meest effectieve manier was om te oefenen, dan zou de Buddha zou zelf geen a kloosterlijk. Evenmin zou hij de kloosterlijk gemeenschap.

4. verbale stimuli

   De vierde factor zijn verbale prikkels, dat wil zeggen literatuur en de media. Westerse media - kranten, tv, films, advertenties, tijdschriften, muziek, internet - bombarderen ons voortdurend met seksuele provocaties. Om deze reden is het essentieel dat kloosterlingen ons contact met de media verminderen. Tv kijken, romans lezen, naar de bioscoop gaan, tijdschriften doorbladeren zijn activiteiten die we goed in de gaten moeten houden. We moeten onze motivatie controleren - willen we 'ontspannen' (lees: afgeleid zijn)? En zelfs als we iets beginnen te kijken of lezen met een Dharma-motivatie, wat voor invloed heeft dat dan op onze geest?

5. Gewoonte

   De vijfde factor is gewoonte. Sinds we jong waren, hebben we veel conditionering gehad van familie, media en de samenleving in het algemeen om seksuele en romantische relaties aan te gaan. Onze geest is gewend om te denken dat paarrelaties ultiem geluk zijn en het hebben van kinderen geeft zin aan het leven. We hebben veel gewone energie van pre-ordinatiedagen om betrokken te raken bij relaties. Het is essentieel om deze gewoonten op te merken lichaam, spraak en geest, en zorg ervoor dat u ze niet volgt.

   Ik vind het dragen van badjassen en het scheren van mijn hoofd een goede bescherming in dit gebied. Mannen weten dat ik verboden terrein ben. Ook herinnert mijn uiterlijk me aan het doel van mijn leven, mijn positieve doelen en de manier waarop ik mijn levensenergie wil sturen. Een Zijn kloosterlijk, wij vertegenwoordigen de Drie juwelen. Als we flirten, vernietigt dat het geloof van anderen in de Dharma. Als we dit onthouden, zijn we in staat om oude gewoonten van staan, glimlachen en praten in bedwang te houden op manieren die laten zien dat we romantische interesse in iemand hebben en hem of haar willen aantrekken.

6. Ongepaste aandacht

   De zesde factor is ongepaste aandacht. Dit is de geest die verhalen verzint: "Deze persoon is zo knap/gevoelig/artistiek/atletisch/intelligent/rijk/interessant/goed geïnformeerd in de Dharma." Met ongepaste aandacht, vergeten we dat mensen en relaties vergankelijk zijn en beschouwen we ze als veilige toevluchtsoorden. “Deze persoon zal aan mijn behoeften voldoen. Hij/zij zal mij nooit verlaten; we houden zoveel van elkaar.” Ongepaste aandacht doet ons denken aan een ander lichaam is aantrekkelijk en wenselijk; we vergeten wat erin zit. Ongepaste aandacht doet ons ook denken dat een relatie echt geluk zal brengen en eenzaamheid zal uitbannen, want het ziet wat onbevredigend van aard is aan als geluk. Wat is er lastig aan ongepaste aandacht is dat we als Dharma-beoefenaars alle juiste woorden kennen over leegte, de nadelen van samsara, onzuiverheid van de lichaamen vergankelijkheid van de wereld, maar we herkennen deze misvattingen niet altijd wanneer ze zich in onze geest afspelen. Sterker nog, we maken er zelfs grappen over. "Je bent inherent aantrekkelijk", zeggen we tegen iemand tot wie we ons aangetrokken voelen, denkend dat we ons ervan bewust zijn dat ze leeg zijn van inherent bestaan. Maar in feite houdt onze geest ze vast als inherent aantrekkelijk, en we herkennen het niet eens!

Deze zes factoren die het ontstaan ​​van veroorzaken gehechtheid helpen ons de werking van onze geest beter te begrijpen. Dit stelt ons op zijn beurt in staat om meer bewust en gewetensvol te zijn, en bijgevolg gelukkiger en vrediger.

Werken met hechtingsproblemen

Een uitdaging om mee om te gaan is de fysieke energie achter seksualiteit. Voor deze Lama Yeshe raadde de zaadlettergreep aan meditatie. Ik vind het ook nuttig om die energie te richten op de visualisatie van de boeddha's en godheden.

Een andere is de mentale energie die samenwerkt met seksuele energie. Dit levert de spectaculaire visualisaties op die we hebben van de mensen tot wie we ons aangetrokken voelen en wat we met hen willen doen. Visualisaties van de binnenkant van de lichaam werken wonderen als tegenkrachten. Deze staan ​​beschreven in de vinaya evenals in Shantideva's Guide to a Bodhisattva's manier van leven. Als we ze doen, werken ze. Het probleem is dat we meestal over deze meditaties praten, maar we verzetten ons tegen het nadenken over de meditaties lichaam's binnenkant.

Een derde uitdaging is eenzaamheid en gevoelens van onveiligheid. Laten we, om dit tegen te gaan, onthouden dat wanneer we onze toevlucht zoeken bij een ander feilbaar mens, we teleurstelling en pijn tegemoet gaan. Ik merk dat wanneer mijn beoefening goed gaat, wanneer ik er energie in stop lamrim en gedachtetransformatie - mijn geest voelt zich dicht bij de Drie juwelen en mijn spirituele mentoren. Deze nabijheid vult het emotionele gat en inspireert me om meer te oefenen. Ook als ik de meditaties doe om te ontwikkelen bodhicitta, opent mijn hart zich voor anderen en verdwijnen de gevoelens van van hen afgesneden te zijn.

Een vierde is de maatschappelijke verwachting om een ​​koppelrelatie te hebben. We hebben deze verwachtingen ingekocht zonder ons hiervan bewust te zijn. Het tegengif hiervoor is het herinneren van vergankelijkheid en dood en de nadelen van het cyclische bestaan. Als we deze goed begrijpen, worden onze prioriteiten heel duidelijk; we weten diep in ons hart dat verlichting is wat we echt zoeken.

Conclusie

Kloosterlingen vinden seksualiteit en emotionele betrokkenheid vaak moeilijk bespreekbaar. Soms denken we dat als we toegeven dat we deze gevoelens hebben, anderen zullen denken dat we geen goede beoefenaars zijn. Laten we realistisch zijn. We hebben allemaal die gevoelens, in ieder geval totdat we hoge niveaus van het pad bereiken. Als we ze met schaamte of angst verbergen, etteren ze onder de oppervlakte en saboteren ze onze Dharmabeoefening en ons welzijn. Als we hun aanwezigheid accepteren en erkennen, kunnen we met ze samenwerken.

Hoewel we alert moeten zijn op het ontstaan ​​van eenzaamheid, gehechtheid, en seksueel verlangen, laten we onszelf niet neerhalen als ze aanwezig zijn. Als we grondig onderzoeken hoe ze werken, kunnen we er zelfs de humor van inzien. Immers, als onze geest onder de invloed is van een verontrustende emotie, is zijn manier van denken dan niet hilarisch? Door onszelf of onze problemen niet zo serieus te nemen, ontstaat er een zekere luchtigheid en vreugde in onze beoefening en in ons leven.