De ketting van gierigheid

• We moeten de realiteit van onze situatie in het cyclische bestaan ​​erkennen
• Hoe we geneigd zijn te denken dat samsara niet zo erg is
• verzaking is de eerste van de drie hoofdaspecten van het pad
• De eerste lamrim meditaties zijn cruciaal om ons perspectief te veranderen

De Acht Gevaren 12: De ketting van gierigheid, deel 1 (Download)

In onze leringen over Tara hebben we de leeuw van trots, de olifant van onwetendheid, het vuur van boosheid, de slang van jaloezie, de dieven van vervormde or verkeerde opvattingen. Nu zitten we aan de kettingen van gierigheid.

Bindende belichaamde wezens in de ondraaglijke gevangenis
Van cyclisch bestaan ​​zonder vrijheid,
Het sluit ze op hunkeringzijn innige omhelzing:
De keten van gierigheid - bescherm ons alstublieft tegen dit gevaar!

"Bindende belichaamde wezens in de ondraaglijke gevangenis van het cyclische bestaan ​​zonder vrijheid." Dat is zwaar werk, niet? En dat is onze situatie. En dat is wat we echt moeten erkennen om ergens in onze praktijk te komen, is dat we gebonden zijn in een cyclisch bestaan ​​zonder vrijheid. Maar dat is niet onze gebruikelijke beoordeling van onze situatie, toch? We zijn meestal als:

"Wat is cyclisch bestaan?"
"Ik heb geen idee."

"Waarom leef ik?"
"Nou, daar heb ik nooit aan gedacht."

"Wat is het doel van mijn leven?"
"Daar heb ik ook niet over nagedacht."

“Wat gebeurt er na de dood?”
“Daar wil ik niet aan denken; het is te eng.”

Normale situatie, niet? Wat is het doel van mijn leven? Eet, drink en wees vrolijk. Seks, drugs en rock-'n-roll. En dus leven de meeste mensen gewoon op automatisch.

Een van de eerste dingen in onze Dharma-beoefening is om daadwerkelijk te kijken naar de situatie waarin we leven. En zelfs als we al heel lang dharma beoefenen, kan dat heel moeilijk zijn omdat onze gebruikelijke mening is: "Ja, er is samsara, maar zolang ik een goed leven heb en ik me op mijn gemak voel en mensen zoals ik, een een beetje lijden is oké, maar niet te veel en, weet je, mijn leven is best goed. Waar heb je het over vastzitten in de ondraaglijke gevangenis van het cyclische bestaan? Ik zit niet in een ondraaglijke gevangenis. Mijn leven is goed. Ik heb veel vrijheid. Ik kan de Koran verbranden als ik dat wil.” Het is het verkeerde soort vrijheid. “Ik kan zeggen wat ik wil, ik kan alles doen wat ik wil. Ik kan alles hebben wat ik wil. Ik zit niet in een ondraaglijke gevangenis. Oké, soms zijn er problemen, maar die zijn allemaal de schuld van anderen. Er is niet veel dat ik kan doen, dus ik zal gewoon genieten.” Is het niet? En zelfs als we al een tijdje dharma beoefenen, weet je, is onze gebruikelijke mening: "Weet je, leef gewoon van dag tot dag, en probeer lijden te vermijden, heb geluk en zeg een paar mantra en dat is goed genoeg."

Maar als we nadenken over de drie hoofdaspecten van het pad, verzaking en vastberadenheid om vrij te zijn is de eerste. Dus om echt te gaan voelen waar Dharma over gaat, moeten we enig begrip hebben van het cyclische bestaan ​​en hoe we erin gevangen zitten door onze onwetendheid. boosheid, gehechtheid. En nu wijst het op gierigheid; hoe gierigheid ons gevangen houdt.

We moeten echt een nieuw zelfbeeld ontwikkelen van iemand in een cyclisch bestaan ​​die hier uit onwetendheid is geboren, boosheid en gehechtheid, die denkt dat ze echt bestaan, terwijl ze in feite bestaan ​​door alleen maar toegerekend te worden, ja, die gewoon geluk wil en geen lijden, maar niet om zich heen kijkt om te zien hoe de situatie van andere mensen is en om te zien hoe onze acties beïnvloeden anderen, ja? Dus we moeten dit zelfbeeld van hoe we over onszelf denken veranderen, weet je? We zien onszelf toch niet als iemand die vandaag zou kunnen sterven? Weet je, we horen steeds weer veel leringen over dood en vergankelijkheid, maar weet je, dat is voor andere mensen. En ja, op een dag zal ik sterven, maar, weet je, ik heb het allemaal gepland, gemakkelijk en de perfecte dood. Rechts! Oké?

Deze eerste meditaties op het geleidelijke pad naar verlichting, op de stadia van het pad naar verlichting, zijn cruciaal voor het veranderen van dat beeld van wie we zijn en wat onze situatie is. En als we dat hebben gedaan, dan zijn deze verzen echt logisch. Maar totdat we dat hebben gedaan, is gierigheid niet echt een probleem, toch? Hoe meer ik voor mezelf houd, hoe meer ik heb. Jippie! En ik wil er niet gierig uitzien, dus ik geef genoeg zodat ik er niet als een slappeling uitzie. Maar alleen genoeg zodat ik er niet uitzie als een goedkope schaatser. We zien geen gierigheid en hunkering als een probleem.

We moeten een beetje teruggaan en echt nadenken over wat het cyclische bestaan ​​betekent, en wat de zin van ons leven is, en we willen uit deze situatie komen en hoe we dat moeten doen, oké? Morgen gaan we verder met gierigheid.