Spanning

Stress is een van die dingen die talloze oorzaken lijkt te hebben en voorwaarden, waarvan de meeste buiten de geest lijken te ontstaan ​​- hetzij uit de omgeving zelf, hetzij uit de sociale interacties waarin we ons bevinden, of een combinatie van beide. Gewoonlijk worden alleen deze externe factoren erkend als de oorzaken van stress, en elk gevoel van verantwoordelijkheid voor of het vermogen om met deze factoren te werken wordt ronduit afgewezen of zelfs helemaal niet erkend. Bovendien zijn de meeste methoden die worden gebruikt om met stress om te gaan of ermee om te gaan, helaas over het algemeen nogal destructief of schadelijk op zowel de lange als de korte termijn.

Het is heel gemakkelijk om een ​​blik of opmerking van een collega of een gedetineerde verkeerd te interpreteren en het is dus heel gemakkelijk om met die verkeerde interpretatie door te gaan en een hele grote Amerikaanse roman te creëren vol met de gekte van de grote negatieve geest. Net zo gemakkelijk, soms zelfs voordat het bewustzijn doorbreekt - als dat ooit het geval is - is er een schadelijke handeling of opmerking (om nog maar te zwijgen van alle ontelbare negatieve gedachten) gepleegd. Evenzo lijkt de situatie zelf vaak stressvol. Onlangs, omdat een gevangenis werd gesloten, werd ik overgebracht naar een andere gevangenis. Dat kan op zich al erg genoeg zijn, maar het was veel zwaarder dan ik had verwacht omdat ik vijftien jaar in een cel had gezeten met slechts één andere persoon tegelijk, en nu zat ik in een slaapzaal met 95 andere mensen. Over cultuurshock gesproken. Onmiddellijk ging mijn geest in een staat van afkeer, ongemak, paniek, angst, angst, paranoia, overgevoeligheid en andere gedachten die zo overweldigend en ongepast leken voor een echte beoefenaar en volgeling van de Dharma.

Mensen en situaties zijn op zichzelf niet negatief of stressvol. (Foto door Daniel Ramirez)

Het is duidelijk dat de gevangenis niet altijd leuk of gemakkelijk is om mee om te gaan, en af ​​en toe duiken er gekke gedachten op. Mensen en situaties waar dan ook zijn misschien niet zo plezierig, maar ze zijn op zichzelf niet negatief of stressvol. Voor mij is het belangrijk om in gedachten te houden dat dingen niet altijd zijn zoals ze lijken, vooral als ik ze door de ogen van onwetendheid zie, gehechtheid, boosheid, enzovoorts. De tijd nemen om de dingen rustig, open en zonder het verhaal te bekijken dat ik erover heb verzonnen, kan in deze situaties heel nuttig zijn. Ook besef ik dat hoe ik de dingen zie, ervoor zorgt dat ik ze op die manier ervaar.

Ik geef het advies wijs als ik met anderen praat, maar als ik het nodig heb, kan ik het me niet herinneren. Randy en ik gaan bijvoorbeeld naar buiten om de baan te lopen, en het is koud en bewolkt buiten. Randy kan niet tegen de kou, heeft er een hekel aan dat de zon en de blauwe lucht verborgen zijn, maar ik hou ervan omdat ik gemakkelijk verbrand en het doet me denken aan leuke dagen uit mijn jeugd. Ligt het aan het weer, of is het hoe we op dat moment naar het weer kijken en erover denken?

Alle grote Dharma-leraren die ik heb mogen ontmoeten of wiens boeken ik heb gelezen, zeggen allemaal dat er aan de geest moet worden gewerkt, niet aan externe objecten of gebeurtenissen. Als ik helder naar de mensen of situaties kijk, vind ik een schat aan mogelijkheden om wijsheid en mededogen te ontwikkelen. In dat geval ervaar ik deze zaken als zeer gewaardeerde kansen. Als ik ze echter alleen maar als negatief en schadelijk zie, dan is dat precies wat ze zullen zijn. Begrijp me niet verkeerd, ik kan dit begrip niet altijd gebruiken, maar als ik het kan, maakt het echt een verschil.

Samen met mentaal werken aan hoe mijn geest interpreteert en . de mensen en situaties rondom meer, het opnemen van enige fysieke activiteit in mijn dagelijks leven helpt om stress te verminderen en een algemeen gezond leven te behouden. Ik hou niet van gewichten of competitieve sporten (hoewel ik dol ben op voetballen en voetbal kijken), maar ik geniet echt van een stevig uur hoge aerobe gymnastiek (push-ups, pull-ups, buikspieroefeningen, enz.) een paar keer per week.

Omdat het mijn geest is die deze labels maakt en de stress veroorzaakt door aandoeningen en karma, dan is het aan mij - het is mijn verantwoordelijkheid - om ermee om te gaan. De methoden zijn er, en om er geen gebruik van te maken laat de stress en negativiteit alleen maar voortduren. Als het niet gebruiken van de Dharma werkte, dan zouden we vrij moeten zijn van alles wat negatief is, omdat we vaker wel dan niet vergeten de Dharma te gebruiken. De keuze is van ons, van jou, van mij - ik kan niet zeggen dat het een gemakkelijke keuze is, maar het is een keuze. En zoals altijd ervaren we de resultaten van de keuzes die we maken.