De betekenis van mededogen

• Chandrakirti's Aanvulling op de Middenweg betaald
• Wat is mededogen?
• Drie soorten dukka
• Groot medeleven is de wortel van alle goedheid
• Compassie voor mensen die we niet mogen
• Vergeving en wat het betekent
• Kneden voor de 35 Boeddha's en Algemene bekentenis

Dus Gompa Services in India had me gevraagd om een ​​paar lezingen te geven, en we besloten dit als onderdeel van de cursus te doen, omdat het moeilijk werd om een ​​andere tijd voor mij te vinden om vier lange lezingen te geven. Een paar minuten stilte meditatie en genereer nu uw eigen motivatie, in plaats van mij u er doorheen te laten leiden.

Chandrakirti's Aanvulling op de Middenweg betaald

Dus ik kan me de eerste keer dat ik het hoorde niet herinneren - wanneer hoorde ik het voor het eerst? – leringen over deze verzen van Chandrakirti, maar wat ik me herinner is dat elke keer dat ik ze hoorde, ze echt indruk op me maakten, vooral de laatste paar verzen waren heel, heel sterk. Dus het is best mooi. Laten we ze samen lezen. Ja? We lezen ze samen en dan leg ik ze uit.

De toehoorders en eenzame realisatoren komen voort uit de voortreffelijke wijzen (de boeddha's);
De uitstekende wijzen worden geboren uit bodhisattva's;
De compassievolle geest en het non-duale bewustzijn,
Evenals de ontwakende geest - dit zijn de oorzaken van bodhisattva's.
Mededogen alleen wordt gezien als het zaad
Van de rijke oogst van een Veroveraar, als water dat hem voedt,
En als de gerijpte vrucht die de bron is van lang genot,
Daarom prijs ik in het begin mededogen.
Net als een schoepenrad in beweging hebben migranten geen autonomie;
Ten eerste, met de gedachte 'ik' klampen ze zich vast aan een zelf;
Dan, met de gedachte 'van mij', raken ze gehecht aan dingen;
Ik buig voor dit medeleven dat om migranten geeft.
(Hommage aan dat medeleven voor) migranten
Gezien als vergankelijk (fluctuerend) en leeg van inherent bestaan
Als de weerspiegeling van de maan in kabbelend water.
De compassievolle geest en het non-duale bewustzijn,
Evenals de ontwakende geest - dit zijn de oorzaken van bodhisattva's.

Oké, dus verander alsjeblieft de woorden waar het ontwakende geest staat. Verander dat naar bodhicitta. Is de ontwakende geest wat er beneden is? Daar staat ontwakende geest op? Het zegt bodhicitta. Ja, ik hou niet van de uitdrukking ontwakende geest. Het doet me denken dat je suf bent en wakker wordt, en bodhicitta we weten wat bodhicitta middelen. Oké. (Schrijft op een stuk papier.)

Vraag uit het publiek: Gedempt maar over Victors vs Conquerors.

Eerbiedwaardige Chodron-reactie: De reden daarvoor is dat ik les heb gegeven in Mexico: veroveraars zijn conquistadores en niemand houdt van conquistadores. Victor over de kwellingen die logisch is. Conquistadores, nuh-uh.

En dan ook, we krijgen dit later, maar in het derde couplet, staat er, als een schoepenwiel in beweging. Maar toen ik het leerde, was het als een emmer in een put. Oké?

Ze vroeg iemand in het publiek: Geshe la, wat denk je?

Hij antwoordt: Het is een wiel waaraan veel emmers zijn bevestigd zodat als ze naar beneden vallen, ze boven komen met water erin wordt gevuld en dan stroomt het eruit.

Eerwaarde Chodron antwoordt: Een scheprad is als op een boot met dat soort emmers en het zorgt ervoor dat de boot vooruit gaat. Is het zo of verwijst het gewoon naar emmers en een put? Omdat het voor mij logischer is als het verwijst naar emmers en een put als het allemaal op de zijkant wordt gestoten.

Hij antwoordt: Soms komen ze in verschillende verfijning. In een heel eenvoudige vorm zou het een wiel kunnen zijn met een katrol waaraan slechts één emmer kan worden getrokken. Maar soms maken ze er zoveel emmers van met een of ander dier dat duwt en rondgaat zodat het wiel gaat en daarmee worden de emmers zo verplaatst en gevuld en geleegd.

Eerbiedwaardige Chodron: Ik denk dat het eerste voorbeeld dat je gaf meer bij de betekenis past, omdat het gaat over tegen de muren bonzen. Het gaat over de katrol die wordt bestuurd ... Oké, dus kunnen we als emmers in een put stoppen? Meervoud maken? Of emmer in een put?

Hij antwoordt: Wiel van emmers. Zoiets. (lacht) Het moet een wiel hebben, denk ik.

Eerbiedwaardige Chodron: Het moet een wiel hebben?

Hij antwoordt: Ja.

Eerbiedwaardige Chodron: Kan wiel niet worden geïmpliceerd? (gelach in de kamer) Er zijn al zoveel woorden die we erin stoppen die geïmpliceerd zijn. Kan wiel ook niet worden geïmpliceerd?

Hij antwoordt: (lacht) Wat we wel kunnen doen, is foto's van ze opzoeken. Ik heb er een paar gezien. En afhankelijk van wat goed lijkt te passen bij die uitgebreide beschrijving en de analogieën, zal het goed zijn om te kiezen en het dan een moderne naam te geven, niet in de archaïsche naam.

Eerbiedwaardige Chodron: Ja, als iemand kan opzoeken wat is een wiel van emmers? Hoe dan ook, ehm...

Hij antwoordt: Ja, ik heb wat foto's gezien, en ik zal ze delen.

Eerbiedwaardige Chodron: Oké, want ik denk niet dat een schoepenrad, dat met schepen, dat geen katrol heeft en dat niet tegen de zijkanten van de put bonkt.

Hij antwoordt: Terwijl we over deze woorden spreken, zoals ik daar beneden zie, heb ik dit ook met een aantal mensen gedeeld, dat de laatste ook vier regels zou kunnen zijn. In het origineel zelf, is het op zo'n manier dat als we de vierde daar zouden plaatsen, het er onvoltooid uit zou zien terwijl de volgende zou zijn - hoe noem je dat? – leidde tot, maar het zou zo gemaakt kunnen worden dat het ook vier regels worden.

Ven Chodron: Oké, op dit moment zijn het vier regels.

Hij antwoordt: Nee, zelfs daar beneden. Daar beneden heeft de laatste maar drie regels.

Ven Chodron: Hier staat het geschreven als vier.

Hij antwoordt: Oh, ik begrijp het. Ja. Dus dat is misschien de hoofdtekst, de Tibetaanse hoofdtekst zelf. Terwijl het hier enige vrijheid heeft genomen om eer te bewijzen aan het mededogen, terwijl het daar verwijst naar hoe bodhisattva's die wezens in deze vormen zien, worden getrokken, gedreven door mededogen. Zo eindigt het.

Ven Chodron: Mhmm... Oké. (Schrijft op een stuk papier.) Ja, het is heel – je krijgt een idee van hoe moeilijk vertalen is en vooral als je de vorm van het origineel wilt behouden, weet je, het wordt lastig. Hoe dan ook…

Wat is mededogen?

Oké, dus vanmorgen en ook gisteren, geloof ik, of eergisteren, begonnen we te praten over mededogen. En in deze verzen, en in andere keren dat mededogen wordt genoemd, zullen mensen in de Mahayana-tekst ook vaak mededogen zeggen, maar ze verwijzen eigenlijk naar groot medeleven. En we zullen ingaan op de betekenis van groot medeleven iets later. Dus je kunt dat denken, zelfs als er hier compassie staat. Compassie is dus iets dat we allemaal zien als iets goeds, maar we begrijpen het niet zo goed. En heel vaak zijn mensen bang om medelevend te zijn, omdat ze bang zijn dat ze overweldigd zullen raken door de ellende van andere mensen te zien. Dus trekken ze zich uit angst terug voor mededogen. Ja? En dus moeten we begrijpen wat compassie is.

Veel mensen in het Westen leggen graag de etymologie van het woord compassie uit, wat com is met en passie - lijden. Compassie betekent dus dat je lijdt met anderen. Ik hou er niet van als mensen die etymologie van een Engels woord naar voren brengen, omdat het vanuit een boeddhistisch perspectief verkeerd interpreteert wat ik versta onder mededogen, want als je met iemand lijdt, lijd je. Oké? En jij lijdt met hen. En het idee is dat je je pas beter voelt als zij zich beter voelen. Dus je bent op de een of andere manier aan elkaar geketend. En vanaf daar gaan we naar dit gevoel van persoonlijk leed. Oké, ik lijd met iemand. Dus ik ben bedroefd. Ik ben ongelukkig. Ik ben... weet je, ik kan niet stoppen met huilen. Ja? Uit medeleven. Nu, ik weet dat ze in de leringen soms zullen zeggen dat ze mededogen, mahayana-medeleven, vergelijken met het gevoel van een moeder voor haar kind en dit gevoel van sterke band en je kunt het woord niet verdragen dat we het mededogen niet kunnen verdragen. Oké? Dus het gebruik van dat soort woorden: je kunt geen mededogen verdragen. Je lijdt met hen. Het is voor mij dat dat soort taal de geest ertoe brengt dat mededogen erg onaangenaam en erg obsessief en allesverslindend is.

En dat is niet de boeddhistische betekenis van mededogen. Ze zullen die taal gebruiken die je kent, zoals een moeder die wanhopig is over haar kind. Een ander beeld is een moeder zonder armen, die haar kind in een rivier ziet drijven. Weet je... Dus je krijgt dat soort dingen. Dat gebruiken ze om de intensiteit aan te geven. Oké, maar niet de kwaliteit van het medeleven. Oké? Ik denk dat Mahayana-compassie iets moet zijn waarbij je geest in balans is. Want als je in wanhoop aan jezelf vervalt, en je bent wanhopig en je bent in paniek en je raakt in paniek en je lijdt met die persoon en het is gewoon iets vreselijks wat er aan de hand is. Ja? Je bent zo overweldigd door je eigen lijden, je eigen gevoel van afkeer dat je niemand kunt helpen. Compassie betekent dus niet dat we tot wanhoop aan onszelf vervallen zijn.

En ik denk ook dat er door het mededogen van bodhisattva's optimisme in zit. Omdat bodhisattva's weten dat samsara een oorzaak heeft en weten dat de oorzaak van samsara kan worden geëlimineerd, en wanneer de oorzaak is geëlimineerd, de fundamentele oorzaak, zijnde de onwetendheid die aan het bestaan ​​vastgrijpt, wanneer dat alle aandoeningen heeft geëlimineerd die zoveel negatiefs veroorzaken. karma, en alle karma dat is gecreëerd door de kwellingen. Dat alles is als het domino-effect. Het gaat allemaal: Blup-blup-blup-blup-blup-blup-Crash. Oké? Dus bodhisattva's weten dat ellende kan worden geëlimineerd, daarom wanhopen ze niet. Ze weten dat het lang zal duren om levende wezens uit samsara naar bevrijding of volledig ontwaken te leiden, maar ze weten dat er een methode is om dat te doen. Er is dus geen wanhoop. Er is geen depressie. Ja, er is veel vreugdevolle inspanning om levende wezens eeuwig na eeuwigheid te blijven helpen, ook al luisteren levende wezens vaak niet. Ja? Maar ze hebben die kracht om dat te blijven doen. Terwijl als je, weet je, in paniek raakt zoals een moeder over haar zieke kind is, je niemand kunt helpen. Ja? Oké, dus we moeten begrijpen wat compassie is. Ja? Dat is dus een aspect ervan.

Een ander aspect is dat het niet betekent dat je medelijden met iemand hebt. Het betekent niet dat je medelijden met iemand hebt. Ach, arm mens. Kijk wat je hebt. Leven is zo oneerlijk. Arme jij. Oh, het is niet sappig en sentimenteel. Ja? Want nogmaals, als je zoet en sentimenteel bent, moet de arme baby je opknappen. Je weet wel? Ja? Als compassie dan weer zo is, is het kleverig. Het is plakkerig. Het is, weet je, het is doordrongen van vastklampen en gehechtheid en medelijden en eigenlijk neerbuigendheid. Ja, want als we medelijden met iemand hebben, omdat we vaak zeggen: oh, ik heb zo'n medelijden met iemand, wat betekent dat ik medelijden met ze heb. Medelijden hebben met iemand is iets anders dan medeleven. Spijt hebben, is, weet je, "oh, die arme persoon". Ja, ik voel me zo slecht. Maar ik sta los van die persoon. Die persoon lijdt. Ze zijn medelijden waard. Maar ik ben apart. Ik ben niet verwant. En misschien kijk ik een beetje beter neer op die persoon die zoveel trauma heeft. Dit is niet het boeddhistische concept van mededogen. Er is geen neerbuigendheid. Ja. En hier hou ik echt van Shantideva's beeld van een doorn die in een voet zit en de hand die hem eruit trekt. Oké, de hand kijkt niet naar de voet en zegt, oh arme voet. Je liep mee en je stapte op een roestige spijker. Arme baby! Behalve ik? Ik ben de grote en glorieuze hand. En ik heb hoeveel doornen hoeveel roestige spijkers uit je genomen, weet je, voet ervoor en je blijft nog steeds hetzelfde stomme ding doen, idioot, in plaats van naar me te luisteren als ik je zeg om te kijken waar je bent gaan. Maar ik ben de vriendelijke, medelevende hand en ik ga naar beneden reiken en die spijker eruit trekken. En onthoud dat ik je heb geholpen omdat je me er een schuldig bent. Oké, dat is geen medeleven.

Noch de neerbuigendheid, noch de... je bent me er een schuldig. Ja? We moeten dus heel duidelijk zijn over wat mededogen betekent. Anders krijgen we echt... we gaan in cirkels. We kunnen een situatie niet helder benaderen. Om maar een voorbeeld te geven, als we overweldigd worden door gehechtheid of verlangen of verdriet, hoe we mensen eigenlijk niet veel kunnen helpen. Oké? Dus een paar jaar geleden lag een vriend van mij op sterven en zijn vrouw, weet je, belde me en liet het me weten en ik kende hem al vele jaren en had veel respect voor hem. Hij was hier naar de abdij geweest. En dus zei ik: wil je dat ik kom? Ze waren in Californië en ze zei ja. Dus ik ging naar beneden. En hij lag aan de beademing. Hij was verdoofd omdat het blijkbaar nogal ongemakkelijk is om aan de beademing te liggen. Maar ze haalden hem even uit de verdoving. En zijn vrouw vroeg hem, weet je, ben je klaar om te gaan of wil je hier tegen blijven vechten? Omdat hij meerdere incidenten had gehad. Er was een orgaantransplantatie en het een na het ander bleef slecht gaan, en hij zei: laat me gaan. Dus het ziekenhuis was erg goed. Ze brachten hem naar een andere kamer en dus volgde zijn vrouw, zijn twee kinderen, volwassen kinderen en zijn beste vriend die ook een vriend van mij was, en ik. Dus we waren met z'n vijven die hem volgden naar de andere kamer. En aangezien het met zijn longen te maken had, weet je, stoppen, hem van de ventilatieopening halen, zou hij sterven. En ze zeiden dat het erg ongemakkelijk is om op die manier dood te gaan omdat je het gevoel hebt dat je gewurgd wordt. Je kunt niet ademen. Dus er was, weet je, ik kwam er later achter dat de andere persoon die naast me boven hem stond een verpleegster was, die gaf, denk ik... Eerwaarde Jigme, zou het morfine zijn geweest? Dat? Zoiets, zodat hij geen angst voelde toen hij stervende was. Ja?

Ik heb daar een andere mening over, maar dat is geen onderdeel van het verhaal. Hoe dan ook, dus ik stond naast hem terwijl hij stervende was en gaf hem instructies, hoe hij moest denken en wat hij moest onthouden, enzovoort. En zijn vrouw, zijn twee kinderen, zijn beste vriend waren, weet je, aan de andere kant van hem een ​​beetje, een paar meter verderop, en ze waren allemaal aan het huilen, weet je, en dat ze hem niet konden helpen omdat ze waren zelf te overweldigd door het verdriet om hem te verliezen. Ja? Dus het was echt voor mij een heel duidelijk voorbeeld van hoe belangrijk het is om heel helder van geest te zijn als je mededogen hebt en niet, weet je, uit elkaar valt. Omdat je echt... wat kun je doen? Als je uit elkaar valt terwijl het nu je pijn is die je geest verteert. En dus is je aandacht niet bij de ander. Het is op jezelf en je eigen pijn.

Een andere keer toen ik in Singapore was, vroeg een familie me om te gaan - een van de familieleden lag op sterven. Ze waren in de slaapkamer en de rest van de familie was in de woonkamer en ze vroegen me om de stervende te komen helpen. Toen ik daar aankwam, was de familie echter in zo'n emotionele beroering dat ik de persoon in de slaapkamer die stervende was niet kon bereiken omdat de familie op dat moment hulp nodig had. Oké? Dus, weet je, wauw, de persoon die stervende is, is de persoon die op dit moment de meeste hulp nodig heeft, want dat is een heel belangrijk moment in je leven, het moment van overlijden, maar de familie, uit medeleven, belden ze me uit medelijden met hun familielid, maar ze waren zelf zo van streek dat ik niet - het kostte me, ik weet het niet - een half uur of 45 minuten om in de kamer te komen van de persoon die stervende was omdat de familie - je weet wel, ze hielden me tegen in de kamer en ik moest ze eerst helpen.

Oké? Ik vertel je deze verhalen om je een realistisch voorbeeld te geven van wat compassie kan betekenen en wat het niet betekent. Oké? Ja. Er is zeker een heel sterk gevoel met mededogen, maar er is hoop of optimisme. Optimisme is misschien een beter woord. Hoop is wat je doet als je niets goeds kunt vinden om over na te denken. Optimisme is waar je een goede houding tegenover hebt.

Drie soorten dukka

Oké, dan is ook een ander punt in het denken over mededogen, weet je, we allemaal, hopelijk allemaal. Sommigen van jullie herinneren zich misschien niet de drie soorten dukkha die in de lamrim. De Dukkha van pijn, dat is fysieke en mentale pijn die iedereen, zelfs de dieren, ervaren en weten dat het ongewenst is. Dan de Dukkha van verandering, wat het feit is dat we plezier en geluk ervaren in samsara, maar als we lang genoeg doen wat ons geluk geeft, wordt het lijden. Oké? Ja.

En hier is chocolade een heel goed voorbeeld. Ja? Jij bent hunkering chocolade. Je wilt chocolade. Je eet chocolade. Je bent zo gelukkig, en je blijft het eten en blijven eten en blijven eten en wat is het eindresultaat? (Trekt een gezicht.) Weet je? Uhhh... ik voel me verschrikkelijk. Dus wat het laat zien, is dat als chocolade echt geluk zou brengen, hoe meer we ervan zouden eten, hoe gelukkiger we zouden zijn. Maar het brengt geen echt geluk, want hoe meer we het eten, uiteindelijk krijgen we buikpijn en voelen we ons een beetje ellendig. Dus dat is het geval met elke vorm van geluk die we in samsara hebben. Ja? Dus de Buddha heeft ons dit niet geleerd om... zodat we depressief zouden kunnen worden. Oké? En zeg oh, er is geen echt geluk in samsara en het zal allemaal overgaan in dukkha… eh. Buddha heeft hij niet geleerd... hij hoeft ons niet te leren hoe we depressief moeten zijn. Oké? Dat doen we allemaal door ons kleine oude zelf. Ja? Dus, weet je, mededogen zou niet die sfeer van depressie, eenzaamheid en hopeloosheid moeten hebben. Bodhisattva's hebben optimisme omdat ze weten dat de oorzaak van samsara kan worden gestopt - kan worden uitgeroeid.

En dan de derde soort dukkha. Doordringende dukkha van conditionering verwijst naar onze vijf aggregaten. Ja? De lichaam: het fysieke aggregaat, de vier mentale aggregaten, onze samengestelde geest. Dus het zijn gevoel, discriminatie, diverse factoren en bewustzijn. Ja? Dus gewoon het feit dat we onze hebben lichaam en geest betekent dat we altijd vatbaar zijn voor grote dukkha. Oké? Dat zelfs in tijden zoals nu, we ons in het mensenrijk bevinden, en de zon schijnt en alles goed is, behalve dat we moeten nadenken over wat het Hooggerechtshof doet, maar dat even schrappen. Weet je, alles is goed en het leven is prima... Buddha zegt dat dit een vorm van dukkha is. Het is onbevredigend. Omdat in een fractie van een seconde, karma kan rijpen en we worden in grote dukkha gegooid. Oké? Hier kun je denken aan alle mensen die vanmorgen wakker werden en dachten, oh, het is een zonnige dag en uitgaan - het is zaterdag. Ik ga iets leuks doen, en in plaats daarvan krijgen ze auto-ongelukken. Ja? We weten dus niet wat er gaat gebeuren. Alle mensen die dachten dat het vandaag een leuke dag zou worden en ze kregen hartaanvallen of beroertes. Dus het idee is dat met deze derde vorm van dukkha er geen zekerheid is in samsara. Oké?

Een van de dingen bij het opwekken van mededogen is dat we vaak alleen aan mededogen denken voor de eerste soort dukkha. Mensen lijden. Er is oorlog in Oekraïne. Er is hongersnood in het Midden-Oosten en in Afrika. Er is, weet je, klimaatvernietiging. Er zijn mensen in het ziekenhuis die van alles hebben en er zijn mensen die emotioneel instorten, enzovoort. Dus we hebben de neiging om dat soort zeer grove dukkha alleen maar als dukkha te beschouwen. Oké? En daarom vertaal ik de Sanskrietterm dukkha niet graag met lijden, omdat die mensen niet... als je het ze vraagt, lijd je dan vandaag? Ze zouden zeggen, nee, weet je, vandaag gaat het goed. Maar ja. Dukkha betekent niet zo lijden. Het betekent onbevredigende omstandigheden. Als je diezelfde persoon vraagt, zijn hun onbevredigende omstandigheden je leven omringen? Reken maar dat ze ja zeggen. Oké? We moeten er dus voor zorgen dat we bij het mediteren op compassie niet alleen bij de mensen blijven die heel duidelijk fysiek en mentaal lijden. Oké?

Een reden daarvoor is dat ons mededogen dan erg bevooroordeeld wordt. We hebben medelijden met de armen, met de gewonden. Hebben we medelijden met de rijken? Nee. We denken dat het mensen zijn die oneerlijk zijn en andere mensen onderdrukken. En da-na-na-na-nah. Eigenlijk, als je ooit in de buurt van rijke mensen bent geweest voor een bepaalde periode, hebben ze hun eigen soort lijden. Ja? Mensen die succesvol zijn in de samenleving hebben hun eigen lijden. Want zodra je het groot maakt, moet je dat volhouden. Het is niet gemakkelijk om je grote status te behouden. Vraag maar aan je-weet-wel-wie, wie zijn grote status terug wil krijgen in 2024. Oké, die status moet je behouden. En het is stressvol om het te onderhouden. En als je het niet onderhoudt, kijk dan wat er gebeurt. Ik ben een verliezer. Ik kan geen verliezer zijn. Alleen verliezers zijn verliezers. Ik ben geen verliezer. Ik ben succesvol. Het geheel was gemanipuleerd. Oké? Maar hoe zit het met medeleven met iemand die zo denkt? En wie denkt dat dat hem blijvend geluk gaat brengen? Ik bedoel, hoe verward en gekweld is zo'n geest die zo denkt? Zie je, maar als we alleen aan medeleven denken als iemand die, weet je, iemand zijn been heeft gebroken of gaat scheiden, weet je, dan heb je geen medelijden met zo iemand. Je noemt ze elke naam in het boek en zelfs de namen die niet in het boek staan. Oké? Maar ons medeleven wordt erg bevooroordeeld. Ja?

En ook, als we alleen mededogen hebben met de zieken of gewonden, heel vaak hebben we mededogen, maar we willen er niet te veel bij betrokken raken. Heb je ooit tante Ethel gehad? Je weet wel, wie is tachtig iets. Ze ligt in het ziekenhuis. Ze stinkt meestal. Ze heeft al een tijdje dementie. Ze is echt ziek. Ja? Ze is je tante en haar kind zegt, kom alsjeblieft met me mee om tante Ethel te bezoeken. En jij gaat, ew ik wil niet naar het ziekenhuis. Het ziekenhuis is eng. Daar ga je heen om te sterven en tante Ethel is op weg om te sterven. Ze heeft sowieso dementie, en dat kan ik niet... daar word ik gewoon gek van. Het maakt me bang omdat ik misschien dementie krijg. Ja? En dus is er weerstand om tante Ethel te gaan bezoeken. Want we hebben zoveel medeleven met haar lijden zolang ze maar op afstand is. Dus om echt medeleven met iemand te hebben, kost het veel werk van onze kant.

Om oprecht mededogen te hebben dat daar zal blijven, wat de persoon ook doormaakt. En een compassie die zoveel heeft standvastigheid, dat je niet halverwege opgeeft. Oké? Met andere woorden, je hebt medeleven met iemand die een medisch probleem heeft, en je hebt de perfecte manier om ze te behandelen voor hun medische problemen. Oké? Omdat je vrienden en je oom, weet je, vier keer verwijderd heeft deze bepaalde volksremedie die absoluut 100% onfeilbaar is, weet je, zoals het nemen van Hydroxychloroquine en je weet hoe je de ziekte van deze persoon kunt genezen. Maar andere mensen willen het hen niet geven. En de ander wil jouw hulp niet. Ze willen geen Hydroxychloroquine nemen. Ze willen Clorox innemen. Oké? Dus dan raak je gefrustreerd. Ik weet hoe ik dit moet behandelen en ik vertel je wat goed voor je is. Waarom wijst u het af? Dan word je helemaal gek omdat ik zo medelevend ben, en ze willen niet naar me luisteren, die piep piep piep en dan begin je boos en gefrustreerd op ze te worden. Ja? Je medeleven gaat een beetje naar het zuiden. Omdat je het zat bent. Waarom doen jullie niet wat ik zeg en luisteren jullie niet naar mij? Of je probeert iemand te helpen, je weet wel, die stervende is en die niet... hoe noem je dat ook? De volmacht, die geen testament heeft, die hier niets van heeft en u probeert te zeggen dat u het weet, vul het alstublieft in. En dat willen ze niet. Ja? Toen mijn vader achter in de 80, begin 90 was, probeerden we hem zover te krijgen dat hij de autosleutels afgaf. Mislukt. Je weet wel. Hij wilde geen volmacht tekenen, hij heeft een volmacht, maar een medisch testament. Die wilde hij niet doen. Alleen zijn arts overtuigde hem uiteindelijk na lange tijd om er een te doen. Ja? Maar als je zo'n persoon hebt die je helpt, pap, weet je, je kunt niet autorijden. Je gaat in een wrak terecht en je gaat iemand anders vermoorden en jezelf doden. Maar dat kun je niet tegen papa zeggen, want je weet wat je gaat horen als antwoord. Oké? Dus probeer je op alle mogelijke manieren je medeleven te tonen om hem te behagen, weet je, je hebt zoveel jaren gereden, papa. Laat ons u rijden. Geef ons de sleutels. Nee. Je moet dus de mogelijkheid hebben om niet gefrustreerd te raken en het hele ding weg te gooien. Oké? Het is soms verleidelijk, maar je kunt het niet.

Dus echt mededogen opwekken, ja? Het is niet iets sentimenteels. Het brengt een ongelooflijk soort met zich mee standvastigheid in de geest, en helderheid, en het moet worden gecombineerd met wijsheid. Als het mededogen niet gecombineerd wordt met wijsheid, dan, weet je, met al ons geweldige mededogen gaan we naar binnen en maken we een koninklijke puinhoop van de situatie. Ja? We geven slecht advies. We creëren facties. Allemaal in de naam van handelen uit mededogen. We moeten dus heel voorzichtig zijn.

Groot mededogen is de wortel van alle goedheid

Oké, dus dat is maar een kleine introductie. Dus in de verzen van het eerbetoon aan groot medeleven dat we net lazen, het eerste couplet gaat over hoe mededogen de wortel is van alle goedheid. Oké? Dus we doen het vers per vers. Srāvaka en eenzame realisatoren ontstaan ​​- soms staat er dat ze geboren zijn uit de uitstekende wijzen in plaats van ontstaan. Ik ben eraan gewend om te zeggen geboren uit. Hoe dan ook, kom voort uit de uitstekende wijzen, dat wil zeggen de boeddha's, de uitstekende wijzen worden geboren uit bodhisattva's. De geest van mededogen, non-duaal bewustzijn en bodhicitta. Dit zijn de oorzaken van bodhisattva's. Oké? Dit staat dus aan het begin van Chandrakirti's tekst en in de tekst. Het gaat om de 10 perfecties, de 10 paramita's en het grootste deel van de tekst wordt besteed aan de zes paramita's die van Shara van wijsheid. Het is een lang hoofdstuk en dat is het echte sappige tofu-gedeelte van de tekst. Dus het is interessant aan het begin, hij betuigt geen eerbetoon aan Manjushri die de Boeddha van wijsheid. Hij brengt geen eerbetoon aan de boeddha's en bodhisattva's. Hij brengt hulde aan Groot medeleven. Oké? Dus dat zegt daar iets. Dan begint hij te zeggen dat de Srāvaka's en eenzame realisatoren zijn geboren uit de uitstekende wijzen, de boeddha's. De uitstekende wijzen worden geboren uit bodhisattva's. Oké, dus Srāvaka's zijn toehoorders. Oké? De letterlijke vertaling is de toehoorders en het verwijst naar mensen die de volgen fundamentele voertuig. Met andere woorden, wiens doel het is om een ​​arhat te worden en zij horen de leringen. Dus ze horen de Buddha's onderwijs, en ze delen het ook met andere mensen. Dus soms kan Srāvaka gewoon betekenen toehoorder. Soms betekent het toehoorder en verkondiger omdat ze zelfs de leringen kunnen verkondigen, de leringen kunnen geven over het allerhoogste ontwaken en het pad naar boeddhaschap, ook al volgen ze het zelf niet. Oké? Srāvaka kan dus ook die betekenis hebben. Ja?

Eenzame realisatoren zijn een ander soort fundamentele voertuig beoefenaar die ernaar streeft een arhat te worden. Ze worden solitaire realisatoren genoemd omdat ze in hun laatste leven, wanneer ze het arhatschap van een solitaire realisator bereiken, dit doen in een tijd in wat een donkere aion wordt genoemd. Met andere woorden, een tijd - een historische tijd waarin er geen is Buddha die in de wereld is verschenen en heeft onderwezen. In die zin zijn ze dus solitair. Oké? Ze hebben geen gemeenschap om zich heen, hoewel sommigen dat misschien wel doen, maar de meesten niet. Ze hebben geen leraar in dat laatste leven. Maar ze hebben zeker al het werk eerder gedaan en, weet je, hebben dat soort toewijdingsgebed gedaan om in hun laatste leven in een eenzame situatie te verkeren. En ik denk dat sommigen van hen misschien in gemeenschappen leven en sommigen zijn er een die de neushoorns wordt genoemd en die zogenaamd alleen leven, maar ik weet het niet. Ik heb neushoorns gezien in dierentuinen en... Neushoorns?. Neushoorns. Weet je, ze lijken vrienden in de buurt te hebben. Oké.

Ze zijn dus geboren uit de voortreffelijke wijzen, uit de boeddha's. Wat betekent het dat, weet je, Buddha is celibatair. Hij heeft geen kinderen. Hoe zijn ze uit hem geboren? Oké, wat het betekent is dat de Buddha heeft de leringen en de ervaring van het volledige pad naar ontwaken. En dus onderwijst hij het aan de Srāvaka's en de eenzame realisatoren en op die manier worden ze geboren uit de woorden die de Buddha leert ze. Hun staat van realisatie hangt af van het horen van de leringen van de Buddha. Oké? Dus Srāvaka's en solitaire realisatoren - ze kunnen onmetelijk mededogen hebben, en ze kunnen zelfs onmetelijk mededogen onderwijzen omdat ze de leringen van de Buddha, maar ze missen zelf het mededogen dat de verantwoordelijkheid op zich neemt om alle wezens naar bevrijding te leiden. Ze hebben dus medelijden. Ik bedoel, onze vrienden die Theravada-beoefenaars zijn, zullen dat wel doen mediteren vooral veel op Metta meditatie, wat liefdevolle vriendelijkheid betekent. Die ene is populairder dan de andere drie van de vier immeasurables, maar zij mediteren ook op medeleven. En dus kunnen ze mededogen opwekken, maar onmetelijk mededogen betekent voor alle oneindige - niet oneindige - ontelbare voelende wezens. Terwijl de manier waarop compassie gewoonlijk wordt onderwezen in de fundamentele voertuig, je begint het te ontwikkelen naar een of twee individuen, en dan breid je het uit. In onze traditie beginnen we met gelijkmoedigheid, waarbij we ons gevoel voor alle voelende wezens gelijk maken en van daaruit, mediteren over liefde en mededogen. Het is dus een ander soort orde, want het soort mededogen dat we willen opwekken is voor alle levende wezens. Oké?

Oké, dus Srāvaka's en solitaire realisatoren kunnen onmetelijk mededogen hebben, maar ze willen niet de verantwoordelijkheid nemen om levende wezens te bevrijden. Ja? En toen ik enkele jaren geleden in Thailand verbleef om wat onderzoek te doen voor de boeken van Zijne Heiligheid. De mensen die ik daar ontmoette, spraken over verschillende mensen in Thailand die medeleven hadden. En de abt van het klooster waar ik verbleef, hij was er erg beroemd om Metta, liefdevolle vriendelijkheid. Ja? Het is absoluut iets dat in hun traditie zit en waarvan de meeste mensen in de Mahayana-tradities niets weten. Ja? Omdat ons meestal wordt verteld oh, die mensen zijn Hīnayāna, minder voertuig. Ze zijn egoïstisch. Oké? Dus deze term Hīnayāna werd gewoon vertaald als minder voertuig. Zijne Heiligheid gebruikt die term niet meer. Oké? Hij zegt fundamentele voertuig. En ik denk dat dat veel nauwkeuriger is omdat het laat zien dat de Mahayana afhankelijk is van de fundamentele voertuig. Met andere woorden, Mahayana is geen totaal andere boeddhistische traditie, niet gerelateerd aan de Pali-traditie of niet gerelateerd aan Theravadan. Maar het deelt zoveel van de fundamentele leringen, maar het voegt iets toe aan de leringen over bodhicitta. Dat is heel bijzonder. Oké? En ik zal niet ingaan op de wijsheid, de verschillen. Dat is nu niet ons onderwerp.

Oké, dus de Srāvaka's en de eenzame realisatoren, weet je, ze kunnen hun arhatschap, hun bevrijding, verwerven. De Pali-traditie zegt maximaal zeven levens. De Sanskriet traditie zegt drie levens. Oké? En de eenzame realisatoren vergaren veel verdienste - dat we het hebben over de verzamelingen van verdienste en wijsheid. Ze vergaren veel verdienste en veel wijsheid, maar het zijn niet de verzamelingen van verdienste en wijsheid, want om de verzamelingen van deze twee te zijn, moet het worden ondersteund door bodhicitta en die hebben ze niet bodhicitta. Dus het wordt genoemd, dus wat ze hebben wordt secundaire verzamelingen van verdienste en wijsheid genoemd, niet de volledig gekwalificeerde die bodhisattva's ontwikkelen. Oké. Dus, als er staat, dus we hadden het net over Srāvaka's en eenzame realisten worden geboren uit de uitstekende boeddha's. Dan is de volgende regel de voortreffelijke wijzen, de boeddha's, worden geboren uit bodhisattva's en jij go-huh? Oké, ik begrijp hoe Srāvaka's, toehoorders en eenzame realisatoren worden geboren uit het horen van de leringen van de Buddha, maar hoe is het Buddha geboren uit een bodhisattva? Omdat de Boeddha heeft een hoger, weet je, is hoger gerealiseerd dan a bodhisattva. Dus hier is de betekenis van het woord geboren of ontstaan ​​uit anders. Oké? Want als we zeggen dat boeddha's uit bodhisattva's worden geboren, betekent dit dat je een bodhisattva hier. Oké? Zo onze bodhisattva genaamd Pat, dat is een mooie term die gelijk is aan het geslacht, hoe dan ook. Ons bodhisattva genaamd Pat. Oké? Dus Pat kan - wanneer Pat oefent en, weet je, de twee collecties verzamelt, dan wordt Pat een Boeddha. Zodat Boeddha komt voort uit Pat in de zin dat ze zich allebei op hetzelfde mentale continuüm bevinden. Oké? Dus dit mentale continuüm op de bodhisattva in één leven heette Pat. Ja? Toen die mindstream volledig gezuiverd was, werd het, weet je, Pat werd een Boeddha genoemd, ik weet het niet. Ja? Hoe je dat ook wilt noemen Boeddha. Oké? Boeddha's hebben interessante namen als je hun namen vertaalt. Vrij interessant. Oké, dus misschien is hij dat wel Buddha Klopje op de rug om je aan te moedigen. (gelach) Ik weet het niet. Ja? Oké.

Dus op die manier worden de boeddha's geboren uit de bodhisattva's. Een andere manier waarop we kunnen zeggen dat de boeddha's uit bodhisattva's zijn geboren, is dat je twee bodhisattva's hebt. Oké? En een bodhisattva leert of stimuleert de ander bodhisattva en dan dat bodhisattva wordt een Boeddha. Dus dan dat Boeddha is geboren uit de bodhisattva die hem leidde of hem of haar advies gaf. Oké, dus dat is een andere betekenis van boeddha's worden geboren uit bodhisattva's. Oké, dus de ene dat ze in hetzelfde substantiële continuüm zitten, weet je, en de andere dat de een de ander helpt.

Oké. Dus dan gaat het volgende gedeelte over de drie belangrijkste oorzaken van bodhisattva's. Ja? Dus gaat Chandrakirti verder. Hij zegt, de geest van mededogen, non-duaal bewustzijn, en bodhicitta, dit zijn de oorzaken van bodhisattva's. OK. Klinkt goed. Ja? Wacht even. Oké, dus dit is gebaseerd op Chandrakirti die dit zegt, op een passage uit Nagarjuna, in kostbare slinger, waar Nagarjuna zegt, als jij en de wereld een ongeëvenaard ontwaken willen bereiken, zijn de wortels de altruïstische aspiratie tot ontwaken, bodhicitta, standvastig als een monarch van de bergen, mededogen dat alle kanten bereikt en wijsheid die niet steunt op dualiteit. Dus noemt Nagarjuna zelf deze drie oorzaken. Oké, dus mededogen voor elk levend wezen in de ruimte, zonder er geen weg te laten. Oké, dus als je één sprinkhaan weglaat, ja? Eén politicus, één mug, weet je, dan nee bodhicitta. Geen ontwaken. Het hangt dus af van mededogen voor elk bewust wezen. Ja? Het is dus veel gemakkelijker om compassie op te wekken voor de mensen die we aardig vinden. Ja? Het is zo veel gemakkelijker. Vreemdelingen, zolang ze maar ver weg zijn, een beetje aan de andere kant van de planeet, en ik hoef niet echt met ze samen te leven in hun vluchtelingenkampen of met ze op straat te leven of met ze in de medische kliniek te leven. klinieken die smerig zijn. Zolang er een afstand is, ja, kan ik wat compassie hebben met vreemden.

Compassie voor mensen die we niet mogen

Vijanden? Mensen die me bedreigden, die ik niet mag, die me kwaad hebben gedaan? Dat is een ander verhaal. Compassie voor hen? Maak je een grap? Na wat ze me hebben aangedaan en hoeveel pijn ze me hebben gedaan? Ze verdienen het om aangereden te worden door een vrachtwagen. Weet je, en dan hebben we de mogelijke... de zeer populaire uitroep, die je overal hoort, van naar de hel gaan. Ja? Hoe vaak heb je mensen in je leven horen zeggen: ga naar de hel? En ze menen het waarschijnlijk. Je weet wel? Ze zijn boos en wensen iemand anders leed toe. Dat is een moeilijke geest om mee te werken, nietwaar? Want dat kunnen we niet hebben boosheid en haat jegens iemand en wees tegelijkertijd medelevend jegens hen. Die twee mentale factoren kunnen niet tegelijkertijd in de geest bestaan. Zolang we de wrok koesteren, zolang we maar subtiel zijn, hoewel we het niet hardop zullen zeggen, maar we wensen nog steeds dat ze naar de hel gaan of worden aangereden door een vrachtwagen of wat dan ook. Als dat nog steeds in onze gedachten zit, kunnen we geen mededogen voor hen opwekken. Zonder compassie voor één voelend wezen kunnen we niet genereren bodhicitta. Zonder bodhicitta, er is geen ontwaken. Oké?

Ons ontwaken hangt dus af van bewuste wezens. En het hangt, denk ik, vooral af van de mensen voor wie het zo moeilijk is om mededogen te hebben. Ja? Want die mensen zijn de belangrijkste. Compassie voor de mensen die we aardig vinden, weet je, dat is niet zo'n probleem. Ja? Daar kan het persoonlijke ellende worden, maar we wensen ze het beste. We moeten dus veel werken aan vergeving. Ja? Ik zie het woord, het specifieke woord vergeving, niet als een vertaalterm in veel van de leringen, maar Zijne Heiligheid praat er zeker veel over. Ja? En als je je verdiept in de betekenis van geduld of standvastigheid als tegengif boosheid, dan, weet je, zie je dat het hele idee van vergeving er echt is. Ja? Dus kunnen we de mensen vergeven die ons kwaad hebben gedaan? Kunnen we dingen 10... 20 jaar nadat ze zijn gebeurd loslaten? Ja? Of houden we daar aan vast? Heel sterk, en die persoon is permanent. Ze zijn niet veranderd. Ze hebben deze vaste persoonlijkheid. En ik weet zeker dat als ik weer met ze omga, ze me nog een keer in de rug zullen steken. Daarom spreek ik niet met hen. Ik ontmoet ze niet. Wat mij betreft kunnen ze naar de hel gaan. Heb je dat ooit eerder gehoord? Oké.

Mijn familie heeft een bijzonder interessante geschiedenis met wrok koesteren. Ja? Zodanig dat wanneer er iets te vieren is en werelds- op een wereldse manier in mijn familie, je geen tafelindeling kunt maken voor alle gasten. Je kunt niet het hele gezin bij elkaar hebben. (Op de achtergrond is een gilachtig geluid te horen, gevolgd door gelach.) Bedankt voor je toestemming! (Meer gelach) Oké. Want deze spreekt niet tegen die en die spreekt niet tegen deze. En je dacht dat die en die met elkaar konden opschieten, maar ze hadden vorige week ruzie en nu praten ze niet meer met elkaar, en het maakt niet uit of ze broers of zussen zijn, of ouders of kinderen. Je weet wel. Wanneer ze een gelofte om die persoon niet meer te spreken, dat breken ze nooit gelofte. Ik kom uit een geweldige familie. Het is eigenlijk - er zijn veel aardige mensen in mijn familie, maar er is ook een trek van - ik weet niet hoe je het wilt noemen - dat allemaal doorloopt. Ja? Het is echt een beetje vreemd. Ja? Om het zachtjes uit te drukken. Oké? We moeten dus omgaan met onze wrok. We moeten mensen vergeven. Als we wrok koesteren, wat gebeurt er dan in onze geest? Oké? Hoe zien we het zelf dat de wrok koestert? Ik kan ze niet uitstaan. Ze hebben me pijn gedaan. Als je op zoek bent naar het object van ontkenning in de leegte meditatie, jij hebt het. Oké. Deze sterke ik. Ik ben inherent bestaand. Ze schaden me en ze zijn ook inherent aanwezig en ze zijn permanent. Ze hebben een permanent karakter, een permanente dispositie. Bij mij doen ze weer hetzelfde. Je weet wel? Dus ik knip ze uit. Basta finito. Klaar. Oké? Dus ja, we steken onszelf in de voet als we dat doen. Ja? Omdat we nu ellendig zijn. We kunnen niet winnen bodhicitta.

Welk plezier halen we uit het koesteren van wrok? Weet je, mensen doen dingen omdat er plezier aan ten grondslag ligt. Welk plezier haal je uit het koesteren van wrok? Is het dit gevoel van macht en controle? Ik kan de relatie verbreken. Nou, gefeliciteerd. Word je daar echt gelukkig van? Of mijn boosheid jegens hen zal hen doen lijden en ze zullen spijt krijgen van wat ze mij hebben aangedaan. Echt waar? Ik zag ze net op het strand met hun kinderen. Ze hebben het leuk. Als we wrok koesteren, wie lijdt er dan? Is onze boosheid schade toebrengen aan de persoon op wie we boos zijn? Is dat- is onze boosheid hen te laten beseffen dat ze een verschrikkelijke fout hebben gemaakt en dat ze beslist op handen en knieën naar ons terug moeten kruipen en om onze vergeving moeten smeken? Ja.

We hebben zo'n mentaal beeld. Je weet wel? Jij niet? Weet je, daar is hij. Die ene die ik niet uit kan staan ​​achterin de kamer op handen en knieën alsof hij naar toe gaat... Wat is die kerk in Mexico-Stad waar iedereen op handen en knieën gaat? Ze klimmen de trap op... (onhoorbare reactie van het publiek). Ja. Basiliek van Guadalupe. En de pelgrims gaan daarheen en er zijn treden die naar boven leiden en ze kruipen op hun handen en knieën, weet je, vragen om vergeving voor, je weet wel, hun zonde of wat dan ook. Dus we willen dat de persoon die ons kwaad heeft gedaan ons dat aandoet. Ga niet naar de Basilica de Guadalupe. Ik ben hier. Je kunt daar beginnen en op je knieën kruipen (gelach), weet je, helemaal hierheen. Op handen en knieën kruipend Culpa Mea, het spijt me zo. Ik heb je zoveel pijn gedaan. Ik weet dat het 40 jaar geleden was, maar ik heb geleden sinds die 40 jaar omdat ik je kwaad heb gedaan. Alsjeblieft, vergeef me alsjeblieft. Is dat op de een of andere manier niet bevredigend voor je ego? Weet je, na 40 jaar hebben ze eindelijk door dat ze een eikel zijn. Ja? En ze kruipen op hun handen en knieën en ik ben zo grootmoedig en zo vol mededogen, dat ik eruit zie als hun kruipen met hun bloedende knieën en hun handen die bekrast zijn, weet je, met tranen die neervloeien van verdriet omdat ze hebben zo'n spijt van wat ze me hebben aangedaan. En ik kan ernaar kijken en zeggen: misschien accepteer ik je excuses. Ik zal er over nadenken. Dan voelen we oh ik heb ze. Wat voor plezier geeft dat je? Dat is een ziek gevoel van macht, nietwaar? Dat is echt walgelijk. Maar dat is vaak wat we willen. Ik bedoel, ik heb het een beetje gedramatiseerd. (gelach) Maar niet zo veel, weet je? We willen dat ze echt spijt krijgen. Ja? Oké.

Dat is een grote belemmering om medeleven met hen te hebben. We moeten de boosheid. Dus dan vallen mensen in, maar als ik ze vergeef, betekent dat dat ik zeg dat wat ze deden oké was. Nee. Dat betekent niet dat je kunt zeggen dat wat ze deden goed was. Wat ze... weet je, het was misschien oké, maar het zou heel schadelijk kunnen zijn. Ik zeg dat het misschien oké was, omdat we dingen die mensen doen vaak verkeerd begrijpen. Weet je, ze zijn niet bedoeld om te kwetsen, maar we interpreteren het zo. Maar het kan zijn dat iemand ons kwaad heeft gedaan. Ja? Het enige wat vergeving betekent, is dat ik mijn leven opgeef boosheid naar dat kwaad. Het betekent niet dat ik zeg dat wat ze me hebben aangedaan oké was. Oké?

Het betekent gewoon dat ik mijn boosheid omdat ik besef dat mijn boosheid doet mij meer pijn dan iemand anders. Ja? Ik ben het zat om boos te zijn omdat de boosheid, weet je, het blokkeert me rechts, links en in het midden. Alles wat ik probeer en doe, weet je, ik raak geïrriteerd. Ik raak gefrustreerd. Ik raak geïrriteerd. Ik wil wraak nemen. Soms explodeer ik en soms implodeer ik. Oké? Dus vergeving betekent gewoon: vergeving is iets dat we doen om onszelf te helpen. We geven het op boosheid dat kwelt ons. Onze gebruikelijke manier van denken is dat vergeving iets is dat we voor de ander doen. Ja? Door je excuses aan te bieden. Als we onze excuses aanbieden, kunnen we er niet voor zorgen dat de andere persoon onze excuses accepteert en ons vergeeft. Ja? Dus als we wachten tot die persoon gaat, ja, je weet wel, je de heilige zegen geven. Ja. Mijn zoon, mijn dochter, ik vergeef je. Nee. Oké? De verontschuldiging komt voort uit ons helder krijgen in onze eigen geest. Ja? Waar geen goed doel voor is boosheid. Ja? De verontschuldiging kan ook voortkomen uit het besef dat ik misschien, heel misschien, iets te maken had met de gebeurtenis die ons uit elkaar brak. Misschien?

Weet je, alsof ik misschien iets tegen ze zei of ze iets deed. Weet je, iets waarvan we niet willen toegeven dat we een rol hebben gespeeld. We willen onschuldig slachtoffer spelen. Ik deed helemaal niets. Deze mensen zijn het kwaad geïncarneerd. Eigenlijk gebeuren situaties vanwege meerdere oorzaken en voorwaarden. We kunnen niet alles op één persoon afschuiven. Oké? Maar ook hier zijn we geen slachtoffer van de schuld. Oké? Maar we hebben er allemaal een rol in. En vanuit een boeddhistisch perspectief zou die rol iets kunnen zijn dat we in een vorig leven hebben gedaan. Ja? We hebben andere mensen schade berokkend in een vorig leven. In dit leven krijgen we in ruil daarvoor schade. Oké? Het deel dat onze verantwoordelijkheid is, is de karma we creëerden in een vorig leven, gecreëerd uit onwetendheid, die we nog niet hebben gezuiverd. En in feite, als we wrok koesteren, hebben we dat gekoesterd karma. We hebben het sterker gemaakt. Oké?

Vergeving en wat het betekent

Dus, vergeven is onze neerlegging van onze boosheid. Soms is het goed om naar de persoon toe te gaan en direct je excuses aan te bieden. Soms zijn ze misschien al dood. Betekent dat dat je ze niet kunt vergeven? Nee. Omdat vergeving jij bent, verander je in je eigen geest je houding ten opzichte van hen. Dus in plaats van ze ziek te wensen, wens je ze het beste. Jij genereert bodhicitta hen tot ontwaken willen leiden. Dus je hele houding ten opzichte van hen is veranderd. Ja? En op die manier vergeef je ze, zelfs als ze niet meer in leven zijn om te vergeven. Omdat het belangrijkste hier is dat ons hart is veranderd. We kunnen iemand anders onze excuses niet laten accepteren. Ja? Omdat we ons soms oprecht slecht voelen voor iets dat we iemand hebben aangedaan, ja? En, weet je, ze zijn nog niet klaar om te vergeven. En dat is oké. Dat is waar ze zijn. We moeten het respecteren. Ja? Maar van onze kant leggen we het neer. Oké? Dus als andere mensen ons kwaad hebben gedaan, kunnen we het neerleggen. Als we hen hebben geschaad, dan vergeven we ook onszelf. Ja? Aan het doen zuivering. Bekennen wat we deden, het zuiveren, weet je, misschien naar de andere persoon gaan om zich te verontschuldigen, misschien een briefje schrijven. Oké? Er zijn verschillende manieren, afhankelijk van wat de situatie voor hen is. Soms weet je niet waar ze zijn. Je bent het contact met ze kwijtgeraakt. Oké? Maar het belangrijkste is dat het in ons eigen hart is gebeurd. Zodat we het niet met ons meedragen.

Oké, dus ik denk dat we hier vandaag stoppen en morgen verder gaan. Oké? Nog vragen? We hebben een minuut voor vragen. Ja?

Vragen van het publiek

Publiek: Hoi. Dus ik kreeg les van Ajahn Jeff Ṭhānassaro Bikkhu over Metta als een vorm van - dit verwijst naar jou die praat over de duhkha van verandering in verwijzing naar ijschocolade. Hoe dat keer op keer doen leed veroorzaakt. Hij leerde dat Metta is als het drukken van geld dat nooit wordt opgeblazen. Je weet wel, zoals wanneer je dat doet Metta oefen het altijd - het groeit en groeit en dat is de definitie van onmetelijk. Er is dus geen lijden bij het genereren Metta? En is mededogen als je hebt Metta voor wie lijdt? Is dat de definitie ervan?

Ven. Chodron: Metta betekent liefde. Dus liefs-oké, van a-

Publiek: Gewoon om zijn definitie van te verduidelijken Metta is goede wil en mededogen is goede wil gericht op degenen die lijden. Terwijl vreugde goodwill is gericht op degenen die gelukkig zijn. Is dat anders dan hoe jij het ziet?

Ven-chordon: Het is redelijk vergelijkbaar. We zouden het zo uitdrukken als liefde is willen dat anderen geluk hebben en de oorzaken ervan. Ik denk dat "en de oorzaken ervan" erg belangrijk zijn. Je weet wel? En medeleven is willen dat ze vrij zijn van dukkha en de oorzaken van dukkha. Oké? Maar verschillende tradities en verschillende leraren kunnen dingen anders uitleggen.

Publiek: Maar in het bijzonder met betrekking tot wat u zei over de chocolade, weet u, wanneer we het genereren Metta is een aangenaam gevoel dat geen lijden veroorzaakt als we het keer op keer blijven doen?

Ven Chodron: Nee, Metta is het gevoel dat we hebben tegenover andere levende wezens. Dat hebben we niet Metta richting chocolade.

Publiek: Nee, dat bedoelde ik niet. Nee, sorry, misschien spreek ik verkeerd. Het aangename gevoel van het genereren van welzijn voor anderen zal niet veranderen in lijden als we het keer op keer blijven doen, in tegenstelling tot het aangename gevoel van chocolade.

Ven. Chodron: Oh, ik zie wat je zegt. Dat het gevoel van Metta zal niet in lijden veranderen. Als je puur hebt Metta, het zal niet. Als je hebt Metta met touwtjes eraan, zal het. Oké? Ja? Heeft iemand hier ooit gehad Metta met touwtjes eraan? (gelach) Iedereen heeft ooit die van andere mensen meegemaakt Metta met touwtjes eraan? Oké, ja. Dat soort Metta we kunnen achterlaten. Oké. Nog andere vragen? Ja?

Nog een toehoorder: (onhoorbaar)

Ven. Chodron: Oh ja! Ik zal het doen! Bedankt! Zien? Ik zei toch dat ik het zou vergeten. Is dat jezelf goed kennen als je weet dat je vergeet iets te doen dat je voor iemand anders wilt doen? Oké, dus hij had om de long gevraagd - om de buigingen voor de 35 Boeddha's, dus ik ga dat lezen om de long te geven. Ja? Je wordt verondersteld een mandala te offeren, maar het is oké. Ja. Ik heb al genoeg spullen. Je hoeft me je mandala niet te geven. (lacht) Ik maak een grapje. Oké, dus je kunt gewoon luisteren.

Kneden voor de 35 Boeddha's

Om namo manjushriye namo sushriye namo uttama shriye soha.
Ik, [..zeg je naam..], door alle tijden heen, toevlucht in de Goeroes;
I toevlucht in de Boeddha's;
I toevlucht in de Dharma;
I toevlucht in de Sangha.
Voor de Stichter, de Transcendente Vernietiger, Degene die aldus heen is gegaan, Vijand Vernietiger, de Volledig Verlichte, de Glorieuze Veroveraar van de Shakya's, buig ik neer.
Voor degene die zo is heengegaan, de Grote Vernietiger, vernietigend met Vajra-essentie, buig ik neer.
Voor degene die zo is heengegaan, het juweel dat licht uitstraalt, buig ik neer.
Voor degene die zo is heengegaan, de koning met macht over de Naga's, buig ik neer.
Voor degene die zo is heengegaan, de leider van de krijgers, buig ik neer.
Voor degene die zo is heengegaan, de Glorieuze Zalige, buig ik neer.
Voor degene die zo is heengegaan, het Jewel Fire, buig ik neer.
Voor degene die zo weg is, de Jewel Moonlight, buig ik neer.
Voor degene die zo is heengegaan, wiens zuivere visie tot prestaties leidt, buig ik neer.
Voor degene die zo weg is, de Jewel Moon, buig ik neer.
Voor degene die zo weg is, de Roestvrije, buig ik neer.
Voor degene die zo is heengegaan, de Glorieuze Gever, buig ik neer.
Voor degene die zo is heengegaan, de Pure One, buig ik neer.
Voor degene die aldus is heengegaan, de Schenker van Zuiverheid, buig ik neer.
Voor degene die zo is heengegaan, de Hemelse Wateren, buig ik neer.
Voor degene die zo is heengegaan, de Godheid van de Hemelse Wateren, buig ik neer.
Voor degene die zo is heengegaan, de Glorious Good, buig ik neer.
Voor degene die zo is heengegaan, het glorieuze sandelhout, buig ik me neer.
Voor degene die zo is heengegaan, de Ene van Onbeperkte Pracht, buig ik neer.
Voor degene die zo is heengegaan, het Glorieuze Licht, buig ik neer.
Voor degene die zo is heengegaan, de Glorieuze zonder verdriet, buig ik neer.
Voor degene die zo is heengegaan, de Zoon van de Wensloze, buig ik neer.
Voor degene die zo heengegaan is, de Glorieuze Bloem, buig ik neer.
Voor degene die aldus is heengegaan, die de werkelijkheid begrijpt, genietend van het stralende licht van zuiverheid, buig ik neer.
Voor degene die aldus is heengegaan, die de werkelijkheid begrijpt, genietend van het stralende licht van de lotus, buig ik neer.
Voor degene die zo is heengegaan, de glorieuze edelsteen, buig ik neer.
Voor degene die zo is heengegaan, de Glorieuze die Aandachtig is, buig ik neer.
Voor degene die zo is heengegaan, de Glorieuze wiens naam buitengewoon vermaard is, buig ik neer.
Voor degene die zo is heengegaan, de Koning die de Banier overwint, buig ik neer.
Voor degene die zo is heengegaan, de Glorieuze die alles volledig onderwerpt, buig ik neer.
Voor degene die zo is heengegaan, de Glorieuze in alle veldslagen, buig ik neer.
Voor degene die aldus is heengegaan, de Glorieuze Voorbij gegaan naar Perfecte Zelfbeheersing, buig ik neer.
Voor degene die zo is heengegaan, de Glorieuze die volledig verbetert en verlicht, buig ik neer.
Voor degene die zo is heengegaan, de Jewel Lotus die alles onderwerpt, buig ik neer.
Aan degene die zo is heengegaan, de vijandelijke vernietiger, de volledig ontwaakte, de koning met macht over Mount Meru, altijd blijvend in het juweel en de lotus, buig ik neer.

Al jullie 35 Boeddha's en alle anderen die aldus verdwenen Vijand Vernietigers, volledig ontwaakte Enen en transcendente Vernietigers, die bestaan, in stand houden en leven in de tien richtingen van de werelden van bewuste wezens - alle boeddha's, geef me alsjeblieft je aandacht.
In dit leven en gedurende levens zonder begin in alle rijken van samsara, heb ik geschapen, anderen ertoe gebracht te scheppen, en verheugde ik me over het creëren van destructieve karma's.
Zoals misbruik aanbod naar heilige voorwerpen, misbruiken aanbod aan de sangha, het stelen van de bezittingen van de sangha van tien richtingen.
Ik heb anderen ertoe gebracht deze destructieve acties te creëren en verheugde me over hun creatie.
Ik heb de vijf gruwelijke acties gecreëerd, anderen ertoe gebracht ze te creëren en verheugd over hun creatie.
Ik heb de tien niet-deugdzame daden begaan, anderen erbij betrokken en verheugd over hun betrokkenheid.
Door dit alles verduisterd worden karmaIk heb de oorzaak voor mezelf en andere levende wezens gecreëerd om herboren te worden in de hellen, als dieren, als hongerige geesten, op niet-religieuze plaatsen, onder barbaren, als langlevende goden, met onvolmaakte zintuigen, vasthoudend verkeerde opvattingen en ontevreden zijn over de aanwezigheid van a Buddha.
Voor deze boeddha's, transcendente vernietigers die transcendentale wijsheid zijn geworden, die het medelevende oog zijn geworden, die getuigen zijn geworden, die valide zijn geworden en zien met hun alwetende geest, belijd en accepteer ik al deze acties als negatief.
Ik zal ze niet verbergen of verbergen en vanaf nu zal ik afzien van het plegen van deze destructieve acties.
Boeddha's en transcendente vernietigers, geef me alstublieft uw aandacht.
In dit leven en gedurende levens zonder begin in alle rijken van samsara, welke wortel van deugd ik ook heb gecreëerd door zelfs de kleinste daden van liefdadigheid, zoals het geven van een mondvol voedsel aan een wezen dat geboren is als een dier, welke wortel van deugd ik ook heb gecreëerd door zuiver ethisch gedrag te behouden, welke wortel van deugd ik ook heb gecreëerd door in puur gedrag te blijven, welke wortel van deugd ik ook heb gecreëerd door de geest van bewuste wezens volledig te laten rijpen, welke wortel van deugd ik ook heb gecreëerd door het genereren bodhicitta en welke wortel van deugd ik ook heb gecreëerd van de hoogste transcendentale wijsheid, waarbij ik al deze verdiensten van zowel mijzelf als anderen heb samengebracht, ik draag ze nu op aan het hoogste waarvan er geen hoger is, aan dat zelfs boven het hoogste, aan het hoogste van het hoge, naar het hoogste van het hoge.
Ik draag ze dus volledig op aan het hoogste, volledig volbrachte ontwaken.
Net zoals de boeddha's en transcendente vernietigers van het verleden zich hebben toegewijd, net zoals de boeddha's en transcendente vernietigers van de toekomst zich zullen wijden en net zoals de boeddha's en transcendente vernietigers van het heden zich opdragen, op dezelfde manier doe ik deze toewijding.
Ik beken al mijn destructieve acties afzonderlijk en verheug me over alle verdiensten.
Ik smeek alle Boeddha's om mijn verzoek in te willigen dat ik de ultieme, sublieme, hoogste transcendentale wijsheid mag realiseren.
Aan de sublieme koningen van de mensen die nu leven, aan degenen uit het verleden en aan degenen die nog moeten verschijnen, aan al degenen wier kennis zo uitgestrekt is als een oneindige oceaan, met mijn handen gevouwen in respect, ik ga voor toevluchtsoord.

Algemene bekentenis

"Whoohoola" (wat betekent wee mij)
Alles spirituele mentoren, Grote Vajra bezit alle Boeddha's en Bodhisattva's die in de tien richtingen verblijven, evenals alle eerbiedwaardige Sangha, let op mij!
Ik, die [..zeg je naam..] heet, cirkel in een cyclisch bestaan ​​sinds beginloze tijd tot heden. Overweldigd door aandoeningen zoals gehechtheid, vijandigheid en onwetendheid, hebben de tien destructieve acties gecreëerd door middel van: lichaam, spraak en geest.
Ik heb vijf gruwelijke acties ondernomen en de vijf parallelle gruwelijke acties. Ik heb de voorschriften van individuele bevrijding, in tegenspraak met de trainingen van a bodhisattva, de tantrische verplichtingen verbroken. Ik ben respectloos geweest tegenover mijn vriendelijke ouders, spirituele mentoren, spirituele vrienden en degenen die de zuivere paden volgen, heb ik acties begaan die schadelijk zijn voor de Drie juwelen, vermeed de heilige Dharma, bekritiseerde de Arya Sangha en beschadigde levende wezens.
Deze en vele andere destructieve acties heb ik gedaan, anderen gevraagd om te doen, of verheugd dat anderen het deden; kortom, ik heb veel obstakels gecreëerd voor mijn eigen hogere wedergeboorte en bevrijding en heb talloze zaden geplant voor verdere omzwervingen in cyclisch bestaan ​​en ellendige zijnstoestanden. Nu in aanwezigheid van de spirituele mentoren, de grote Vajra-houders, alle andere Boeddha's en Bodhisattva's die in de tien richtingen verblijven, en de eerbiedwaardige Sangha, Ik belijd al deze destructieve acties, ik zal ze niet verbergen en ik accepteer ze als destructief. Ik beloof dat ik deze acties in de toekomst niet meer zal doen. Door ze te bekennen en te erkennen, zal ik geluk bereiken en erin blijven. Terwijl door ze niet te bekennen en te erkennen, het ware geluk niet zal komen.

Krachtig. We hebben veel te zuiveren. Oké, dus laten we opdragen.