Werken met de boze geest

• Hoe de vier vervormingen betrekking hebben op boosheid
• De verhalen die we verzinnen dankzij ongepaste aandacht
• Niet krijgen wat we willen is een oorzaak van boosheid
• De waarde van leven in gemeenschap

De Acht Gevaren 04: Het vuur van boosheid voortgezet (Download)

We staan ​​nog steeds op het vuur van boosheid.

Gedreven door de wind van ongepaste aandacht,
Wuivende wervelende rookwolken van wangedrag,
Het heeft de kracht om grote bossen van goedheid af te branden:
het vuur van boosheid— bescherm ons alstublieft tegen dit gevaar!

Zoals ik de vorige keer al zei, met ongepaste aandacht we beschouwen vergankelijke dingen als permanent, dingen die dukkha (lijden) van aard zijn als gelukzalig, dingen die onrein zijn als puur, dingen die geen zelf hebben als hebbende een zelf. Ook met ongepaste aandacht we verzinnen veel verhalen die niet waar zijn - waarvan we helemaal zeker weten dat ze echt waar zijn. Dus onze geest is soms nogal misleid. En het resultaat hiervan is - vooral wanneer we negatieve eigenschappen op iemand of iets projecteren - dat we geïrriteerd, geïrriteerd, boos, haatdragend, hatelijk, wraakzuchtig, opstandig, verontwaardigd, woedend, toornig, woest worden…. We hebben veel woorden in het Engels, nietwaar, voor dit soort mentale toestand.

En waar die mentale toestand dan toe leidt, is 'het uitblazen van wervelende rookwolken van wangedrag'. Omdat, gemotiveerd door de boosheid dan - in termen van de tien negatieve acties - doen we er veel van. En waar we dan aan vastzitten, zijn de karmische afdrukken van de acties die we hebben gedaan en die met ons doorgaan in onze toekomstige levens en het verduistert ook onze geest.

Een van de grote dingen die ons boos maakt, is niet krijgen wat we willen. Ja? En ik denk dat dit deel uitmaakt van de waarde van het leven in een gemeenschap, want als je in een gemeenschap leeft, krijg je niet wat je wilt. Omdat we met iedereen samenleven en dus compromissen moeten sluiten, moeten we coördineren. En dus kunnen we niet alles krijgen wat we willen. En dan is de neiging om geïrriteerd te raken en boos te worden en van streek te raken en andere mensen de schuld te geven enzovoort, wat we deden toen we niet in gemeenschap leefden, wat iedereen sowieso doet. [gelach]

Maar boos worden op andere mensen als we niet kunnen krijgen wat we willen, wat heeft dat voor zin? Onze geest zegt: "Nou, als ik boos genoeg word, dan zullen ze zich erg rot voelen omdat ze me pijn hebben gedaan en zullen ze van gedachten veranderen." Maar dat doen ze niet. Of: "Als ik ze maar genoeg schuldig kan laten voelen, dan zullen ze iets doen dat me behaagt." Maar dat doen ze ook niet. Of we laten een bom op ze vallen, of we slaan ze in elkaar, en dan doen ze wat we willen.

We gebruiken al deze technieken om te proberen de situatie te veranderen zodat de andere persoon doet wat we willen, of ons geeft wat we willen, en misschien krijgen we dat uiteindelijk, maar samen met dat krijgen we een hoop negatieve reacties. karma omdat we er boos over zijn geworden. Dus het is het echt niet waard.

En wat zeggen ze dan? De uitdrukking: "Je wint de strijd, maar je verliest de oorlog." Dus je krijgt wat je wilt - de mensen gaan met je mee - maar dan mogen ze je niet, ze hebben een hekel aan je, ze willen niet met je werken…. Dus we hebben de oorlog min of meer verloren, nietwaar? Want wie wil er nou in een omgeving leven waar we niet met de andere mensen overweg kunnen, door ons eigen gedrag. Dus boosheid is echt iets om naar uit te kijken en om te proberen te vangen en te onderwerpen.

En ik zeg niet dat we slecht zijn omdat we boos worden. Begin dus niet boos op jezelf te worden omdat je boos bent geworden, of jezelf te veroordelen omdat je boos wordt… Dat is niet het probleem. Het probleem is boosheid komt omdat we samsarische wezens zijn, maar willen we dat het blijft komen? Willen we het voeden en koesteren? Dient het onze spirituele doeleinden? Hebben we er zelf baat bij? Komt het anderen ten goede? Oké? En om die punten echt te bekijken en dan komen we terug bij het punt van: het heeft geen voordeel, dus ik moet echt doen wat ik kan om het te bedwingen. En ik onderdruk het omdat ik om mezelf geef en om anderen geef. Niet omdat ik me schuldig voel, niet omdat ik mezelf haat, niet omdat ik 'niet zou moeten'. Maar omdat ik echt om mezelf geef en ik niet wil dat ik de slechte resultaten van mijn boosheid, of voor iemand anders.

Dan, wat betreft de daadwerkelijke technieken om de te overwinnen boosheid, lees het boek van Zijne Heiligheid Genezende woede. Of mijn boek Werken met Anger. Ik denk dat Thich Nhat Hanh er een boek over heeft boosheid [Woede: wijsheid om de vlammen te koelen]. Lees deze boeken dus echt en oefen de technieken in je meditatie tijd, voordat je tegenover iemand staat die iets zegt dat je niet bevalt. En dus haal situaties uit het verleden die je niet echt hebt opgelost eruit en oefen deze verschillende technieken om de situatie opnieuw in te kaderen en er op een andere manier naar te kijken. Oké?

Als we dit samenbrengen met geweldloze communicatie. De NVC-manier is om het opnieuw te kaderen in termen van: "Wat zijn mijn behoeften?" En dan om te zien hoe we aan die behoeften kunnen voldoen zonder te specificeren "ze moeten op precies deze manier worden vervuld door deze persoon in deze situatie." Oké?

Dus veel te oefenen hier.