Afhankelijk ontstaan ​​en compassie, vervolg

Vandaag gaan we het hebben over afhankelijk ontstaan ​​in termen van bodhicitta. Voordat we genereren bodhicitta, zijn er twee belangrijke dingen die we moeten doen om te genereren groot medeleven. Ten eerste moeten we het lijden van bewuste wezens zien, waar we het gisteren over hadden in termen van de twaalf schakels van afhankelijk ontstaan, en ten tweede moeten we bewuste wezens zien als beminnelijk, vriendelijk en onze genegenheid waard. Afhankelijk ontstaan ​​komt daarbij kijken meditatie, ook, omdat we hier echt nadenken over de vriendelijkheid die we van andere bewuste wezens hebben ontvangen.

De vriendelijkheid van levende wezens

Er zijn twee belangrijke manieren om dat gevoel van vriendelijke wezens op te wekken: ten eerste door ze te zien als onze vriendelijke moeders en ten tweede door ze in het algemeen als vriendelijk te beschouwen, omdat ze in deze samenleving werken. 

Als we ze als onze vriendelijke moeders willen zien, zijn er een paar dingen waar we ons op moeten concentreren. Vaders voelen zich hier vaak buitengesloten meditatie, maar het is niet alleen afhankelijk van moeders. Soms zijn mensen niet opgevoed door hun moeder of hun vader, zodat we ons kunnen concentreren op degene die ons heeft opgevoed. Maar je concentreert je op je moeder als een voorbeeld van de vriendelijkheid die we hebben ontvangen. Als je dit doet meditatie en kom met meer naar buiten gehechtheid voor je moeder is er iets misgegaan, want voordat je dit doet meditatie, Je mediteren over hoe alle bewuste wezens je moeder zijn geweest. Dus je gaat naar de meditatie op de vriendelijkheid van je moeder, in het besef dat alle anderen ook jouw moeder zijn geweest. Als je in de meditatie met dat besef is de kans kleiner dat je uit de problemen komt meditatie met meer gehechtheid. 

Gehechtheid is niet bevorderlijk voor bodhicitta. Dus als je beseft dat alle bewuste wezens je moeder zijn geweest die aardig voor je is geweest, dan beschouw je ze als liefdevol. Wanneer je de meditatie over de vriendelijkheid van de moeder gebruiken we het voorbeeld van onze huidige moeder als dat de persoon is die ons in de eerste plaats heeft opgevoed – of we gebruiken onze vader, of een babysitter, of een tante, of grootouders. We gebruiken degene die voor ons zorgde en midden in de nacht opstond en ons te eten gaf en ons ervan weerhield zelfmoord te plegen, al die keren dat we als peuters gevaarlijke dingen deden. Je gebruikt de persoon die je heeft geholpen een opleiding te volgen, ook al wilde je spelen, en die je disciplineerde zodat je wat manieren kreeg en niet helemaal onaangenaam werd - allemaal dingen die onze ouders hebben moeten doorstaan ​​om ons op te voeden. Wij voelen die vriendelijkheid en die waardering echt.

We kijken niet alleen daar, maar we kijken ook naar de voorbeelden van moeders over de hele linie. Ik herinner me dat we dit in Kopan deden, en we hadden een hond genaamd Sasha, die een ongeluk had gehad en haar twee achterpoten werkten niet. Ze sleepte zichzelf over de grond en ze had een of andere verwonding in haar nek. Maar toen kreeg ze een nestje puppy's, en om te zien hoe zij voor hen zorgde, ondanks haar eigen fysieke ellende, was gewoonweg verbazingwekkend – om de vriendelijkheid van moeders op die manier te zien. 

Ik herinner me dat ik dit ooit ook op Cloud Mountain leerde, en de pauwen hadden net hun baby's gekregen, en pauwen maken veel lawaai als je probeert mediteren en spring op de meditatie haldak en gekrijs. Ze hebben ze niet meer, maar destijds wel. Ik zag hoe de pauwinnen voor hun kuikens zorgden en ze tegen gevaar beschermden, ze leerden wat ze moesten pikken en ze allemaal bij elkaar brachten. En dan ging ze er bovenop zitten om ze warm te houden. Het was geweldig. Ik weet nog dat ik dacht: “Wauw, kijk eens naar deze vriendelijkheid – hoe ze onvoorwaardelijk voor haar kuikens zorgt.”

We denken zo vaak niet echt na over de vriendelijkheid van andere mensen jegens ons, dus het kan heel ontroerend zijn om na te denken over de vriendelijkheid die we als kind hebben ontvangen. Maar het belangrijkste is om bij alle bewuste wezens het gevoel op te wekken van ‘Ik heb van alle bewuste wezens dezelfde vriendelijkheid ontvangen omdat ze allemaal in een eerder stadium mijn moeder zijn geweest’, om rond te kijken naar alle verschillende bewuste wezens en denk: "Ze zijn allemaal mijn moeder geweest." Dat is een heel belangrijk onderdeel van de meditatie.

Je straalt dat gevoel van nabijheid en waardering uit naar iedereen. En dan opent het hart zich en voelt het genegenheid en liefde voor anderen. Van daaruit wordt het veel gemakkelijker om de wens op te wekken om verlichting te bereiken in hun voordeel.