Leegte is in alles om ons heen

We hebben zojuist een aantal dagen les gehad over leegte, en soms hebben we het idee als we aan leegte denken dat het heel ver weg is. De ultieme natuur of fenomenen is ver weg. Onze eigen natuurlijke natuur bevindt zich in een andere dimensie, volledig afgesneden van waar we nu zijn. Het is een soort absolute realiteit die zich in de ruimte bevindt, onafhankelijk van al het andere. En we moeten er naartoe.

En als we daar aankomen, zullen we daar zitten, en er zal nog steeds een hoofd en een ik in ons hoofd zijn, en we zullen voelen: "Nu heb ik de absolute waarheid gerealiseerd." We hebben dit soort beeld als we mediteren: dit is wat er gaat gebeuren. Deze grote ga ik krijgen gelukzaligheid, en we gaan zeggen: 'Oh, nu voel ik me zo gelukzalig.' Het is dit soort idee dat dit is wat er gaat gebeuren als we ons leegte realiseren.

Maar als je naar de leringen luistert, komt ons idee niet overeen met wat de leringen zeggen. Het is een ervaring van non-dualiteit. Ik heb geen idee wat het betekent om iets non-duaal waar te nemen. Ik heb absoluut geen idee wat dat betekent. Ik heb geen ervaring. Hoe neem je iets nonduaal waar? Want met alles wat ik waarneem, ben ik er altijd. Er is iets daarbuiten, en we zijn behoorlijk onafhankelijke, afzonderlijke entiteiten. Het is dus een groot mysterie wat het waarnemen van iets non-duaal inhoudt.

Ik herinner me Lama Yeshe zei altijd: 'Denk niet dat de leegte zo ver weg is. Het is hier. Het zit in alles om ons heen, omdat ultieme waarheden en conventionele waarheden van elkaar afhankelijk zijn.” Het is dus niet zo dat de tafel hier is, en dat de ultieme waarheid een heel universum verderop ligt. Het ligt daar bij de tafel. En hetzelfde geldt voor ons eigen gebrek aan inherent bestaan, onze eigen leegte.

Het is hier bij ons; we hoeven niet ergens anders heen of iets raars te doen. Lama zei altijd: “Je moet je gewoon realiseren wat er al is.” Maar dat is moeilijk, nietwaar? Omdat we zo vastzitten in het waarnemen van wat er niet is. [gelach] Nietwaar? Telkens wanneer we het ware bestaan ​​begrijpen, nemen we voortdurend waar wat er niet is, en dat vormt een duidelijke belemmering voor het waarnemen van wat er wel is. Maar we moeten er gewoon aan blijven werken en de lagen van de ui van onwetendheid en waanvoorstellingen wegpellen.