Print Friendly, PDF & Email

Weer op het goede spoor

Weer op het goede spoor

Vrouw met bloemen.
Je leidde me spiritueel met slechts een paar woorden en ik voelde genezing beginnen. (Foto door Jim Nix)

Hieronder volgen fragmenten uit een e-mail die Gena aan de abdij schreef, waarin wordt beschreven hoe ze begon te genezen van verdriet en weer op het goede spoor kwam. We gaan allemaal door perioden van verlies, verwarring en verdriet, en Gena's reflectie over hoe ze genezen is, kan ons helpen.

Beste Eerwaarde Thubten Chodron, Thubten Chonyi en Thubten Semkye,

Eerwaarde Chonyi, u hebt mij de afgelopen weken de meest vriendelijke woorden gegeven via een e-mail. Je leidde me geestelijk met slechts een paar woorden en ik voelde dat de genezing begon. Mijn geest is veel rustiger geworden.

Eerwaarde Semkye, je laatste twee Bodhisattva Breakfast Corner-leringen hebben me doen nadenken en opnieuw zoeken naar meer Dharma-leringen, naar antwoorden. Die twee recente leringen hebben mijn geest geopend voor mijn eigen verontrustende gedachten. Je eerlijkheid heeft me geraakt. Ik begon weer te leren.

Eerwaarde Thubten Chodron, uw onderwijs over egocentrische gedachten bracht mij niet alleen aan het lachen: ik was zo egocentrisch dat ik eigenlijk dacht dat u rechtstreeks tegen mij sprak (met de tong in de wang). De leer ging over miljoenen van ons mensen, en het ging ook over mij. Ik besefte pas wat ik had gedaan toen ik naar uw onderricht luisterde. Ik wist dat ik verdwaald was in verdriet en verlies en voelde al een tijdje veel pijn. Ik kende mijn reactie op de verliezen en mijn gedrag veroorzaakte nog meer pijn. Ik had grenzen gesteld, strak en rigide, en mezelf bijna bedekt in het gat dat ik voor mezelf had gegraven en ‘versierd’. Dit gat veroorzaakte depressie en grote angst. Ik zat zo vast in het gat dat ik er vrijwel zeker van was dat ik er nooit meer uit zou komen. Jammer, ik had geen idee wat ik moest doen. Ik zat vast in verdriet door het ene verlies en het andere, en steeds meer mensen verdwenen uit mijn leven. Ik vroeg me af waarom ik depressief en angstig was. Dus bleef ik zoeken naar antwoorden – antwoorden die niet alleen mijn ogen en geest zouden openen, maar ook mijn hart.

In mijn verwarring dacht ik dat mijn egocentrische gedachten mijn beste vriend waren. Toen ik zag dat dat niet het geval was, kroop ik uit mijn hol, bedekte het met cement en begon weer te leven, lachte weer, beoefende de Dharma weer en dacht aan andere dingen dan aan mezelf. Dus ik heb de afgelopen tijd VEEL geleerd. Aan anderen denken, niet aan jezelf, is een zeer krachtig medicijn.

Door de Dharma die jullie drieën met mij deelden, ontving ik de antwoorden waar ik naar op zoek was. Mijn hart werd vredig. Ik ben van plan hard te werken, mijn hart en geest te openen om door te gaan met het leren van de Dharma, de geest van ‘ik, ik, ik’ op afstand te houden en wat ik heb geleerd te delen met anderen die pijn hebben.

Bedankt voor het delen van de Dharma. Het heeft een enorm verschil gemaakt in mijn leven, en daarom kan ik misschien een verschil maken in het leven van iemand anders.

Gastauteur: Gena Butler