De Dharma beoefenen met bodhicitta

• bodhicitta als motivatie voor de praktijk
• De drie niveaus van motivatie
• Nadenken over de vriendelijkheid van anderen om te cultiveren bodhicitta
• De twee aspecten van het pad naar beoefening: verdienste en wijsheid
• Vragen en antwoorden
• Welke praktijken stellen ons in staat om tegelijkertijd verdienste en wijsheid te cultiveren?
• Zijn we werkelijk bewuste wezens gebaat als we bodhiccitta genereren?
• Als we beperkte middelen hebben, kunnen we dan nog steeds genereren? bodhicitta?

bodhicitta en meditatie (Download)

Het is een groot voorrecht en een eer voor mij om hier te zijn om met u te praten. Ik dacht vanavond om een ​​beetje te praten over bodhichitta: hoe het zich verhoudt tot onze meditatie beoefening en alles wat we doen in onze Dharma-beoefening. Bodhichitta is de aspiratie om volledig ontwaken te bereiken om alle bewuste wezens het beste te laten profiteren. Ze zeggen dat dit het neusje van de zalm is. Met andere woorden, als je melk karnt, krijg je boter. Als je Dharma karnt om de echte goede dingen te krijgen, de rijke dingen, dan krijg je bodhicitta. Sommige mensen denken dat het hebben van bodhicitta betekent dat je veel sociaal werk doet en dat je altijd heel druk bezig bent met het dagelijks op een actieve manier dienen van levende wezens. Het maatschappelijk werk is een manifestatie van onze intentie om te ontwaken, maar het is niet het enige. bodhicitta is de motivatie die we willen hebben als we iets doen in ons leven. Bijvoorbeeld, wanneer we onze klusjes doen en we reciteren gatha's die gerelateerd zijn aan bodhicitta en het profiteren van voelende wezens, maar de actie die we doen is misschien de vloer vegen, de afwas doen, of iets dergelijks.

bodhicitta is ook de drijfveer voor onze meditatie praktijk, want als we echt, oprecht boeddha's willen worden om bewuste wezens het meest effectief te helpen, dan moeten we onze eigen geest transformeren, we moeten onze eigen geest bevrijden van onwetendheid. Hoe bevrijden we onze geest van onwetendheid? We doen meditaties zoals mindfulness van de adem, de vier vestigingen van mindfulness, sereniteit of shamatha, inzicht of vipashyana. Verschillende boeddhistische tradities kunnen verschillende manieren hebben om deze meditaties te doen, maar dat is de technische manier van doen meditatie. De motivatie achter het doen van deze meditaties, voor ons als Mahayana-beoefenaars, zou zijn: bodhicitta.

Nu gaat iemand zeggen: “Maar mindfulness van de adem is een Theravada-oefening en die hebben ze niet bodhicitta.” Er zijn eigenlijk twee dingen mis met die verklaring. Allereerst de meditaties, de opmerkzaamheid van de adem, de vier instellingen van opmerkzaamheid, shamatha, vipashyana, al deze worden ook in de Mahayana-geschriften gevonden en ze worden onderwezen in de Mahayana-traditie. Het tweede is dat de Theravada-traditie een reeks leringen heeft over de bodhisattva oefening. Dit is iets wat veel mensen niet weten, maar Acharya Dhammapala, die in de zesde eeuw leefde, verzamelde veel informatie uit Pali-geschriften. Ik vraag me af of hij ook enkele Sanskrietgeschriften heeft gelezen. Ik weet het niet, maar misschien. Hij schreef een hele tekst genaamd de verhandeling over de Paramis om de bodhisattva oefenen en hij komt uit de Theravada-traditie. Mijn punt is dat we niet in de war moeten raken door te denken dat we oefenen met bodhicitta maar we doen een Theravada-oefening omdat er geen probleem is, daar is helemaal geen conflict in.

Een van de boeken waarvan ik het voorrecht had om samen met Zijne Heiligheid de Dalai Lama, had de titel Boeddhisme: één leraar, vele tradities, die in Taiwan onder een andere titel wordt uitgegeven. Tijdens het onderzoek en het schrijven van dat boek heb ik zoveel geleerd over zowel de Pali-traditie als de Sanskriet traditie en hoe ze echt op zoveel manieren samenkomen.

Waarom is het belangrijk dat u genereert? bodhicitta voordat je je meditatie sessies? Het is omdat onze motivatie, ik weet zeker dat je dit al weet, het belangrijkste onderdeel is van elke actie die we doen en het is onze motivatie die bepaalt of een actie deugdzaam is of niet. Als we gewoon gaan zitten om mediteren zonder enige motivatie op te wekken, dan moeten we ons afvragen: "Wel, waarom doe ik dit?" Kom ik naar de sessie omdat de bel ging? Kom ik naar de sessie zodat mijn leraar niet boos op me wordt? Kom ik naar de sessie om iets goeds te creëren? karma dus ik zal een goede toekomstige wedergeboorte hebben? Dat wordt beschouwd als een Dharma-motivatie, een deugdzame motivatie, maar het is ook een kleine, omdat het alleen onszelf en ons volgende leven betreft. Als je erover nadenkt, is een goede wedergeboorte goed, maar we hebben de ene wedergeboorte na de andere in samsara ondergaan en het heeft ons nergens gebracht. Het is alsof je in een achtbaan rijdt. Ben je ooit in een achtbaan geweest - omhoog, omlaag, hogere rijken, lagere rijken.

Op een gegeven moment zeggen we: 'Ik ben de samsarische wedergeboorte beu. Er is helemaal niets goeds aan en ik wil bevrijding van samsara bereiken.” Dit is de motivatie van de toehoorders of sravaka's, en de pratyekaboeddha's of eenzame realiseerders. Dat is beslist een Dharma-motivatie en een deugdzame motivatie. Acties die we doen met de motivatie om bevrijding te bereiken, zullen resulteren in onze eigen bevrijding. Maar als we eraan denken, en we denken aan alle vriendelijkheid die we van andere levende wezens hebben ontvangen, voelt het dan goed om gewoon voor onze eigen bevrijding te werken en te zeggen: "Veel succes allemaal. Ik hoop dat je er komt, maar ik ga alleen”? Als we echt denken dat alle levende wezens in een of ander leven onze ouders zijn geweest, dat ze aardig zijn geweest voor ons als onze ouders, dan zou het erg ondankbaar lijken om gewoon voor onze eigen bevrijding te werken en alle anderen te vergeten. Als we ook echt denken dat alles wat we in dit leven hebben te danken is aan de vriendelijkheid van andere levende wezens, dan wordt het onmogelijk om iedereen te negeren en te werken aan onze eigen spirituele bevrijding.

Ik herinner me een keer dat mijn leraar hierover sprak. Uit eigen ervaring legde hij uit hoe dankbaar hij andere levende wezens was voor het voedsel dat hij at. In die tijd mediteerde hij in de Himalaya in de buurt van Namche Bazaar en het belangrijkste voedsel daar waren aardappelen. Aardappelen voor het ontbijt, aardappelen voor de lunch, aardappelen voor medicijnmaaltijden, aardappelen voor snacks. Omdat hij mediteerde, brachten de mensen in het dorp die heel arm waren maar de aardappelen verbouwden, aardappelen naar hem toe en offerden die aan hem. Hij zei dat toen hij echt nadacht over het leven van deze mensen die hem aardappelen aanboden: hoe hard ze de velden bewerkten, hoeveel lijden ze doormaakten in de kou om buiten handarbeid te verrichten, en gewoon alles, zelfs de aardappelen uit hun velden naar waar hij was. Hij zei dat wanneer iemand kwam en hem slechts één kleine aardappel gaf, in die aardappel zoveel energie zat van zoveel levende wezens dat hij zei dat het moeilijk voor hem was om de aardappel zelfs maar te eten. Hij voelde zich zo verbonden met al die andere levende wezens dat hij hun... het aanbieden van iets zinvols.

Hoe maken we de het aanbieden van van een kleine aardappel, die het zwoegen van zoveel levende wezens belichaamt, tot iets zinvols? Koken we gewoon de aardappel en gaan we verder? Nemen we gewoon de aardappel en denken we: "Bedankt voor" het aanbieden van mij deze aardappel, maar ik heb de afgelopen jaren zoveel aardappelen gegeten dat ik ze echt zat ben. Deze aardappel is sowieso al een beetje oud.” Hij zei de manier waarop hij hun... het aanbieden van zinvol was door de aardappel te eten met de bodhicitta motivatie. Bodhichitta, die streeft naar ontwaken om elk levend wezen ten goede te komen, is zo deugdzaam omdat het de hoogste aspiratie en het betreft elk levend wezen, zonder er een weg te laten. Als je een aardappel eet of als je je meditatie oefenen met bodhicitta, de verdienste die je creëert wordt miljarden keren vermenigvuldigd en het wordt een zeer krachtige verdienste omdat je gemotiveerd bent voor het meest nobele doel van de Dharma-beoefening, en omdat je werkt voor het welzijn van onbeperkte levende wezens. Als je het echt begrijpt bodhicitta Nou, je ziet dat het eten van aardappelen heel verdienstelijk kan zijn. Nog verdienstelijker is het doen van onze meditatie oefenen gemotiveerd door bodhicitta.

Sommige mensen denken: “Dat klinkt mooi, maar waarom zou ik werken voor alle levende wezens? Sommige van deze voelende wezens zijn zulke eikels. Ze doen zoveel schadelijke dingen. Ze beginnen oorlogen, ze vermoorden elkaar. Waarom zou ik in hun voordeel werken?” Heb je een aantal bewuste wezens waar je gewoon niet tegen kunt? Die persoon heeft me zo'n pijn gedaan, ik zal het ze nooit vergeven! We zijn onder vrienden, dat kunnen we toegeven. Dat soort gedachten hebben we allemaal wel eens gehad. Een manier die ik heb gevonden om met die gedachten om te gaan en ze tegen te werken, is te bedenken dat zelfs die persoon die ik niet kan uitstaan, ook aardig voor me is geweest. Iedereen heeft een of andere baan en doet iets waardoor de samenleving blijft functioneren en omdat de samenleving functioneert, heb ik voedsel en kleding en medicijnen, kon ik naar school, heb ik onderdak. Alles wat ik weet, kwam omdat andere levende wezens me dat leerden. Ik vind het leuk om hier met elektriciteit te verblijven, maar ik ken niet eens de mensen die de elektriciteit in deze kamer mogelijk hebben gemaakt. Het zou de persoon kunnen zijn die ik niet kan verdragen, die volgens mij de belangrijkste eikel is. Als we ernaar kijken, hebben mensen ons misschien schade berokkend, maar de hulp die ze ons hebben gegeven bij al onze samsarische wedergeboorten is gewoon geweldig. Het weegt veel zwaarder dan alle schade die we hebben opgelopen. Dit is belangrijk om te onthouden. We kunnen niet in leven blijven zonder de hulp van anderen, dus iedereen is aardig voor ons geweest.

Iemand zal zeggen: 'Misschien is het de moeite waard om voor levende wezens te werken. Maar al deze aspiraties, deze onwankelbare vastberadenheid, deze... geloften die de bodhisattva's maken, zijn totaal onrealistisch.” Wanneer mijn leraar ons begeleidt bij het genereren bodhicitta, zegt hij: "Je moet denken, ik ga deze actie doen in het belang van elk voelend wezen en ze allemaal alleen leiden naar volledig ontwaken." En toen hij dat zei, dacht ik: “Ik ga alle bewuste wezens in mijn eentje naar het ontwaken leiden? Kan ik geen hulp krijgen? Ik kan niet alle levende wezens laten ontwaken. Hoe dan ook, er zijn al ontelbare boeddha's. Ze zouden me moeten helpen." Het is niet onrealistisch om dat soort te genereren aspiratie. Het maakt niet uit of we dat kunnen realiseren aspiratie of niet, maar alleen de kracht om het te genereren betekent dat wanneer we de kans hebben om iemand te helpen, we niet zullen aarzelen. En wanneer bodhisattva's zeggen: "Ik ga naar het helrijk en leid elk wezen uit het helrijk", dan denk je: "Dat is een beetje onrealistisch." Maar het maakt niet uit of het realistisch is of niet. Het is nuttig om dat te genereren aspiratie. Want als we dat blijven genereren aspiratie dan zullen we niet aarzelen als we iemand tegenkomen die hulp nodig heeft. Het maakt niet uit welke Dharma-oefening we doen, we moeten het gemotiveerd doen door bodhicitta en we mogen onze nooit opgeven bodhicitta tegen elke prijs. bodhicitta is echt kostbaar en we hebben het geluk de leraren te hebben ontmoet die het onderwijzen.

Als we boeddha's willen worden, moeten we onze geestesstroom volledig zuiveren van de kwellende verduisteringen en dan ook van alle subtiele verduisteringen. Er zijn dus twee aspecten van het pad die we moeten oefenen. Een daarvan is het methode-aspect van het pad. Het andere is het wijsheidsaspect. Er wordt gezegd dat net zoals een vogel twee vleugels nodig heeft om te vliegen, een dharmabeoefenaar die volledig wil ontwaken zowel methode als wijsheid nodig heeft. Dus het wijsheidsaspect van het pad is wat ons helpt leegte en onbaatzuchtigheid te begrijpen en onwetendheid te overwinnen. Dus wanneer je bijvoorbeeld een vipashyana-oefening doet, of je mediteert op de vier aspecten van mindfulness, is je doel daar om wijsheid te ontwikkelen die deze vier objecten begrijpt, de lichaam, gevoelens, geest en fenomenen. We moeten hun begrijpen ultieme natuur, hoe ze werkelijk bestaan. Door dat te doen, vervullen we wat de verzameling van wijsheid wordt genoemd. Het verzamelen van wijsheid is de belangrijkste oorzaak van de Buddha's geest. Dus dat is een vleugel van het pad, de wijsheidskant.

De andere vleugel is de methodekant en hier is onze motivatie zo belangrijk. We kunnen een gemotiveerde actie ondernemen voor een goede wedergeboorte. We kunnen dezelfde actie doen, maar met de motivatie van verzaking, vrij willen zijn van samsara. Of we zouden exact dezelfde actie kunnen doen met de motivatie van bodhicitta, die volledig ontwaken wil bereiken voor het welzijn van alle wezens. De actie is hetzelfde, maar drie verschillende motivaties zijn Dharma-motivaties. Het methode-aspect van het pad voor ons, als mensen die bodhisattva willen worden, die het Mahayana-pad volgen, dan is het methode-aspect van het pad alles doen gemotiveerd door bodhicitta. Dat is waar de andere paramita's binnenkomen, vrijgevigheid, ethisch gedrag beoefenen, standvastigheid of geduld. Het sociale werk dat we doen om bewuste wezens rechtstreeks in dit leven ten goede te komen, maakt deel uit van dat methode-aspect van het pad. Via het methode-aspect van het pad vervullen we de verzameling van verdienste. Het verzamelen van verdienste is de belangrijkste reden voor: Buddhaformulier lichaam. Zie je deze parallellen die blijven komen?

We hebben bijvoorbeeld aan de kant van de methode, handelend in de conventionele wereld en aan de kant van de wijsheid, het ontwikkelen van begrip van de ultieme waarheid. Aan de methodekant doen we veel deugdzame acties en vervullen we de verzameling van verdienste. Aan de wijsheidskant, we mediteren op onbaatzuchtigheid en leegte, de ultieme natuur of fenomenen, en vervul de verzameling van wijsheid. Aan de kant van de methode wordt dat de primaire oorzaak voor de Buddhavormlichamen, de rupakaya en aan de kant van de wijsheid, wordt die beoefening de belangrijkste beoefening voor de Buddha's geest, de dharmakaya. Zie je hoe al deze dingen in elkaar passen? Of ga je, "Waar heeft ze het in hemelsnaam over?"

[Gesprek in het Chinees over vertaaltermen]

Eerbiedwaardige Damcho: Ik begrijp de termen die ze kiest als dichter bij bekwame middelen. Niet alles aan de kant van de methode is bekwame middelen nodig.

Eerbiedwaardige Thubten Chodron [VTC]: Maar het komt wel in de buurt. Overige vragen. Vraag alsjeblieft wat je wilt.

Publiek: Dus wat is een methode die we kunnen beoefenen die ons tegelijkertijd in staat stelt om verdienste en wijsheid te cultiveren, de methode en wijsheidskant van het pad?

VTC: Om ze allebei samen te doen, voordat je je meditatie op leegte en onbaatzuchtigheid, genereer je bodhicitta. Waarom mediteer je over leegte en onbaatzuchtigheid en de vier vestigingen van mindfulness? Zodat jij een kunt worden Boeddha voor het welzijn van alle wezens. Dat is een manier om methode en wijsheid te combineren, zodat je beide tegelijkertijd doet. Een andere manier is dat wanneer je je dagelijkse activiteiten of je sociale werk doet, je het doet met een bodhicitta motivatie, maar je herinnert je dat elk element in die actie geen inherent bestaan ​​heeft en toch nominaal bestaat. Dus laten we zeggen dat je een les geeft aan leken. Jij genereert bodhicitta als uw motivatie voordat u de klas lesgeeft. Aan het einde van de les heb je mediteren een beetje over leegte en onbaatzuchtigheid. Door te denken dat wat we 'de cirkel van drie' noemen, dat er drie dingen in onze actie zijn die afhankelijk van elkaar bestaan ​​en dat betekent dat ze geen inherent bestaan ​​hebben. Bijvoorbeeld, die drie elementen, laten we zeggen dat je net een les hebt gegeven. Dus jezelf als de persoon die de klas lesgaf. Je bent leeg van inherent bestaan. Er is geen grote die ik leuk vind, "Ik heb les gegeven." In plaats daarvan is wat we 'ik' noemen iets dat ontstaat afhankelijk van een lichaam, een geest, al onze conditioneringen en ervaringen. Wanneer je dit doet, breng je de wijsheidskant van het pad binnen. 'Ik' als degene die het doet ben leeg en besta afhankelijk. De mensen die ik onderwijs zijn ook leeg van inherent bestaan, maar bestaan ​​afhankelijk. De derde, de actie van het onderwijzen van de klas, de actie van hun leren, is ook iets dat van vele elementen afhankelijk is en dus geen inherent bestaan ​​heeft. Dat was een goede vraag.

Overige vragen.

Publiek: In onze praktijk van genereren bodhicitta. Als we bijvoorbeeld alleen maar aardappelen eten en genereren bodhicitta op die manier, maar we zijn niet echt direct ten goede aan bewuste wezens. Zijn we werkelijk bewuste wezens tot voordeel of moeten we wachten tot we bepaalde verworvenheden bereiken, dan zijn we in staat om anderen echt voordeel te bieden.

VTC: duidelijk een Boeddha anderen meer kunnen helpen dan wie dan ook, daarom streven we er allemaal naar om een Boeddha. Voordat je een wordt Boeddha, ja onze acties kunnen anderen ten goede komen. Een aardappel eten met bodhicitta is heel wat anders dan de aardappel eten met gehechtheid. Uiteindelijk zit de aardappel in je maag, dat is in beide gevallen hetzelfde. Maar als de aardappel in je maag kwam, gemotiveerd door... gehechtheid, dan heb je negatief gemaakt karma. De geest van gehechtheid is erg klein en erg smal. “Oh kijk, iemand gaf me een aardappel, dat is omdat ik belangrijk ben. Ze gaven me de aardappel. Ik heb de mooiste aardappel en hij is helemaal van mij en die ga ik niet met jullie delen. Dit is mijn aardappel.” Dan eet je de aardappel, terwijl je de hele tijd zegt: "Yum, wat een heerlijke aardappel. Ik geniet ervan. Al die arme mensen die geen aardappelen hebben, hebben niet zoveel geluk als ik. Arme jongens. Yum jammie.”

Terwijl als je een aardappel eet met bodhicitta en reciteer de vijf contemplaties die we doen voordat we een maaltijd eten. Onthoud hen? Je reciteert ze elke dag, toch? De eerste vier helpen ons onze motivatie te zuiveren en de laatste, ik accepteer en eet dit voedsel om volledig te ontwaken, dat is de bodhicitta motivatie. Als je de aardappel eet met bodhicitta, je bent je bewust van de vriendelijkheid van bewuste wezens, je wilt die vriendelijkheid terugbetalen, je ontwikkelt de moed om de bodhisattva pad. Maar dan gaat iemand zeggen: 'Je eet nog steeds die aardappel. Hoe komt dat alle voelende wezens ten goede?” Vanwege de bodhicitta motivatie, je actie van het eten van de aardappel is zo deugdzaam. Je doet het om je eigen te houden lichaam levend zodat je de Dharma kunt beoefenen. Door de Dharma te beoefenen, kun je de wijsheid, het mededogen en bekwame middelen om bewuste wezens het beste te laten profiteren. Je hele reden om een ​​aardappel te eten is dat je jezelf richting boeddhaschap stuurt en dat is ongelooflijk heilzaam.

Je profiteert nu misschien niet direct van bewuste wezens, maar wat je doet is dat je de verdienste verzamelt om een Boeddha. Wanneer je een Boeddha, kunt u op de meest uitstekende manier profiteren van levende wezens. Zelfs daarvoor, als je een bodhisattva, kunt u ongelooflijke voordelen bieden aan levende wezens. En dan nadat je je aardappel hebt gegeten met bodhicitta, heb je die gedachte van: "Ik heb het gegeten om in leven te blijven, zodat ik anderen kan helpen." Wat je dan ook doet om iemand te helpen, doe je met een heel gelukkige geest. Is dat iets voor jou? Onthoud, om een ​​. te worden bodhisattva, later om a . te worden Boeddha, we moeten zoveel oorzaken verzamelen. Als we zelfs maar kleine acties kunnen ondernemen, doen we heel krachtig door de bodhicitta motivatie, dan helpt dat ons echt om heel snel de oorzaken voor boeddhaschap te verzamelen. Ik wed dat je gezondheid beter zal zijn als je de aardappel eet met bodhicitta in plaats van ermee te eten gehechtheid.

Publiek: Om bewuste wezens te helpen, hebben we allerlei soorten middelen nodig, of het nu gaat om materiële of menselijke hulpbronnen. Hoe kunnen we, in een situatie van beperkte middelen, toch genereren en handelen met bodhicitta? Om een ​​voorbeeld te geven, misschien werk ik aan een project en heb ik niet genoeg vrijwilligers terwijl een ander team veel vrijwilligers heeft, wat moet ik doen? Of misschien heb ik veel vrijwilligers en zij niet, moet ik mijn vrijwilligers weggeven? Hoe werk ik in een situatie met beperkte middelen met? bodhicitta?

VTC: We kunnen in een situatie met beperkte middelen zien hoe gemakkelijk onze egocentrische geest opkomt. “Ik doe dit project, dit project is het belangrijkste in het hele klooster. En die andere afdeling, die hebben meer vrijwilligers dan ik, dat is niet eerlijk!” En: "Ik vraag mensen zelfs om dingen te doen, ze doen het niet eens goed, ze laten het allemaal aan mij over." Dat kan gebeuren, nietwaar? Hoe je dat transformeert met bodhicitta is, allereerst denk je: “Als ik beperkte middelen heb, heeft dat te maken met mijn karma.” Misschien was ik in het verleden een luie vrijwilliger. Wie? Mij? Ik ben altijd de beste. Nou, misschien had ik in een vorig leven af ​​en toe een slechte vrijwilliger kunnen zijn en gewoon totaal onbetrouwbaar. Wat mij overkomt, is precies wat ik anderen heb aangedaan. Er is niets om over te klagen. Als de resultaten me niet bevallen, kan ik beter stoppen met het creëren van de oorzaak.

In de toekomst kan ik maar beter een zeer enthousiaste vrijwilliger zijn en anderen helpen. Verheug je in plaats van jaloers te zijn op de andere afdelingen die meer vrijwilligers hebben en de 'goede' vrijwilligers. Het is prachtig dat ze op een goede manier aan hun projecten kunnen werken en ze de middelen hebben. Ik ben erg blij, want wat ze ook doen, iedereen profiteert ervan. Dus ik heb niet alle middelen, misschien moet ik wat harder werken, misschien moet ik wat langer werken. Maar dit maakt deel uit van mijn opleiding tot bodhisattva. Als ik dit werk met een gelukkige geest kan doen, denkend aan alle mensen die van mijn werk zullen profiteren, dan creëer ik veel verdienste door het te doen.

Laten we een paar minuten gaan zitten. Ik noem dit vertering meditatie. Ga een paar minuten zitten. Denk aan wat je vanavond hebt gehoord. Beoordeel het. Onthoud vooral de belangrijke punten, zodat u na uw vertrek en de komende dagen blijft nadenken over iets dat u van de toespraak van vanavond hebt geleerd en dat waardevol was voor uw oefening.