Verbinding maken met Amitabha Boeddha

• Amitabha en zijn pure land, Sukhavati
• De voordelen van geboren zijn in het zuivere land van Amitabha
• De onwrikbare vastberadenheid van Amitabha om een ​​puur land te stichten
• Het zuivere land op twee niveaus begrijpen: gewoon en transcendentaal
• Hoe de Amitabha-beoefening werd onderwezen, is door de eeuwen heen veranderd
• De drie kwaliteiten van iemand die herboren wil worden in het zuivere land van Amitabha
  • Geloof of vertrouwen
  • Commitment
  • Praktijk
• Acht oorzaken om geboren te worden in een puur land uit de Vimalakirti Sutra

Verbinding maken met Amitabha Buddha (Download)

De Amitabha-beoefening is eigenlijk een beoefening van opmerkzaamheid van de Buddha. De Buddha leerde verschillende mindfulness-oefeningen en een daarvan is mindfulness van de Buddha; en Amitabha is een Boeddha dus het is een van die praktijken. Zelfs in de Pali-traditie, laat staan ​​de Sanskriet traditie, is er de beoefening van de opmerkzaamheid van de Buddha. Natuurlijk, alle tradities doen dat niet mediteren op Amitabha, maar het hele idee, van bewust zijn van Buddha en Buddha's kwaliteiten zijn heel erg in de Theravada-traditie, de Pali-traditie.

In de Amitabha-beoefening is één element de aspiratie om wedergeboorte te nemen in Amitabha Buddha's zuivere land, dat Sukhavati wordt genoemd, het Land van Groot Bliss. Het woord 'puur' kan twee betekenissen hebben, de ene is dat het vrij is van de dukkha, het onbevredigende voorwaarden van geboren worden in onze wereld, in samsara, en de tweede betekenis van puur is vrij zijn van ongunstige wedergeboorten waarbij we de vrijheid missen om de Dharma te leren en te beoefenen. Dat houdt dus in dat je ernaar streeft om geboren te worden in het zuivere land Amitabha.

Volgens de soetra, Sukhavati, het Land van Groot Bliss, ontstond dankzij het medeleven en de onwankelbare vastberadenheid van Amitabha Buddha die hij maakte toen hij nog een bodhisattva. Soms vertalen ze het woord als geloften en ik vertaal het als een onwankelbaar besluit omdat ik denk dat dat een nauwkeurigere vertaling is. Je hebt een vastberadenheid, je hebt een intentie, het is onwrikbaar, je bent vastbesloten om dit te doen. Amitabha zorgde ervoor geloften, bepaalde onwrikbare besluiten als een bodhisattva dat leidde tot de ??(3:07) van Sukhavati.

Vele eeuwen geleden was hij een bodhisattva monnik genaamd Dharmakāra en hij overwoog hoe hij wezens met gevoel kon helpen toen hij een Boeddha. En hij dacht: "Nou, veel puur land bestaan ​​al, maar alleen levende wezens die deugdzaamheid opgeven en een enorme hoeveelheid verdienste vergaren en ijverig de Dharma beoefenen, kunnen hierin geboren worden. puur land. De Bodhisattva Dharmakara had groot medeleven voor wezens met gevoel en, bezorgd over het lot van wezens met gevoel die niet al die verdienste hadden, wier geest niet zo ontwikkeld was, vraagt ​​hij zich af wat er met hen zal gebeuren, [denkend] "Wat kan ik doen om hen te helpen?"

Dat is wanneer hij genereerde bodhicitta in de aanwezigheid van Buddha Lokeśvararāja die hem toen leerde de bodhisattva oefenen voor een miljoen jaar. En tijdens het doen van de bodhisattva oefening nam hij een reeks onwankelbare besluiten. In de eerdere versie van de soetra waren er 24 onwrikbare besluiten en 48 in de latere versie.

Zijn vastberadenheid was zo sterk dat hij aan het einde van elk besluit dat hij nam, zei dat als hij dit niet nakomt, hij geen Boeddha. Een van deze onwrikbare besluiten was die om een ​​zuiver land te creëren voor alle wezens die de ondeugd nog niet hebben opgegeven en die een grote opeenstapeling van verdienste missen en die de Dharma nog niet ijverig beoefenden. Daarna oefende hij de bodhisattva beoefeningen gedurende vele eonen, bereikten volledig ontwaken en vestigden Sukhavati waar gewone levende wezens geboren konden worden.

Sukhavati wordt nog steeds beschouwd als een cyclisch bestaan. Als levende wezens daar echter eenmaal zijn geboren, worden ze niet langer opnieuw geboren in een cyclisch bestaan. Sommige levende wezens zijn arhats geworden, sravaka arhats, ze kunnen geboren worden in Sukhavati en terwijl ze daar zijn Amitabha Buddha duwt ze en moedigt ze aan om te genereren bodhicitta en boeddhaschap bereiken.

Ook levende wezens die de Mahayana of bodhisattva aanleg worden daar geboren en [zijn] in staat om de Mahayana-leringen in praktijk te brengen. Er is een zeer lange geschiedenis van afstammingsleraren die deze praktijk hebben onderwezen en die herboren zullen worden of herboren zijn in Sukhavati, en een van hen is Nagajuna. Hij is een wijze uit de tweede eeuw, Indiase wijze. Ik heb het grote geluk gehad enkele van zijn teksten te bestuderen en ze zijn gewoon verbazingwekkend omdat hij op een heel diepgaande manier onderwijst over de aard van de werkelijkheid: als je het leert, erover nadenkt, komt er enig begrip. Deel van mijn aspiratie geboren worden in Sukhavati is niet alleen leringen ontvangen van Amitabha en Guanyin enzovoort, maar ik wil ook leringen ontvangen van Nagarjuna. Dus als hij daar is, wil ik daar ook heen.

Als je geen kans hebt gehad om Nagajuna's leringen te bestuderen, een van de boeken buiten, genaamd Praktische ethiek en diepe leegte, is een commentaar op zijn leer, zijn tekst genoemd De kostbare slinger. Misschien vind je het interessant om het te lezen: dan krijg je het gevoel voor wat voor soort meester Nagarjuna is en dan kan dat je vastberadenheid om in Sukhavati geboren te worden weer vergroten.

De opdrachtgever Boeddha in Sukhavati is natuurlijk Amitabha en hij wordt geflankeerd door twee bodhisattva's. In de Chinese traditie is de ene Guanyin of Avalokiteshwara en de andere is, eens kijken of ik de naam kan uitspreken, Mahasthamaprapta. Ik heb moeite om dat uit te spreken, maar dat is het andere bodhisattva. In de Tibetaanse traditie werd Mahasthamaprapta op de een of andere manier Vajrapani en ze zeggen dat Vajrapani de tweede is bodhisattva aan weerszijden van Amitabha.

De voordelen om daar geboren te worden - er zijn er veel, en ze komen voor vanwege wat het pure land is. Ogenschijnlijk is het zuivere land Sukhavati op een oppervlakkig niveau een erg mooie plek, de grond is vlak, geen doornen, geen gebroken glas, geen kauwgomverpakkingen. De wezens daar hebben geesten die toegewijd zijn aan de Dharma, zelfs de vogels in de bomen, als ze tjilpen, onderwijzen ze de Dharma. Wat je ook ziet of hoort, of waarmee je in contact komt, wordt een lering voor jou in je beoefening.

Nu zeggen ze natuurlijk dat als we zeer scherpzinnige discipelen zijn, zelfs in deze wedergeboorte hier, in onze saha-wereld, onze kwellende wereld, als we een zeer scherpzinnige discipel zijn, we alles kunnen zien waarmee we in contact komen als Dharma-lering. ook. Maar in Sukhavati is het gemakkelijker om dat te doen. Je hoeft geen belasting te betalen in Sukhavati, je hoeft niet naar je werk, je hebt geen baas die je niet mag. Er zijn dus veel gunstige factoren voor het beoefenen van de Dharma daar.

Maar je moet de Dharma echt willen beoefenen om daar geboren te worden, want als je dat niet hebt aspiratie om de Dharma te beoefenen en een Boeddha, wat heeft het dan voor zin om in Sukhavati geboren te worden waar alles om je heen je aanmoedigt om de Dharma te beoefenen? Dus als je die interesse niet hebt, als je die niet hebt aspiratie, dan heeft het weinig zin om daar herboren te worden. Je moet dus echt de Dharma willen beoefenen om daar geboren te worden.

Ook meer voordelen om daar geboren te worden, is [dat] we in de buurt van Amitabha zijn, we zijn in de buurt van Nagarjuna, de mensen om ons heen beoefenen de Dharma, dus het is heel gemakkelijk om verdienste te creëren, het is gemakkelijk om onze geest te zuiveren, het is gemakkelijk om de leringen horen, dat is gemakkelijk mediteren. Je hebt geen a lichaam dat heeft pijnlijke knieën en pijn in de rug als je mediteren. Dus dingen zijn op die manier gemakkelijker.

In termen van wat een puur land is en hoe het werd opgericht, is er van de 48 geloften of 48 onwrikbare voornemens die Amitabha maakte, de 18e, 19e en 20e spraken echt veel over het vestigen van het zuivere land, dus ik zal die aan je voorlezen, want dat geeft ons enig vertrouwen dat dit echt Amitabha was Buddha's bedoeling.

18e onwankelbare vastberadenheid

Hij zei: "Als ik een Boeddha, als de wezens van de tien richtingen, die na mijn naam te hebben gehoord en zo hun hoogste geloof hebben gewekt en aspiratie voor wedergeboorte in mijn land, zelfs als ze zich maar tien keer zo'n gedachte hebben herinnerd, zullen ze hier zeker worden geboren, met uitzondering van degenen die de vijf gruwelijke daden hebben begaan en degenen die de ware Dharma hebben belasterd. Anders kan ik het ontwaken niet bereiken.”

Nu, hoewel in deze 18e gelofte er staat dat wezens zich Amitabha alleen maar hoeven te herinneren Buddha tien keer met die gedachte en dan worden ze geboren in Sukhavati. Ik denk niet dat het betekent dat we gewoon gaan, “Namo Amituofo, Namo Amituofo, Namo Amituofo, Namo Amituofo, Namo Amituofo, Namo Amituofo, Namo Amituofo, Namo Amituofo, Namo Amituofo, Namo Amituofo. Ok, klaar, ik zal geboren worden in Sukhavati. Nu kan ik naar de kroeg.”

Neem dit soort dingen niet letterlijk, want we moeten een heleboel andere deugden creëren die hiermee gepaard gaan. En het is niet alleen maar tien keer "Namo Amituofo" zeggen met een afgeleide geest, het gaat om enige concentratie, enig begrip van wie Amitabha is, hoe de geest werkt en hoe puur land wordt gecreëerd. Er komt dus veel proces bij kijken. Denk niet dat het snel, goedkoop en gemakkelijk is.

Ik heb het gevoel dat in de oudheid, toen de overgrote meerderheid van de mensen analfabeet was en boeren waren, de leraren van de afstamming de beoefening van Amitabha min of meer vereenvoudigden om aan die mensen te voldoen, omdat ze niet goed opgeleid waren en de Dharma niet kenden. erg goed. Maar ik denk dat jullie tegenwoordig allemaal opgeleid zijn, jullie zijn intelligent, dus ik denk dat we nu een roeping hebben om de Dharma echt veel dieper te begrijpen, niet alleen maar tien keer "Namo Amituofo" zeggen zoals een bandrecorder.

19e onwankelbare vastberadenheid

Toen was het 19e onwrikbare besluit: "Als ik een Boeddha, als de wezens van tien richtingen die hun gedachten op bodhi hebben gericht,' dat betekent op volledig ontwaken, op boeddhaschap, 'en hun voorraad van verschillende verdiensten met vurige aspiratie voor wedergeboorte in mijn land, als ik op het moment van overlijden niet met een gezelschap van gevolg voor hen zou verschijnen, moge ik dan niet ontwaken.

Hier, zijn aspiratie, is zijn onwankelbare vastberadenheid gericht op een ander soort discipel. De eerste was een heel eenvoudige discipel. Dit is iemand die streeft naar volledig boeddhaschap, die het meest effectief wil zijn in het ten goede komen aan levende wezens en hen vooral uit samsara wil leiden, dus ze hebben dat bodhicitta verstand, die bodhi aspiratie, en ze hebben een enorme verzameling verdiensten gecultiveerd met een zeer sterke intentie om herboren te worden in Sukhavati. Dus hier, Amitabha Buddha, zijn onwrikbare vastberadenheid is voor die wezens.

Ik denk dat we iets beter aan die beschrijving voldoen. Of als we dat niet doen, kunnen we beter upgraden en net zo'n discipel worden.

20e onwankelbare vastberadenheid

In de 20e onwankelbare vastberadenheid zegt hij: "Als ik een Boeddha, als de wezens van de tien richtingen, na mijn naam te hebben gehoord, altijd verlangen naar dat land van mij en verschillende essentiële verdiensten cultiveren om hun oprechte wens om in mijn land geboren te worden te realiseren, mocht dit niet worden vervuld, dan kan Ik bereik geen ontwaken.”

Dus wij kunnen ook zo'n discipel zijn. We kennen de kwaliteiten van Amitabha's zuivere land, we verlangen ernaar om daar geboren te worden en we hebben enkele van de essentiële verdiensten gecreëerd om daar geboren te worden.

Ik wil gewoon teruggaan naar de vorige waar het zei [over] die discipel die heeft bodhicitta op het moment van overlijden zullen Amitabha en zijn gevolg aan hen verschijnen. Nogmaals, ik denk niet dat we het moeten opvatten omdat Amitabha een extern wezen is zoals God of Brahma of een extern wezen dat ons gaat redden, omdat de hele boeddhistische filosofie zich richt op het idee dat dingen geen onafhankelijk bestaan ​​hebben, dat dingen gerelateerd zijn aan onze geest, dat ze bestaan ​​doordat ze louter door de geest worden aangeduid.

Ik denk niet dat het betekent dat je daar op je sterfbed ligt en dan Amitabha op de deur klopt en zegt: "Mag ik binnenkomen?" haalt je dan op en brengt je naar Sukhavati. Ik denk niet dat het zo is. Ik denk dat het te maken heeft met, vanwege de diepte van onze Dharma-beoefening, ons begrip van de Boeddha's kwaliteiten, onze ijverige praktijk om te proberen de Boeddhaeigenschappen in onze eigen geest, dat daardoor de Amitabha die bestaat door slechts door de geest te worden aangewezen, we aangetrokken worden tot die Amitabha die leeg is van inherent bestaan, die afhankelijk bestaat.

Ik denk dat het onze spirituele realisatie is - dat het zien van Amitabha niet betekent met onze ogen, maar in ons hart. In de diepte van onze geest is onze geest in overeenstemming met Amitabha Buddha's geest. En ik denk dat dat echt is wat het betekent om de Buddha. Niet alleen met onze ogen.

Ik herinner me een keer dat ik naar Putuoshan ging en er is een grot aan de achterkant van het eiland waar ze zeggen dat Guanyin aan mensen verschijnt. We gingen naar die grot. Er waren een paar andere mensen voor ons en ze keken naar de plaats waar Guanyin zou verschijnen. Natuurlijk zag ik Guanyin niet, ik keek en het leek gewoon op stenen, ik zag niet maar deze mensen, het waren gewone mensen, ze zeiden: "Oh, daar is Guanyin." En ze maakten geloften naar Guanyin, maakten ze aanbod tegen Guanyin, en toen zeiden ze: "Misschien is Guanyin moe, we kunnen haar beter nu met rust laten", en toen vertrokken ze. Dat was hun niveau om Guanyin te zien.

Toen ik daar was, probeerde ik echt na te denken over hoe Guanyins geest is? Hoe zou het zijn om het mededogen te hebben dat zij heeft, zodat elk levend wezen, ongeacht hoe ze me behandelden, wat ze over me zeiden, mijn geest spontaan zal reageren met mededogen voor dat bewuste wezen. Niet met boosheid maar met mededogen. Dus daar dacht ik aan toen ik in die grot was, omdat ik op die manier probeerde mijn geest dichter bij Guanyin's geest te brengen, ook al zag ik niets met mijn ogen.

Puur land: transcendentaal en alledaags

Eigenlijk kan het pure land op twee niveaus worden begrepen. Het transcendentale niveau en het gewone niveau. En hoe we het zuivere land ook zien, hangt af van de aanleg, de intelligentie, de vermogens van de specifieke discipelen. Mensen die Amitabha reciteren Buddha's naam en praktijk op een gewoon niveau, door gewoon "Namo Amituofo" te zeggen, zien ze het zuivere land als een externe plaats, ze begrijpen niet dat het door de geest is gecreëerd, dat het gerelateerd is aan de geest, dat het leeg is van onafhankelijk bestaan, die mensen verhouden zich tot Amitabha zoals een kind zich verhoudt tot hun moeder of vader, roepend om het medeleven en de bescherming van hun moeder of vader. Die mensen verhouden zich tot Amitabha als een extern wezen, op een heel eenvoudige manier, zoals Amitabha mama en papa is die hen zullen komen beschermen. Dat is een discipel van zeer bescheiden vermogens.

De discipelen die hogere vermogens hebben, oefenen op een transcendentaal niveau van de innerlijke waarheid en zien Amitabha en het zuivere land als aangeboren kenmerken van hun eigen zuivere geest. Ze zien dat een zuivere geest een zuivere omgeving schept. Een zuivere geest creëert pure metgezellen, pure middelen. Ze weten dat het zuivere land wordt gecreëerd door hun geest die spirituele realisaties heeft. Ze gebruiken de Buddha's naam om hen te herinneren aan de fundamentele aard van hun eigen geest - de lege aard van hun eigen geest - omdat deze discipelen op zoek zijn naar diepere waarheden.

Als ze 'Namo Amituofo' zingen, vragen ze in gedachten: 'Wie is Amitabha Buddha? Hoe werkt Amitabha Buddha bestaan? Wie zingt de naam van de Buddha? Hoe bestaat de persoon, ik, die de naam reciteert?” Ze kijken dus naar de diepere bestaanswijze, de lege aard van personen en fenomenen en ze doen dit met een motivatie van mededogen. Voor hen is het zien van het zuivere land en het zien van Amitabha heel anders dan voor de mensen die op de gewone manier oefenen en Amitabha zien als een soort extern wezen.

Een van de lijnleraren, Chu-hung in de Chinese traditie - ik ga je iets voorlezen dat hij zei. Hij zei: "De geest is in wezen ongeboren", wat betekent dat de geest niet onafhankelijk van andere factoren wordt geboren, maar afhankelijk van andere factoren. Hij zegt: “De geest wordt geboren als hij oorzakelijk is voorwaarden samenkomen. De geest sterft in principe niet. Het sterft wanneer het causale voorwaarden verspreiden." Dat betekent dus niet dat de geest ophoudt, het betekent dat wanneer de oorzaken van ons leven ophouden, dan de onze lichaam en geest gescheiden. De lichaam heeft zijn continuïteit, de geest van dit leven houdt op, maar de continuïteit van het leven gaat door.

Dus zegt hij: “Als je dit kunt begrijpen, zul je in vrede zijn door geboorte en dood, altijd stil, altijd bewust. Als je dit nog niet kunt begrijpen, moet je je persoonlijke bestaan ​​volledig opgeven en voortdurend de zin 'Amitabha' reciteren Buddha' en zoek geboorte in het zuivere land. Dus als je geen transcendentaal type discipel bent, oefen dan op de gewone manier.

Hij vervolgt: “Alle voelende wezens hebben hetzelfde Boeddha natuur. Iemand die verlicht is over de Boeddha de natuur heet de Buddha. Wanneer men de Buddhanaam, Buddha Amitabha is iemands eigen zelf-natuur.” Dus met andere woorden, de fundamentele, ultieme natuur vinden we bij Amitabha Buddha is hetzelfde als bij ons ultieme natuur. Beide zijn leeg van het ware bestaan.

Hij vervolgt: “Het zuivere land is het zuivere land van onze eigen geest. Een zuivere geest creëert een zuivere omgeving. Iedereen die enkelpuntig de kan reciteren Buddha's naam in gedachte na gedachte en concentreer je dieper en dieper, zal altijd Amitabha vinden Buddha verschijnen in zijn of haar eigen geest.” Amitabha is geen externe persoon. Maar als we goed oefenen en we herinneren ons Amitabha en Amitabha's kwaliteiten, zijn wijsheid, zijn mededogen, op één punt, en we reciteren de naam op één punt, dan vinden we Amitabha en het zuivere land in onze eigen geest.

Het is niet, zoals je hier kunt zien, "Namo Amituofo" reciteren met een afgeleide geest. Eenpuntige geest is eigenlijk best moeilijk. Toen je de ademhaling deed meditatie hoeveel mensen hier werden in het begin niet afgeleid door naar de adem te kijken? Ik vermoed dat bijna iedereen op een of ander moment werd afgeleid, is dat waar of niet waar? We begonnen na te denken over ons huis of wat we daarna gaan doen of we hoorden een geluid en daar zullen we aan denken. Eenpuntige concentratie is een kwaliteit van de geest die we echt enige tijd moeten besteden aan het ontwikkelen.

Hij vervolgt: “Dus als de geest zuiver is, is het land zuiver. Als de geest verontreinigd is, is het land verontreinigd. Als er een negatieve gedachte in je opkomt, verschijnen er veel obstakels. Als er een goede gedachte opkomt, is er overal vrede. Hemel en hel zijn allemaal in je eigen geest.” Dat is wat Chu-hung zei. Dat betekent dus dat we nu moeten beginnen met oefenen om onze geest te bevrijden van verontreiniging en onze geest zuiver te maken.

Dat betekent dat als we boos worden, we niet gewoon kunnen zeggen: "Oh, deze persoon heeft mij dit aangedaan en zij hebben mij dit aangedaan, ik ben zo boos op hen", en klagen, want als we een verontreinigde geest hebben, is dat zoiets als dat, dan zien we dat veel mensen ons schade berokkenen en we hebben veel vijanden. Als in plaats daarvan, als iemand iets zegt of doet dat ons niet bevalt, als we denken: "Dat is een lijdend bewust wezen dat geluk wil en erg in de war is over hoe de oorzaken van geluk te creëren." En we kijken naar dat bewuste wezen met medelevende ogen en weten dat ze de Boeddha natuur, weten dat ze het potentieel hebben om volledig ontwaakt te worden. Op die manier denken zuivert dan onze eigen geest en creëert een puur land voor ons.

Dus sommigen van jullie hebben me dit misschien eerder horen zeggen, maar wat ik vaak doe als ik boos word op iemand, bijvoorbeeld Donald Trump, is dat ik me die mensen om me heen voorstel en als ik buig voor de Buddha en zing de Buddha's naam, ik denk dat ze allemaal samen met mij buigen. Dus daar is Donald Trump die buigt voor de Buddha, ik weet niet wat er met zijn haar gaat gebeuren als hij het doet, maar het helpt me eraan te herinneren dat hij een lijdend bewust wezen is dat Boeddha natuur. Er zit goedheid in hem, ook al denk ik dat hij het land schaadt. We moeten proberen onze geest te verleggen naar een positievere kijk.

Dus deze zelf-aard, deze lege aard van onze geest, het feit dat de geest geen onafhankelijk bestaan ​​heeft maar bestaat vanwege oorzaken en voorwaarden, het heeft delen, het bestaat doordat het louter door de geest wordt aangewezen, dit is de fundamentele aard van onze geest en van Amitabha Buddha's geest. En die fundamentele natuur is onvervuild. Dus liggend onder de wolken van al onze aandoeningen is deze pure natuur.

En in de Chan-traditie bedoelen ze dat met de oorspronkelijke geest, die pure natuur. Het wordt soms beschreven als de lucht, de open aard van de lucht, maar die wordt soms bedekt door de wolken of soms wordt het beschreven als een parel die heel glanzend is maar in de modder zit. Dus de glans is niet verdwenen, het is gewoon bedekt. Het open karakter van de lucht is niet verdwenen, het wordt alleen verduisterd door de wolken. En dat geldt ook voor deze pure aard van onze geest.

Er is nog een Chinese meester genaamd Han-shan en hij sprak hierover. Hij zei: 'Iemand die de Buddha recitatie en observeer dan waar zijn Buddha vandaan komt en waar zijn Buddha gaat, zal na verloop van tijd gaan begrijpen wat boeddhaschap is.” Dus waar uw Buddha vandaan komt, waar uw Buddha gaat. In Nagarjuna's Verhandeling over de Middenweg, hoofdstuk twee, hij praat over komen en gaan en hoe wanneer je probeert uit te vinden wat komen en gaan zijn, je een inherent komen en gaan vindt, je het niet kunt vinden. Dat is waar hij het hier over heeft.

Als je het begrijpt, zul je 'begrijpen wat boeddhaschap is. Dit zal je geest openen, waardoor heldere wijsheid kan voortvloeien uit de fundamentele aard van je geest... maar oprechte oefening en hard werken zijn nodig... helder en je bent aangekomen in het stadium waar geen obstakels van onvoorziene of tijdelijke aandoeningen je in de weg staan, niet alleen zal Amitabha Buddha komen om je naar het Zuivere Land te leiden, maar alle Boeddha's in de tien windrichtingen zullen je prijzen.'

Dus hier zijn dit de instructies van de afstammingsleraren over hoe mediteren over Amitabha en hoe te denken aan het zuivere land. Het zijn heel erg waardevolle instructies. Ik geef je hier slechts het topje van de ijsberg. Er is eigenlijk, want we hebben maar anderhalf uur, een uur en drie kwartier samen, maar er is nog veel meer voor jou om te leren en te bestuderen en te overdenken. En ik hoop dat wat we hier doornemen, je zal helpen om dat te doen.

“Nien-fo”

[Laten we] wat meer praten over wat deze term 'nien-fo' betekent. Er was eens een meester genaamd T'an-luan - hij leefde in de late vijfde, vroege zesde eeuw en hij pleitte voor deze beoefening van "nien-fo", wat mindfulness of herinnering aan de Buddha en in dit geval verwees hij naar Amitabha Buddha. In zijn vroege geschriften verwijst "nien-fo" naar de meditatie gedaan met het mentale bewustzijn.

Met andere woorden, zijn eerste geschriften gingen [over] hoe jij mediteren op Amitabha Buddha alleen met je mentale bewustzijn, met je geest, hoe je je de kwaliteiten van Amitabha herinnert Buddha, hoe je de methoden oefent die de Buddha geleerd voor het genereren van diezelfde kwaliteiten in je eigen geest. Door de eeuwen heen ging 'nien-fo' echter verwijzen naar de mondelinge recitaties van Amitabha's naam. Dus we kunnen hier zien dat de oorspronkelijke betekenis was meditatie met het mentale bewustzijn was het niet alleen het reciteren van de naam.

Hier in "nien-fo" heeft "nien" drie betekenissen. De eerste betekenis is meditatie of concentratie, in dit geval meditatie en concentratie op Amitabha Buddha. Dat betekent het ontwikkelen van shamatha, samadhi, eenpuntige geest op Amitabha Buddha, zodat onze geest op hem gericht kan blijven. "Nien" verwijst naar meditatie en concentratie op Amitabha. Het kan ook verwijzen naar de tijd van één gedachte. En de derde betekenis is dat het verwijst naar de verbale recitatie waarbij "shih-nien" wordt gezien als tien recitaties of tien momenten. Je kunt zien dat de manier waarop de beoefening werd onderwezen door de eeuwen heen veranderde.

Maar tegenwoordig benadrukken veel pure landmeesters tegenover hun studenten dat het mentale meditatie is belangrijker dan de verbale recitatie. De verbale recitatie helpt je om in het mentale te gaan meditatie. Voor degenen onder jullie die de Amitabha-beoefening in de Chinese traditie hebben gedaan, hoe je begint met het chanten van "Namo Amituofo" heel langzaam en dan word je sneller zodat je, in plaats van "Namo Amituofo" te zeggen, zeg je gewoon "Amituofo". En dan versnel je nog meer, "Amituofo, Amituofo, Amituofo, Amituofo", zodat je je zo sterk moet concentreren om zo snel "Amituofo" te zeggen.

Als je zo oefent, concentreer je je zo op "Amituofo". "Amituofo" betekent oneindig licht, dus je roept "Oneindig Licht, Oneindig Licht, Oneindig Licht", terwijl je het heel snel zegt en terwijl de houten vis beweegt, is er geen ruimte in je geest voor enige andere gedachte wanneer je dat doet het zo snel. En helemaal aan het einde luiden ze de bel en het is volledige stilte, je stopt met chanten en omdat je je zo hebt geconcentreerd op het verbaal chanten van "Amituofo", als je stopt met chanten, is je geest volkomen stil. En met die rustige geest begin je te mediteren op Amitabha Buddha en concentratie ontwikkelen op de figuur van Amitabha Buddha, over de kwaliteiten van Amitabha Buddha.

Dus zo breng je de verbale recitatie samen met de mentale meditatie. Zeg dus niet alleen de naam op. Aan het einde ervan, wanneer de bel luidt, ga je zitten en laat je geest helemaal leeg zijn van al het gebabbel dat je gewoonlijk hebt en richt je je geest in plaats daarvan op Amitabha Buddha. Dat wordt heel diepgaand.

Dus ik wil uitleggen, voordat ik verder ga, dat de beoefening van Amitabha wordt gevonden in zowel het Chinese boeddhisme als het Tibetaanse boeddhisme. Zoals Amitabha op de tekeningen is afgebeeld, ziet hij er een beetje anders uit. Op de Chinese tekeningen staat hij rechtop en is hij goudkleurig. In Tibetaanse tekeningen zit hij en heeft hij de kleur van rode robijn.

Het maakt eigenlijk niet uit welke kleur Amitabha heeft. Het maakt eigenlijk niet uit of hij zit of staat, we moeten afstemmen op zijn mededogen, op zijn wijsheid, want de fysieke vorm van Amitabha is een uitdrukking, het is een belichaming van de mentale kwaliteiten die we niet met onze ogen kunnen zien. Zoals je zei, "Groot medeleven”, kunnen we niet afstemmen op de Buddha's groot medeleven, grote wijsheid, onze geest is te verduisterd. Dus de boeddha's verschijnen in een fysieke vorm die de kwaliteiten belichaamt die ze hebben, waarvan ze willen dat we erover nadenken.

Kwaliteiten van iemand die herboren wil worden in Sukhavati

Als ze het hebben over de kwaliteiten van iemand die herboren wil worden in Amitabha's zuivere land, hebben ze het meestal over drie kwaliteiten. De eerste is geloof, de tweede is toewijding of onwankelbare vastberadenheid en de derde is oefening.

1. Geloof betekent hier niet geloof zonder onderzoek. Het is niet: “Oh ja, ik geloof in Amitabha omdat Buddha zei het." Nee. Hier zijn verschillende soorten geloof. De ene is geloof in jezelf, geloof in anderen, geloof in oorzaken, geloof in gevolgen, geloof in fenomenen en geloof in innerlijke waarheid. Er zijn dus al deze verschillende soorten geloof of vertrouwen. Het woord 'geloof' is geen goede Nederlandse vertaling van het Sanskrietwoord. Het betekent veel meer vertrouwen, vertrouwen. Geloof in onszelf is geloven in de aard van onze geest, dat onze geest de wereld schept en de bron is van onze ervaring. Om dat soort vertrouwen te hebben, moet je leren en nadenken over en mediteren op de Dharma. Geloof in anderen betekent geloven dat de Buddha loog niet, dat het pad dat de Buddha geleerd betrouwbaar is, kunnen we erop vertrouwen. En dat soort geloof stopt ons twijfelen en helpt ons daarbij toevlucht in de Buddha, Dharma, Sangha en het helpt ons te geloven in de wet van karma en de effecten ervan, wat erg belangrijk voor ons is om in te geloven. Geloven in de oorzaak is vertrouwen hebben dat het reciteren van de Buddha's naam met een afgeleide geest plant een zaadje van ontwaken in onze geest. Met andere woorden, het is goed, het helpt je. En dat reciteren van de Buddha's naam enkelpuntig zonder verwarring is het eigenlijke pad naar wedergeboorte. Het gaat dus over geloof en hoe je oorzaken creëert voor die goede wedergeboorte.

   Geloof in het effect is geloven dat alle puur land en heilige wezens erin zijn hier allemaal uit voortgekomen lichaam van het herinneren van de Buddha. Het zijn geen externe wezens - ze zijn ontstaan ​​uit hun eigen realisaties.
   Geloven in fenomenen betekent geloven dat Sukhavati echt bestaat, dat het geen sprookje is. En geloven in innerlijke waarheid betekent erop vertrouwen dat de miljarden puur land zijn niet buiten onze eigen geest, dat alle puur land, alle boeddha's bestaan ​​in relatie tot onze geest. Dat het reflecties zijn die in onze geest verschijnen.

   Een andere Chinese lijnleraar, Ou-i, zei: "Onze eigen ware geest", met andere woorden, onze eigen fundamentele aard van de geest, "is alomtegenwoordig en de Buddha de geest is ook alles doordringend, en de ware aard van de geest van voelende wezens is ook alles doordringend. Het is als duizend lampen in één kamer, waarvan elk licht op alle andere schijnt en zonder enige belemmering in de andere lichten opgaat.”

   Dus het verwijst naar deze lege aard van onze geest, zelfs wij gewone wezens, de fundamentele aard van onze geest is leeg. De fundamentele aard van de geest van alle levende wezens is leeg. Fundamentele karakter van de Buddhazijn geest is leeg. Dus wat dat betreft zijn we allemaal gelijk, met dat mooie beeld van de duizend lampen die op elkaar schijnen. Dus het is die fundamentele aard, dat Boeddha natuur, die ons in staat stelt om alle oorzaken en oorzaken te ontwikkelen voorwaarden, zodat we eigenlijk een Boeddha. Dat is de eerste kwaliteit van iemand die herboren wil worden in Sukhavati, de eerste kwaliteit van geloof en vertrouwen.

2. De tweede kwaliteit is toewijding of onwankelbare vastberadenheid. Dit komt voort uit het afzweren van de alledaagse wereld en de sterke vastberadenheid om herboren te worden in Sukhavati. Hier doen we met heel ons hart afstand van onreinheden en zoeken we zuiverheid. Nu is hier een vraag die we onszelf moeten stellen. We zeggen dat we herboren willen worden in het zuivere land van Amitabha: zijn we echt bereid afstand te doen van verontreinigingen? Zijn we echt bereid afstand te doen van onze samsarische wereld? Of zijn we nog steeds gehecht aan de geneugten van samsara? Zijn we nog steeds gehecht aan geld? Te loven? Naar reputatie? Naar familie? Naar vrienden? Om leuke dingen te zien? Om aangename dingen te horen of te ruiken of te proeven of aan te raken? In hoeverre zijn we nog steeds gevangen door ons zintuiglijke bewustzijn en afgeleid door externe objecten, ten onrechte denkend dat deze dingen ons ultieme vrede zullen brengen? Want als we nog steeds aan al die dingen gehecht zijn, willen we eigenlijk niet vrij zijn van samsara. En als we niet echt vrij willen zijn van samsara, dan willen we ook niet echt herboren worden in het zuivere land van Amitabha. geboren in Sukhavati zal je ellendig maken omdat alles er is om je de Dharma te laten beoefenen. En als je geen interesse hebt, zeg je: 'Waarom ben ik hier in Sukhavati? Ik wil mijn smartphone. Ik wil Facebook checken en zien wat mijn vrienden doen. Ik wil niet luisteren naar de leringen van Nagarjuna, de leringen van Amitabha, ik wil op Facebook kijken. Ik wil gaan winkelen op Facebook. Ik wil me voorbereiden op Chinees Nieuwjaar en bergen eten klaarmaken.” Als dat is wat je wilt doen, wordt Sukhavati erg saai voor je.

   Ze zeggen zelfs dat er negen niveaus van lotussen zijn. Als we geboren worden in Sukhavati, worden we geboren in een lotus. Dus als je niet zo geïnteresseerd bent in de Dharma, duurt het erg lang voordat je lotus zich opent. Als je erg geïnteresseerd bent in de Dharma en je echt wilt oefenen, dan is het idee om een Boeddha echt leuk is, je enthousiast maakt, dan gaat je lotus veel sneller open. Dus denk er eens over na, wil je voor een lange tijd in een lotus blijven steken? Alleen jij en je gsm in een lotus? Ik denk het niet. Het is beter om af te zien van het cyclische bestaan. Het is beter om de aspiratie voor het ontwaken.

   De Bloemornament Sutra, dit is de Avatamsaka Sutra, een van de Mahayana sutra, dan spreekt het daarin over het hebben van toewijding of onwrikbare vastberadenheid om in herboren te worden. Dus in de sutra staat: Buddha land is een geweldige aangelegenheid.” Het is dus geen triviale zaak. “Het kan niet worden bereikt door de verdienste van geïsoleerde praktijk. Het vereist de kracht van onwrikbare vastberadenheid als hulpmiddel: "dus we moeten een sterke intentie hebben om daar herboren te worden. We moeten een oprechte wens hebben om de Dharma te beoefenen. We hebben wat nodig bodhicitta. Het vereist dus de kracht van onwrikbare vastberadenheid als hulpmiddel, “alleen dan kun je wedergeboorte bereiken in de Buddha land en zie de Buddha. '

   Die soetra zegt ook: "Als een persoon op de rand van de dood staat, op haar laatste moment, vallen al haar vermogens uiteen", zodat we niet langer kunnen zien of proeven, aanraken enzovoort. "en ze is beroofd van alle familieleden." Dus al je familieleden blijven achter. "Al haar krachten zijn verloren en geen van haar bezittingen blijft bij haar." Dus we staan ​​op het punt te sterven, onze lichaam gaat niet mee, onze bezittingen gaan niet mee en onze vrienden en familieleden gaan niet mee. "Het enige dat ze niet prijsgeeft, is de kracht van haar onwrikbare vastberadenheid." Op het moment dat we sterven, laten al deze fysieke dingen ons in de steek. Maar de kracht van ons onwrikbare besluit om boeddhaschap te bereiken, dat blijft bij ons, “te allen tijde leiden ze ons vooruit. In een oogwenk worden we geboren in het Land van Groot Bliss. '

   Dus om dit soort onwrikbare besluiten te nemen, hebben we een zekere zuiverheid van onze motivatie nodig. Onze geest moet verder denken dan onze eigen bezorgdheid. Onze geest moet nadenken over het welzijn van alle levende wezens. Met andere woorden, als je naar de tempel gaat, bid je niet alleen: 'Mag ik de loterij winnen. Moge mijn zoon en dochter met aardige mensen trouwen. Mag ik volgend jaar een nieuwe flat kopen. Moge ik een goede gezondheid hebben.”

   Als je daarvoor in de tempel gaat bidden, heb je niet de onwrikbare vastberadenheid die nodig is om in het zuivere land geboren te worden, omdat je nog steeds erg gehecht bent aan deze wereldse dingen die je in feite in de steek zullen laten. als je sterft.

3. Dus geloof, toewijding of onwrikbare vastberadenheid is de derde eigenschap van iemand die herboren wil worden in Sukhavati is beoefening. Dat houdt in dat je de naam van Amitabha voortdurend puntig en zonder verwarring reciteert. Eénpuntig betekent dus dat we niet worden afgeleid. Met andere woorden, we gaan niet, "Namo Amituofo, Namo Amituofo, Namo Amituofo", maar van binnen denken we: "Oh, ik heb zo lang gewacht tot deze bus komt, hoe komt het dat hij nog niet is gekomen?" ? Ik draag mijn durians en ik wil naar huis om ze op te eten. Oh, maar ik mag niet in de bus, ze laten geen mensen met durians in de bus. Dat zouden ze moeten toestaan. Namo Amituofo, Namo Amituofo.' Zo kun je toch niet denken. En je kunt niet denken: 'Namo Amituofo. Namo Amituofo. Mijn zus bekritiseerde me tien jaar geleden, ik ben zo boos op haar om wat ze zei. Namo Amituofo. Namo Amituofo. Ik wil wraak nemen op mijn zus en wraak nemen omdat ze mijn gevoelens heeft gekwetst. Namo Amituofo, Namo Amituofo.” Denk je dat je daarmee naar het zuivere land gaat? Vergeet het maar. We moeten eenpuntig gefocust zijn op het reciteren van "Namo Amituofo" of op het herinneren van Amituofo en zijn kwaliteiten. En we moeten dit zonder verwarring doen. We moeten dus enig begrip hebben van wie Amitabha is. Amitabha, hij is de weerspiegeling van je eigen deugdzame geest. Dus ga niet op je sterfbed zitten en zeggen: “Ok, Amitabha kijk, ik heb Amituofo veel gezongen. Waar ben jij? Je moet komen opdagen. Hoe komt het dat je te laat bent Amitabha, ik ga dood en ik heb je nodig om op te komen en me naar puur land te brengen. En als je me daarheen brengt, alsjeblieft, ik wil een comfortabele rit in een Mercedes, oké, ik wil niet in een bus rijden, ik wil niet in de MRT rijden omdat de MRT kapot kan gaan en we nooit krijgen naar het zuivere land. Amituofo, ik zei Namo Amituofo, ik heb gemaakt aanbod, kom op, je kunt maar beter betalen. Dat is niet de manier. Dus oprecht aspiratie.

   De derde eigenschap is oefenen. Daar had ik het hier over, een enkelvoudig nadenken over Amitabha's kwaliteiten, zijn naam opzeggend. Het reciteren van de naam, denkend aan Amitabha met zeer zuiver geloof en toewijding. En vooral het geloof in de wijsheid die leegte realiseert, Geloof in groot medeleven, toewijding aan de zes perfecties, vrijgevigheid, ethisch gedrag, standvastigheid, vreugdevolle inspanning, meditatieve stabiliteit, wijsheid. Met oefening van de zes bodhisattva perfecties.

Naast deze drie essentiële oorzaken, moeten we buigen voor Amituofo, maken aanbod aan de Buddha, lees de Mahayana sutra's, bestudeer de commentaren van de grote wijzen. We moeten ons onthouden van destructieve acties. Met andere woorden, je kunt niet zeggen: "Namo Amituofo, Namo Amituofo", en dan een louche zakendeal doen waarbij je iemand bedriegt. Dat gaat niet werken. Je kunt niet "Namo Amituofo, Namo Amituofo" zeggen en dan roddelen over al je buren en hen achter hun rug om bekritiseren. We moeten puur ethisch handelen. Anders probeert Amituofo ons misschien in het zuivere land te krijgen, maar de immigratiebeambten stempelen "Afgewezen". We moeten dus ethisch handelen.

Vimalakirti Soetra

De Vimalakirti Sutra spreekt ook over de oorzaken om herboren te worden in het zuivere land en somt acht oorzaken op. Laat me die voorlezen. Hier leest u hoe u moet oplossen, hoe u zich aan het denken moet wijden.

Ten eerste moet ik alle levende wezens ten goede komen zonder ook maar het geringste voordeel voor mezelf te zoeken.
Ten tweede moet ik alle ellende van alle voelende wezens dragen en al mijn verzamelde wortels van deugdzaamheid aan alle levende wezens geven.
Ten derde mag ik geen wrok koesteren jegens enig bewust wezen.
Ten vierde moet ik me verheugen in alle bodhisattva's alsof zij de leraar zijn, de Buddha.
Ten vijfde mag ik geen leringen verwaarlozen, of ik ze nu wel of niet eerder heb gehoord.
Ten zesde moet ik mijn geest beheersen zonder de winst van anderen te begeren en zonder trots te zijn op mijn eigen winst.
Ten zevende moet ik mijn eigen fouten onderzoeken en anderen niet de schuld geven van hun fouten.
Ten achtste moet ik er plezier in hebben om bewust gewaar te zijn en moet ik werkelijk alle deugden ondernemen

Dat zijn harde praktijken, nietwaar? Maar alleen al het feit dat we die lezen en erover nadenken, en zelfs als we nu niet precies zo kunnen oefenen, om de aspiratie, “Ik wil zo'n beoefenaar zijn. Ik wil de geest ontwikkelen die geen wrok koestert jegens enig levend wezen. Ik wil de geest ontwikkelen die anderen meer koestert dan mezelf.” Dus dit is de praktijk, wat ze zaadjes planten in onze eigen geest noemen.

In de soetra's geven ze ons altijd het ideaal: "Zo oefenen bodhisattva's in het zuivere land." We zijn nog niet op dat niveau, maar we zeggen niet alleen: "Oh, vergeet het maar, ik ga niet eens proberen om daar te komen." Nee. We lezen hun aspiraties, we overwegen ze, we proberen de oorzaken voor het genereren ervan in onze eigen geest te creëren en op die manier planten we het zaad, vele zaden in onze geest om op een dag de grote bodhisattva's te worden.

Dit proces van studeren, van nadenken, het planten van de zaadjes in onze geest is heel erg belangrijk. Als we gewoon zeggen: "het is te moeilijk, vergeet het maar", dan komen we er nooit. En het is heel mooi als je deze soetra's echt leest en je leest de onwrikbare vastberadenheid van de bodhisattva's, het is zo inspirerend omdat je denkt: “Wow, ik heb het potentieel om zo te worden. Ik hoef niet klein oud te zijn, beperkt me voor altijd. Ik heb het potentieel. Ik kan een grote worden bodhisattva. Ik kan Amitabha worden Buddha. '

En als we echt zo denken, is onze geest zo blij, zo gelukzalig, zelfs als we nog niet bevrijd zijn van samsara, is onze geest gelukkig. We moeten deze dingen reciteren, over deze dingen nadenken, de zaadjes in onze geest planten en onze geest deze zeer nobele aspiraties laten hebben. Zelfs ernaar streven om op die manier te streven is zeer de moeite waard.

Vragen en antwoorden

Daarmee denk ik dat ik al aardig wat heb gepraat. We kunnen enkele vragen en antwoorden hebben. Vragen misschien, ik weet de antwoorden niet. Dus als je het leuk vindt om dingen op te schrijven, we hebben er al een paar, maar je kunt ze opschrijven.

Publiek: Er zijn hier twee delen. Ten eerste zegt deze persoon: "Ik heb van beschrijvingen gehoord waarbij de laatste gedachte voor de dood erg belangrijk is. Als het negatieve gedachten zijn, zal de persoon waarschijnlijk in de hel, de hongerige geest of het dierenrijk terechtkomen. Daarom moeten we ons concentreren op positieve gedachten en reciteer Amitabha's naam.” Ze willen je mening horen en ..

Eerwaarde Thubten Chodron (VTC): Oh mijn idee daarover? Ja, ze zeggen dat de laatste gedachte die we hebben van invloed is op het karmische zaad in onze geestesstroom dat zal rijpen op het moment van overlijden. Er zijn hier twee dingen aan de hand. We moeten veel deugdzaams creëren karma dus we hebben veel zaden van deugdzaam karma op onze mindstream. En door het feit van het creëren van veel deugdzaam karma, we ontwikkelen de gewoonte om positieve gedachten te hebben.

En aangezien we erg gewoontedieren zijn, is er een goede kans of grotere kans dat we op het moment van overlijden een deugdzame gedachte zullen hebben als we ons leven besteden aan het cultiveren van heilzame gedachten. En die deugdzame gedachte zal onze geestesstroom voortstuwen of projecteren op een goede wedergeboorte. Dus daarom zeggen ze wanneer iemand sterft, houd de kamer heel kalm, doe wat chanten, herinner ze eraan, lees een soetra, lees een commentaar, herinner die persoon aan hun spirituele mentor. Zeg dingen die hen helpen zich te verheugen in hun eigen deugd, want dat helpt een stervende persoon om een ​​deugdzame gedachte te hebben en dat helpt hem om een ​​goede wedergeboorte te hebben.

Publiek: En de tweede opvatting is dat als we eenmaal Amitabha accepteren, er vertrouwen in hebben om geboren te worden in het zuivere westerse land en Amitabha's naam reciteren, we daar gegarandeerd een plaats hebben, wat er ook gebeurt tijdens de dood, het maakt niet uit.

VTC: Ik weet het niet zo zeker. Als je doodgaat met een boze geest, als je echt heel boos bent als je doodgaat of als je heel hebzuchtig en gehecht bent als je doodgaat, denk je bij je dood: “Wie krijgt mijn geld als ik sterf? Wie gaat mijn spullen pakken? Wie gaat mijn geld krijgen? En als je sterft met die gedachte, denk ik dat je het Amitabha moeilijk maakt.

Publiek: De volgende vraag. Geachte Eerwaarde, ik heb 48 bijgewoond geloften cursus door een freelance boeddhistische leraar die gespecialiseerd is in Amitabha-leringen. Hij deelde getuigenissen over Amitabha die letterlijk verscheen voor stervende mensen die oprechte Amitabha of pure landbeoefenaars waren. Hij is een bekende leraar die vroeger in een gevestigd klooster werkte en een pure landbeoefenaarsgroep leidt. Ik heb me afgevraagd: "Hoe kan ik er zeker van zijn dat die bepaalde leraar iemand is van wie ik weet dat hij een goede leraar is?"

VTC: Dus hoe kunnen we controleren, hoe kunnen we voor onszelf verifiëren dat iemand een goede leraar is. In deze soetra's en in de commentaren wordt de Buddha sprak over de kwaliteiten van een goede Mahayana-leraar. Bijvoorbeeld iemand die zich ethisch goed gedraagt, die wat meditatieve ervaring heeft, die wat wijsheid heeft. Met andere woorden, de drie hogere trainingen: ethisch gedrag, concentratie, wijsheid.

Iemand die de soetra's goed kent. Iemand die erg medelevend is, want soms gedragen we ons als discipelen niet zo goed en willen we een leraar hebben die ons gaat vergeven, niet een leraar die boos wordt en zegt: "Maak dat je wegkomt." We willen een leraar die de leringen echt goed kan uitleggen vanuit vele gezichtspunten, niet alleen iemand die één oefening kent en deze op een eenvoudige manier uitlegt.

We moeten tijd besteden aan het leren kennen van een leraar, het controleren van hun kwaliteiten, het observeren ervan. En dan kunnen we op die manier zien dat ze een goede meester zijn. We kunnen ook controleren wat andere gerespecteerde meesters zeggen en we moeten vooral kijken of wat deze persoon onderwijst overeenkomt met wat de Buddha onderwezen. Als deze persoon iets leert dat de Buddha niet onderwees, als ze leringen verdraaien, dan wil je duidelijk blijven.

Publiek: Hoe weten we dat de Amitabha Sutra betrouwbaar is? Hoe kunnen we de waarheid van die soetra verifiëren?

VTC: Ja. Dit is moeilijk omdat er geen autoriteit in Singapore is die er een punt achter zet: "Dit boek is betrouwbaar". Maar ik zal mijn persoonlijke gevoelens daarover delen, want ik heb iets gestudeerd, ik weet tenminste iets intellectueels over de aard van de geest, over leegte. Dus als ik de Amitabha Sutra lees en ik hoor praten over het zuivere land als een weerspiegeling van onze deugdzame geest, dan is dat logisch voor mij, dat een zuivere geest een zuiver land creëert, dat een zuivere geest een bodhisattva en wordt dan een Boeddha. Dus dat spreekt me erg aan.

Als ik kijk naar de kwaliteiten van Amitabha Buddha zoals ze beschreven zijn bij de zes bodhisattva perfecties, die van Amitabha groot medeleven en grote liefde, al deze verbazingwekkende eigenschappen, ik kan niets verkeerds vinden met die eigenschappen. En ik zie ook dat de Buddha leerde in zijn leringen hoe we zelf die eigenschappen kunnen ontwikkelen. Dus ik heb het gevoel dat het niet gewoon geloof is zonder onderzoek: “Oh, Amitabha heeft groot medeleven", maar Buddha geleerd hoe we ons kunnen ontwikkelen groot medeleven en wanneer ik die meditaties beoefen, ook al heb ik die niet groot medeleven, Ik zie langzaam, langzaam, mijn medeleven neemt toe. Dus dat geeft me vertrouwen in de Buddha's leringen en deze soetra was een van zijn leringen.

Publiek: Met betrekking tot Amitabha's 35ste gelofte op genderspecifiek aspiratie, waarom denk je dat er een verschil is tussen een vrouw en een man? lichaam?

VTC: Dus een van Amitabha's onwrikbare vastberadenheid is dat vrouwen, als ze ernaar streven, niet als vrouw worden geboren in Amitabha's zuivere land. Dus het lijkt mij dat als je geen vrouwen hebt in Amitabha's zuivere land, je ook geen mannen hebt. Want je hebt alleen mannen als je vrouwen hebt en je hebt alleen vrouwen als je mannen hebt. Dus waarom zei Amitabha dat over vrouwen?

Ik denk dat dit te maken heeft met maatschappelijke factoren in de oude samenleving. En in de oude samenleving, in veel delen van de wereld, waren vrouwen in wezen het eigendom van de mannen. In de oude Indiase samenleving stonden ze eerst onder controle van hun vaders, daarna hun echtgenoten en daarna hun zonen. Vrouwen hadden dus niet veel vrijheid.

In de oudheid hadden ze geen anticonceptiemethoden, dus een vrouw had niet altijd controle over haar eigen lichaam. Toen het tijd was om een ​​baby ter wereld te brengen, hadden ze in het oude India niet de geweldige medische zorg die ze nu hebben en stierven veel vrouwen tijdens de bevalling.

In de oudheid werden vrouwen niet gelijk behandeld, kregen ze vaak geen onderwijs en werden ze seksueel lastiggevallen, meer nog dan tegenwoordig. Dus ik denk dat het daarom is dat de Buddha zei dat. Ik denk niet dat het iets te maken heeft met de intelligentie van vrouwen, want vrouwen zijn net zo intelligent als mannen, ze zijn net zo capabel als mannen, dus ik denk dat het te maken heeft met die maatschappelijke factor.

Publiek: Voor een geliefde van wie ik denk dat hij zal begrijpen of sterk zal zijn gehechtheid en verdriet om me te verlaten op het moment van overlijden, is het bekwaam om tegen haar te zeggen dat ze naar Amitabha's zuivere land kan gaan zodat we elkaar daar weer kunnen ontmoeten? Ze begrijpt de Dharma niet, verbrandt papier en gebruikt wierookstokjes om te maken het aanbieden van.

VTC: Iemand die erg aan je gehecht is, die niet van je gescheiden wil zijn, en die persoon gaat dood. Dus is het bekwaam om te zeggen: "ga naar Amitabha's zuivere land en ik zal daar in een toekomstig leven zien." Ik denk dat het oké is om dat tegen die persoon te zeggen, in die zin dat, hoewel we niet weten hoe nauwkeurig het is, het in de geest van die persoon het zaad plant van het streven naar een goede wedergeboorte. Dus je zegt niet alleen tegen die persoon: 'We zien elkaar weer in Sukhavati', maar je zegt: 'Verheug je over alle goede dingen die je in je leven hebt gedaan. Denk aan alle vrijgevigheid. Denk aan alle vriendelijkheid die je anderen hebt betoond. Denk aan de goede daden die je hebt gedaan en verheug je erover en streef er dan naar om herboren te worden in Sukhavati, en ik zal hetzelfde doen en dan kunnen we elkaar misschien weer ontmoeten.

Publiek: Waarom wordt gezegd dat Amitabha's zuivere land het hier en nu is en ook een plek om naartoe te gaan na de dood?

VTC: Waarom wordt er gezegd dat het hier en nu is en ook een plek om naartoe te gaan? Dat heeft te maken met die twee oefenniveaus, of je nu op een gewoon niveau oefent of op een transcendentaal niveau oefent. Als je op het gewone niveau oefent, denk je aan Amitabha's zuivere land als iets daarbuiten waar je in je volgende leven naar toe gaat. Als je op een transcendentaal niveau oefent, denk je dat Amitabha's pure land hier en nu is, gecreëerd door je eigen deugdzame geest.

Publiek: Betekent wedergeboorte in het zuivere land het verlaten van de kringloop van geboorte en dood?

VTC: Het betekent dat je nooit meer herboren zult worden in samsara en terwijl je in het zuivere land geboren wordt, zul je ontwaken bereiken. Het betekent niet meteen. Je moet nog steeds de oorzaken en oorzaken creëren voorwaarden volledig ontwaakt worden Boeddha, maar je zult nooit meer geboren worden in een lagere sfeer of als een mens of als een wereldse god.

Publiek: Maakt het uit of we ons wijden om naar een specifiek puur land te gaan of moeten we ons op ons niveau concentreren op het cultiveren van de andere oorzaken om naar puur land te gaan, zoals het afzweren van de verontreinigingen?

VTC: Laten we alle oorzaken creëren. Als we alleen maar bidden om herboren te worden in het zuivere land en niets anders, hebben we geen enkele verdienste om daaraan op te dragen. Dus wij wijden het is alsof je een cheque uitschrijft, maar je hebt geen geld op je bankrekening. We moeten dus verdienste creëren en die verdienste opdragen voor wedergeboorte in het zuivere land.

Publiek: Versnelt het chanten van de naam van Amitabha onze ontmoeting met Buddha Amitabha? Zo ja, betekent dit dat het onze dood zal bespoedigen?

VTC: Nee, het zal je dood niet bespoedigen. Zoals ik voor de talk al zei, als je de naam zingt, jezelf vertrouwd maakt met de kwaliteiten van Amitabha, helpt het je geest zelfs hier en nu om gelukkiger en stabieler te worden. verzaking van samsara zodat je niet zoveel relatieproblemen hebt enzovoort.

Toewijding

Dus we gaan nu sluiten. We hebben een gezang dat we doen in de Sravasti-abdij om de verdienste te wijden en dan ga ik je enkele toewijdingsverzen voorlezen van de King of Prayers, wat de buitengewone is aspiratie van de Bodhisattva Samantabhadra en dat gebed heeft verzen van toewijding om herboren te worden in Sukhavati. Eerst doen we de gebruikelijke inwijding van de abdij.

Allereerst, verheug je gewoon over de verdienste die je hebt gecreëerd door hier vanavond te zijn en verheug je over de verdienste die iedereen heeft gecreëerd en verheug je over de verdienste die alle mensen die de Dharma beoefenden, of ze nu de zuivere landpraktijken doen of andere praktijken, alle verdienste die levende wezens creëren in het verleden, het heden en de toekomst. Denk aan alle verdiensten die de bodhisattva's creëren, de arhats en gewoon stapels wolken, oceanen van verdienste, luchten van verdienste en verheug je in dat alles en dan zullen we opdragen.

Vanwege deze verdienste mogen we binnenkort
Bereik de ontwaakte staat van Guru Buddha,
Dat we in staat zijn om te bevrijden
Alle levende wezens uit hun lijden.

Moge de kostbare bodhi geest
Nog niet geboren sta op en groei.
Moge die geborenen geen verval hebben,
Maar voor altijd toenemen.

Dan de verzen uit de Avatamsaka Sutra.

Als het moment van mijn dood aanbreekt,
Door alle verduisteringen te elimineren
En direct waarnemend Amitabha,
Mag ik onmiddellijk naar Sukhavati gaan, het Zuivere Land van Grote Vreugde.

Nadat ik naar Sukhavati was gegaan,
Mag ik de betekenis van deze aspiraties actualiseren,
Ze allemaal vervullen zonder uitzondering,
Voor het welzijn van wezens zolang deze wereld voortduurt.

Geboren uit een buitengewoon mooie, overtreffende trap lotus
In het zalige land, de Buddhade prachtige mandala,
Mag ik een voorspelling van mijn ontwaken ontvangen?
Rechtstreeks van de Buddha Amitabha.

Nadat ik een voorspelling van mijn ontwaken heb ontvangen,
Mag ik enorm voordeel creëren?
Voor levende wezens in de tien richtingen,
Met een miljard emanaties door de kracht van wijsheid.

Door grenzeloze verdienste te creëren
Door dit gebed van Samantabhadra's daden op te dragen,
Moge alle wezens die verdrinken in deze stortvloed van lijden [van samsara],
Voer de aanwezigheid van Amitabha in.

Moge dat dus gebeuren voor ieder van ons en geboren zijn in Amitabha's zuivere land door hard te werken aan dit leven om de oorzaken te creëren, dan zullen we volledig verlicht worden en ijverig, spontaan, met groot medeleven en wijsheid voor het welzijn van elk levend wezen. Amituofo.