Mediteren op de vier basisprincipes van mindfulness

• Twee manieren om mediteren over de vier vestigingen van mindfulness
• Mediteren over de gemeenschappelijke kenmerken van de vier
• Mediteren op de individuele kenmerken van de vier
• Hoe de vier instellingen overeenkomen met de vier edele waarheden
• De methodologie van het leren van de Dharma is anders dan het leren van andere dingen

De vier vestigingen van mindfulness retreat 02 (Download)

Goede morgen iedereen. Ik hoop dat het goed met je gaat. Ik wilde iets vertellen over wat je moet doen als je 's morgens voor het eerst wakker wordt en als je 's avonds naar bed gaat. Omdat dit je dag een beetje heel maakt. En dan, daarna, zullen we wat doen meditatie en ga in op de leringen.

Wanneer je 's ochtends voor het eerst wakker wordt, voordat je zelfs maar uit bed komt, genereer je motivatie. Je wilt denken: "Vandaag ga ik zoveel mogelijk niemand kwaad doen." Dus ze niet fysiek schade toebrengen, niet op een gemene manier tegen ze praten en echt ons best doen om negatieve gedachten over anderen te vermijden.

Een ander belangrijk ding om ons 's ochtends te motiveren, is te denken: "Vandaag zal ik ook van groot of klein belang zijn voor anderen." Dus als je gaat werken, dan is dit het moment om je echt te transformeren meditatie om naar je werk te gaan en te denken dat je die dag gaat werken om anderen te helpen, in plaats van: "Ik ga werken omdat ik wat geld wil." Natuurlijk moet je je gezin onderhouden, maar je wilt ook meer motiveren dan dat. Denk aan de mensen die je die dag kunt ontmoeten. Het kunnen klanten, opdrachtgevers, collega's, je baas, je werknemers zijn; als je student bent, ontmoet je je professor, ontmoet je andere studenten; en denk gewoon echt: "Mag ik vandaag zoveel mogelijk dingen doen die goed voor hen zijn."

Soms kan dit iets kleins zijn, zoals iemand een stuk papier geven als ze het nodig hebben. Soms kan het iets groters zijn, bijvoorbeeld als een van je collega's thuis een noodgeval heeft, dus neem je een deel van hun taken voor die dag op je. Of het kan zijn dat je moeder, vader of een familielid hulp nodig heeft met een boodschap, dus help je hen daarmee.

Wat ik mensen ook vertel, is de vuilnis buiten zetten de beste manier om je familie te laten zien dat het boeddhisme iets goeds is. Sommigen van jullie trokken gezichten, zoals: "Ik sta boven het vuilnis buiten zetten." Niemand van ons staat boven het buiten zetten van het afval. We maken het afval, dus we moeten het buiten zetten. Maar zo vaak laten we in onze families andere familieleden het vuile werk doen. Ja, we laten ze koken, we laten ze de afwas doen, we laten ze de was doen, we laten ze de vuilnis buiten zetten, en dan komen we, en onze rol is om te eten en alles vies te maken, en dat is alles. "Ik werk voor het welzijn van alle levende wezens, ik ga verlichting bereiken." We moeten dus ons mededogen in de praktijk brengen en proberen behulpzaam te zijn voor de mensen met wie we samenleven. Vooral als je indruk probeert te maken op je ouders met de waarde van de Dharma, dan is dit het. Je gaat het vuilnis buiten zetten en dan denkt je moeder: 'Wow! Dertig jaar probeer ik mijn zoon het vuilnis buiten te laten zetten. Ik hou van het boeddhisme.”

Heb een motivatie om van nut te zijn voor mensen. Wees ook aardig tegen vreemden die je overdag onderweg tegenkomt. Als je naar de supermarkt of de bank moet, of je moet mensen bellen, e-mailen of WhatsAppen, spreek dan beleefd tegen de vreemden die je tegenkomt en bedank ze voor het werk dat ze doen.

En dan de derde motivatie om 's ochtends te genereren - de eerste was om geen schade toe te brengen, de tweede was om te profiteren - de derde is om echt vast te houden en uw bodhicitta motivatie gedurende de dag. Dit is de motivatie om een Boeddha ten behoeve van alle levende wezens. Als je die motivatie 's ochtends aankweekt en denkt: "Ik wil vandaag alles doen met die motivatie", dan krijgt alles wat je doet veel betekenis en creëer je veel deugdzame gevoelens. karma. Als je bang bent dat je het niet meer weet om de motivatie 's ochtends te doen, leg het dan op een strookje papier, leg het bij je nachtkastje, hang het op de spiegel in de badkamer, hang het op de koelkastdeur, en op die manier zul je het onthouden.

Probeer je motivatie gedurende de dag te herinneren. Soms is het handig om iets te gebruiken dat de hele dag vaak gebeurt, bijvoorbeeld de telefoon die overgaat of een sms-bericht ontvangt. Wat het ook is, telkens als je dat signaal krijgt, dan kom je even terug bij je motivatie en hernieuw je die. Dit zal een verschil maken in hoe je je overdag voelt, je emotionele staat van welzijn, en het zal ook een verschil maken in termen van de karma die je creëert omdat je niet-deugd achterlaat en deugd creëert, wat zo belangrijk is voor onze spirituele oefening.

Bekijk 's avonds de dag en kijk hoe je het hebt gedaan, kijk of je in staat was om te handelen volgens je motivatie of niet. In de gebieden waar je was, geef jezelf dan een schouderklopje en verheug je over je verdienste. In gebieden waar je het misschien niet zo goed deed, doe dan wat zuivering met de vier krachten van de tegenstander.

Misschien begon je overdag op je werk boos te worden op een van je collega's of misschien op je baas. Je was boos, maar je slaagde erin niets vreselijks te zeggen. In dat geval zou je blij zijn als je je kunt onthouden van harde taal, want dat is iets heel goeds. Misschien zou je normaal gesproken gewoon je geduld hebben verloren en iets hebben geschreeuwd of iemand hebben beledigd, maar je hebt je daarvan kunnen onthouden, dus je verheugt je. Maar aan de andere kant werd je wel boos van binnen, dus dat deel heeft wat nodig zuivering. Daar zou je 's avonds een van de meditaties op zetten standvastigheid of geduld om u te helpen uw geest te kalmeren voordat u naar bed gaat. Omdat niemand boos naar bed wil, omdat je niet goed gaat slapen, en je wordt boos wakker.

U moet het tegengif leren om aan te vragen boosheid. Die kun je leren door lessen bij te wonen en boeken te lezen. Het boek van Zijne Heiligheid, Genezing Boosheid, is een goed boek om naar te verwijzen. Het idee is ook om deze technieken te oefenen om onze te onderdrukken boosheid als we niet midden in een verhitte situatie zitten. Want dat geeft ons enige oefening en vertrouwdheid ermee wanneer onze geest er niet helemaal gek van wordt boosheid. 'S Avonds, nadat je dit hebt gedaan, verheug je en zuivering, draag dan de verdienste van de dag op. Dan kun je heel rustig gaan slapen omdat je een hele dag Dharmabeoefening hebt gehad.

Terwijl je elke avond nadenkt over wat goed ging en wat niet, bepaal je ook hoe je de volgende dag wilt handelen. Hierdoor blijf je leren van je ervaring en verander je. Dus dan wordt het mogelijk om veel van onze slechte gewoonten te overwinnen.

Het overwinnen van onze slechte gewoonten zal niet volgende week of volgend jaar gebeuren. Toen we in Kopenhagen waren, sprak ik met een non, zij en ik kennen elkaar al zo'n veertig jaar, en ze vertelde me dat ze aan het begin van haar beoefening, toen ze alles hoorde over het bereiken van ontwaken, dacht: " Ja, dat kan ik in dit leven. Dat moet niet al te moeilijk zijn. En over een paar jaar kan ik een Boeddha.” Nou, het is veertig jaar later, en we moesten erom lachen, omdat ik eigenlijk hetzelfde idee had. Maar als we gaan studeren, dan krijgen we een idee van alle dingen die je moet doen, alle dingen die je in jezelf moet veranderen om een Boeddha, en dat geeft je een realistischer beeld, en je weet dat het wat tijd gaat kosten. Raak dus niet ontmoedigd als u niet zo snel verandert als u zou willen. Als je bedenkt dat we sommige van deze gewoonten al sinds een beginloze tijd hebben gehad, dan is dat al een tijdje geleden. Het zal dus wat tijd kosten om de harde schijf van onze geest opnieuw te formatteren, om zo te zeggen.

Een keer, Zijne Heiligheid de Dalai Lama onderwees, en iemand vroeg hem: "Wat is de snelste en gemakkelijkste manier om volledig wakker te worden?" Zijne Heiligheid begon te huilen. Toen hij stopte met huilen, legde hij de mensen uit dat die vraag niet de vraag was waar we ons echt op moesten concentreren. Hij legde uit over Milarepa, en sommigen van jullie hebben misschien dit verhaal over Milarepa gelezen. Toen Rechungpa, zijn discipel, vertrok naar mediteren, Milarepa's laatste boodschap aan hem was om zijn billen en al het eelt op zijn billen, op zijn billen, te onthullen door zo lang te zitten. De boodschap was: "Je moet hier gedurende een lange periode wat energie in steken zonder verwachtingen van snelle en gemakkelijke verwezenlijking, en met het vertrouwen dat als je de oorzaken creëert, het effect zal komen."

We moeten een grote verscheidenheid aan oorzaken creëren, omdat onze geest een zeer gecompliceerd iets is. Een meditatie gaat het alleen niet doen. We moeten veel verschillende kwaliteiten over onszelf verrijken. Dat gaat nog even duren. Maar ik denk dat het belangrijkste is dat als we weten dat er een pad is en we leraren hebben ontmoet die ons kunnen begeleiden, we op basis daarvan heel blij zouden moeten zijn, want we gaan waar we heen willen. Voor mij gaf het feit dat ik wist dat er een pad is om mijn leven zinvol te maken, enorm veel vreugde, ook al zet ik nog maar kleine stapjes aan het begin van het pad. Denk eens aan hoe het was voordat je de Dharma leerde kennen – je had een spiritueel verlangen, je wilde je leven zinvol maken, en je keek om je heen en leerde dat er niets om je heen is dat aantrekkelijk of inspirerend is. Een pad hebben gevonden waar we vertrouwen in hebben, leraren hebben ontmoet, de mogelijkheid hebben gehad om te oefenen - wauw, dit is goed! De manier waarop ik ernaar kijk is, hoe lang het ook duurt, het duurt. Alleen al het creëren van de oorzaken geeft me meer dan genoeg om me goed bij te voelen en me over te verheugen.

We hoeven niet met onze voet te tikken en te zeggen: 'Oké, wanneer komen die realisaties? Ze beloofden verlichting in één leven. Ze komen hun afspraak niet na, ik wil mijn geld terug.” Zijne Heiligheid noemt al dat gepraat over verlichting in één leven 'propaganda'. Hij zegt: “Ja, voor de weinige individuen die in het verleden lange tijd hebben geoefend, is verlichting in dit leven mogelijk. Maar voor degenen onder ons die nog niet zo lang op het pad hebben geoefend, is het fantasievol denken. Hij zegt te streven naar volledig ontwaken in dit leven, maar wees niet teleurgesteld als je dat niet doet.

Dit is eigenlijk heel belangrijk, want als we veel onrealistische verwachtingen hebben, denkend dat het realistische verwachtingen zijn, verliezen we ons geloof als ze niet uitkomen en stoppen we met oefenen. En in dat geval zitten we echt in de problemen. Het echte werk gaat over continu kunnen oefenen, gedurende een lange periode. Het is als het verhaal van het konijn en de schildpad. Er is een schildpad buiten de hut waar ik verblijf, een goede herinnering - geleidelijk aan, langzaam, in dezelfde richting lopend.

Ik denk dat er echt heel veel reden is om heel gelukkig te zijn in ons leven en heel bemoedigd, simpelweg omdat we het hebben voorwaarden om de Dharma te ontmoeten en te beoefenen, hebben we een kostbaar mensenleven. En we moeten ons kostbare menselijke leven niet als vanzelfsprekend beschouwen, omdat we een deel van het leven zouden kunnen verliezen voorwaarden. Daarom willen we ons leven nu echt goed gebruiken, terwijl we zoveel goeds hebben voorwaarden.

We kunnen veel tijd besteden aan klagen, daar zijn we heel goed in. 'Oh, ik heb niet zo'n goede conditie. O, ik heb dit probleem. O, dat probleem heb ik. O, arme ik. Ik kan het niet mediteren want ik moet naar mijn werk. Ik kan niet naar de Dharmales omdat ik de afwas moet doen. Ik kan niet op retraite omdat mijn kleine teen pijn doet.” Ik heb altijd gedacht dat ik misschien een boek zou moeten schrijven over de 5,259,678 excuses "Waarom ik de Dharma niet kan beoefenen." Omdat er altijd wel een excuus is. Ja? Ik herinner me dat ik op een dag een nieuwe had: ik zou gaan lesgeven, en ik was te laat met lesgeven. Waarom? Omdat er een watermeloen op het aanrecht lag die van het aanrecht viel, brak en er een puinhoop van maakte, dus ik moest het opruimen. Om die reden was ik te laat met lesgeven. Dat is een redelijk goed excuus, nietwaar? Een andere keer was het omdat een kat een muis had gevangen. Dat is niet zo ongebruikelijk, dat staat al in het boek. De hond heeft mijn Dharmaboek opgegeten. Dat is de eerste - wanneer de kleine kinderen zeggen waarom ze hun huiswerk niet hebben gemaakt: "De hond heeft mijn huiswerk opgegeten." Dus de hond at mijn Dharmaboek op.

Zie in plaats daarvan echt hoe ongelooflijk gelukkig we zijn. Soms kijk ik naar mijn leven en denk ik: "Wauw, wat heb ik in vredesnaam gedaan om de kans te krijgen die ik nu heb?" Natuurlijk kost het inspanning, energie, doorzettingsvermogen en standvastigheid om onze kansen te benutten, maar het genereren van die goede mentale factoren maakt deel uit van de praktijk. Weet je nog toen we gisteren spraken over de vier objecten van onze opmerkzaamheid. De laatste was fenomenen, wat verwijst naar mentale factoren, waarvan sommige onze beoefening belemmeren en andere onze beoefening helpen. Degenen die ik zojuist noemde van consistentie, standvastigheid, doorzettingsvermogen, enzovoort, die vallen onder de opmerkzaamheid van fenomenen omdat ze ons helpen onze geest te zuiveren. Als we de vier grondbeginselen van opmerkzaamheid beginnen te doorlopen, zullen ze ons helpen deugdzame mentale kwaliteiten te ontwikkelen en de destructieve te verminderen.

Laten we beginnen met gebeden en vergeet niet om het te visualiseren Buddha, omringd door alle boeddha's en bodhisattva's voor je, en jezelf omringd door alle levende wezens.
[Zingen, gebeden en meditaties].

Gewone manier van mediteren

Gisteren hadden we een basisinleiding tot de vier grondbeginselen van mindfulness en spraken we over de vier onjuiste opvattingen die ze ons zullen helpen overwinnen. We gaan naar het gedeelte van de tekst dat de manier van meditatie. Hier zijn er twee manieren van meditatie: de gewone manier en de exclusieve manier. De "gemeenschappelijke manier" is hoe we samen oefenen met beoefenaars van de fundamentele voertuig die ernaar streven arhats te zijn, en de "exclusieve manier" is hoe bodhisattva's oefenen. Binnen de gebruikelijke manier van meditatie, er zijn gemeenschappelijke kenmerken en individuele kenmerken. De "gemeenschappelijke kenmerken" zijn de dingen waarvan we ons bewust zullen zijn die gemeenschappelijk zijn voor de lichaam, gevoelens, geest, en fenomenen, en de "individuele kenmerken" zijn de dingen die kenmerkend zijn

Algemene karaktertrekken

De gemeenschappelijke kenmerken zijn: vergankelijkheid, onbevredigdheid, leegte en onbaatzuchtigheid. Als we kijken naar de eerste van de vier waarheden voor aryas, echte dukkha, deze vier zijn daar de kenmerken van echte dukkha. Ik gebruik het Pali/Sanskrietwoord 'dukkha' in plaats van het vertaalde woord 'lijden', omdat 'lijden' geen juiste vertaling is. Want als we het woord 'lijden' horen, denken we: 'Ohhhhh! Ik lijd!" We denken aan pijn, nietwaar? Maar de Buddha bedoelde niet dat alles wat we meemaken pijnlijk is. En het is duidelijk uit onze eigen ervaring dat niet alles pijnlijk is. Maar alles wat we op de een of andere manier meemaken, is niet helemaal bevredigend. Omdat we misschien geluk hebben, maar het geluk is niet het beste soort geluk, het duurt niet eeuwig. Het Sanskrietwoord 'dukkha' betekent dus eigenlijk 'onvoldoende'. De eerste waarheid zou moeten zijn “de waarheid van onbevredigend voorwaarden’, niet ‘de waarheid van het lijden’. Dus als je het woord 'dukkha' hoort, denk dan 'onvoldoende'.

Deze vier kenmerken zijn het tegenovergestelde van een andere set van vier misvattingen die we hebben. Een van de verkeerde kenmerken die we hebben, is dat de lichaam is schoon, puur en fantastisch. Eigenlijk denken we dat alles in ons samsarische leven geweldig is.

Als we naar onze kijken lichaam, gevoelens, geest, en fenomenen, ze zijn allemaal vergankelijk. Terwijl we soms denken dat ze vast en permanent zijn. Ze zijn allemaal van nature onbevredigend, ook al denken we dat ze plezierig zijn. Ze zijn allemaal leeg en onbaatzuchtig, en hier verwijzen zowel leeg als onbaatzuchtig naar 'niet inherent bestaand', ook al zien we ze als inherent bestaand.

Zoals de tekst in het volgende gedeelte zegt: “Allemaal geconditioneerd fenomenen zijn vergankelijk, allemaal vervuild fenomenen zijn allemaal onbevredigend fenomenen zijn leeg en onbaatzuchtig.” Hier, als er staat: 'Allemaal vervuild fenomenen onbevredigend zijn', betekent vervuild of besmet dingen die onder invloed staan ​​van onwetendheid en de latentie van onwetendheid. Op dit moment betekent dat onze lichaam, onze geest en alles om ons heen. Hoe komt het dat we wedergeboorte hebben gekregen? Omdat onze geest deze fundamentele onwetendheid heeft die verkeerd begrijpt hoe dingen bestaan, veroorzaakt het aandoeningen, de aandoeningen creëren karma, de vervuilde karmaEn karma rijpt in termen van onze wedergeboorte. Dat is het proces van hoe we een vervuilde oorzaak van onwetendheid hebben om mee te beginnen, die de vervuilde oorzaak van onze hele wereld en onze wedergeboorte veroorzaakt.

Vaak horen we dit niet graag. "Oh, alles in mijn leven is vervuild, het staat onder controle van onwetendheid." We denken: “Ugh! Ik hoor dit niet graag, want ik wil gelukkig en zorgeloos zijn en doen wat ik wil! En het leven is geweldig, vol plezier, en ik wil meer plezier! Herinner je je de eerste lezing in Moskou nog toen we het hadden over de acht wereldse zorgen? Die gingen er allemaal over gehechtheid aan de geneugten van dit leven en de bijbehorende afkeer van de ongenoegens van dit leven.

Als ik je verwaterd boeddhisme zou leren, zou ik zeggen: “Oh, de Dharma zal je helpen om meer van de plezierige en minder van de onplezierige te hebben. Dus beoefen Dharma, ga naar de bar, heb een fantastisch seksleven met veel partners, doe wat je wilt, het is prima. En mediteren af en toe." Maar ik ben geen fan van het verwaterde boeddhisme, wat wij 'boeddhisme lite' noemen. Omdat het boeddhisme niet ter zake doet, vertelt het ons niet echt de volledige waarheid van wat er gebeurt. Het is alsof je tegen iemand in de gevangenis zegt: "O ja, ik weet het, het is problematisch om in de gevangenis te zitten, maar we zullen je in een comfortabelere gevangenis stoppen." Iemand die nogal dom is, kan zeggen: "Oké, dat is beter." Maar iemand die slim is, zal zeggen: 'Hé, het is nog steeds een gevangenis. Ik wil uit de gevangenis komen. Ik geef niets om 'mooie gevangenis' of 'lelijke gevangenis'. Ik wil eruit." "Oh, maar deze gevangenis, het heeft zulke mooie kleuren, ik vind het leuk." Daar word je toch niet echt gelukkig van?

Op dezelfde manier, gewoon proberen om onze samsara, of cyclisch bestaan, te verbeteren, er is niets mis mee om te proberen het beter te maken, maar het lost het probleem niet op. Want het probleem is dat zolang onze geest onder controle staat van onwetendheid, alles wat we doen geen echte vrijheid zal zijn en ons geen echt geluk zal brengen. Ik denk dat een van de dingen die zo moeilijk voor ons is, is te beseffen hoe onwetend we zijn omdat we onszelf niet als onwetende mensen beschouwen. We beschouwen onze wereld niet als bijzonder onbevredigend, we zien alleen bepaalde aspecten ervan als problematisch. Dit is de onwetendheid die ervoor zorgt dat we ons leven leiden volgens de acht wereldse zorgen, en we worden steeds opnieuw en opnieuw en opnieuw geboren. Elk leven vinden we nooit de vervulling en ware voldoening die we willen.

De waarheid van ons bestaan ​​onder ogen zien kan in het begin nogal schokkend zijn. De Buddha helpt ons in te zien dat we onwetend zijn, en we zeggen: “Wacht even, ik ben niet onwetend. Buddha, je begrijpt het niet. Ik heb een universitaire opleiding. Ik heb een goede carrière, ik ben niet onwetend.” Buddha zegt: “Nou, dat is mooi. Maar denk na over wat ik zeg en kijk of het op jou van toepassing is of niet. Dat is wat we doen in de vier vestigingen van mindfulness: we kijken op een eerlijke manier naar de dingen en kijken of de Buddha's leringen zijn op ons van toepassing of niet. En, zoals ik altijd zeg, we moeten onze basissituatie beseffen en begrijpen, want als we dat niet doen, kunnen we die niet veranderen. Je moet het vuil in de kamer zien om de kamer schoon te maken. Stel je voor dat je zegt: 'Ik wil een schone kamer, maar ik wil niet naar het vuil kijken. Ik wil dat iemand anders de kamer schoonmaakt.” Helaas is het beoefenen van Dharma iets wat we zelf moeten doen. We kunnen niet iemand anders vragen om het te doen, we kunnen niet iemand anders inhuren om het te doen. Dat zou hetzelfde zijn als zeggen: 'Oh, ik heb zo'n honger, maar ik heb het druk. Kun je eten zodat ik vol zit?

Individuele kenmerken

De individuele kenmerken verwijzen meer in het bijzonder naar elk van de vier. Sommige van de kenmerken die in het bijzonder naar een van de vier verwijzen, zijn ook in andere terug te vinden. Het is dus geen exclusieve correlatie.

Het eerste waar we aan gaan denken is de onreinheid van de lichaam. Dit betekent niet dat je niet gedoucht hebt. Het betekent dat onze lichaam, is van nature niet zo mooi. Het is gemeen. Dit druist in tegen hoe we gewoonlijk over ons denken lichaam. We denken meestal aan onze lichaam als "het is aantrekkelijk en de lichamen van andere mensen zijn aantrekkelijk." Dat is waar je alle romantische poëzie vandaan haalt: "Je ogen zijn als diamanten en je tanden zijn als parels." Wat de Buddha voegt daaraan toe: "En je buik zit vol uitwerpselen." Buddha helpt ons verder te kijken dan het oppervlakkige uiterlijk van ons lichaam in wat onze lichaam bestaat echt uit. Dit gaat de manier waarop we naar ons kijken echt veranderen lichaam en de manier waarop we de lichamen van andere mensen zien. Zeg niet dat ik je niet gewaarschuwd heb. Het verandert ons perspectief op een heel goede manier omdat het de geest kalmeert en fantasieën wegneemt.

De tweede is het individuele kenmerk van gevoelens, dat gevoelens de aard hebben van onbevredigend te zijn. Of we nu gelukkig zijn, of we nu ongelukkig zijn, of we neutraal zijn, al onze gevoelens staan ​​onder invloed van onwetendheid en ze brengen ons geen eeuwige vervulling. Terwijl het begrijpen van de onreinheid van de lichaam en wat de lichaam dit helpt ons de eerste waarheid van de arya's te begrijpen, namelijk "echte dukkha.” Zien hoe de gevoelens van nature onbevredigend zijn, helpt ons de tweede waarheid te begrijpen, namelijk de 'waarheid van de oorzaak of de oorsprong'. Raak niet in de war en zeg: “Nou, je zei dat de tweede is dat de gevoelens de aard van dukkha hebben, maar de eerste helpt je de waarheid van dukkha te begrijpen. Zouden ze niet moeten correleren?” Niet noodzakelijk. Omdat hier, bij de tweede, onze gevoelens - gelukkige, ongelukkige, neutrale gevoelens - als onbevredigend van nature worden beschouwd, helpt dat ons te begrijpen hunkering en hoe we hunkeren naar gelukkige gevoelens, we hunkeren ernaar om van ongelukkige gevoelens verlost te worden, en we hunkeren ernaar om neutrale gevoelens te behouden. Dat helpt ons onwetendheid te begrijpen, wat ons helpt de tweede waarheid te begrijpen, de waarheid van de oorzaak van dukkha.

De derde is om de vergankelijkheid van de geest te begrijpen. Bedenk hoe de geest van dit object naar dat object gaat; het verandert altijd. Dat helpt ons de leegte van de geest te begrijpen, dat de geest niet een echt bestaand 'ik' of persoon is. Herinner je gisteren dat een van de misvattingen was dat de geest het zelf is. Als we zien hoe de geest verandert, zien we dat de geest een afhankelijk fenomeen is en dat iets dat afhankelijk is niet echt kan bestaan. Als we op deze manier denken over de geest, over het voortdurend opkomen en uiteenvallen, helpt dat ons om de wens te ontwikkelen om de derde waarheid van de arya's, 'ware beëindiging', te bereiken.

Wat dit betekent is dat in plaats van altijd een geest te hebben onder invloed van onwetendheid, die op en neer gaat en erg humeurig is, van het ene object naar het andere flitst, helemaal zoals een gekke olifant of een wilde aap, we iets stabiels willen. We willen de realiteit zien, we willen de eliminatie van al deze verontreinigingen, dus we zoeken naar echte beëindiging.

Voor de vierde, fenomenen, het individuele kenmerk is dat de kwellende aspecten, de kwellende mentale factoren moeten worden verworpen of onderdrukt, en de gezuiverde aspecten die nuttig zijn op het pad moeten worden aangemoedigd en overgenomen. Dit helpt ons de vierde waarheid te begrijpen, namelijk "ware pad.” Het zal ons naar een echte stopzetting brengen.

Wat ik je voorstel is om voor jezelf een kleine grafiek te tekenen met deze correlaties:
Voor de lichaam, het individuele kenmerk is onreinheid, en de waarheid van de vier waarheden van de arya's die het ons helpt te begrijpen is echte dukkha. Voor gevoelens proberen we te begrijpen dat ze van nature onbevredigend zijn, en dat helpt ons te begrijpen ware oorsprong. Voor de geest is het kenmerk vergankelijkheid, en dat helpt ons ware stopzettingen te begrijpen. Voor fenomenen, het kenmerk is het onderdrukken van de storende mentale factoren en het verrijken van de goede, en dat helpt ons te begrijpen ware pad.

Als je deze in gedachten kunt houden, begrijp je hoe de vier grondbeginselen van mindfulness ons helpen de vier waarheden van de arya's te begrijpen. U zult ook zien hoe deze praktijk ons ​​helpt vier zeer ernstige misvattingen te overwinnen: dat de lichaam is schoon; dat gevoelens in de aard van plezier zijn; dat de geest permanent is; en dat fenomenen een echt zelf vormen. Dit lijken op dit moment misschien veel woorden voor je, maar als je wat energie kunt stoppen in het bestuderen en herzien ervan, dan zullen de leringen die je in de toekomst zult horen, naarmate je meer leringen hoort, veel van deze opvullen. begrip voor jou.

Het bestuderen van Dharma is anders dan het bestuderen van dingen op school. Als je naar school gaat, moet je alles begrijpen, alles onthouden, alles op een toets zetten en de leraar vertellen wat ze al weten. Wanneer je Dharma leert, is de methodologie een beetje anders. Je leert zowel simpele dingen als complexe dingen tegelijkertijd, en niemand verwacht dat je de complexe dingen in het begin begrijpt. Het idee is dat het horen ervan zaadjes plant in je geestesstroom, en door die zaadjes te planten en die dingen te onthouden, wanneer je latere leringen hoort, begin je dingen op een dieper niveau te begrijpen.

Ik denk dat sommigen van u naar de lessen van Zijne Heiligheid in India zijn geweest. Heb je alles begrepen wat hij zei? Voel je niet slecht, want zelfs sommige geshes begrijpen niet alles wat hij zegt. Het idee is dat we zaadjes planten, en door continu te studeren en meer te leren en over deze dingen op een dieper en dieper niveau na te denken, komt er geleidelijk aan begrip.

In de middag zal ik beginnen met het aanleren van enkele van de meditaties over de lichaam. Maar voor jouw meditatie denk in deze volgende periode na over deze verschillende kenmerken en controleer uw eigen geest. Zoals, denk je dat jouw lichaam is puur en schoon? Een deel van jou zegt misschien: "Oh nee, ik weet dat het van allerlei soorten dingen is gemaakt." Maar onthoud dan hoe je je graag kleedt, er goed uitziet en er aantrekkelijk uitziet, en hoe de lichamen van andere mensen aantrekkelijk voor je zijn. Dan realiseer je je: 'Hmm, misschien heb ik dit misverstand door te denken dat de lichaam is puur, schoon en aantrekkelijk.”

Als we denken dat de lichaam zo aantrekkelijk is, dan zouden al deze oude dames en oude mannen er sexy uitzien. Als we echt denken dat de lichaam aantrekkelijk is, zoals onze misleide geest denkt, dan zouden al die andere mensen ons sexy lijken. Maar dat doen ze niet, toch?

Toehoorders: Misschien is er iets mis met mij, maar als ik Shantideva's beschrijving lees van hoe mensen zweten en uitwerpselen in hun lichaam dragen en dat voedsel tussen hun tanden blijft steken, dan klopt dat niet. . . Ik ontwikkel geen afkeer; het maakt me niet negatief.

Eerbiedwaardige Thubten Chodron (VTC): Blijf mediteren. Stel je je vriendje voor, hoe hij eruit zal zien als hij negentig jaar oud is.

Toehoorders: Wat is de scheidslijn tussen niet-gehechtheid aan de lichaam of onthechting van de lichaam en actieve afkeer ervan?

Citybike: Met afkeer, het is als, “Ew! Ugh!” Er is iets emotioneels. Met niet-gehechtheid is het gewoon: "Ik ben niet geïnteresseerd."

Toehoorders: Wat is het verschil tussen leegte en onbaatzuchtigheid? Waarom hebben we hier twee punten?

Citybike: In de lagere scholen is er een verschil - er zijn verschillende niveaus van het object van ontkenning. Terwijl we in de Prasangika-visie gewoon het ware bestaan ​​of het inherente bestaan ​​over de hele linie ontkennen.

Op de lagere scholen zou leegte verwijzen naar het ontbreken van een permanente, deelloze, onafhankelijke persoon, die is als de ziel waarin hindoes en christenen geloven. Voor de lagere scholen zou onzelfzuchtigheid het ontbreken zijn van een zelfvoorzienende, substantieel- bestaande persoon. Die persoon is als een controller van de lichaam en geest. Voor de Prasangika's definiëren ze leegte en onbaatzuchtigheid op dezelfde manier, door te zeggen dat het het ontbreken van echt bestaan ​​is.

Toehoorders: Het is een vraag die opkwam na de discussie van gisteren: als we het hebben over gevoelens, die verdelen in aangenaam, onaangenaam en neutraal, komt dat dan niet gewoon uit de kant van de geest en beoordelingen van de geest? Bijvoorbeeld: "Vandaag is een koude bries iets waar ik van hou, en morgen iets dat ik niet leuk vind."

Citybike: Het gevoel is één ding, maar het gevoel genereert een emotionele reactie. Hier hebben we het alleen over het gevoel. Er kan een briesje waaien, en vandaag kan het gevoel van de bries aangenaam zijn omdat het erg heet is, en dan krijg je een geest van hunkering or gehechtheid van: "Ik wil dit." Morgen is het buiten koud, en de bries, of het object, is hetzelfde, maar het gevoel is onaangenaam, een pijnlijk gevoel. Dan is je emotionele reactie: "Ik wil er vanaf." Het voorwerp is hetzelfde. De gevoelsreacties kunnen verschillen en elke gevoelsreactie heeft zijn eigen emotionele reactie.

Toehoorders: Twee vragen ter verduidelijking. De eerste betreft het visuele geheugen: behoort visueel geheugen tot het innerlijk/het uiterlijke lichaam categorie? Of is het iets anders?

Citybike: Het geheugen zelf is . . . je hebt een herinnerend bewustzijn. Dus het bewustzijn dat zich herinnert is een bewustzijn. Het object dat aan die geest verschijnt, is een conceptuele verschijning, het is niet het werkelijke object. Dus dat is een object dat alleen voor mentaal bewustzijn is. Het verschijnt niet voor het visuele bewustzijn.

Toehoorders: Het tweede deel was als je je het specifieke beeld met betrekking tot het geheugen niet herinnert, maar je herinnert je nog steeds het gevoel dat het veroorzaakte, behoort die herinnering dan tot de gevoelscategorie of heeft het iets met de geest te maken?

Citybike: Nogmaals, deze kunnen niet volledig worden onderscheiden. Maar als je je herinnert hoe je je voelde over iets, dan is dat de geest die een mentaal bewustzijn is – dat is herinneren wat je voelde. Maar als je dat gevoel weer gaat opwekken, door de herinnering, dan is dat het gevoel.

Dit zijn goede vragen. Waar we nu aan beginnen is het verschil tussen iets direct waarnemen met een van onze vijf zintuiglijke bewustzijnen en erover nadenken, het onthouden, het kennen door middel van een conceptuele verschijning, wat wordt gedaan door het mentale bewustzijn.

Als het een directe waarneming is, moet het object dichtbij zijn, omdat onze zintuigen het nu waarnemen. Als het een conceptueel mentaal bewustzijn is, dan kunnen we verschillende ideeën samenbrengen, we kunnen dingen uit het verleden onthouden, we kunnen dingen plannen voor de toekomst. Op die manier kunnen sommige conceptuele bewustzijnen nuttig zijn. Maar we kunnen ons conceptuele bewustzijn ook gebruiken om ons zorgen te maken, om bang te worden, om na te denken over hoe gemeen iedereen tegen ons is, om na te denken over hoe we wraak willen nemen, en al die conceptuele bewustzijnen zijn grote problemen.

Uiteindelijk, wanneer we de ultieme waarheid van leegte waarnemen, willen we helemaal voorbij conceptuele bewustzijnen gaan. Maar voordat we leegte niet-conceptueel en direct kunnen realiseren, moeten we het eerst conceptueel begrijpen.

Toehoorders: Zou je nog eens kunnen uitleggen wat de innerlijke lichaam is? Ik begrijp dat het iets is dat de informatie ontvangt. Maar wat is de inhoud of de aard van het innerlijke lichaam?

Citybike: De manier waarop ze het innerlijk beschrijven lichaam in het boeddhisme is het een subtiele vorm, en het is wat ons helpt de verbinding tussen het object te maken en een bewustzijn te genereren dat dat object waarneemt. Het zou kunnen zijn, ik weet het niet precies, maar dit is wat veel mensen zeggen, zoals wanneer we praten over de kegels en staafjes op ons netvlies, er is een heel subtiele substantie, en dat zou de innerlijke lichaam. Terwijl de hele oogbal deel zou uitmaken van de binnen- en buitenkant lichaam.