Houd het simpel, dom

Toen ik vele manen geleden naar de medische school ging, leerde ik een heel basisprincipe. Het werd het "keep it simple, stupid" of KISS-principe genoemd. Blijkbaar is het principe ontstaan ​​bij de marine en had het te maken met het ontwerpen van systemen die simpel waren en daardoor makkelijker te repareren. Op de medische school verwees het naar dingen niet ingewikkelder maken dan nodig was. Met andere woorden, zoek niet naar zebra's als er een stormloop van paarden is. Dit betekende in feite dat wanneer een patiënt binnenkwam met een aantal mysterieuze symptomen, eerst de meest voorkomende diagnoses moesten worden uitgesloten voordat ze op zoek gingen naar een zeldzame ziekte. Door de jaren heen heb ik geprobeerd KISS in mijn medische praktijk te beoefenen en dit principe ook toe te passen in mijn leven in het algemeen.

Het leven lijkt vaak best ingewikkeld. Maar als men kan leven naar een korte lijst van basisprincipes, wordt het veel eenvoudiger. Ik denk aan zaken als een integer leven leiden en hypocrisie vermijden, of de tien geboden volgen, of de tien ondeugden in de boeddhistische leer vermijden.

Toen ik de Dharma voor het eerst ontmoette in 2011 ervoer ik enkele belangrijke veranderingen in mijn leven. Ik was onlangs 60 geworden en begon een lange carrière in de geneeskunde af te ronden. Ik deed ook wat introspectie over waar het leven om ging en wat ik in die 60 jaar had bereikt. Ik kon veel succes vinden op meerdere gebieden van mijn leven, maar niet veel geluk. Sterker nog, ik wist eigenlijk niet zo goed wat geluk was. Ik denk dat de definitie van persoon tot persoon verschilt. Ik had echter wel een duidelijke definitie van lijden. Stress, angst, prikkelbaarheid, frustratie en rusteloosheid leken mijn constante metgezellen te zijn.

Dus toen ik de Dharma voor het eerst hoorde, dacht ik meteen dat dit mijn magische kogel was. Ik had eindelijk de remedie gevonden voor wat me mankeerde. Onmiddellijk geluk en vrijheid van lijden lagen voor het oprapen. Ik begon vraatzuchtig te lezen en te luisteren naar zoveel Dharma als ik maar te pakken kon krijgen. Toen ik dieper in de leringen dook, begon ik te beseffen dat de Buddha's instructies aan bewuste wezens waren behoorlijk gedetailleerd en gelaagd en dat er geen eenvoudige antwoorden waren op onze menselijke conditie. Mijn verlangen om het KISS-pad te vinden werd gedwarsboomd.

Laatst werd ik getroffen door wat ik een mini-openbaring zou kunnen noemen, een besef dat ik de Dharma op de verkeerde manier benaderde. Ik zag mijn praktijk als een manier om plotseling gelukkig en vrij van lijden te worden. ik zat binnen meditatie om een ​​toekomstig doel te bereiken. Eigenlijk gebruikte ik het boeddhisme als een programma voor zelfverbetering.

Mijn motivatie om de Dharma te bestuderen was gebrekkig. In plaats daarvan moest ik proberen WAKKER te worden. Zolang ik in onwetendheid leefde, boosheid en gehechtheid, zou het onmogelijk zijn om waar en blijvend geluk of vrijheid van lijden te vinden. Dus misschien is er een KISS-techniek voor mijn boeddhistische beoefening, en het is om mezelf er constant aan te herinneren dat ik onwetend, dwaas en misleid ben over de aard van de werkelijkheid en vooral over het zelf.

Het is niet mijn bedoeling om een ​​pad te simplificeren dat vele levens in beslag zal nemen. Maar ik kwam in ieder geval tot het besef dat ik geen gelukkig mens of zelfs een verbeterd mens hoef te zijn. In plaats daarvan ben ik op zoek naar een ontwaakt persoon. Dus misschien mijn mantra zou nu WAKKER WORDEN, STOM.