Deze hit thuis

Gedurende de tijd die we samen doorbrachten, raakten veel dingen die je tegen me zei echt. De Dharma was logischer vanuit een Amerikaanse geest!

Ik denk dat het inzicht dat mij het meest heeft getroffen, was toen je zei dat je 's nachts op de snelweg reed en de arbeiders zag. We worden boos omdat ze nu aan de weg werken en niet later als er niemand onderweg was. (We houden er geen rekening mee dat ze ook niet om 3 uur 's nachts willen werken, of dat er op elk moment dat ze ervoor kiezen om te werken, iemand onderweg is). In eerste instantie lachte ik hierom, omdat ik tijdens het rijden naar huis vaak wegwerkzaamheden tegenkwam en de exacte gedachte in me opkwam en ik verbaal boos werd. Nooit heb ik rekening gehouden met hun gevoelens of tijdsbestek. Maar het punt raakte me echt toen we op de dag dat je vertrok allemaal samen de Pagode aan het schoonmaken waren. Toen ik de achtertrap opliep, zag ik iemand ze aan het dweilen. Ik stond op het punt boos te worden omdat ze het 's nachts niet deden! En toen herinnerde ik me wat je zei, en besefte ik dat ik ook niet 's nachts zou willen werken en dat dit het moment was om de Pagode schoon te maken. Dus draaide ik me gewoon om en ging de andere trap op, om onnodige conflicten te vermijden.

Ook de oefening waarbij je ons liet oefenen tevreden te zijn door tegen onszelf te zeggen dat we ‘goed genoeg’ zijn, heeft mij echt geholpen. De eerste keer zei ik tegen mezelf: 'Je bent goed genoeg en je doet je best. Wat je doet is prima”, herinnerde ik me plotseling al die geweldige dingen die ik de dag ervoor had gedaan. Daarvoor was ik volledig verdwaald in een negatief zelfgevoel, en door te zeggen dat ik goed genoeg was, bracht alleen deze ene keer plotseling herinneringen naar boven aan het goede dat ik had gedaan. Ik kon zien hoe ik mijn realiteit kies en kies om bij mijn vaak negatieve zelfbeeld te passen en mezelf niet als geheel te beschouwen.