Verzoeken doen en zelfredzaamheid

• We vragen de Boeddha's om inspiratie, maar ze kunnen het niet voor ons repareren
• We moeten het werk zelf doen, maar de Boeddha's zijn er om ons te onderwijzen en te leiden

Boeddhisme en de 12 stappen 03 (Download)

Om verder te gaan met onze kleine serie over boeddhisme en de 12 stappen, praten over de 'hogere macht' en wat het betekent om zelfverantwoordelijk en zelfredzaam te zijn. Wat het betekent om om zegeningen en inspiratie te vragen.

De historische Boeddha

De persoon die me schreef zei: “Zoals we weten, Siddartha Gotama, de historische Buddha, stierf 2500 jaar geleden. Omdat de Buddha bereikte verlichting betekent dit dat zijn bewustzijn ergens voor ons beschikbaar is, zodat we zijn geest kunnen vragen om ons op de een of andere manier te helpen? Het is interessant dat je niet zegt dat we het moeten vragen Buddha om ons te helpen. In plaats daarvan zeg je dat we hem moeten vragen om ons te inspireren, wat veel meer zelfbekrachtigend is. We vragen hem niet om het voor ons te repareren, maar we vragen om hulp om onze waanideeën te doorzien, zodat we het voor onszelf kunnen oplossen. Het betekent dat we het werk zelf moeten doen, maar dat ons de weg moet worden gewezen. Heb ik tot nu toe gelijk?"

Dus ja. Zoals ik onlangs uitlegde, zeggen we in de Mahayana-traditie dat Shakyamuni Buddha was in vroegere tijden eigenlijk verlicht, en wanneer iemand volledig ontwaakt, bereikt hij de vier boeddhalichamen. En een van de Buddha lichamen is de uitstraling lichaam, en één type emanatie lichaam is de allerhoogste uitstraling lichaam die zich manifesteert tijdens een historisch tijdperk waarin de Dharma-leringen niet op aarde aanwezig zijn. En dus dat soort manifestatie was Shakyamuni Buddha. Dus hoewel die manifestatie werd teruggetrokken, loste ze weer op in de... dharmakaya, en het leek erop dat de Buddha stierf, dan bestaat de continuïteit van de verlichte geest nog steeds. Het is niet zo dat je verlicht wordt en dan stopt het bewustzijn. Want als het stopte nadat je je fysieke verliet lichaam, dan zou dat betekenen dat je drie ontelbare grote eonen werkt om verlicht te worden, en dan in het geval van Shakyamuni Buddha, dan zouden we maar vijfenveertig jaar hebben om levende wezens daadwerkelijk te helpen.

Maar dat zeggen we niet. We zeggen in die manifestatie dat hij vijfenveertig jaar lang bewuste wezens ten goede kwam, maar de continuïteit van de... Buddha's geest bestaat nog steeds, omdat er niets is om het te laten stoppen met bestaan. Het is het ene moment van bewustzijn dat het volgende moment voortbrengt.

Dus dat is ongeveer het eerste deel van de alinea.

En dan ja, ik denk dat het zeker meer zelfbekrachtigend is om de . aan te vragen Buddha voor inspiratie, en voor hulp bij het leren omgaan met situaties zelf, in plaats van het zien van de Buddha als een soort extern wezen die de schepper en manager van de wereld is die we moeten behagen en die dan misschien zal doen wat we willen dat hij doet.

Bidden versus verzoeken doen

Zo voelt het, nietwaar? Als je zegt, weet je: "Oh, Buddha Buddha Buddha, mag mijn zoon dit doen, of mijn dochter dat. En moge familie de loterij winnen, en mogen mijn kinderen naar goede scholen gaan, en mogen we allemaal promoties krijgen in onze banen, en mogen we allemaal snel verlicht worden. En terwijl jij daar allemaal mee bezig bent, gaan wij op zomervakantie naar het strand.” [Gelach]

Zo werkt het niet. Zo werkt het niet. Dus wat we echt doen als we verzoeken doen, verzoekverzen zeggen - en het is eigenlijk beter om 'recitaties' te zeggen in plaats van 'gebeden'. Of ‘verzen vragen’ in plaats van ‘gebeden’. We gebruiken vaak het woord 'gebeden' omdat we dat kennen uit het christendom, het jodendom en de islam. Maar 'gebeden' houdt in dat je iemand van buiten vraagt ​​om iets voor je te doen. En dus als 'gebeden' dat voor jou inhoudt, dan moeten we dat soort implicaties in onze gedachten kwijtraken. Want, zoals we de afgelopen dagen hebben gesproken, we moeten het werk voor onszelf doen, en de Boeddha's leren ons en leiden ons en inspireren ons en helpen ons op het pad, maar we moeten het werk doen.

Karma en transformerende tegenslagen

Dus ik denk dat we vaak instinctief zeggen, als we in moeilijkheden verkeren en hulp nodig hebben,Buddha, zorg er alsjeblieft voor dat deze man me niet slaat', want het lijkt erop dat het probleem de persoon van buitenaf is die ons gaat slaan. Maar als we er dieper over nadenken, is het zoiets als: "Inspireer me alsjeblieft, zodat ik medeleven met hem kan hebben, of deze man me nu wel of niet slaat." Want dat is wat veel belangrijker is in die situatie, is dat we mededogen hebben. Als we het destructieve hebben gemaakt karma dat nu rijpt in iemand die ons stompt, hoe kan de Buddha stop dat? De kracht van onze karma gaat in één richting. De Buddha is geen maker en beheerder en kan een wegblokkade opwerpen. Maar een Buddha kan onze geest inspireren zodat wat er ook gebeurt in de situatie, we een Dharma-houding behouden, en op die manier transformeren we die situatie in het pad naar ontwaken en vermijden we het creëren van meer negatieve karma in de situatie die in de toekomst alleen maar meer lijden zal veroorzaken.

Dus in sommige gevallen, misschien, als we bidden "Buddha zorg er alsjeblieft voor dat deze man me niet slaat "misschien is er wat" karma dat is kneedbaar op dat moment en de Buddha kan een toestand creëren waarin het niet zal rijpen, of een andere karma zal in plaats daarvan rijpen. Maar dat is Buddha het creëren van een voorwaarde. Hij verandert niet de karma of maken karma rijpen of niet rijpen. Want dat is niet iets a Buddha kan doen. Karma is gewoon oorzaak en gevolg. Dus je kunt de stroom van oorzaak en gevolg verstoren, maar je kunt geen oorzaak oppakken en wegnemen en het zo laten verdwijnen.

En dus, in het algemeen, in veel van de sadhana's die we dagelijks doen, en de recitatie, wanneer we verzoeken doen, wat we echt proberen - zoals ik eerder zei - voor onszelf te zeggen wat belangrijk is en denk dan aan de Buddha onze geest inspireren en onszelf ontvankelijk maken voor de Buddhaverlichte activiteit. Omdat er iets van de kant van de Boeddha's komt wanneer we inspiratie ontvangen, wanneer we openstaan ​​voor hun verlichte activiteit.

Ik herinner me een keer dat ik dit met Zijne Heiligheid besprak, en een soort van "waarom vragen we de Boeddha's om inspiratie, waar gaat dit allemaal over?" En Zijne Heiligheid zei: "Wel, wat zou er gebeuren als u FDR om inspiratie zou vragen?" En ik dacht erover na. Oké, ik bedoel, ik hield van FDR als president, naar conventionele maatstaven, maar als ik denk, oké, hij is ook verantwoordelijk voor de moord op een flink aantal mensen, hij was president tijdens de oorlog. En ik weet niet hoe ver zijn spiritualiteit was... Zijn vrouw was best cool. Eleonora was erg goed. Maar heeft FDR zelfs het vermogen om mijn geest te inspireren op het pad naar ontwaken? Ofwel van mijn kant en wat ik van hem vind, of van zijn kant en zijn potentieel als president. Zou hij een postuum presidentieel decreet kunnen uitvaardigen? "Ik schenk nu inspiratie ..." En op de een of andere manier zou ik FDR niet om inspiratie vragen als ik eraan denk mezelf spiritueel te willen verbeteren. Dat is niet het model van wat ik wil worden. En van zijn kant weet ik ook niet zeker wat hij zou kunnen doen.

En dus, goed denkend, een volledig ontwaakte Buddha zal bevoegdheden en capaciteiten hebben die zelfs een president niet heeft. En een volledig ontwaakte zal wijsheid en mededogen hebben die een president niet heeft. En dat is meer het rolmodel dat ik wil worden, en dat is meer iemand die echt de capaciteiten heeft om mijn geest op een positieve manier te beïnvloeden. Van mijn kant, van hoe ik hem zie. En van de Buddha's kant van wat de Buddha's kwaliteiten zijn. Het werkt in beide richtingen.