Verken en wees moedig

Ik heb onlangs een brief geschreven aan een man die opgesloten zit in Bridgewater, MA. In deze brief gaf ik commentaar op zelfonderzoek en spirituele zoektochten. Ik wil een deel van dit ontdekkingsgesprek met je delen.

Ronnie, om eerst vrienden te zijn en te corresponderen, hoef je geen boeddhist te zijn. Zijne Heiligheid de Dalai Lama zegt vaak: “Het boeddhisme zoekt geen nieuwe bekeerlingen. We hebben geen nieuwe boeddhisten nodig, maar mensen die echt toegewijd zijn aan hun eigen geloof.” Wat ik denk dat hij met zo'n uitspraak bedoelt, is dat we allemaal moeten vinden wat waar is voor ons en ons er volledig voor inzetten. We moeten vinden waar we spiritueel thuishoren en dan moeten we ons allemaal volledig inzetten voor deze spirituele plek en zijn leringen. Feit is dat het boeddhisme niet voor iedereen is weggelegd. Maar dat geldt ook niet voor het christendom, het jodendom, de islam, het hindoeïsme of wat dan ook. Wat bij dit alles belangrijk is, is dat we eerlijk zijn in onszelf en niet ten prooi vallen aan onze eigen angstige ego-geest.

Uw opmerking over het proberen om God te "vinden" brengt me terug naar mijn eigen zoektocht, aangezien ik ook op zoek was naar het "vinden" van God. Maar toen drong het tot me door dat mijn zoektocht - en ik voel dat velen hieraan ook ten prooi vallen - betekende dat ik op zoek was naar een externe bron voor mijn eigen gemoedsrust. Toen drong het tot me door dat wat al zoveel jaren ontbrak, de universele spirituele leer van alle religies was: dat wat we zoeken, hebben we al. Kort gezegd, Jezus leerde: "Het koninkrijk der hemelen is van binnen." Buddha geleerd, "Realiseer je eigen" Buddha natuur." Mohammed leerde: "Jij en Allah zijn één."

Vergeet voor nu de gebeden, discussies over goden, knielingen, enz. Ga gewoon zitten, adem in en ontdek wat waar is voor jou. Wat dat ook mag zijn, wees er trouw aan. Maar verberg je alsjeblieft niet voor jezelf. Ronnie, spiritualiteit is geen kwestie van verlies of winst. Wees gewoon trouw aan wie je bent op dit moment. Het boeddhisme klinkt mij op dit moment trouw en doet dat nu al meer dan tien jaar. Dat wil niet zeggen dat in de toekomst, in mijn spirituele zoektocht naar de ultieme waarheid, een ander pad misschien niet relevanter wordt in deze zoektocht. Voor nu en voor mij, de leringen zoals onderwezen door Shakyamuni Buddha en mij gebracht door de tradities van de hedendaagse boeddhistische beoefenaars (mijn dierbare en meelevende leraren) klinkt absoluut waar voor mij. Het resoneert tot in de kern van mijn wezen. Dus als ik kniel, zing, mediteren, enz., Ik ben trouw aan mijn eigen Buddha natuur zoals ik het begrijp. Mijn gebeden zullen voor jou zijn om te ontdekken wat waar is voor jou.

Onthoud twee dingen Ronnie. Een spirituele zoektocht vereist moed en de bereidheid om onszelf onder ogen te zien. Er is ook een mate van eerlijkheid voor nodig die we nog nooit eerder hebben gehad. We moeten dus bereid zijn ons ongemakkelijk te voelen, buiten onze comfortzone te treden, voorbij het bekende te gaan. We moeten bereid zijn om ons hele kerngeloofssysteem diep in twijfel te trekken. Natuurlijk gebeurt dit alles schijnbaar in een ogenblik van openbaring van de waarheid. In werkelijkheid kost het echter veel doorzettingsvermogen en geduld. We moeten voor onszelf beslissen wat we echt willen, en alleen wij kunnen dit voor onszelf beslissen. Deze zware taak van moed, om onszelf onder ogen te zien op die plaats waar alleen wij naartoe kunnen gaan, is van ons en van ons alleen. We moeten het echter onder ogen zien.

Ronnie, deze man aan wie ik schrijf, zit een levenslange gevangenisstraf plus 1 dag uit en lijkt in een staat van geestelijke verwarring te verkeren. Op dit punt was ik ook een keer. Het is een soort 'kruispunt' als je wilt. Ik denk dat we uiteindelijk allemaal op dit punt komen. Voor mij was dit een zeer schokkende tijd, omdat alles wat ik had geleerd en had doen geloven, verbrijzeld, geschud, afgemeten en kort bevonden werd. De belangrijkste punten in de leringen die werkelijk deze enorme opschudding veroorzaakten, waren als volgt:

1. Ik ben verantwoordelijk voor mijn lijden en dus verantwoordelijk voor het ophouden van mijn lijden. Het wordt niet veroorzaakt door de duivel of een ander wezen.
2. Alle dingen waarvan ik altijd had gedacht dat ze permanent waren, kunnen als vergankelijk en afhankelijk worden bewezen. Ze zijn niet Gods Wil of de wil van iemand anders.
3. Ik kan er werkelijk aan werken om het lijden van alle wezens te beëindigen. Ik heb hier een actieve rol in; het is niet Gods werk, maar het mijne.
4. De ervaringen van vandaag zijn voor mij - ze zijn echt mijn verantwoordelijkheid. Dit was een zeer diepgaande openbaring voor mij omdat het in tegenspraak is met alles wat ik ben opgevoed om te geloven.

De veranderingen in mij vinden continu plaats in mijn dagelijks leven. Hoe meer ik de Dharma in mijn dagelijks leven toepas, hoe meer ik moet herschikken.