Boeddha-natuur zien

Ik heb geobserveerd hoe bepaalde boeddhistische beoefenaars handelen, in het bijzonder een Tibetaanse non, een Zen priester en een Zen Dharma-leraar, evenals een man die acupuncturist en boeddhist is. Elk van deze personen is mijn vriend en leraar, en ik ben er zeker van dat hij heel dicht bij Boeddhaschap staat. Elk is anders in persoonlijkheid, aanpak en techniek van lesgeven. Er is echter één thema, één rode draad die in elk ervan uitsteekt en die wijst op de authenticiteit van hun Buddha natuur. Die rode draad is hun onzelfzuchtige, consequente en vaak pijnlijke (voor hen) toewijding aan anderen.

Onlangs kwam mijn Dharma-leraar en goede vriend Dr. Jerry Braza bij me op bezoek, en hij zag er uit balans. Zijn voorhoofd was helemaal samengetrokken, zijn ogen strak en rood. Ik kon zien dat hij een beetje moe en ongemakkelijk was. Ik kwam erachter dat hij de nacht ervoor heel weinig had geslapen, maar toch was hij vroeg opgestaan ​​om me te komen bezoeken.

Later die week ontving ik een brief van een vriend van mij die genezer en acupuncturist is en die anderhalf uur reist naar zijn werk en dan nog eens anderhalf uur 's nachts om anderen te behandelen en zijn gezin te onderhouden. Bovenop dit offer, alsof dat nog niet genoeg is, schrijft hij me aan het eind van zijn avond en niet één keer klaagde hij over zijn vermoeidheid of opoffering om op te blijven en me te schrijven en me te scholen in mijn studie van meridiaanpunten (energiegebieden van de lichaam) en genezing!

Om mijn punt echt te benadrukken: ik ontving een brief van de Eerwaarde Thubten Chodron die onvermoeibaar in het buitenland had lesgegeven en haar "lichaam van gedachte' in de brief was het wonder van de Dharma en haar perceptie van mijn groei vergeleken met een paar jaar eerder.

Maar de meest eye-opening en hartverwarmende blik op de Buddha kwaliteiten in ons gewone stervelingen was het verhaal van een gevangene die, relatief arm in materiële bezittingen, erin slaagde om tijdens de feestdagen wat lekkers zoals snoep te verzamelen en met Kerstmis naar de tuin ging en het uitdeelde aan iedereen met wie hij contact had. Later vertelde een van de mensen aan wie hij het gaf hem dat het snoep het enige geschenk was dat hij kreeg!

Voor mij is dit een krachtige weergave van de boodschap die de Buddha zoals in zijn leringen wordt overgebracht: om ons eigen lijden te overwinnen, moeten we anderen helpen in hun lijden. We moeten het met vreugdevolle inspanning doen en het geluk koesteren dat anderen ontvangen door hun verlossing van lijden. Voor mij is de Buddha schittert in al deze mensen terwijl ze hun mededogen naar mij en anderen verspreiden, en ik streef ernaar om dat deel in mezelf aan te raken en het met anderen te delen. Ik buig voor jullie Boeddha's met veel dank!