Creëer karma, verzamel verdienste, pas tegengif toe

Iets om naar te kijken is het negatieve karma die we hebben gecreëerd in relatie tot onze spirituele meesters, in relatie tot de Buddha, naar de Dharma, naar de Sangha en aan onze Dharma-vrienden; de mensen die ons werkelijk bemoedigen in deugd. We moeten kijken naar wat voor soort negatief? karma hebben we in dit leven geschapen dat we moeten zuiveren. En zelfs als we in dit leven geen dingen hebben gecreëerd, als we enkele beschrijvingen van negativiteit bestuderen, wie weet wat we in vorige levens hebben gedaan? Soms hoor je de verhalen van deze dingen of kijk je naar de Bodhisattva Geloften-de Bodhisattva Geloften bevatten veel van deze dingen om op te geven - en je zegt: "Wie zou dat ooit doen?" Laat me je vertellen, als je lang genoeg rond het dharma hangt, zie je mensen deze dingen doen; het is absoluut verbazingwekkend wat je mensen soms ziet doen. En zelfs op het moment van de Buddha, veel van zijn discipelen werden arhats, maar sommigen van hen waren echt van de muur. Anderen ontwikkelden zich tegen het einde en werden arhats, maar sommigen van hen begonnen redelijk goed en raakten toen zonder verdienste en deden een aantal behoorlijk vreemde dingen.

Denk hierbij aan de Buddha, kritiek op de Buddha op welke manier dan ook of het maken van sarcastische opmerkingen kan komen van een geest die geen blootstelling heeft aan de Dharma, die de Dharma niet heeft gehoord en dus niet de gelegenheid heeft gehad erover na te denken en de waarheid en nauwkeurigheid te zien van wat de Buddha zei, en maakt allerlei negatieve opmerkingen. Of met behulp van Buddha standbeelden om de kost te verdienen, ze te verkopen zoals je zou doen met gebruikte auto's. “Hoeveel kan ik hiervoor vragen? Buddha standbeeld zodat ik op vakantie kan gaan naar de Caraïben?” Betreffende de aanbod maken we op het altaar - hoewel ik dit nog nooit in de Schriften heb gehoord, lijkt het me logisch - dat we toestemming moeten vragen om de aanbod omlaag. We geven niet alleen iets aan de Buddha en dan nemen wanneer we het willen, dat is geen pure het aanbieden van-dat is net als stelen van de Buddha. "Ik zet het op het altaar, totdat het tijd is voor het dessert, en haal het dan van het altaar". Dat deden mensen in Singapore wel eens. Oh, ik zat echt achter ze aan - ze wisten het niet.

Het is belangrijk om de objecten te behandelen die de Buddha op een respectvolle manier. Niet dat we afgoden aanbidden, maar omdat ze de... Buddhade kwaliteiten die we nastreven te bereiken. We moeten onze negativiteiten met de Dharma onderzoeken, de Dharma bekritiseren, of een van die slordige leraren zijn die dingen verzint en het doorgeeft als de Dharma - iets onderwijzen dat op de Dharma lijkt maar het niet is. Of het negeren van bepaalde dingen - er kunnen dingen in de Dharma zijn die we niet leuk vinden, dus we zeggen gewoon: "Nou, de Buddha heb dat niet geleerd". Of de Buddha bedoelde het niet echt”. Je weet dat we niet graag leringen horen over de lagere rijken, dus we besluiten dat het eigenlijk niet belangrijk is, we kunnen het gewoon negeren. We horen ook niet graag leringen over negatief karma, doen we? Laten we dat ook maar negeren. Wie weet wat we in vorige levens hebben gedaan, waren we misschien een van deze schilferige leraren. [Een korte uitwisseling om er zeker van te zijn dat de Mexicaanse studenten het jargon begrijpen, 'schilferig'—“Charlatananada”—een uitdrukking bedacht door Patricio in Xalapa, Mexico. Er werd een nieuw woord aangeboden in het Spaans: maestros chafas.]

Wie weet hadden we in een vorig leven zo iemand kunnen zijn; de Dharma gebruiken om geld te verdienen, de leringen aanpassen aan volgelingen en veel krijgen aanbod. Wie weet wat we in een vorig leven hadden kunnen doen? Alles wat je om je heen ziet, kan denken: "Misschien heb ik dat in een vorig leven gedaan." Het is een goed idee om te zuiveren en vastbesloten te zijn om dat niet meer te doen. Telkens wanneer we iemand enige vorm van negatieve actie zien doen, in plaats van alleen maar de schuld te geven, de schuld te geven, de schuld te geven, denk dan, misschien heb ik zoiets in een vorig leven gedaan. In plaats van zo in beslag genomen te worden door wat de ander verkeerd doet, denk dan: 'O, misschien heb ik dat gedaan, dus het is heel goed dat ik een bekentenis afleg, zelfs als ik me dat niet kan herinneren. Weet je, we hebben alles in Samsara gedaan. Denk in ieder geval: “Ik wil er zeker van zijn dat ik het in de toekomst niet meer doe. Dus als ik de Vier Tegenstanders en maak vooral een zeer sterke vastberadenheid dat ik nooit opzettelijk mensen in de Dharma zal misleiden en ik bid dat ik ze ook nooit onbedoeld of per ongeluk zal misleiden.”

Dat helpt ons om in de toekomst niet zo te worden. En het helpt ons gefocust te blijven op het zelf beoefenen van de Dharma in plaats van met de vinger naar iemand anders te wijzen. Omdat we door kunnen gaan en met de vinger kunnen wijzen, maar er komt geen einde aan 'maestros chafas' en verkeerde opvattingen waardoor we naar iedereen met de vinger wijzen, en eigenlijk is het arrogantie; de conclusie is Ik ben de beste. Al die andere mensen zijn slecht en als je iets slechts vindt, zul je ook iets slechts in grote meesters vinden. De conclusie is: “Nou, Ik ben de beste!” – dan maken we onze eigen weg naar verlichting. De Buddha zei dat wanneer een kloosterlijk gaat naar de stad hij of zij is niet bezig met wat andere mensen hebben gedaan of nagelaten, maar met wat ze hebben gedaan of nagelaten. Of wanneer een kloosterlijk als ze de stad in gaan, zijn ze als een bij die van bloem naar bloem gaat om de nectar te extraheren, maar niet vast komt te zitten in de modder. Wat dit voor mij betekent, is de goede eigenschappen van mensen kunnen zien, maar niet blijven steken in het wijzen met de vinger naar hen. We zouden kunnen erkennen dat ze enkele fouten hebben, en doen wat ik net zei, en tegen jezelf zeggen: "O, misschien heb ik die fouten ook. Misschien heb ik dat in een vorig leven gedaan. Dat wil ik eigenlijk nooit meer doen." En maak een sterke vastberadenheid om dat niet te doen. Of in plaats van: “ze hebben die en die fout. Oh, heb ik die fout überhaupt in mij?” Ho, ho, ho, ho! "Die en die is zo arrogant, die en die is zo humeurig." En ik dan? Ben ik arrogant, ben ik humeurig? Ik voel me goed, ik voel me slecht. Je kijkt me aan en zegt goedemorgen en ik word boos. Goede reden om te zwijgen. [VTC houdt een informele peiling van wie er 's ochtends humeurig is.] Maar als we dit zien, vragen we ons af in hoeverre ben ik humeurig of in hoeverre ben ik chagrijnig? Of in hoeverre ben ik arrogant of vol van? gehechtheid of mijn eigen lof zingen. Gebruik de Dharma als een spiegel; draai de spiegel om naar jezelf te kijken. "Oh, ik ben zo mooi, er is" Buddha natuur, maar er zijn ook wat puistjes; veel puistjes, ik moet ze opruimen.”

Dan is er negatief karma met de Dharma – leringen verzinnen of de Dharma bekritiseren, Dharma-materialen niet respectvol behandelen; dingen met Dharma-woorden gebruiken en ze dan in de vuilnisbak gooien of je glazen, theekopjes, pennen, potloden en al het andere bovenop je Dharma-boeken leggen, of je Dharma-boeken op de grond zetten of eroverheen stappen. Het is in feite een mindfulness-oefening van het respecteren van het geschreven materiaal dat het pad naar verlichting beschrijft.

Retraitemiddel (R): Ik zou willen vragen over het onderstrepen, markeren of het maken van aantekeningen in Dharmaboeken, of dit in orde is als een methode van Dharmastudie?

Eerwaarde Thubten Chodron (VTC): Ik denk dat het oké is om in Dharmaboeken te schrijven als je motivatie is dat je de Dharma wilt leren. Als je woorden zou schrappen die je niet beviel, zou dat niet goed zijn. Lama Zopa zei ook dat je ook kunt denken dat je... het aanbieden van kleur toe aan de Boeddha's wanneer u een tekst onderstreept of markeert. Ik doe dit vaak zelf, om belangrijke zaken te onthouden of om makkelijk een offerte te vinden. Er hangt zoveel af van onze motivatie. Ze vertellen het verhaal over het behandelen van de Buddha standbeelden met respect: Iemand die langs de weg liep, zag een Buddha standbeeld op de grond. Ze dachten meteen dat het niet goed was om de Buddha standbeeld op de grond en vond een oude schoen in de buurt en zette het standbeeld bovenop de schoen - ja, het is een oude schoen, maar hij staat tenminste van de grond - en deed dat als een manier om de Buddha. Later regende het en kwam iemand anders langs en zag de Buddha nat worden en de schoen over de Buddha om het te beschermen tegen nat worden. We kunnen naar deze acties kijken en ons afvragen waarom een ​​vuile schoen onder of over de? Buddha? Hun motivatie was er echter een van eerbetuiging en respect. Hetzelfde geldt hier voor het markeren van Dharma-materialen.

R: Wat een gerelateerd onderwerp betreft, is het soms erg moeilijk om Dharma-boeken in Mexico te krijgen, dus vaak willen mensen er kopieën van maken.

VTC: Ja, het fotokopiëren van drukwerk. Dit heeft niet alleen betrekking op Dharma-boeken, maar ook op andere materialen. Ik heb dit met enkele van mijn vrienden besproken, maar laat me je mijn ideeën erover geven. Als het boek niet meer wordt gedrukt en je kunt het nergens krijgen, dan vind ik het oké om te fotokopiëren. Het punt is, waarom fotokopiëren mensen het boek in plaats van het boek te kopen? Als het is omdat ze niet voor het boek willen betalen, wordt het een manier van stelen omdat het bedrijf en de auteur wat inkomsten zouden moeten krijgen. Door te kopiëren omdat je niet wilt betalen, is het een vorm van stelen. Soms, zelfs met boeken die nog in druk zijn, merk ik dat ik iets kopieer dat ik aan studenten wil geven, omdat ik duidelijk niet genoeg boeken kan kopen om aan alle studenten te geven. Maar wat ik probeer te doen, is te zeggen wie het heeft geschreven en waar het vandaan komt en ik geef je dit ene gedeelte, maar als je het hele boek wilt, kun je het als volgt krijgen. Op die manier probeer ik niet te stelen van de auteur. Of soms schrijf je iemand en vraag je of je kopieën mag maken. Het fotokopiëren van een hoofdstuk is heel wat anders dan het fotokopiëren van het hele boek. En als het een boek is dat moeilijk te krijgen is en je kunt het nergens krijgen en je motivatie is niet om te stelen of niet te betalen, maar eerder om de Dharma te verspreiden...hier hangt veel af van je motivatie. Het is vergelijkbaar met het maken van illegale kopieën van computerprogramma's en applicaties. In sommige landen is dit gewoon de standaardpraktijk, je maakt een illegale kopie, terwijl het in feite een formulierdiefstal is - het is niet van jou. Als het een boek is dat moeilijk te krijgen is, vind ik dat oké. Nogmaals, het hangt allemaal af van je motivatie.

minpunten met de Sangha kan het bekritiseren van de Arya . omvatten Sangha of het bekritiseren van de kloosterlijk gemeenschap. Mensen maken tegenwoordig allerlei opmerkingen: "Als je beveelt, ontsnap je gewoon aan relaties en ontken je je seksualiteit." Mensen zeggen allerlei belachelijke dingen zoals dit - dat is het pad naar de... Buddha geleerd, nietwaar? Dus ik denk dat het belangrijk is dat niet alle kloosterlingen perfect zijn, wij zijn niet perfect. Maar wat respecteer je als je de . respecteert Sangha, is de pure geloften in het continuüm van die persoon. En het deel van hen dat hun pure houdt geloften, je respecteert dat en neemt het als een goed voorbeeld. En het deel van hen dat fouten heeft - misschien verliezen ze hun geduld, roddels of wat dan ook; dat neem je voor jezelf als voorbeeld van hoe het niet moet. Je kunt praten over de acties die die persoon doet, maar dat is iets heel anders dan kritiek leveren op het geheel Sangha gemeenschap.

Dingen in relatie tot onze spirituele mentor: er zijn allerlei dingen op het gebied van etiquette. Ik ben meestal erg informeel, dus ik merk vaak dat mijn studenten niet weten hoe ze moeten handelen als iemand als Rinpoche (Lama Zopa) komt. Je weet niet wat de etiquette is, want ik ben nogal informeel met mensen. Maar soms is het goed om de etiquette te leren. De leraren die graag op een formele manier behandeld worden, zo behandel je ze. De docenten die graag op een informele manier behandeld willen worden, dan ga je zoals ze zelf behandeld willen worden. Een van mijn leraren, Geshe Jampa Tegchok, hij is een zeer gerespecteerde Lama, de voormalige abt van Sera Je. En als ik naar hem toe ga, gaat hij op de grond zitten en laat hij mij op een stoel zitten. Voor mij is dit verschrikkelijk; om hoger te zitten dan mijn leraar, nooit, nooit. Je weet wel? Maar hij dwingt me het te doen. Dus ik moet doen wat hij zegt. En dan kookt hij eten voor me. Ik bedoel nogmaals, wat doet mijn leraar eten voor me koken, vooral een voormalige? abt, iemand die me het pad naar verlichting leert - wat is hij aan het koken voor mijn avondeten? Ik zou voor hem moeten koken. Maar zo heeft hij het graag, dus ik ga mee. Ik moet. Ik doe altijd mijn best en dan houdt hij me tegen.

Maar dan andere leraren... ik bedoel Lama Zopa, je komt binnen en natuurlijk buig je en ga je lager zitten, daar bestaat geen twijfel over, Lama is vrij formeel. Er zijn dus dingen waar je op moet letten. De geest van je leraar ongelukkig maken is een ander probleem. Weet je, boos worden op je leraar; schreeuwen, schreeuwen, bekritiseren, of bla, bla, bla. Je bent het misschien niet eens met dingen die je leraar zegt, dus bespreek je ze met anderen. Het hebben van een goede relatie met je leraar betekent niet dat je alles wat ze zeggen zonder onderscheid aanneemt en het ook doet. Nee, je overlegt en stelt vragen. Maar dat is iets heel anders dan kritiek leveren, kwaadspreken, geruchten verspreiden, vechten en ruzie maken. Maar over het algemeen is het, qua etiquette, anders als je met een westerse leraar te maken hebt dan met een Tibetaanse leraar. Sommige dingen zijn Tibetaans, sommige dingen zijn westers, dat moet je leren. Denk eens na over hoe u zich verhoudt tot de Buddha, Dharma, Sangha en uw spirituele mentoren. Ook je spirituele vrienden; hoe behandel je je andere dharmavrienden? Behandel je je Dharma-vrienden met respect, of concurreer je met hen? Ben je jaloers op ze? Ben je betrokken bij allerlei soorten politiek?

Brieven van gevangenen

Ik heb nog veel meer problemen te behandelen; Ik zou de hele nacht door kunnen gaan, maar misschien stop ik daar wel mee. Oh, ik heb een brief gekregen van Gunaratana, een van de gevangenen die de... Vajrasattva oefening. Ik wilde lezen wat hij tegen je zei.

R: Hoe heet hij ook alweer, Eerwaarde?

VTC: Gunaratana, dat is de naam van zijn toevluchtsoord. Hij veranderde zijn naam.

R: Ahh, hij wilde het professioneel veranderd hebben?

VTC: Ja, hij heeft officieel zijn naam veranderd. In zijn brief zegt hij: "Hier zijn een paar punten en/of realisaties die me zijn opgevallen tijdens deze Vajrasattva toevluchtsoord. #1—Negatieve dingen die ik heb gedaan, dingen die ik helemaal vergeten ben, duiken plotseling weer op.”

Nog iemand die ervaring? [gelach van herkenning]. “Soms zijn deze herinneringen er gewoon, maar op andere momenten merk ik dat ik overweldigd word door een gevoel van spijt en verdriet over mijn daden in het verleden. Interessant is echter dat ik heb ontdekt dat wanneer deze acties uit het verleden en/of kwetsende spraak in mijn bewustzijn opkomen, de focus niet op mij lijkt te liggen, maar op degenen op wie deze negativiteiten gericht waren. Daarbij lijken hun reacties en gevoelens de focus te zijn van mijn bewuste herinneringen aan deze gebeurtenissen.”

Oké, dus wat hij ontdekt, is dat hij echt om andere mensen geeft en dat hij zich realiseert dat zijn acties andere mensen beïnvloeden. “Maar dit is voor mij nog interessanter. Zodra ik deze acties uit het verleden erken en ze bij wijze van spreken opbied, nemen ze af en vervagen ze. Voor mij lijkt het erop dat ik door dit proces moet gaan van: ze zien, berouw voor ze hebben, erkennen, het aanbieden van en loslaten. Daarna heb ik een gevoel van reiniging en zuivering ervaren – een puur geluk.”

Is dat bij jou ook wat er gebeurt? Soms wanneer je negatieve dingen naar voren komen?

Hij schrijft verder: “#2—Hoe vaker ik deze retraite doe, wat een soort vervolg is op de… Vajrasattva oefening die je me al had laten doen, hoe duidelijker mijn visualisaties worden. Een poosje kon ik niets anders doen dan me het gevoel voor te stellen dat ik de Buddha op mijn hoofd zitten, maar je advies opvolgend merk ik dat hoe hardnekkiger ik ben in mijn dagelijkse praktijk, hoe gemakkelijker het lijkt te worden. Natuurlijk de prachtige foto van Vajrasattva, die Jack stuurde heeft me veel geholpen; dus het gaat heel goed; zeer onthullend en zeer inspirerend. #3—Hoezeer zit ik erin? naam en vorm. Ik schrijf dit toe aan verschillende problemen, maar tijdens deze retraite heb ik gemerkt dat Je-Song-Khapa's waarschuwingen over leringen en leraren relevanter zijn in mijn leven, tegenwoordig meer dan ooit tevoren. Ik moet dus voorzichtig zijn met waar ik mezelf mee associeer. De acht wereldse zaken zijn erg verraderlijk en subtiel, op manieren die we in ons dagelijks leven niet eens in overweging nemen.”

Dat zijn zijn opmerkingen over retraite. Leuk hè? Toen zei een andere gevangene, Bill Suesz, dat hij maar één keer naar de band kon luisteren, voordat hij hem moest opgeven, anders namen ze hem weg. Ik weet niet zeker wat er is gebeurd, dus we moeten schrijven en het hem vragen. Hij is degene in St. Anthony's in Idaho, schrijf hem en vraag hem wat er is gebeurd. En kijk of je hem nog een kunt sturen. Omdat ik het leuk zou vinden als... hij zei dat het erg nuttig voor hem was om gewoon iemand te horen leiden en erover te praten. Bill, en ik weet niet hoe ik zijn achternaam moet zeggen, [spelt Suesz].

Leegte van inherent bestaan ​​en gehechtheden

Toen vroegen enkelen van jullie om een meditatie geleid op leegte. Ik denk dat ik dat liever nu doe, want ik wil je wat tijd geven om wat vragen te stellen... hier een kleine tip.

Wanneer er sterke emoties in je opkomen meditatie, of je herinnert je een gebeurtenis uit het verleden, een herinnering, vraag jezelf af: "Wie voelt dit?" Of, als je merkt dat je op jezelf neerkomt, jezelf in elkaar slaat, vervalt in zelfhaat of zelfmedelijden: “Wie haat wie? [grinnikt]. Wie is degene die haat en wie is degene die ik haat of neerleg of wat dan ook?” Als je merkt dat je veel hebt gehechtheid kom op, weet je, je mist iemand of wat dan ook; stel jezelf de vraag: “Wie is deze persoon die ik mis? Wie?" Oké, dus eerst komt de naam naar voren. Ik mag toch geen namen noemen?

R: P [naam echtgenoot van ene R]! [gelach].

VTC: Ik mis P.… P.… heb je dat gehoord? [lacht]. Dan worden C. en S. heel jaloers dat ik ze niet mis.

R: Je mist ze ook...?

VTC: O... ja natuurlijk. [gelach]. Wie mis je het meest?

R: Niet C. [gaat door met lachen]

VTC: Dus je kunt echt meevoelen? Je kunt bij elkaar komen en praten over hoe geweldig C…

R: Morgen is het P. Ik zal me afvragen, waarom mis ik P—[niet haar partner]—Wie is de persoon die ik mis? Waarom mis ik hem? [groepslach]

VTC: Je kunt je voorstellen dat alle anderen in de groep denken: "Waarom mis ik S?" [Continu gelach.] …Het kan heel interessant zijn om naar te kijken. Omdat je de naam zegt en... laten we een andere naam kiezen, oké?

R: J

VTC: Mis je J nog steeds? Ik dacht dat je daar overheen was. Hij is een langzame leerling. Oké, geef me een andere naam. [gelach].

R: Joe

VTC: Joe, ok een onschuldige naam; maar nu gaat Mary langs de weg me vragen waarom je Joe mist? [gelach] Ja, daar is Joe verderop. Oké, onze geest heeft dit beeld van deze echte persoon. Je zegt de naam, je weet wel, "Joe." En deze persoon komt, Technicolor, precies in je hoofd. Je weet wel, Joe, C, of ​​J, P of S - wie het ook is, ze komen in je op. En dan zien ze er zo echt uit, niet? Oké, zeg dan gewoon tegen jezelf: "Maar wie zijn ze?" Je ziet hun gezicht zo duidelijk, weet je, wie zijn ze? Zijn ze hun gezicht? …Als er alleen dit gezicht is, is dat dan de persoon die ik zo erg mis? …Ja? ...Is het een ander deel van hun? lichaam dat ik zoveel mis? ...Zodat je door verschillende delen van hun kunt gaan kijken lichaam. Je weet wel. Kijk naar de milt, de lever, de darmen, de hersenen, de slokdarm. Wie zijn zij? Wie is deze persoon die ik zo erg mis. Je begint het uit te zoeken. Zijn ze alleen het gezicht? Als ze alleen dit gezicht waren, dit tweedimensionale gezicht, is dat dan de persoon van wie je zoveel houdt die je mist, waarmee je samen wilt zijn? Dit gezicht? ...Je aankijken met de perfecte look. Je weet dat je altijd de look hebt, de speciale look die ze jou geven en niemand anders. [VTC trekt een gezicht] Ik weet niet wat het is. [gelach] Het zijn te veel jaren geleden.

R: S. weet nog steeds niet hoe dat moet. Ik heb geprobeerd hem te trainen. [gelach].

VTC: Je weet dat je begint te kijken naar wie deze persoon precies is? En dan ga je naar hun mentale kwaliteiten, want op een gegeven moment kom je voorbij hun lichaam. Nee, ze zijn niet van hen lichaam. Want als hun lichaam ligt daar dood, ga je ze zo missen? Ik bedoel, stel je de persoon voor die je zo mist, stel je voor hoe ze eruit zien als ze sterven. Je weet dat ze daar liggen - een dode... lichaam. Ga je ze missen? Wil je ze knuffelen en kussen? Je gaat "AHHeee!" [lacht] Nee, ik ben bang. En ik heb het niet over wanneer ze er mooi uitzien, gewoon een dode lichaam. Dus zo komen we voorbij hun lichaam.

Ok, dus uiteindelijk komen we voorbij de lichaam- maar hoe zit het met hun geest? Je weet wel? Ooh, wie is het dat ik mis? Wie zijn zij? Ik wil hun oorbewustzijn dat geluid hoort. Dat is wie ik zo erg mis, hun oorbewustzijn dat geluid hoort. Mis ik hun neusbewustzijn dat ruikt? Mis ik hun smaakbewustzijn? Mis ik hun tactiele bewustzijn? Mis ik hun oogbewustzijn, hun visuele bewustzijn dat dingen ziet? Oh, ik mis hun mentale bewustzijn. Hun gedacht! Ze hebben zo'n geweldige geest. Welke geest mis ik - de geest als ze slapen? De geest als ze boos zijn? De geest als ze uit elkaar staan? De geest als ze vol concurrentie zijn - de geest als ze liefhebben? Welke geest mis ik? Wie is deze persoon? En we beginnen te zien dat zelfs de geest van de persoon of zelfs wat we persoonlijkheid noemen niet één solide ding is - er zijn vele, vele, vele verschillende delen, en sommige van die delen zijn erg tegenstrijdig, nietwaar? Mis je hun mentale bewustzijn dat boos is of mis je het mentale bewustzijn dat liefde en mededogen heeft? Hoe zit het met hun mentale bewustzijn dat liefde heeft voor de andere vrouwen - mis je dat mentale bewustzijn dat die liefde en compassie heeft? Nee, we missen het mentale bewustzijn dat liefde en compassie voor MIJ heeft! [lacht]. Je weet wel?

Maar je gaat door en kijkt naar wie deze persoon precies is? Dan kom je bij het mentale bewustzijn dat liefde en compassie voor mij heeft. Dus hier is dit mentale bewustzijn dat liefde en compassie voor mij heeft... dat is wat ik mis, een mentaal bewustzijn. [lacht] Als dat mentale bewustzijn er nu maar was... gaat dat je opwinden? [gelach]?

R: Hoe ziet het eruit?

VTC: Dat is het ding, het lijkt nergens op toch? Je weet wel? Eigenlijk vertelde iemand me over een 'Star Trek'-programma. Ik heb nooit naar 'Star Trek' gekeken, misschien een keer denk ik dat ik het heb gezien, maar ze vertelden me over dit programma dat ze hadden, ik ben vergeten wie de personages zijn, maar twee mensen in een ruimteschip werden verliefd op elkaar. Ze hadden deze grote liefde. Weet je hoe mensen in science fiction hun vormen kunnen veranderen - eruit kunnen worden veranderd? Nou, aanvankelijk waren dit een man en een vrouw die verliefd waren, maar de vrouw veranderde en keerde terug als een man, dezelfde persoonlijkheid die ze eerder had, nu in een mannenmode lichaam. Was hij nog steeds verliefd op 'haar'? Dus als de persoon van wie je houdt en die je zo mist, ineens anders was lichaam, laten we zeggen dat ze terugkwamen met dezelfde persoonlijkheid, maar ze kwamen terug in hun vijfjarige lichaam- ga je ze missen? Of misschien komen ze terug in een vijfentachtigjarige? lichaam— rimpels, grijs haar, uitgezakt, schuifelend of kwijlend in een bejaardentehuis zitten met een tafel die ze omhoog houdt. [Veel gelach als iemand zegt, dat VTC al hun vreugde met betrekking tot hun partner heeft weggenomen.] Wie is precies deze persoon die je mist?

Dan kom je bij jezelf - wie is deze persoon die ze zo erg mist? “Ik ben ze missen, Ik ben ze missen.” Dan vraag je: "Wie ben ik, wie doet het vermiste?" Wie ben jij? Dus je begint door te gaan - ga door je... lichaam, de verschillende onderdelen van je lichaam; gaan door je geest, de verschillende soorten bewustzijn, verschillende mentale factoren. "Wie ben ik? Ben ik iets anders dan de lichaam en geest - dit belichaamde mij met een persoonlijkheid, die onafhankelijk is van iemand anders, en dat is degene die het missen doet? Ben ik de geest die ze mist?” Als ik de geest was die ze mist, dan is dat alles wat ik ooit zou zijn, is de geest die ze mist - maar ik mis ze niet elk moment van de dag, toch? Hoeveel mis je ze, hoe vaak? Niet echt zo vaak. Begin met onderzoeken en vraag het - het kan erg nuttig zijn. Of kijk naar iets waar je erg aan gehecht bent: "Ik moet het echt hebben" dit”. Wat is het? Wat is iets waar je over dagdroomt, dat je afleidt in je meditatie omdat je het zo graag wilt? Nieuwe gordijnen, een auto, een computer, nieuwe kleren, wat is er vandaag voor de lunch - niemand denkt ooit na over wat er voor de lunch is, toch? Wat is deze lunch waar ik zo aan gehecht ben, wat is dit dat ik zo graag wil? En je begint het uit elkaar te halen.

We hadden gisteren pizza - het was erg interessant - was het echt pizza? Heeft 'pizza' niet altijd tomatensaus en geen tomatensaus, dus was het echt pizza, of moeten we het een andere naam geven? Toen ik de korst zag, dacht ik meteen 'pizza' - “Oh, ik hou van pizza! Maar het heeft geen tomatensaus - is het echt pizza, misschien niet?' Wel, wat maakt het pizza? Is het de witte bloem - nee. Is het de tempeh - nee. Welk ding is het? Van alle verschillende ingrediënten, welk item is de pizza? Eigenlijk is het misschien geen pizza omdat er geen tomatensaus is. Wat is de definitie van pizza? Waar je ook aan gehecht bent, verdeel het in delen en vraag jezelf af, wat is dit ding dat ik zo graag wil? Is het de verzameling van alle items? Als ze allemaal op het aanrecht zaten, zou je dan "Yum" gaan? Nee, wie wil er rauwe, ongekookte tempeh of witte bloem eten. Je begint te zien dat het niet de individuele items zijn, het is niet de verzameling van de items. Wat is het? Het is een heleboel dingen die op een bepaalde manier zijn gerangschikt, en in afhankelijkheid daarvan geeft mijn geest het het label pizza. Alles wat een pizza is, is een label wat mijn geest heeft gegeven in afhankelijkheid van alle dingen die de basis van het label vormen.

Het is net alsof je bij de persoon bent die je mist - Joe: je hebt de... lichaam, je hebt de geest, al deze verschillende delen van de lichaam, al deze verschillende delen van de geest, je geeft het een label 'Joe' - dat is alles wat Joe is. Het is gewoon dat label dat wordt gegeven in afhankelijkheid van de lichaam en geest - er zit niets meer in. Dit is zo'n goede voor mensen als je gehecht bent aan iemand of boos op iemand bent - je zegt hun naam en je bent klaar om ze aan te vallen of om ze te knuffelen en te kussen. Dan ga je, "Wie zijn zij?" Joe is slechts een label dat daarvan afhankelijk is lichaam en geest, dat is alles. Er is niets speciaals dat een echt persoon is, alleen een... lichaam en al dit soort bewustzijnen; al het soort bewustzijn, al dit soort mentale factoren - dat is alles, al die verschillende lichaam onderdelen. Dan kunnen we hetzelfde voor onszelf doen, wanneer we gehecht raken aan een object, beginnen te vragen: "Wat is dat object precies?"

Als je er voor het eerst naar kijkt alsof er echt iets is - als je het analyseert, kun je iets niet vinden. Dat betekent niet dat er niets is, het betekent dat je lunch bestaat; maar lunch is de term die wordt gegeven in afhankelijkheid van al deze verschillende gerechten, meer dan dat is het niet. De verzen die je om de dag chant over leegte en afhankelijk ontstaan ​​- dit is waar we naar toe gaan. Dingen ontstaan ​​in afhankelijkheid van oorzaken, voorwaarden, delen, bases van label en de geest die ze bedenkt en labelt. Het is niet dat ze niet bestaan. Ze bestaan ​​afhankelijk van deze dingen. Maar als je zoekt naar iets dat echt 'het' is, iets om echt aan gehecht te raken, iets om echt boos op te worden, kun je het ding niet vinden dat 'het' is. Als je denkt aan iemand die je pijn heeft gedaan, die zoiets vreselijks, gemeens tegen je heeft gedaan - wat toevallig soms de persoon is die je het meest mist - wie zijn de mensen tegen wie we het gemeenst zijn - de mensen van wie we houden de meeste of de mensen die we niet kennen? Wie zijn de mensen waar we het meest boos op worden, of wie zijn de mensen die ons het meest pijn doen? De mensen waar we aan gehecht zijn. Vaak is de echte persoon aan wie je gehecht bent ook degene op wie je mediteert wanneer boosheid komt. Als we van onze kant kijken, zijn we het gemeenst tegen de mensen aan wie we het meest gehecht zijn. Want als we zoveel hebben gehechtheid, zoveel verwachting, dan onze boosheid en onze jaloezie, onze gemeenheid komt ook uit tegen die mensen. Evenzo is de persoon aan wie we erg gehecht zijn soms ook de persoon die onze gevoelens het meest heeft gekwetst.

R: Het zou kunnen.

VTC: Ja, dat zou kunnen. Maar vaak is het de persoon die ons het meest pijn heeft gedaan omdat ze zo aan ons gehecht zijn; we zijn er zo aan gehecht, als je er veel hebt gehechtheid in een relatie is het een opzet om elkaar pijn te doen. R: Bijvoorbeeld: als je mediteert en je reikt naar hem of haar uit, denk je dat het een voordeel is om te voelen gehechtheid, Maar de meditatiehet doel is om de te zien gehechtheid als nadeel.

Er zijn veel punten die ik naar voren probeer te brengen. Een punt is de nadelen van uw gehechtheid en hoe je gehechtheid brengt ook de boosheid. Dat is een punt dat ik probeer over te brengen. Een ander punt is dat we denken dat er één persoon is die ofwel heel gemeen tegen ons is, ofwel heel geweldig tegen ons. Ok… maar wie is die persoon? Het ziet eruit als één solide persoon. Maar bedenk eens, als dat een soort inherente essentie heeft, kunnen ze niet zowel gemeen als geweldig zijn. Dus als je kunt zien dat een persoon soms aardig tegen je kan zijn, andere keren gemeen en soms zelfs niet aan je kan denken, dan besef je dat wat deze persoon is, niet een soort concrete persoon is die je kunt vind. Ze zijn een opeenstapeling van al deze verschillende gedachten, al deze verschillende delen van de lichaam, en ze hebben gewoon de naam, "C, P, S of J, Joe of Harry of wie het ook is. We geven ze een naam, maar er is niemand als je kijkt; wanneer je echt analyseert en controleert. OK?

Maar dat betekent niet dat er niemand is, dat de persoon niet bestaat. De persoon bestaat, maar ze bestaan ​​niet op de manier waarop ze aan ons verschijnen. Ja? Dus ze verschijnen op een manier die vals is. Het is een beetje zoals wanneer je televisie kijkt. Als je echt televisie kijkt, komen er veel emoties naar boven, nietwaar? Je weet dat je naar deze film kijkt of naar het nieuws kijkt en je hebt zoveel angsten; je vindt dit leuk en je vindt dat niet leuk, en je wordt echt betrokken bij het verhaal. Maar als we een stap terug doen en vragen, waarom hebben we zoveel emoties rond dit verhaal - omdat we op dat moment met de televisie omgaan alsof er echte mensen in die doos zitten. Wij niet? Je weet wanneer de moordenaar iemand komt arresteren en we daar doodsbang zitten - dat is mij overkomen. Ik ben een film aan het kijken en ik tril. Waarom? Omdat we ermee omgaan alsof er echte mensen in die doos zitten - zitten er echte mensen in die doos?

R: Ja! [gelach]

VTC: Verkeerd antwoord! [meer gelach]. Je weet dat er geen echte persoon in de doos zit. Het is een valse schijn, nietwaar? Valse schijn; maar we kochten het en dus worden we er zo emotioneel van. We begrijpen de dingen eigenlijk verkeerd. Ja, laten we teruggaan naar het voorbeeld. Het lijkt op echte mensen, maar er zijn geen echte mensen. OK? Als we dat weten, kijken we nog steeds de film, maar we hoeven niet bang te worden en we hoeven niet gehecht te raken en we hoeven niet zo veroordelend te zijn. OK?

Evenzo in het gewone leven, de manier waarop we mensen begrijpen en hoe ze verschijnen - en niet alleen mensen maar ook dingen - alsof ze echt zijn, vindbaar met een inherente essentie daar. Maar nogmaals, als we zoeken, vinden we daar niets echts. Er is een verschijning. Al deze dingen bestaan ​​- ze bestaan ​​als verschijningen. Ze bestaan ​​als labels die onze geest heeft gegeven om dat soort objecten te omarmen. Maar als we denken dat er meer is dan dat, is het alsof we denken dat er echte mensen in de televisie zitten. Ja ... dus dingen bestaan, ze verschijnen - maar er is niets echts dat we kunnen vasthouden. En daarom is er niets echts om je aan te hechten, of zo boos over te worden. En er is geen echte 'ik', weet je, die moet degene zijn waardoor alles wordt gefilterd. Waarom doet gehechtheid ontstaan? Omdat iets aangenaam is voor 'mij'. Waarom ontstaat er aversie? Omdat iets onaangenaam is voor 'mij'. Ok, dus dan zien we eerst dat we dit idee hebben van een heel solide 'ik', dan egocentrisme ontstaat - alles wordt geïnterpreteerd in termen van hoe het zich tot mij verhoudt. Als het aardig voor me is, is het goed, als het niet aardig voor me is, is het niet goed. Ja? En dit heeft te maken met waar we het in het begin over hadden.

Karma creëren

Als iemand mooie lieve woorden tegen ons zegt, ook al is die persoon totaal onoprecht, dan is dat een geweldig mens! We zijn graag bij hen in de buurt. Iemand wijst ons op onze fouten of iets waar we aan moeten werken, onaangename woorden - we houden er niet van. Omdat we alles door 'mij' filteren. Yo, yo, yo [Spaans voor ik, ik, ik]! Dus dan komen al deze emotionele reacties en dan met deze emotionele reacties die we creëren karma, nietwaar? Ja, we houden van iets, dan: "Ik moet het hebben!" En dus doen we van alles; sommige schadelijk voor andere mensen, sommige onethisch, sommige illegaal - allemaal om de dingen te krijgen die "mij" leuk vinden. Als iets me dan niet bevalt, moeten we het afwijzen en opnieuw zullen we dingen doen die schadelijk zijn voor die andere persoon of object of illegaal zijn of wat dan ook om ze bij 'mij' weg te krijgen. Omdat we ze als inherent schadelijk beschouwen; en dus creëren we karma. De gehechtheid creëert karma, de vijandigheid creëert karma. Ja. Karma is wat van invloed is op de situaties waarin we ons bevinden. Wat op het moment van overlijden? karma rijpt, zal van invloed zijn op hoe we herboren worden.

Dus we creëren allerlei soorten karma. Ja? En dan zitten we gewoon vast in samsara, omdat we al deze ervaringen hebben. Je weet dat we er nog een krijgen lichaam, met nog een reeks ervaringen, en dan reageren onze aandoeningen opnieuw - ik hou van deze dingen en ik hou niet van die dingen. Deze dingen zijn prettig, die dingen zijn onaangenaam, haal ze weg. Deze dingen vind ik leuk, pak ze, alles voor mij. Die dingen die ik niet leuk vind, verzamel ze en haal ze weg." Creëer meer karma. En als je er dan echt over begint na te denken, is dit de hele evolutie van mijn bestaan. Dit is wat het betekent om in samsara te zijn, en dit is wat ik doe sinds de beginloze tijd en wat ik zal blijven doen als ik geen veranderingen aanbreng. Als je daar dan over nadenkt, wordt de kostbaarheid van het ontmoeten van de Dharma… wordt… ik bedoel – ongelooflijk! Omdat de Dharma het enige is, weet je, dat ons uit deze vicieuze cirkel zal halen.

R: Eerbiedwaardig, dit ding creëert de karma is het echt of is het een schijn?

VTC: De maker van de karma- zoals alles - bestaat door uiterlijk. Er is niets dat inherent bestaat. OK? Want als dingen hun eigen inherente aard hadden, zouden ze niet kunnen functioneren, ze zouden niet kunnen veranderen. Als dingen hun eigen inherente aard zouden hebben, zouden ze onafhankelijk van andere dingen bestaan. Als je onafhankelijk bestaat, kunnen dingen elkaar niet beïnvloeden en kunnen ze niet veranderen. Als er één solide ding is dat "ik" is, als er hier een echte "yo" is, weet je, het verdriet dat voor altijd en altijd "ik..." is, hoe komt het dan dat die "yo" op een dag gelukkig kan zijn en de daarna ellendig zijn? Het zou niet moeten kunnen veranderen; omdat het "ik" is. Weet je, een solide onveranderlijk, onafhankelijk ding dat ben ik. Het zou niet moeten kunnen veranderen; om de ene dag gelukkig te zijn en de volgende ellendig. Want als er iets verandert, betekent dat dat het afhankelijk is van oorzaken en voorwaarden. Als er iets verandert, betekent dit dat het onderdelen heeft. Je weet wel? Iets dat verandert en onderdelen heeft, is niet onafhankelijk - het is afhankelijk. En het hangt ook af van het concept en het label dat erop wordt geplakt. Er is dus niets dat inherent bestaat. Niks! Niet de maker van de karma, niet het goede karma, niet het resultaat van de karma- het bestaat allemaal door alleen maar te worden geëtiketteerd, het bestaat allemaal afhankelijk. Daarom functioneert het.

Dus dit kan ook nuttig zijn om over na te denken, omdat je verschillende negatieve acties zuivert, soms kan een negatieve actie dit ongelooflijke super solide ding lijken, weet je? Ik heb tegen iemand gelogen, of ik heb iemand pijn gedaan en het wordt gewoon alsof deze actie zo solide is. “Hoe kan ik dat ooit zuiveren? Ik was zo'n vreselijk persoon die dat deed." Maar kijk dan naar de actie. Je weet wel? Neem de actie om iemand af te wijzen; een paar gemene, vreselijke wrede woorden tegen iemand zeggen, en we denken: "Hoe kan ik mezelf ooit vergeven?" Maar wat was de actie van het zeggen van de gemene, vreselijke wrede woorden? Welk woord was het? Wie zei deze tirade? Welke zin was de gemene, afschuwelijke, wrede? Welk woord was het wrede, afschuwelijke, onvergeeflijke woord? We kijken en er waren slechts een hoop woorden. Misschien was mijn geest wreed en afschuwelijk. Welk moment van de geest was wreed en afschuwelijk? Het eerste moment - het laatste moment - het moment ertussenin? Om met deze hele actie op de proppen te komen die ik noem "iemand afwijzen, of gemeen doen tegen iemand - hangt het niet af van vele, vele momenten van de geest? Veel, veel verschillende woorden? Hangt het niet van al die verschillende onderdelen af? En mijn geest om die delen op zo'n manier samen te voegen dat ik ze de actie van 'gemeen en wreed zijn' noem? Dus we beginnen te zien dat deze negatieve acties die we zuiveren ook bestaan ​​door alleen maar te worden geëtiketteerd. Nogmaals, het betekent niet dat ze niet bestaan ​​- ze bestaan. We doen ze en ervaren de resultaten ervan, maar ze zijn niet concreet. En de persoon die ze heeft gedaan is ook niet concreet.

R: Ik kan het echt zien... en dit is de eerste keer dat ik ooit een idee heb gekregen van waarom de twee uitersten worden geleerd... het gevaar om in de twee uitersten te vallen is reëel... als je die misvatting die we hebben van de werkelijkheid ontmantelt, daar zijn momenten waarop je zegt, nou, er is niets, punt uit. Je kunt zien waar de nihilisten naartoe gingen.

VTC: Ja, en dan begin je te zien dat de twee uitersten eigenlijk op hetzelfde punt komen, namelijk dat het inherent moet bestaan ​​en als het niet inherent bestaat, dan bestaat het helemaal niet. Dus dat is de overtuiging die geldt voor die van de twee uitersten. Het is alleen dat de ene kant zegt dat het bestaat en de andere kant zegt dat het totaal niet bestaat. En daarom ligt de middenweg niet ergens tussen hen in; de middenweg is daar helemaal niet meer van; omdat de middenweg zegt dat ze bestaan, maar ze bestaan ​​afhankelijk; ze zijn leeg, maar ze verschijnen en ze functioneren.

R: Het is zo moeilijk te krijgen. Mijn geest is alsof - als ik erover lees of luister naar de banden op de Hartsoetra die je deed - het is alsof ik doodsbang zou zijn als ik het zou krijgen. Ik heb dezelfde angst als ik mediteren op mijn dood - dat ik ga sterven. Het is zo eng, ik wil gewoon wegkomen en mijn geest zegt: "Nee". Het is te verschillend van alles en elke gedachte die ik eerder heb geleerd.

Verzamel verdienste

VTC: Onze geest is zo ondergedompeld in zijn huidige kijk, dat het idee - en we bouwen ons hele leven op deze hallucinatie - en het idee dat het allemaal een hallucinatie is en dat alles waar we onze energie in steken een totale hallucinatie is - het is eng voor je ego, nietwaar? Het is dus heel belangrijk om te onthouden dat het je ego-geest is die bang wordt, het is niet de wijsheidsgeest die bang wordt. En dit laat ons ook zien waarom het belangrijk is om veel positief potentieel of veel verdienste te verzamelen, want als we veel positief potentieel hebben verzameld, fungeert dat als een basis zodat we niet zo bang worden. We kunnen misschien bang worden, maar we kunnen de angst verdragen omdat we weten dat het een angstaanjagende manier is om de werkelijkheid te benaderen; dat de realiteit ons lijden zal wegnemen. Dus, ook al is het misschien eng, we gaan ernaartoe omdat we weten dat dat uiteindelijk geluk zal brengen. Het is net als wanneer je kanker hebt, weet je, de dokter zegt dat je deze vreselijke operatie moet ondergaan en het haalt de helft van je ingewanden eruit, maar je gaat omdat je weet dat dit het ding is dat je leven gaat redden.

R: Maar hoe doet verdienste dat? Hoe creëert het die basis?

VTC: Het ... het doet het op de een of andere manier. [gelach]

R: Is het zoals onze over, over, overgrootmoeder? (verwijzend naar de lering die Khensur Rinpoche gaf waarin hij opmerkte dat we onze overgrootmoeder niet kennen, maar ze moest bestaan ​​– opdat wij konden bestaan.) [gelach].

R: Behalve dat ik denk dat we met de tijd gemengde gevoelens hebben over dit onderwerp. Hoe langer we bewaren voorschriften, hoe langer we oefenen, hoe langer we onze geest richten op het verkrijgen van verdienste, er is een verschuiving. En als je sommige dingen begint op te geven, ben je... vastklampen om, en je krijgt enig vertrouwen in de leringen - dat is gebaseerd op je eigen ervaring - dan hangt dat allemaal samen met de verdienste; dat is wat verdienste van positief potentieel betekent. Het fungeert als een stevige basis om op te staan. Om verdienste te verzamelen, beginnen we sommige van onze oude geloofssystemen af ​​te breken, nietwaar?

VTC: Maar om positief potentieel te creëren door te maken aanbod, we breken af ​​met het geloofssysteem van het ego dat zegt: “Als ik het geef, dan zal ik het niet hebben. Ik moet gewoon alles het beste voor mezelf houden.” OK? Dus de oefeningen die we doen creëren een positief potentieel en breken die egostructuur op een zeer bedreigende manier af [licht gelach]. Maar daar raken we aan gewend en wordt het gemakkelijk. Dus dan beginnen we meer vertrouwen te krijgen in de Dharma van leegte, want ook naarmate we meer oefenen, beginnen we meer leringen te horen en gaan we nadenken over de leringen.

Dus als we er eerst aan denken, proberen we alleen de woorden te begrijpen: 'wat is dit inherente bestaan? Dat heb ik nog nooit gehoord." Ja? "Voorwerp van ontkenning - waarom praten ze geen Engels?" [gelach]. Dan krijg je de woorden, je krijgt de woordenschat, dan probeer je gewoon de concepten te begrijpen. “Wat betekent dat woord eigenlijk? Oké ik heb het! Voorwerp van ontkenning, ik kan het zeggen en het is Engels, maar wat betekent het eigenlijk?” Dan probeer je gewoon de concepten te krijgen. Dit is allemaal op intellectueel niveau, dus er is in het begin veel voor nodig - alleen dit. Dan, na een tijdje, begin je te zeggen: 'Voorwerp van ontkenning, Ooooh, dat gaat over wat ik zie. Oh! Het is niet alleen dit concept in een boek. Object van ontkenning is wat ik zie als ik mijn ogen open. Object van ontkenning is wat ik voel als ik gelukkig of ongelukkig ben - het werkelijk bestaande 'ik' - oh. Oh!" Weet je, dus je begint dat op te merken. Maar je vergeet het nog steeds. Ik bedoel, zodra er iets aardigs komt - jongen, dat is uit het raam, nietwaar? [gelach]. “Object van negatie is grijpen naar dat werkelijk bestaande object – niet zomaar iets. [gelach]. Ik wil dit!" OK?

Maar dan langzaam met meer gewenning begin je het te vangen. Je hebt er geen controle over, maar je blijft mediteren; proberen dit te begrijpen. “Wat betekent dit afhankelijk ontstaan? En leegte - wat zijn dit voor woorden? Afhankelijk ontstaan, leegte, ja mijn hoofd is leeg, mijn maag is leeg en mijn bankrekening is leeg. [gelach]. Waar heeft ze het over leegte - ik ken leegte. [VTC lacht]. Wat is er met leegte en afhankelijk ontstaan ​​op hetzelfde punt?' Je weet wel? "Wat betekent dat? Ze zijn tegenstrijdig. Leegte is leeg. Afhankelijk ontstaan ​​is er... vertel me niet dat het niet [tape onbegrijpelijk] is... het klinkt als George Bush. Je moet er gewoon even mee aan de slag. [Gelach - voor een lange tijd]. Begin met het zoeken naar het inherente 'ik' - het inherente S

R: Nou, nu heb je alles verpest! [gelach].

Tegengif toepassen

R: Het andere is met het positieve potentieel, ik denk dat het de eerste keer is dat ik ooit heb overwogen hoe belangrijk de tegengiffen zijn. Dat is het positieve potentieel dat we verzamelen - dit blijft in mijn gedachten flitsen - die hand-out die Barbara ons gaf over tegengif - voor jaloezie, voor trots ... dan kijk ik en zeg ik laten we het proberen, laten we eens kijken hoe dit in mijn gedachten voelt van het hebben van deze trots of competitie om iemand heen. Wat zijn de nadelen van trots... wat zijn de voordelen van je verheugen in andermans goede eigenschappen? Hoe voelt dat in mijn hoofd - in plaats van de gewenning om competitief en jaloers te zijn? Ik heb nooit de tegengiffen gebruikt... Ik klaagde gewoon de hele tijd in mijn hoofd - en vroeg me af waarom die gedachten nooit weggingen.

VTC: Denk na - de ellende komt en we zitten daar, overweldigd - hey, ik heb naar de dharma geluisterd - maar denk er nooit aan om het tegengif toe te passen.

R: Het is het positieve potentieel, toch?

VTC: Ja, dat is wat het creëert... het positieve potentieel is het belangrijkste tegengif. Je kunt zien dat het het voordeel is van retraites doen, de manier waarop het je beoefening verdiept op een manier die het doen van een dagelijkse beoefening niet per se hoeft te doen. Als je eenmaal een retraite-ervaring hebt gehad, dan… …want om drie maanden door te gaan, moet je ergens langs de lijn het tegengif gebruiken. Anders zou je opstaan ​​en weglopen. Je moet beginnen met oefenen; en als je in de retraite begint te oefenen, herinner je je daar later iets van. En daarna wordt je praktijk veel rijker omdat je enige ervaring hebt met het toepassen van de tegengiffen.

Je hebt meer vertrouwen: "Ik heb drie maanden overleefd zonder weg te rennen en naar huis te liften over Country Lane, waar elk uur een auto voorbijkomt". Sommige retraites worden in vier sessies gedaan, andere in zes. Ik heb het schema zo opgesteld dat je kleine pauzes hebt tussen de sessies, maar een pauze tussen de sessies betekent niet dat je vergeet wat je in de vorige sessie hebt gedaan, je probeert nog steeds je geest gefocust te houden op wat er gebeurde. Dus als je aan de volgende sessie begint, kun je weer verder waar je was gebleven. Je hoeft de sadhana niet elke sessie langzaam te doen. In de ochtend stel je je motivatie in, misschien doe je de sadhana langzamer. Of als je geest volledig is afgeleid, kun je de sadhana langzamer doen. Je kunt de sadhana ook sneller doen. Er is een voordeel om het langzaam te kunnen doen en er is een voordeel om het ook snel te kunnen doen - soms kun je je beter concentreren als je het snel doet; de sadhana is niet zo lang. Wanneer je het licht uitstuurt om alle Vajrasattva's van alle . op te roepen Zuivere landen je hoeft niet aan elk ervan te denken, anders kom je nooit door de sessie heen. Probeer op dit punt in de retraite meer te focussen op de mantra! Je wilt wel 100,000 mantra's verzamelen tijdens de retraite. Nu je bekend bent met de sadhana, heb je de treden naar beneden, dus het is gemakkelijker om het gevoel ervan te krijgen, zodat je meer tijd kunt doorbrengen met de mantra.

R: Wat als we dat aantal niet hebben bereikt aan het einde van de retraite?

VTC: Je moet hier blijven! [gelach]. Ze adviseren om het op één stoel [kussen] af te werken. Als je het absoluut niet kunt volhouden en het afmaken, kun je het mee naar huis nemen en het daar afmaken, maar het is goed om te proberen het hier af te maken. Of ik denk dat je gewoon kunt blijven. Je zult hier volgend jaar nog steeds zijn voor de retraite [gelach].

R: Lama Yeshe zei dat hij wilde dat zijn studenten er minstens één in hun leven zouden doen en ik denk dat het geweldig zou zijn om er eens in de vier of vijf jaar een te doen, om ervoor te zorgen dat de karmische belasting in evenwicht blijft - het is zo krachtig. Gewoon Barb bij ons in de ruimte hebben - wat was het, vijf of zes jaar geleden dat ze de retraite deed - en je kunt nog steeds zien hoe het haar beoefening beïnvloedde. Ze heeft echt de ruimte - ze is precies bij ons. Ik moet denken dat een deel daarvan uit die retraite kwam. Ze zette het momentum voort, ze hield iets vol; een aantal mensen van die retraite hebben daarna iets opgelopen. Eens in je leven is geweldig, maar meer dan eens in je leven lijkt beter.

VTC: Laten we ons wijden! [Toewijding van Verdienste]