voorwoord

Ik ontmoette Eerwaarde Thubten Chodron toen we een paar jaar geleden kamergenoten waren in een groot hotel, samen met drie andere vrouwelijke presentatoren op een boeddhistische conferentie van een week. Het raakte me dat het feit dat ze een non was, geen gevoel van afscheiding van de rest van ons schiep - we waren allemaal vrouwen die toegewijd waren aan het beoefenen en onderwijzen van de Dharma, en we genoten er allemaal van om elkaar te ontmoeten en bij elkaar te zijn. Ik was geïnspireerd om te beseffen dat Chodron, ondanks de intensiteit van de conferentie de hele dag en onze urenlange conversatie 's nachts, al op was lang voordat iemand anders haar ochtendgebed deed. Ze hield duidelijk van het leven dat ze had gekozen en kon het gracieus inpassen in het leven dat ze met ons allemaal deelde.

Monniken en nonnen zijn symbolisch voor het pad waar alle Dharmastudenten zich voor inzetten. (Foto door Abdij van Sravasti)

Monniken en nonnen, mensen die hun hele leven wijden aan het beoefenen en onderwijzen van de Dharma en aan het leven van de ongelovige levensstijl, staan ​​symbool voor het pad dat alle Dharmastudenten volgen. De Buddha leerde de methode om het hart te transformeren door middel van deze speciale structuur voor het trainen van de geest en het dienen van anderen. Wij leken gaan ervan uit dat speciale structuur en discipline tijdens meditatie trekt zich terug. Het is belangrijk om mensen in onze gemeenschap te hebben die het een leven lang op zich nemen. We hebben kloosterlingen nodig in onze kern.

De docenten van Spirit Rock Meditatie Center in Marin County, Californië zijn lekenleraren, en onze studenten zijn mannen en vrouwen van alle leeftijden, uit vele sociale en culturele gemeenschappen, inclusief mensen met blijvende connecties met andere geloofstradities. In juli 1998, tijdens de openingsceremonie van Spirit Rock, Ajahn Amaro, een Theravadin monnik en onze vriend en buurman, leid de stoet van leraren naar de meditatie hal terwijl we allemaal hulde zongen aan de Buddha. Dat hij dit deed, was belangrijk voor onze docenten en voor iedereen betekenisvol.

De potentiële invloed van boeddhistische nonnen en monniken is veel breder dan alleen onze eigen gemeenschap. Onlangs zag ik dat het omslagverhaal van een bekend zakelijk weekblad was: "Is hebzucht goed voor je?" Ik was er zeker van dat de titel een grap was en dat het verhaal een herinnering zou zijn aan de waarden, dus ik las het artikel en ontdekte tot mijn ontsteltenis dat het serieus was. Als ik aan dit boek met verhalen van non denk, weet ik dat in een cultuur waarin consumentisme en materialisme de bron van geluk zijn, de zichtbare aanwezigheid van verzakers in de samenleving een belangrijke herinnering is. Het is een leer op zich. Oude teksten vertellen ons over koning Asoka die zijn volk had geleid in een verschrikkelijke strijd waarin velen werden gedood. De volgende ochtend, toen hij het toneel van het conflict overzag, merkte koning Asoka ook de serene, vredige aanwezigheid op van een boeddhistische monnik. Toen hij hem zag, had Asoka spijt van het geweld en werd hij ertoe bewogen een student van het boeddhisme te worden. Door dit te doen, bekeerde hij zijn hele koninkrijk en instrueerde hij hen in verstandig gedrag. Ik hoop dat net zoals de visie van koning Asoka hem tot niet-haat heeft bekeerd, de aanwezigheid van kloosterlingen in onze samenleving zal dienen om onze cultuur te bekeren tot niet-hebzucht.

Telkens wanneer ik historische verslagen van boeddhistische nonnen lees, bewonder ik hun moed. Culturen hebben vrouwen niet gesteund bij het kiezen van het verzakende leven, en ook in de boeddhistische wereld was hun positie over het algemeen ondergeschikt aan mannen. Het is belangrijk voor ons als moderne boeddhisten om deze verslagen te lezen van hedendaagse vrouwen met hun doelen, hoop, moeilijkheden en triomfen. Ze zijn gevarieerd in achtergrond, komen van over de hele wereld en bestrijken het spectrum van boeddhistische lijnen; maar ze delen allemaal de passie voor een leven gewijd aan bevrijding, en hun voorbeeld kan ons allemaal inspireren in onze eigen praktijk.

Vroeg in mijn eentje meditatie praktijk, droomde ik dat ik non werd. Mijn droom was symbolisch en vertegenwoordigde mijn enthousiasme voor de praktijk en mijn hoop op ontwaakt begrip. Voor die vrouwen voor wie de droom werkelijkheid zou kunnen worden, hebben we gemeenschappen van nonnen nodig die studeren, oefenen en lesgeven, en we hebben de verhalen van de vrouwen in dit boek nodig om deze keuze algemeen bekend en beschikbaar te maken.