Print Friendly, PDF & Email

Klooster zijn in het Westen

Klooster zijn in het Westen

Omslag van het boek Voorbereiding op de wijding.

Een reeks artikelen gepubliceerd als Voorbereiding op de wijding, een boekje opgesteld door Eerwaarde Thubten Chodron en beschikbaar voor gratis verspreiding.

De beoefening van het boeddhisme is een kunst. Monniken en nonnen zijn kunstenaars en de materialen die zij als kunstenaars gebruiken, zijn de vijf aggregaten van vorm, gevoel, onderscheidingsvermogen, mentale formaties en bewustzijn. De kunst is om harmonie en vrede in je vijf aggregaten te brengen, zodat je anderen geluk kunt bieden. Waarheid, schoonheid en goedheid zijn te vinden in de kunst. Goede kloosterlingen zijn mooi, wat betekent dat ze goedheid en waarachtigheid belichamen. Ze zijn succesvol in de beoefening dankzij hun mindfulness. Mindfulness leidt tot inzicht, begrip, mededogen en liefde. We oefenen mindfulness om onze concentratie te vergroten, wat ons ertoe brengt om diep te kijken. Dan ontstaat liefde op een natuurlijke manier en ben je in staat om te begrijpen, te accepteren en medelevend te zijn. Het beste van alles kloosterlijk kan doen is zijn of haar begrip en liefde aanbieden.

De gatha dat kloosterlijk reciteert voor het ontvangen van het bovenste kleed in de novice-wijding is: "Hoe wonderbaar is het kleed van a kloosterlijk! Het is het veld van alle verdienste. Ik buig mijn hoofd om het vandaag te ontvangen en gelofte om het leven na leven te dragen.” Je wilt het gewaad van een non dragen of monnik leven na leven omdat je zo gelukkig bent geweest als een kloosterlijk.

Geluk is de afwezigheid van ziekte. Geluk bestaat niet uit het verkrijgen van iets buiten onszelf. Door ziekte te transformeren, ontstaat en bloeit geluk. Wanneer we mindfulness beoefenen, laten we geluk opspringen als zoet water uit de aarde. Meestal zoeken we naar geluk door het slechte in ons te negeren. We voelen ons niet op ons gemak met ons slechte zijn en verdoezelen het door onze zes zintuigen en hun objecten te gebruiken om onze verlangens te bevredigen. Ogen zoeken vorm, oren zoeken geluid, neus zoekt geuren, tong zoekt smaken, en wij zoeken lichaam contact in seksuele activiteit om ons lijden te vergeten. We denken dat sensuele genoegens ons kunnen helpen en gelukkig maken. We zoeken vergetelheid van ons lijden. We eten bijvoorbeeld zonder honger te hebben en we kunnen niet stoppen. Ware vreugde bevat vrede en harmonie, terwijl valse vreugde koorts is. Zich overgeven aan de vijf sensuele verlangens van geld en materiële bezittingen, roem, seks, eten en slaap is koorts. uiteindelijk nee sensueel verlangen kan ons lijden verdoezelen. Het geeft alleen maar de zaden van verder lijden water. Mindfulness beoefening is een manier om ziekte en lijden te transformeren.

Monniken en nonnen zoeken het geluk niet buiten zichzelf. Ze omarmen hun ziekte en transformeren het. Ze willen fulltime oefenen en in een tempel of oefencentrum wonen met de sangha. Hun beginnersgeest brengt harmonie en vrede voor zichzelf en anderen, en het moet elke dag worden gevoed. bodhicitta is de geest van verlichting, ontwaken, begrip en liefde. Hiermee oefen je voor iedereen. Je wilt je verstand van begrip voeden en je wilt lijden verlichten. Dit is de geest van een bodhisattva. Je wijdt je hele leven aan deze oefening.

Voorschriften zijn een uiting van een bewust leven. Jij houdt de voorschriften vanuit een geest van begrip en liefde. Je begrijpt dat als je de voorschriften, zult u schade en lijden veroorzaken. De gelofte om de te houden voorschriften wordt graag geaccepteerd en wordt niet opgelegd. EEN kloosterlijk met geluk, liefde, mededogen en begrip kan veel voor de wereld betekenen. Een gelukkig mens kan van groot nut zijn voor de wereld. Daarom moeten we de oefenen voorschriften gewetensvol.

Is het mogelijk om een ​​gelukkige boeddhist voort te brengen? kloosterlijk in het westen? Hoe kunnen we oefenen zodat we in harmonie zijn met de cultuur in het Westen, en niet lijden onder de negatieve aspecten van die cultuur? Hoe kunnen we een boeddhist plaatsen? kloosterlijk in de samenleving zodat hij of zij rust en geluk kan uitstralen? Het is mogelijk. Er is een 2,500-jarige geschiedenis van de Boeddhistische Orde in Azië. Sommige Aziatische praktijken kunnen voor ons relevant zijn. We moeten zien wat we van hen leren, evenals van de ervaringen van katholieke nonnen in westerse landen.

Wanneer je voor het eerst een wordt kloosterlijk, kan er een tijd komen dat je je schaamt omdat leken respect voor je tonen. Wanneer je de mantel van een draagt kloosterlijk, je bent een symbool van de Buddha, Dharma, en Sangha. Wanneer mensen respect voor je tonen, moet je bewust ademhalen en onthouden dat mensen respect tonen voor de Buddha, Dharma, en Sangha door je gewaad, niet naar jou als individu. Als je arrogant wordt, verpest je je leven als non of monnik.

Het is belangrijk om je gewaden te dragen, om eraan herinnerd te worden dat je een kloosterlijk. Veel mensen willen de kloosterlijk Jurken. Het zaad van toewijding leeft nog. Wanneer iemand respect toont voor een kloosterlijk kloosterlijk moet zijn of haar best doen om de persoon te helpen door rustig te zitten en in en uit te ademen. EEN kloosterlijk moet weten hoe in te ademen en vrede en stabiliteit in zichzelf te bewerkstelligen, en in te ademen en vreugde en stabiliteit te voelen. Rust, concentratie, vreugde en stabiliteit zijn mogelijk met één inademing en één uitademing. De leek krijgt vrede, stabiliteit en geloof door de Drie juwelen door de kloosterlijk. Je moet je best doen om op dat moment te oefenen. Wees een opmerkzaam kloosterlijk op dat moment. In de Sutra over geluk, de Buddha zei dat de mogelijkheid tot regelmatig contact met monniken en nonnen het grootste geluk is.

Leken en kloosterlingen zouden elkaar moeten helpen om te oefenen. De praktijk van leken heeft een impact op gewijde mensen. Gewijden zijn als grote broers en zussen voor leken en bieden veel troost aan leken. De boeddhistische gemeenschap bestaat uit monniken, nonnen, leken en leken. We hebben alle vier de delen van de gemeenschap nodig, inclusief kinderen.

Bhikshu Thich Nhat Hanh

Geboren in het midden van de jaren twintig in centraal Vietnam, werd hij een monnik op 16-jarige leeftijd. Toen de oorlog in zijn land uitbrak, stonden hij en zijn medemonniken voor de moeilijke keuze om in het land te blijven kloosterlijk isolatie of in de samenleving om oorlogsslachtoffers te helpen. Ze kozen voor beide mediteren terwijl ze slachtoffers van de oorlog helpen. Thich Nhat Hanh richtte de School of Youth for Social Service op, waarbij 30,000 jongeren werkten met oorlogsslachtoffers en hielpen bij de wederopbouw van het platteland. In 1966 toerde hij door de VS om zich uit te spreken tegen de oorlog en werd hij door Dr. Martin Luther King genomineerd voor de Nobelprijs voor de Vrede. In de jaren 1970 was hij voorzitter van de Vietnamese Boeddhistische Vredesdelegatie in Parijs. Tegenwoordig leidt Thich Nhat Hanh Plum Village, een gemeenschap van mediteerders en activisten in Zuid-Frankrijk.

Bhikshu Thich Nhat Hanh
Plum Village
Meyrac
47120 Loubes-Bernac, Frankrijk

Gastschrijver: Bhikshu Thich Nhat Hanh

Meer over dit onderwerp