Boeddhisme bestuderen: inleiding

Ik had veel spirituele nieuwsgierigheid, maar geen van de religies waarin ik ben geboren, en geen van de andere religies waar ik naar keek, bevredigde dat echt. En dus verliet ik religie toen ik eenmaal op de universiteit kwam.

Toen kwam ik de Dharma tegen op een zomervakantie, toen ik naar een meditatie cursus in Californië, en dat raakte me echt in mijn hart, dus nam ik ontslag – ik was leraar op een basisschool – en ging naar het Kopan-klooster waar de lama er waren van, en dat was het zo'n beetje!

De Dharma raakte gewoon echt mijn hart. Ik wist niets van verschillende boeddhistische tradities, ik wist nergens iets van af, het enige wat ik wist was dat dit logisch was als ik er logisch over nadacht, en als ik het beoefende, hielp het me in mijn leven, en dus Ik bleef terugkomen.

Dus verbleef ik een aantal jaren in India en Nepal, en toen stuurde mijn leraar me om te werken in centra voor westerse dharma in Italië, Frankrijk en Singapore, en uiteindelijk kwam ik terug naar de VS.

Ik werd priester in 1977 en er waren niet veel goede situaties voor de kloosterlingen in het Westen, en ik vond het erg leuk om in een gemeenschap te leven, en ik had altijd het idee dat het goed zou zijn om een Sangha gemeenschap eigenlijk voor het bestaan ​​van de Dharma in het Westen. Terwijl de dingen langzaam gingen, stap voor stap, begon ik de abdij van Sravasti.

Toen ik jonger was, had natuurlijk niemand ooit gedacht dat ik een boeddhistische non zou worden, zelfs ik niet! En zeker niet mijn familie of wie dan ook, maar ik denk dat ons leven vaak anders loopt dan we hadden verwacht en dat er tendensen zijn uit vorige levens, vorige levens karma, aantrekkingskracht waardoor je je aangetrokken voelt tot de Dharma in dit leven, en die rijpt en van daaruit stroomt je leven.