Vraag en antwoord over wijding

Over wijding in het algemeen: geschreven door Eerwaarde Thubten Chodron als antwoord op vragen van een van haar studenten die al vele jaren oefent.

Anita's brief

Beste Eerwaarde Chodron,

Ik heb overwogen om te ordenen, maar heb wat twijfels en vragen. Ik woon alleen en voel me alleen. Ik heb goed werk als leraar op een middelbare school, wat me voldoening geeft. Ik sport elke dag en blink uit in Kung Fu. Ik heb een vriendje - in het verleden heb ik meerdere vriendjes gehad - maar ik ben ontevreden over mezelf, met wie ik ben en dus met alle aspecten van mijn leven.

Ik weet dat als ik de Dharma-leringen toepas, dat alles kan veranderen, en als ik energie in mijn beoefening stop, voel ik de voordelen. Maar mijn praktijk is nog steeds slecht en de geneugten van samsara trekken me aan en leiden me af. Maar achteraf zie ik altijd dat de Dharma voor mij de enige manier is om me echt goed en gelukkig te voelen.

ik wil graag een worden kloosterlijk, maar ik wil niet dat dit een ontsnapping is. Hoe weet ik dat het niet zo is? Hoe weet ik dat dit de juiste beslissing is? Ik heb niet de gebruikelijke kinderwens, en ik geloof dat dit iets zegt.

Het andere waar ik me zorgen over maak, is als ik een kloosterlijk, hoe kom ik aan eten of geld om mezelf te onderhouden? Ik herinner me dat je zei dat veel kloosterlingen problemen hebben om te overleven in het Westen. Als ik in de stad ordinaire kleding blijf dragen en aan het werk blijf, is er niets veranderd om mijn situatie voor de praktijk te verbeteren.

Hartelijke groeten,
Anita,

Eerbiedwaardige reactie van Thubten Chodron

Beste Anita,

Het is geweldig dat je overweegt non te worden en dat je ook je motivatie onderzoekt, om er zeker van te zijn dat het niet om het ontsnappen van problemen gaat. Ten eerste kunnen we niet ontsnappen aan onze grootste problemen - onze onwetendheid, boosheid en gehechtheid-gewoon door aan te trekken kloosterlijk Jurken. Die schadelijke mentale toestanden bestaan ​​nog steeds, dus we moeten beslist de Dharma beoefenen om ze te overwinnen. Het voordeel van geordend te zijn is dat we meer tijd hebben om te oefenen en minder afleiding. We krijgen de steun van andere kloosterlingen die praktiseren en meer gelegenheid hebben om naar leringen te luisteren. Plus, het houden van de voorschriften zelf is geweldig zuivering en we creëren grote verdienste, die het gemakkelijker maken om realisaties te ontwikkelen.

Een manier om erachter te komen of je motivatie is om aan problemen te ontsnappen, is door te onderzoeken. Bijvoorbeeld: ben ik dit specifieke vriendje beu of ben ik het helemaal beu om een ​​vriendje te hebben? Met andere woorden, zie je de situatie van het hebben van een vriendje, wie hij ook is of hoe geweldig hij ook is, als een situatie vol problemen en lijden in de natuur? Of wil je gewoon een beter vriendje? Je kunt dit onderzoeken voor andere zaken waar je aan gehecht bent (baan, geld, gezin, etc.). Natuurlijk hebben we nog gehechtheid voor mannen totdat we leegte beseffen, maar als non zijn we vastbesloten om dat niet te volgen gehechtheid. We zijn vastbesloten om onze gehechtheid, zie de nadelen ervan en pas er het tegengif op toe.

Evenzo, in termen van ontevreden zijn met jezelf of je eenzaam voelen, onderzoek: is het probleem extern? Wil ik gewoon meer lof, lieve woorden en een fijnere omgeving om me goed te voelen over mezelf? Of is het probleem intern, een probleem dat voortkomt uit mentale toestanden die ik moet transformeren?

Om non te worden, hoef je geen 'perfecte' beoefenaar te zijn. We worden geordend omdat we ernaar streven om te oefenen en onze geest te transformeren - onze fouten loslaten, onze goede eigenschappen cultiveren en onze Buddha potentieel.

Regel vóór de wijding met andere kloosterlingen samen te wonen, hetzij in een klooster, abdij of dharmacentrum. Samenwonen met anderen sangha en in de buurt van je leraar is belangrijk om de te kunnen houden voorschriften. Dit stelt je in staat om de voorschriften en heb de steun van de sangha gemeenschap om ze te behouden. Van je leraar en de sangha, leer je wat het betekent om een ​​“kloosterlijk's geest', dat wil zeggen, hoe boeddhistische kloosterlingen zichzelf trainen om te handelen, spreken, denken en voelen. Als je dit hebt geleerd, zal je beoefening goed verlopen en zal je wijding een vreugde zijn voor jezelf en anderen. Als het enige tijd kost om de juiste woonsituatie te regelen, raad ik u aan te wachten met ordenen totdat dat is gebeurd.

In de Dharma,
chodron

Over bhikshuni-wijding: geschreven door Eerwaarde Thubten Chodron als reactie op een beginnende non (Skt: sramanerika; Tib: getulma)

Chokyi's brief

Beste Eerwaarde Thubten Chodron,

Ik wilde je iets vragen over gelongma (bhikshuni) geloften. Ik werd twee jaar geleden tot novice gewijd en een jaar geleden vroeg ik mijn leraar, Geshe Jampa Gyatso, of ik de wijding tot bhikshuni wilde ondergaan. Hij antwoordde: "Nog niet." Hij vertelde me om met nonnen te praten die het hebben genomen, om vragen te stellen en er een paar jaar over na te denken. Dus ik begin nu langzaam contact te krijgen met enkele bhikshuni's en om meer te weten te komen. Ik hoop dat je het niet erg vindt om je gedachten met mij te delen.

Hoe werkt het, op praktisch niveau - voorbereiding op de wijding, nemen en daarna? Ik aarzel een beetje om te nemen geloften in een andere traditie, een waar ik niets van af weet. Hoe sla je een brug tussen beide tradities? Blijf je onderdeel van de Tibetaan, of ben je dan onderdeel van beide? Wie is jouw abt daarna? Het voelt moeilijk, bijna zelfvernietigend, als mijn abt zal iemand zijn die ik in dit leven misschien nooit meer zal ontmoeten. Ik denk dat het het beste is om de taal en de context goed te leren voordat je de geloften, en om bij een gemeenschap te blijven die ze in ieder geval een tijdje bewaart, maar ik weet niet of dit mogelijk is. Ik ben verscheurd omdat ik me ervan bewust ben dat studeren met Geshe-la, zoals ik nu doe, een heel broos fortuin is. Vroeg of laat gaan we allemaal terug naar ons land en leren we sterker en zelfredzamer te zijn dan we hadden verwacht. Misschien is de noodzaak om onze eigen eilanden te zijn er als westers sangha, ongeacht welk niveau van wijding we nemen en met welke traditie. Ik weet het niet. Ik ben een beetje in de war.

warm,
Chokyi

Eerbiedwaardige reactie van Thubten Chodron

Beste Chokyi,

Het advies van Geshe Jampa Gyatso was uitstekend. Als je langzaam te werk gaat, bestudeer dan de bhikshuni voorschriften, en onderzoekt u de verschillende problemen die bij het nemen ervan betrokken zijn, en wanneer u dit doet, zult u duidelijk en zelfverzekerd zijn.

Wat betreft de voorbereiding op de wijding, raad ik aan om de voorschriften. Lezen Zusters in eenzaamheid, Eenvoud kiezen en Bloesems van de Dharma. De Chinese traditie heeft gewoonlijk een wijdingsprogramma van één of twee maanden waarin de bhikshuni-wijding plaatsvindt. Woon het hele programma bij. Het is erg waardevol.

De Chinese, Koreaanse en Vietnamese wijdingslijn is de Dharmaguptaka; de Tibetaan is de Mulasravastivadin. Ze zijn niet tegenstrijdig. Al deze lijnen zijn puur en geldig. vinaya afstamming betreft onze kloosterlijk geloften. Het geeft niet aan welke boeddhistische traditie we volgen of welk filosofisch leersysteem we aanhangen. Ik heb geen enkel probleem gevonden om te worden gewijd in de Dharmaguptaka vinaya traditie uit China en het beoefenen van het Tibetaans boeddhisme. De meeste nonnen van de Tibetaanse traditie die bhikshuni-wijding ondergaan - of ze nu van de Chinezen, Koreaans of Vietnamees zijn sangha- Tibetaanse gewaden blijven dragen en hun Tibetaanse beoefening doen. Ik ken er maar twee die besloten om na hun wijding Chinese gewaden te dragen en in die traditie te oefenen. Persoonlijk voel ik me erg op mijn gemak in Chinese tempels en met hun beoefening dankzij wat ik heb geleerd tijdens en na mijn wijdingsprogramma. Ik voel me meer een "internationale boeddhist", hoewel ik voornamelijk in één traditie beoefen.

In het Chinese boeddhisme, net als in het Tibetaans boeddhisme, sturen meesters hun discipelen vaak naar een meer gerespecteerde meester (een ‘hoge lama”) voor de wijding. Terwijl de wijdingsmeester officieel onze is abt, blijft onze oorspronkelijke meester de prominente die ons traint en begeleidt in de Dharma.

Natuurlijk zou het geweldig zijn om de taal en gebruiken te leren en zou je het meeste opleveren toegang naar de Chinezen vinaya en training in een Chinees klooster (vergelijkbaar met Koreaans en Vietnamees leren en training in hun kloosters). Je kunt echter meestal een klooster vinden waar sommige nonnen Engels spreken en als je daar blijft, zal de meester een of twee van hen aanwijzen om je te helpen. Het is leuk om dat in ieder geval een paar maanden te doen om het gevoel van de bhikshuni te krijgen sangha, wat erg kostbaar is. Dan kun je terugkeren naar je Tibetaanse meesters en Tibetaanse studies.

Ja, wij Westers sangha moeten leren om zelfredzaam en intern sterk te zijn om onze voorschriften. We moeten ook leren om deel uit te maken van een gemeenschap en om het voortdurend focussen op MIJN Dharma-beoefening op te geven en wat het beste is voor MIJN pad naar verlichting. Innerlijk sterke en zelfverzekerde kloosterlingen, die weten hoe ze van elkaar moeten houden, delen, voor elkaar zorgen en elkaar steunen - het is een lange opgave, maar hoe geweldig en heilzaam zal het zijn om zo te worden.

All the best,
chodron