Rijkdom genereren

• Uitleggen van de puja
• Materiële en immateriële rijkdom
• Angst om iets niet te hebben en vrijgevigheid als tegenactie
• Armoede van vrienden, liefde of waardering
• Je eigen rijkdom erkennen door te geven
• Je geest verruimen door een goede motivatie in te stellen
• Subjectieve kijk op rijkdom

Vandaag wilde ik het even hebben over de puja dat ik vanmorgen deed, namelijk het inwijden van de lege beelden en alle zung, de mantra rollen, en alle verschillende materialen en kleine beeldjes en tsa-tsa en alles, wierook, die we in de beeldjes stoppen. Om daar even over te praten, want morgen gaan we de beelden vullen.

Eigenlijk in de puja wat je doet is, eerst namen we de beelden zelf, losten ze op in leegte, maakten ze tot Yamāntaka, maakten aanbod, en dan lossen ze weer op in de vorm van de beelden. Dus dat vertegenwoordigt de geest van de Buddha, met Yamantaka. En dan de mantra rollen werden opgelost in leegte, verschijnen weer als Amitābha, dus de spraak van de Buddha. En we maken aanbod en verzoeken enzovoort, en dan lossen ze op en worden de mantra broodjes. En dan lossen alle andere substanties en dingen op in leegte, verschijnen in Vairocana, dus dat is het Buddha's lichaam, en opnieuw maken we aanbod en verzoeken, en de Vairocana's lossen op en worden alle andere substanties. En dan is er wat aanbod aan [onhoorbaar] die een rijkdomgod is en ook Ganapati, die een rijkdomgod is.

Tijdens die laatste twee ... Dat zijn degenen waar ik het echt over wil hebben, want als je de puja je stelt je voor dat er allerlei soorten rijkdom komen, en niet dat je verarmt. En onze gebruikelijke houding is om rijkdom als materiële rijkdom te beschouwen. En ik zie dat mensen in Azië dol zijn op de beoefening van Zambhala en Ganapati, en vazen ​​met schatkisten en al dit soort dingen. En mensen in de VS ook, weet je, ook in het westen. Omdat ze denken: "Wel, ik zal rijk worden."

Maar toen ik bezig was met de aanbod en mantra's enzovoort, dacht ik dat het niet alleen materiële rijkdom is. Materiële rijkdom die je nodig hebt om jezelf te onderhouden. En moge iedereen vrij zijn van de pijn van het niet hebben van de materiële dingen die ze nodig hebben. Maar wees ook vrij van de angst om het niet te hebben. En dus dacht ik veel na over hoe angst ons beheerst. We hebben misschien genoeg dingen, maar onze geest voelt arm. Er is een gevoel van armoede in onze geest, dus dan worden we krap en worden we bang. en we worden gierig en we willen de materiële dingen die we hebben niet delen. En toch is vrijgevigheid de werkelijke karmische oorzaak van rijkdom. Dus je kunt dit doen puja alles wat je wilt, maar als je niet vrijgevig bent, en als je geen motivatie hebt om vrijgevig te zijn, wat kunnen deze goden dan doen om je te helpen? En als je maar aan het maken bent aanbod aan de goden om wat materiële rijkdom te krijgen met een wereldse motivatie, wat kunnen ze doen?

Ik zat zo te denken. En toen dacht ik ook, weet je, veel mensen voelen zich arm in termen van liefde. Mensen willen liefde en ze voelen zich arm in termen van liefde, en ze voelen zich arm in termen van het hebben van vrienden, het hebben van metgezellen. En dat hebben we allemaal nodig. Dus armoede is niet alleen materiële dingen, het is een armoede van liefde, of een armoede van waardering of acceptatie of wat dan ook. Maar dan weer denkend dat wanneer we in die geest komen dat: "Oh, ik heb niet genoeg liefde, erkenning ..." We worden erg krap en sluiten ons af, net zoals we doen wanneer we de materiële dingen niet hebben. Maar de werkelijke reden om dit te hebben, is genereus zijn. Dus als we een gebrek aan vrienden of liefde voelen, is de beste manier om het te krijgen, vrijgevig te zijn en een vriend van anderen te worden, en zorg, genegenheid en liefde te geven aan andere mensen.

Ik zat te denken over hoe de karmische oorzaak dit is (opent armen naar buiten), maar we reageren op een gevoel van gemis zoals dit (sluit armen naar binnen), wat precies het tegenovergestelde oplevert van het resultaat dat we willen. Dus we hebben niet alleen vrienden en liefde en materiële dingen nodig, we hebben ook Dharma-leringen nodig, we hebben Dharma-leraren nodig, we hebben de Sangha, en we hebben Dharma-vrienden nodig. En nogmaals, wat is de reden om al deze dingen te hebben? Het zit daar niet en gaat “Oh, ik heb het niet. Waarom verschijnen al deze leringen en leraren enzovoort niet voor mij?” Maar eerder, nogmaals, het creëren van de voorwaarden door evenementen te organiseren en leraren uit te nodigen, of door op een of andere manier te helpen bij het publiceren van Dharmaboeken. Helpen om de leringen naar buiten te brengen, zoals de mensen die aan de website werken. Dus alle dingen die we doen om de Dharma beschikbaar te maken voor anderen, worden voor ons een reden om Dharma-leringen te ontvangen en ook Dharma-leraren te hebben. Dus de service die we onze leraren bieden, wordt de reden om in de toekomst Dharma-leraren te hebben.

Terwijl ik dit deed, dacht ik echt aan: “Oké, we hebben het gevoel van armoede en gebrek. We reageren daarop door meer te grijpen en bang te zijn en gierigheid te hebben die meer creëert karma dat gemis hebben.” Terwijl de karmische oorzaak precies het tegenovergestelde is, geeft het wat je wilt hebben. En het is vreemd, want als we geven wat we willen hebben, realiseren we ons dat we eigenlijk wel iets hebben. Als je vrijgevig bent, is het alsof, oké, ik ben niet rijk, maar ik heb wat materiële dingen te geven. Als we liefde en genegenheid en zorg en waardering aan andere mensen geven, ja, dat heb ik. Ik heb een geest die dat waardeert. En het punt is dat wanneer we dat geven, we beter in staat zijn om het zelf te ontvangen. Wanneer we de leringen helpen groeien en verspreiden, wanneer we onze leraren van dienst zijn, wanneer we ons inspannen om de Dharma te leren en boeken te publiceren en dit soort dingen te doen, dan creëren we de oorzaak…. Weet je, we zijn op dat moment niet helemaal verarmd van deze dingen. We hebben echt iets, en door genereus te zijn met wat we hebben, creëren we de reden om meer te hebben.

Dit is waar ik aan dacht, vooral tijdens het doen van die praktijken van [onhoorbaar] en Ganapati, over rijkdom, dat er veel soorten rijkdom zijn, en hoe creëren we echt de oorzaak voor de verschillende soorten rijkdom. En hoe stellen we ons open om de rijkdom te kunnen ontvangen die op ons pad komt. Omdat we het vaak niet herkennen, blokkeren we het, voelen we ons onwaardig... Dus dit werd allemaal een reflectie, dus ik dacht dat ik dat vandaag met jullie zou delen. En dan gaan we dat morgen allemaal ook daadwerkelijk aanbieden het aanbieden van dingen, deze substanties, naar de boeddha's van de beelden, en dan weer alle boeddha's en bodhisattva's aanroepen om in de beelden te verblijven en heilige objecten te worden die ons inspireren, zodat we verdienste kunnen creëren en de Dharma echt serieuzer kunnen nemen in ons leven .

[In reactie op toehoorders] Dit hoort dus bij het hebben van de juiste motivatie, een pure motivatie. Dat je deze dingen niet alleen geeft om het karmische resultaat te krijgen, maar omdat je echt wilt dat andere mensen ze hebben. Je moet dus echt de juiste motivatie hebben.

Dat gezegd hebbende, moet ik zeggen dat ik alleen in mijn eigen ervaring heb ontdekt dat wanneer mijn gedrag verandert, de externe omstandigheden veranderen. Dus qua het aanbieden van zorg en genegenheid enzovoort voor andere mensen, dat komt wel terug in dit leven. Ik bedoel, je hebt de motivatie "Moge het gebeuren in toekomstige levens en ik geef om alle mensen die in nood zijn ten goede te komen." Zoals wanneer je de tonglen doet meditatie. Maar soms krijg je het resultaat omdat je kunt zien wanneer je een liefdevoller, aardiger, opener, ontvankelijker persoon bent, mensen zich tot je aangetrokken voelen. Ook in dit leven.

Ik weet zelf ook dat ik in materieel opzicht erg gierig ben, zodat de eerste jaren van mijn wijding materieel gezien buitengewoon moeilijk waren. In India zijn zonder geld, eigenlijk, je toiletpapier rantsoeneren omdat je niet genoeg geld had om toiletpapier te kopen. Zelfs als we in Europa zijn en niet genoeg geld hebben om voor warmte te betalen, omdat we allemaal onze eigen warmte in het klooster moesten betalen. Dus op een dag zat ik daar en zei: wauw, weet je, dit materiële lijden dat ik heb... Een keer moest ik naar de dokter, hij wilde dat ik een nacht in het ziekenhuis bleef, dat deed ik niet omdat ik dat deed heb niet genoeg geld. Dit soort dingen dus. Toen zei ik: oké, dit komt allemaal door mijn eigen gierigheid. En als ik nu naar mijn gedrag kijk, blijf ik gierig. En gierigheid is niet... Je weet dat ik niet veel te geven had. Maar ik had de houding van gierigheid. Dus het maakt niet uit hoeveel je geeft, het is echt de houding. Dus ik ging zitten en had een goed lang Dharma-gesprek met mezelf over mijn gedrag, en zei, kijk, als je wilt dat dingen veranderen, dan moet je veranderen. Omdat je de wet van oorzaak en gevolg niet volgt. Dus toen begon ik mezelf echt aan te sporen om wat vrijgeviger te zijn en dan zien we in dit leven, ik bedoel, nu ontbreekt het me aan niets. Dus ik deed het nu niet voor de motivatie, maar er was wat... Karma werkt.

[In reactie op toehoorders] Je zegt dat je je echte motivatie voor toekomstige levens wilt hebben, en de verdienste gecreëerd om volledig wakker te worden, maar wetende dat je in dit leven enige resultaten behaalt, of dat je... dat hoeft niet per se, maar het kan - dan geeft dat je de bevestiging en overtuiging dat bijvoorbeeld vrijgevig zijn werkt.

[In reactie op toehoorders] Dat is het punt. Als we vrijgevig zijn, verdwijnt al die angst voor armoede, omdat onze geest ruimer wordt als we vrijgevig zijn. Als we geven, hebben we niet het gevoel van "oh, er is zo weinig en als ik het weggeef, heb ik het niet meer." Je stelt je gewoon genoeg voor, je hebt een wereldbeeld waar geen vaste taart is maar waar genoeg is voor iedereen. En dat verandert je houding helemaal. Wat weer verandert hoe je de situatie waarneemt en ervaart. Dus als je een geest hebt die expansief is en een geest die vrijgevig is, dan is die geest niet de angstige geest. En hoe gierigheid en angst zo veel samengaan. Of het nu gaat om materiaal, of liefde en genegenheid, of leringen, noem maar op, wat we ook voelen dat we missen. En dus om die expansieve geest te hebben die het tegenovergestelde is van angst. Want wat is angst? (Gebaart strak naar zichzelf.) Dat is angst, nietwaar? "Ik moet alles vasthouden en me beschermen." Expansiviteit is: "Wauw, er is veel."

En "veel" is puur subjectief. In dit land hebben de mensen zoveel, en toch voelen ze zich arm. Ik herinner me dat ik terugkwam uit India en bij een paar vrienden van me was. En ze hadden kinderen, maar ze hadden allebei een baan. We reden in hun auto om uit eten te gaan in een restaurant. Geen duur restaurant, gewoon een gewoon restaurant. Stoppen bij de fotowinkel - dat was in de tijd dat mensen filmrolletjes hadden. En al deze spullen hebben. Ik bedoel, ik kom net terug uit India en... Je eigen auto hebben, een mooie flat hebben. Uit eten gaan. Foto's hebben. En voldoende wc-papier. En terwijl we erheen rijden vertellen ze me hoe blut ze zijn en hoe ze zich zo arm voelen. En ik had zoiets van, huh? Je weet wel? Het was echt moeilijk voor mij. En het werd zo duidelijk hoe armoede een mentale toestand is. Het is niet wat je hebt.