Onvermogen om zich op een pad te vestigen

• Twijfel kan onze praktijk ondermijnen
• Geen vertrouwen hebben in wat we doen
• Twijfelen aan onze leraren en de leringen

De Acht Gevaren 21: De vleesetende demon van twijfelen, deel 2 (Download)

Zwervend in de ruimte van de donkerste verwarring,
Het kwellen van degenen die streven naar ultieme doelen,
Het is venijnig dodelijk voor de bevrijding:
De vleesetende demon van twijfelen— bescherm ons alstublieft tegen dit gevaar!

Dus we hebben het over gehad twijfelen. En ik dacht om over een bepaald soort te praten twijfelen die mediteerders hebben. Ik bedoel, afgezien van de twijfelen over "zijn dingen inherent bestaand of niet, zijn ze vergankelijk, zijn ze permanent?" Dit soort dingen.

[Dit specifieke soort twijfelen] is, wanneer je begint mediteren- of je werkt heel hard om in retraite te gaan - en dan ga je in retraite, en je bent in retraite, en de eerste week is het echt goed. En dan zeg je: 'Goh, ik kom nergens in mijn retraite. Er zijn mensen het aanbieden van dienst, die in de samenleving werken, en ze werken echt met mededogen, en helpen zoveel mensen, en ik zit hier gewoon op mijn luie stoel, kijkend naar mijn navel. Misschien moet ik wat maatschappelijk werk gaan doen en mensen helpen en ze lesgeven en mededogen verspreiden.”

En dan verlaat je je retraite en ga je naar buiten en doe je wat werk. En dan kom je … En het is echt leuk, en deze mensen profiteren, en het is echt goed voor een week. En dan kom je thuis en zeg je: “Ja, ik help al deze mensen, maar ik weet eigenlijk niets. Mijn Dharma-kennis is niet erg goed. En mijn compassie is zelf niet erg stabiel. Dus ik moet echt meer leren voordat ik iemand kan helpen.

Dus je stopt met je hulpvaardige werk voor mensen, en dan ga je naar een Dharmaschool. En dan studeer je heel hard. En dat is echt goed, voor een week of zo. En: "Ik leer echt zoveel, dit is echt nuttig." Maar dan denk je na een week: 'Maar dit is allemaal maar intellectuele kennis, het zijn maar woorden en nog eens woorden, en theorieën en concepten van mensen. Ik heb geen theorieën en concepten nodig. ik moet mediteren. Ik heb ervaring nodig.”

Dus dan verlaat je school en ga je werken en zoek je een retraitesituatie en ga je zitten mediteren. En het is echt goed voor een week. En dan ga je: "Maar ik zit hier gewoon en al deze andere mensen profiteren mensen, en ik zou mensen moeten helpen."

En dus verlaat je je retraite en ga je je sociale werk doen, je weet wel, mensen helpen, helpen en onderwijzen. En dan word je dat beu omdat je niets weet, en dan ga je terug en leer je wat meer. En dan krijg je er genoeg van, het zijn te veel concepten en woorden. En dan wil je terug en gewoon mediteren. En je blijft rondjes draaien.

Ik zie hier veel knikkende hoofden.

En dit wordt dus allemaal veroorzaakt door twijfelen. Omdat we niet echt vertrouwen hebben in wat we doen. En als onze leraar ons zegt iets te doen, hebben we geen vertrouwen in de leraar om de instructies op te volgen. En in plaats daarvan denken we: “Oh, wat weet de leraar over mij? Ze kennen mij niet. Ik ken mezelf beter. Ik bedoel, ik ben tenslotte bijna alwetend. Ik ga verlicht worden in dit leven. Ik kan mezelf begeleiden. Ik heb geen gemene leraar nodig die me gewoon gaat vertellen wat ik moet doen en de baas over me speelt. Vergeet dat. Daar had ik genoeg van.”

Het is waar, nietwaar? Zo zijn we.

En wij dus twijfelen onze leraar. Wij twijfelen onze praktijk. Wij twijfelen alles. Maar zoals ik gisteren al zei, wanneer twijfelen is in onze geest we realiseren het niet als twijfelen, en we geloven alles wat we denken. En daarom gaat dit boek heten Geloof niet alles wat je denkt. Want dit is wat er gebeurt, nietwaar? En we gaan maar rond en rond, rond en rond, en, weet je, dit is wat we doen sinds beginloze tijd. Is het niet? Ze noemen het niet voor niets een cyclisch bestaan. En we hebben onszelf begeleid, en ons eigen pad uitgevonden, en soms gemediteerd, en dat laten we dan achter om te gaan studeren, en dan laten we dat over om sociaal werk te doen, en dat laten we over aan mediteren. En al deze dingen hebben we keer op keer gedaan, en we leven nog steeds in een cyclisch bestaan, nietwaar.

Maar Buddha geeft ons wat advies en wij zeggen: “Dat weet ik niet. Wat doet Buddha weten? Hij leefde 2,600 jaar geleden. Hij begrijpt mijn leven niet.” Oké.

Maar dit is hoe twijfelen rent ons rond. En hoe onze eigen onwetendheid en onze eigen arrogantie... Omdat er een bepaald soort arrogantie is die onze twijfelen. Is het niet? En dit is hoe al deze verontrustende mentale factoren ons gewoon rondjagen en ervoor zorgen dat we die gaten in de grond blijven graven, die we blijven decoreren. [Gelach]

Dus daarom moeten we erkennen twijfelen as twijfelen, en koppigheid en onwetendheid omdat ze zijn wat ze zijn. En dan onze eigen wijsheid ontwikkelen. Maar het helpt om … weet je, soms weten andere mensen dingen. Je weet wel? Soms. Niet heel vaak natuurlijk. Maar af en toe hebben ze misschien een goed advies en weten ze misschien iets. [Gelach]

Maar zoals ik al zei, slechts af en toe. Niet te vaak. Omdat de meesten van hen meestal behoorlijk dom zijn. En daarom hebben we zoveel medelijden met ze. [Gelach]