In gesprek met Eerwaarde Thubten Chodron

Jeffrey Po (JP): Eerwaarde Chodron, goedemorgen. Je hebt bewaard kloosterlijk geloften de afgelopen 29 jaar. Heb je ergens spijt van?

Eerwaarde Thubten Chodron (VTC): Nee helemaal niet. Ik denk dat gewijd zijn en leven de kloosterlijk het leven is het beste wat ik heb gedaan. Ik voel me heel gelukkig dat ik een kloosterlijk en trainen in de voorschriften dat de Buddha gevestigd. Alles wat ik heb gedaan dat constructief is, is gedaan sinds ik een kloosterlijk. Ik heb dus totaal geen spijt.

Bevordert religie universele harmonie?

JP: In een artikel dat je in het boek hebt geschreven Ontmoeting met het boeddhisme, zei u dat alle religies ontworpen zijn om ethisch gedrag en liefdesbanden tussen mensen te bevorderen. Vandaag lijkt dit idealisme echter verre van gerealiseerd. Wat zijn uw opmerkingen?

VTC: Hoewel de leerstellingen van een religie heilzaam kunnen zijn, zijn de mensen die die religie beoefenen over het algemeen onvolmaakte mensen. Religieuze instellingen worden gemaakt en beheerd door deze onvolmaakte mensen, dus er zullen natuurlijk problemen zijn. Zo kan iemand onwetend een religie nemen en er een "...isme", een dogma van maken, en het vervolgens gebruiken om een ​​identiteit voor zichzelf te creëren. Door hieraan gehecht te raken, gebruiken ze religie om hun ego te versterken in plaats van te verminderen. Dit heeft niets te maken met de zuivere leer van de religie. Evenzo, als mensen religie gebruiken om rivaliteit te creëren of een sfeer van 'ik versus zij' te creëren, hebben ze de principes van hun eigen religie niet echt goed begrepen. Alle oprichters van grote religies praten over het belang van wederzijds respect en vriendelijkheid jegens alle anderen. Het is aan ons als volgelingen om onze geest en ons hart te trainen zodat we harmonie met anderen creëren.

JP: Kunt u een oplossing voorstellen voor deze situatie waarin mensen religie gebruiken om rivaliteit of onenigheid te creëren?

VTC: Als dit te wijten is aan een gebrek aan begrip van de leringen van de eigen religie van de persoon, is de remedie om die leringen goed te begrijpen. Dit hangt af van het bestuderen van de Schriften met betrouwbare leraren uit hun eigen traditie. Betrouwbare leraren zijn degenen die de leringen in praktijk brengen en die niet toelaten dat egoïsme hun leven beheerst. Het kost tijd om onze geest door oefening te transformeren, dus we moeten onze geest en ons hart consequent, ijverig en met geduld trainen.

Wat is interreligieuze dialoog en waarom is het belangrijk?

JP: Ik heb op uw website gelezen over uw interesse in interreligieuze dialogen. Zie je dit als iets zinvols?

VTC: Ja, ik vind de interreligieuze dialoog erg belangrijk. Het gaat om het leren over andere religies en het aanmoedigen van mensen van verschillende religies om met elkaar te praten en elkaar als mens te leren kennen. Op deze manier gaan we inzien dat we allemaal dezelfde doelen hebben, ook al verschillen onze filosofieën of rituelen. Het doel van interreligieuze dialoog is niet om het eens te worden over verschillende theorieën, maar om open te staan ​​om over elkaar te leren op basis van nauwkeurige informatie in plaats van geruchten en verkeerde informatie die van generatie op generatie is doorgegeven. Leren hoe anderen oefenen kan ons ook helpen in onze eigen praktijk. Tijdens sommige interreligieuze bijeenkomsten werd mij bijvoorbeeld gevraagd om les te geven meditatie aan christenen. Ik heb methoden uitgelegd om mee te werken boosheid en om gelijkmoedigheid, liefde, mededogen en vreugde te ontwikkelen. Mensen hebben dit begrepen en gewaardeerd en hebben het gebruikt in hun eigen spirituele oefening.

JP: Denk je dat het tijdens de interreligieuze dialoog gepast kan zijn om openlijk te praten over de diepere en gevoeligere aspecten van overtuigingen, zoals wedergeboorte, God of Allah?

VTC: Ik denk dat het van de mensen afhangt. Als ze bereid en ruimdenkend zijn, kan het nuttig zijn om elkaars overtuigingen te leren kennen. Leren over de overtuigingen van anderen moet niet gepaard gaan met debatteren en betwisten ervan, maar gewoon leren hoe andere mensen denken. Ik heb het echter waardevoller gevonden om tijdens interreligieuze bijeenkomsten te praten over de praktijk en hoe we onze religieuze waarden in het dagelijks leven naleven. Dit type discussie is persoonlijker en stelt mensen in staat elkaars praktijk te steunen.

Is internet goed of slecht?

JP: Eerwaarde, denkt u dat de enorme hoeveelheid informatie met betrekking tot het boeddhisme die tegenwoordig gemakkelijk beschikbaar is op het internet, de minder kritische internetgebruiker eerder zal verwarren dan helpen?

VTC: Ik hoop dat mensen die internet gebruiken enige wijsheid hebben en kritisch kunnen denken. Ze zouden de kwalificaties moeten onderzoeken van leraren van wie het onderwijs op een website is geplaatst. Houdt die leraar zich aan goed ethisch gedrag? Hebben ze de Boeddhadharma uitgebreid? Zijn ze bescheiden? Ze moeten controleren of de leringen in overeenstemming zijn met de algemene leringen van de Buddha.

Wat betreft gevangenis Dharma

JP: Kunt u enkele opmerkingen maken over de adviesdiensten voor gedetineerden?

VTC: Ik hecht veel waarde aan het werk dat ik voor gevangenen doe. Ik heb er nooit aan gedacht om met gevangenen te werken, maar ze schreven me en vroegen om hulp. Door met hen te schrijven en met hen te praten, ben ik hen als individuen gaan zien en verder kijken dan de negatieve etiketten die de samenleving op hen plakt. Sommige gedetineerden waarderen de Dharma meer dan mensen buiten de gevangenis. Omdat ze "het dieptepunt" hebben bereikt, is de Dharma erg waardevol voor hen geworden en oefenen ze goed. Het is heel ontroerend om getuige te zijn van de transformatie die plaatsvindt in veel van de gedetineerden terwijl ze de Buddha's leringen in hun leven.

JP: Het boeddhisme lijkt oudere mensen aan te spreken. Hoe trekken we de jongere generatie aan?

VTC: Ik vind het boeddhisme niet aantrekkelijk voor oudere mensen. Hier in Singapore komen veel jonge mensen naar de lessen. Ze willen het boeddhisme leren kennen en begrijpen. Ik heb mensen het boeddhisme met het christendom horen vergelijken en zeggen dat jongeren zich aangetrokken voelen tot het christendom omdat kerken veel sociale functies hebben. Als die mensen de voorkeur geven aan feesten, barbecues en borrels, laat ze dan doen wat ze willen doen. Het doel van een boeddhistische tempel is anders. Het gaat niet alleen om het hebben van sociale activiteiten. Het is om mensen de weg uit het lijden te tonen, om hen de weg naar echt geluk te leren.

JP: Dank u wel, Eerwaarde.