Sravasti Abbey เป็นเจ้าภาพ "Living Vinaya in the West"

ช่วงเวลาสำคัญของพุทธศาสนาในอเมริกาเกิดขึ้นที่วัดสาวัตถีตั้งแต่วันที่ 22 มกราคมถึง 8 กุมภาพันธ์ 2018 เมื่อภิกษุณี 49 รูปมารวมตัวกันเพื่อ “พระวินัยที่มีชีวิตในภาคตะวันตก” หลักสูตร 17 วัน เป็นประสบการณ์ในการเรียนรู้และใช้ชีวิต วินัย-The สงฆ์ จรรยาบรรณที่รวมถึงคำแนะนำ Buddha ทรงประทานไว้เมื่อ 2500 ปีที่แล้ว เพื่อชี้นำ ปกครอง และสนับสนุนความสามัคคี สงฆ์ ชุมชน.

ผู้เข้าร่วมจากโครงการ Living Vinaya in the West ปี 2018 (ภาพถ่าย © Luminary International Buddhist Society และ Gen Heywood Photography)

พระคุณเจ้าภิกษุณี หวู่หยิน เจ้าอาวาสและประธานสมาคมชาวพุทธนานาชาติ Luminary (LIBS) และเจ้าอาวาสวัด Luminary ไต้หวันเป็นอาจารย์รับเชิญ เธอได้รับการสนับสนุนจากภิกษุณี XNUMX รูป (แม่ชีที่บวชครบกำหนด) จากชุมชนของเธอซึ่งทำหน้าที่เป็นผู้สอนและผู้แปล ผู้ก่อตั้งวัดสาวัตถีและเจ้าอาวาส Bhikshuni Thubten Chodron ยังสอนจากประสบการณ์ของเธอในการก่อตั้ง วินัย ในอารามอเมริกัน

ผู้เข้าร่วมส่วนใหญ่เป็นแม่ชีที่ปฏิบัติธรรมตามประเพณีทางพุทธศาสนาในทิเบต เรายังมีภิกษุณีสามรูปที่ปฏิบัติในประเพณีมหายานของจีนและแม่ชีสามรูปที่ปฏิบัติในประเพณีเถรวาท ผู้เข้าร่วมมาจากเก้าประเทศที่แตกต่างกันในอเมริกาเหนือและใต้ เอเชีย ยุโรป และออสเตรเลีย ประมาณครึ่งหนึ่งไม่ได้อาศัยอยู่ใน สงฆ์ ชุมชนและอื่น ๆ อีกหลายแห่งอยู่ในช่วงเริ่มต้นของการก่อตั้งชุมชนแม่ชี เราผูกพันกันเป็นกลุ่มอย่างรวดเร็วด้วยความยินดีและความเคารพ เสียงหัวเราะ ความจริงใจ ความโปร่งใส ความรอบคอบ และระเบียบวินัยมีอยู่ร่วมกันในความสามัคคีนี้ สังฆะ (สงฆ์ ชุมชน).

เหตุการณ์ประวัติศาสตร์

ท่านโชดรอนพบท่านอาจารย์หวู่หยินครั้งแรกในปี 1995 เมื่อท่านเดินทางไปไต้หวันเพื่อขอให้ท่านสอน วินัย for “ชีวิตแม่ชีชาวพุทธตะวันตก” โครงการการศึกษาครั้งแรกสำหรับภิกษุณีชาวตะวันตก (และทิเบต) ซึ่งจัดขึ้นที่เมืองพุทธคยา ประเทศอินเดีย คำสอนของท่านอาจารย์หวู่หยินจากวิชานั้นต่อมาได้แก้ไขและจัดพิมพ์เป็น เลือกความเรียบง่ายอรรถกถาปฏิบัติเกี่ยวกับภิกษุณี ศีล. ความทะเยอทะยาน สำหรับหลักสูตรติดตามผลเริ่มขึ้นที่นั่น ยี่สิบสองปีต่อมา “การมีชีวิต วินัย ในตะวันตก” บรรลุผล และเช่นเดียวกับรุ่นก่อน มันเป็นครั้งแรก

"การดำรงชีวิต วินัย ในตะวันตก” มีประวัติศาสตร์ในหลายวิธี น่าจะเป็นอย่างแรก วินัย การฝึกอบรมในสหรัฐอเมริกาสำหรับแม่ชีตะวันตก นอกจากนี้ยังให้ความสำคัญกับ การบรรพชาสามเณรีครั้งแรก (ผู้ได้สมณะและสิกขาบท ศีล) ดำเนินการโดยชาวตะวันตกที่พูดภาษาอังกฤษทั้งหมด สังฆะ ใน ธรรมคุปตกะ วินัย ที่ปฏิบัติอยู่ในวัดสาวัตถี การอุปสมบทครั้งก่อนๆ ที่วัดได้รวมการสนับสนุนพระสงฆ์อาวุโสจากประเพณีทางพุทธศาสนาของจีน

ท่านปรมาจารย์ Wuyin เป็นแม่ชีในศาสนาพุทธมานานกว่าหกสิบปี เธอได้อุทิศชีวิตของเธอเพื่อปรับปรุงสถานะของแม่ชีที่บวชโดยสมบูรณ์ ครั้งแรกในไต้หวันบ้านเกิดของเธอ และตอนนี้ทั่วโลก เมื่ออายุได้ 77 ปี ​​อาจารย์หวู่หยินกล่าวว่าเธอมาครึ่งทางทั่วโลกเพื่อสอนวิชานี้ที่อารามสาวัตถีโดยเฉพาะ เธอต้องการที่จะสังเกตและสนับสนุนภิกษุณีที่กำลังเติบโตในวัด สังฆะ และอบรมสั่งสอนภิกษุณีจากที่อื่นให้มาตั้งสำนักสงฆ์เอง

ในระหว่างการประชุมครั้งแรก ท่านปรมาจารย์ Wuyin ได้มอบของขวัญอันเป็นมงคลแก่วัด ในจำนวนนั้นมีโคมไฟดอกบัวคริสตัลสองดวงสำหรับท่านทูบเต็น โชดรอน ลูกศิษย์คนหนึ่งของหลวงพ่อหวู่หยินให้ความเห็นว่า “การได้เห็นเจ้าอาวาสของวัดแสงสว่างจุดประทีปให้กับเจ้าอาวาสของวัดสาวัตถีนั้นมีความหมายมาก”

นี่คือเหตุผลสำคัญหรือไม่

สงฆ์ ชุมชนเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับชีวิตที่ยืนยาวของธรรม เดอะ Buddha ระบุว่าที่ชุมชนที่มีพระสงฆ์หรือแม่ชีบวชครบสี่รูปขึ้นไปปฏิบัติธรรม วินัยพระธรรมของพระองค์ย่อมดำรงอยู่ในโลกนาน วัดสาวัตถีก่อตั้งขึ้นบนพื้นฐานนั้น

ศาสนาพุทธยังใหม่สำหรับสหรัฐอเมริกาและคำสอนทางธรรมก็กว้างขวาง ผู้ปฏิบัติงานชาวตะวันตกสามารถเรียนรู้ได้มากจากเชื้อสายเอเชียที่อนุรักษ์ไว้ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ลัทธิสงฆ์ในศาสนาพุทธนั้นไม่ค่อยมีใครรู้หรือเข้าใจในตะวันตกและ วินัย คำสอนไม่ได้รับการแปลหรือเผยแพร่อย่างกว้างขวาง

พระอาจารย์ฉางเซิน ภิกษุณีจากภูเขากลองธรรม ประเทศไต้หวัน ซึ่งขณะนี้จำพรรษาอยู่ที่ Harvard Divinity School เปรียบเทียบว่า วินัย ในทิศพายัพ” ถึงปฐมภิกษุณี สังฆะ ในประเทศจีน: “ในศตวรรษที่สี่และห้าของจีน แม่ชีต้องการจะสถาปนาภิกษุณี สังฆะ แต่ไม่มีภิกษุณีผู้สามารถอุปสมบทและสั่งสอนได้ วินัย. พระภิกษุณีจากศรีลังกาเดินทางโดยเรือเพื่อไปอุปสมบทภิกษุณีจีนกว่า 300 รูป ณ วัดหนานหลิน นับเป็นการสถาปนาคณะภิกษุณีที่เจริญรุ่งเรืองมาจนถึงทุกวันนี้ วันนี้ในศตวรรษที่ 21 เรามีเรื่องราวคล้ายๆ กัน แต่คราวนี้ไม่ใช่เรื่องภิกษุณีจีน แต่เป็นภิกษุณีชาวตะวันตก”

เมื่อรู้สึกถึงความสำคัญของพระอาจารย์หวู่หยินและคณะ LIBS ที่เดินทางมาที่วัด เธอแสดงความคิดเห็นว่า “ก่อนมาหลักสูตรนี้ ฉันรู้ว่าฉันจะมีส่วนร่วมในเหตุการณ์ประวัติศาสตร์ที่จะมีส่วนสำคัญสำหรับภิกษุณีในอนาคต สังฆะ ให้เจริญรุ่งเรืองในตะวันตก”

วินัยที่มีชีวิต

พื้นที่ วินัย รวมถึงคำแนะนำในทุกสิ่งตั้งแต่วิธีจัดการกับทรัพยากรของอารามไปจนถึงวิธีการแก้ไขข้อพิพาท ท่านปรมาจารย์ Wuyin ได้กล่าวถึงสิ่งสำคัญบางอย่าง สงฆ์ ศีล โดยเน้นไปที่เรื่องราวที่มา ทั้งหมด ศีล Buddha เกิดขึ้นจากการกระทำที่ผิดพลาดโดยก พระภิกษุสงฆ์ หรือแม่ชี โดยศึกษาเหตุการณ์ซึ่งมีตั้งแต่น่ากลัวไปจนถึงตลกขบขันซึ่งอยู่เบื้องหลังเหตุการณ์แต่ละเหตุการณ์ ศีลเราได้รับความคิดเกี่ยวกับความทุกข์ทางใจที่ Buddha ถูกกำหนดเป้าหมาย

หลักสูตรที่เน้นเป็นพิเศษเกี่ยวกับ สกันธากาซึ่งได้อธิบายถึงแนวทางการดำเนินงานของสธ.ไว้มากมาย สังฆะ ในฐานะสถาบันทางสังคมและศาสนา ที่นี่เธอสอนขั้นพื้นฐาน สังฆะ พิธี-อุปสมบท, โพซาดา (คำสารภาพรายปักษ์และการฟื้นฟู ศีล), varsa (ถอยฝน), ปราวารนา (เชิญติชม), กฐิน (จีวร)เป็นต้น. การปฏิบัติเหล่านี้เป็นการสร้างบุญและรักษาความสามัคคีใน สังฆะ. “คำว่า 'สังฆะ' หมายถึง 'การชุมนุมที่กลมเกลียวกัน'” เธออธิบาย “นั่นหมายความว่าเราต้องรู้จักร่วมมือ ต้องมีกลไกหลายอย่างเพื่อให้ความสามัคคีเกิดขึ้น มันไม่ได้ถูกกำหนดและเราใส่ใจที่จะสร้างมันขึ้นมา”

ท่านปรมาจารย์หวู่หยินได้แสดงวิสัยทัศน์ที่กว้างขวางและเป็นประโยชน์ เธอย้ำว่าพระสงฆ์ในตะวันตกต้องเข้าใจทั้งกิจที่ห้าม (ห้าม) และกิจที่บัญญัติไว้สำหรับ สังฆะ แล้วปรับให้เข้ากับวัฒนธรรมตะวันตกโดยยังคงรักษาแก่นแท้ดั้งเดิมไว้ เธอย้ำว่าเราต้องรู้และปฏิบัติตามกฎหมายของประเทศเกี่ยวกับองค์กรไม่แสวงหากำไร การก่อสร้าง และอื่นๆ

อาจารย์หวู่หยินยังเน้นย้ำถึงบทบาทของพระสงฆ์ในสังคมยุคใหม่ด้วยการบำเพ็ญประโยชน์ต่อผู้อื่น ภิกษุณีในไต้หวันได้รับความเคารพนับถืออย่างสูงจากทั้งฆราวาสและพระสงฆ์ เนื่องจากได้บำเพ็ญประโยชน์แก่สังคมโดยการสอนธรรมและการมีส่วนร่วมในกิจกรรมสังคมสงเคราะห์

เป็นที่เคารพ กรรม Lodro Gangtso แม่ชีชาวอเมริกันที่เพิ่งบวชได้เล่าให้ฟังว่าเธอประทับใจมากเพียงใด Buddhaการดูแลแม่ชีและพระสงฆ์ภายใต้การแนะนำของท่าน

“เรื่องราวใน วินัย เกี่ยวกับคณะสงฆ์เมื่อ 2500 ปีที่แล้วยังมีชีวิตอยู่ในปัจจุบัน ภิกษุและภิกษุณีเหล่านั้นก็เหมือนกับเรา วิธีที่อาจารย์หวู่หยินสอน มันรู้สึกเหมือนพวกเขามีชีวิตอยู่เมื่อวานนี้ ไม่นานมานี้ในดินแดนอันห่างไกล คำสอนเหล่านี้ทำให้ วินัย เข้ากับชีวิตเรามาก”

ความคิดเห็นของเธอพร้อมกับ การสนทนาจากภิกษุณีอีกหลายรูปอยู่ในช่อง YouTube ของวัดสาวัตถี

อาจารย์หวู่หยินย้ำว่า วินัย ต้องดำเนินชีวิตตามคำสอนจึงจะเข้าใจ ผ่านคำสอน วีดิทัศน์ กลุ่มสนทนา การละเล่น และเกม ภิกษุณี LIBS ได้นำ วินัย มีชีวิตอยู่เพื่อพวกเราทุกคน เครื่องมือการสอนที่เชี่ยวชาญเป็นพิเศษ การละเล่นมีความสร้างสรรค์และสนุกสนาน นำเสนอประเด็นมากมายให้พิจารณาซึ่งไม่จำเป็นต้องนำมาพูดถึงในการสนทนาปกติ

ในโปรแกรม 17 วัน เราได้สัมผัสกับสิ่งต่างๆ มากมายที่เราศึกษา เราทำโปสถะร่วมกัน เป็นสักขีพยานในพิธีโกนหัว บรรพชาสามเณร อยู่ร่วมกันเป็นชุมชน สารภาพความบกพร่องและชื่นชมยินดีในคุณธรรมของกันและกัน เราร้องเพลงด้วยกัน—เสียงของเราประสานกันและเสริมซึ่งกันและกันขณะที่เราสวดบทกลอนเก่าแก่—บางบทเป็นภาษาเอเชีย บ้างก็เป็นภาษาอังกฤษ เราเกื้อหนุนกันในขณะที่เราต่างพยายามบำเพ็ญเพียรตามวิถีอย่างเบิกบานใจ

อนาคต

ตัว Vortex Indicator ได้ถูกนำเสนอลงในนิตยสาร มหาปรินิพพาน สุตัตที่ Buddha ได้เน้นย้ำถึงความสำคัญของ การประกอบสี่เท่า—อุบาสกอุบาสิกาชายและหญิง และพระสงฆ์ชายและหญิง ทุกคนมีหน้าที่ต้อง “เดินในทางธรรม” และทั้งหมดจำเป็นสำหรับคำสอนที่จะดำรงอยู่และเจริญงอกงาม ด้วยจำนวนชาวพุทธกว่า 1.2 ล้านคนในสหรัฐอเมริกา (ตามรายงานของ Pew Charitable Trust ประจำปี 2012) Buddhaคำสอนให้พ้นทุกข์นำสุขกำลังหยั่งรากชัดเจนที่นี่ วัดสาวัตถีได้รับการสนับสนุนให้มีการสนับสนุนคณะสงฆ์ในพุทธศาสนาเพิ่มขึ้นเช่นกัน เราชื่นชมยินดีในการเติบโต สงฆ์ ชุมชนทางตะวันตกและขอแสดงความขอบคุณอย่างยิ่งต่ออาจารย์ของเราในชุมชนชาวพุทธไต้หวันและทิเบตที่ได้ช่วยให้เราเรียนรู้และเติบโต

The Abbey จัดงาน “Living วินัย ภาคตะวันตก” โดยไม่เสียค่าใช้จ่าย เราสามารถทำเช่นนี้ได้เนื่องจากความเอื้ออาทรของผู้คนทั่วโลก นอกจากนี้ อาสาสมัครท้องถิ่น XNUMX คนยังสนับสนุนโครงการด้วยการทำอาหาร ขับรถ ทำความสะอาด และทำธุระ งานบุญนี้จะเกิดขึ้นไม่ได้เลยหากปราศจากความกรุณาและความกระตือรือร้นของพวกเขา เรารู้สึกขอบคุณมาก

ท่านอาจารย์หวู่หยินสัญญาว่าจะกลับมายังวัดสาวัตถีเพื่อให้กำลังใจพวกเรา สงฆ์ ความพยายามในการอนุรักษ์ วินัย และธรรมะและรับใช้สังคม ขณะที่เราเห็นความไม่ลงรอยกันแพร่หลายในวาทกรรมสาธารณะของอเมริกา เราชื่นชมยินดีที่ได้เรียนรู้วิธีที่พระสงฆ์จะมีประสิทธิภาพมากขึ้นในการนำ Buddhaคำสอนเรื่องความรัก ความเมตตา และปัญญา แก่ทุกคนที่ได้ฟัง

ในตอนท้ายของเซสชั่นสุดท้าย ท่านปรมาจารย์ Wuyin กล่าวว่าประสบการณ์ของเธอในระหว่างหลักสูตรทำให้เธอมีความหวังสำหรับอนาคตของ สงฆ์ ชุมชนในภาคตะวันตก จากนั้นเธออ่านบทกวีที่เธอแต่งสำหรับวัดสาวัตถี:

การก่อตั้งสำนักสงฆ์สาวัตถีเป็นการจำลองพารากอน
ของมหาประชาปตีโคตมี
ตราบเท่าที่คณะสงฆ์สามัคคีกัน วินัย [ความเข้มข้นและ โพธิจิตต์],
ดวงประทีปแห่งปัญญาอันเรืองรองจะคงอยู่สืบไป