De waarde van het monastieke leven en gemeenschappen in de 21e eeuw

Een belangrijk onderdeel van kloosterlijk leven voor een individu is dat het je helpt je leven vorm te geven. Je houdt op een klootzak te zijn, zoals ik het in spreektaal uitdrukte. Je brengt je ethisch handelen in overeenstemming met je waarden, je hebt een doel in het leven, je weet wat je spirituele praktijk is en welke kwaliteiten je wilt ontwikkelen. In het begin, als je een "baby" bent kloosterlijk, het is uitdagender en u kunt in de war raken. Maar als je meer hebt geoefend, word je veel meer gesetteld en weet je duidelijk waar je leven over gaat. Op individueel niveau, kloosterlijk het leven is heel goed als je doel in het leven is om bevrijding van samsara of volledig ontwaken te bereiken, zodat je van het meest effectieve voordeel kunt zijn voor alle anderen.

Niet iedereen wil een worden kloosterlijk, en dat zou niet iedereen moeten doen. De boeddhistische gemeenschap heeft sterke lekenbeoefenaars nodig. Je kunt een uitstekende lekenbeoefenaar zijn; er zijn er veel. Maar voor mij persoonlijk was de wijding de beste beslissing die ik ooit in mijn leven heb genomen. Ik denk dat kloosterlingen belangrijk zijn in het Westen en in alle landen, omdat kloosterlingen, of ze nu boeddhist, katholiek of een andere religie zijn, fungeren als het geweten voor de samenleving. Zo komen we de samenleving ten goede.

Als kloosterlingen zijn onze waarden en onze manier van leven anders. Mensen kijken naar ons en denken na: “Er is iemand die geen familie heeft, geen seks heeft, maar gelukkig is! Hoe is dat mogelijk?" Iemand anders zegt misschien: 'Ze hebben geen auto of tweede huis. Ze hebben niet eens haar. Ze hebben maar één set kleding, geen make-up, geen sieraden. Ze gaan niet naar de disco, naar de bar, drinken niet en zijn vegetariër. Wat een ascetische reis! Ze moeten lijden.”

Maar als ze kloosterlingen ontmoeten, zien ze dat kloosterlingen gelukkig zijn. Ze denken: “Hmmm, zijn ze gelukkig zonder al die dingen? Misschien heb ik al die dingen ook niet nodig. Misschien is consumentisme niet de manier om mijn leven te leiden.” Bij de Sravasti-abdij recyclen we, we rijden niet alleen maar om een ​​ritje te maken. In plaats daarvan doen we veel boodschappen tegelijk. Mensen vragen: “Waarom doe je dat? Waarom spring je niet gewoon in de auto om te krijgen wat je wilt wanneer je maar wilt?” We antwoorden dat het een kleinere ecologische voetafdruk op de planeet achterlaat als we de boodschappen bundelen en niet zo vaak op pad gaan. Vervolgens denken ze: 'Misschien hoef ik niet elke dag naar de supermarkt om precies te krijgen waar ik trek in heb. Misschien kan ik al mijn boodschappen samenvoegen en één reis maken. Mensen komen hier en door te zien hoe we zoveel mogelijk recyclen en hergebruiken, leren ze: “Ik kan ook recyclen. Het is niet zo moeilijk."

A kloosterlijk gemeenschap kan dingen bereiken die een gewijd individu niet kan. Als er een gemeenschap is, weten mensen dat er een plek is waar anderen actief liefde, mededogen en wijsheid cultiveren. Ze reflecteren: "Mijn leven is te druk om daar meer tijd aan te besteden, maar ik ben zo blij te weten dat er mensen zijn die opzettelijk kwaliteiten zoals onpartijdige liefde en mededogen cultiveren en de boosheid. Dit geeft me hoop voor de planeet.” Andere mensen zeggen: "Ik wil ook leren om die uitstekende eigenschappen te cultiveren en te doen wat die mensen doen." Ze weten dat er een plek is waar ze dat kunnen doen. We krijgen ongelofelijke brieven van mensen die nog nooit in de abdij van Sravasti zijn geweest, maar wel online naar enkele van onze toespraken hebben geluisterd. Ze schrijven: 'Heel erg bedankt voor wat je doet. Het heeft me gewoon echt geholpen. De Dharma die je online deelt, is precies wat ik vandaag moest horen.

We hebben onze lessen al jaren online gezet en tijdens de pandemie breiden we dit uit om online retraites en cursussen aan te bieden. In de retraites hebben we discussiegroepen waar mensen echt praten over hoe ze omgaan met de Dharma. Deelnemers vinden dat zo effectief en vinden het erg leuk om te kunnen delen met anderen op dat niveau. We hebben mensen horen zeggen: “Ik zit tijdens de pandemie thuis vast en kan niet naar buiten. Mijn familie is niet geïnteresseerd in spirituele zaken, dus als ik me aanmeld bij een online retraite van Abbey en deelneem aan discussies met andere mensen die de Dharma beoefenen, heb ik eindelijk het gevoel dat er mensen zijn die me begrijpen. Ik kan het spirituele deel van mij delen dat maar weinig mensen in mijn leven begrijpen.

klooster- leven en kloosterlijk gemeenschappen hebben een rol en een voordeel. We hebben zowel lekenbeoefenaars als kloosterlingen nodig. Mensen kunnen een keuze maken op basis van hun eigen gezindheid en interesses.

De abdij van Sravasti biedt elke zomer een programma aan met de naam 'Verkennen klooster- Life” voor mensen die geïnteresseerd zijn in wijding. Lees er hier meer over.