De 24e jaarlijkse westerse boeddhistische kloosterbijeenkomst

De 24e westerse boeddhist klooster- Verzamelen werd gehouden in Spirit Rock Meditatie Center, iets meer dan een uur ten noorden van San Francisco, Californië. Beschut tegen de drukte van de grote stad vormden groene glooiende heuvels een stille, vredige container voor deze jaarlijkse bijeenkomst van kloosterlingen uit verschillende boeddhistische tradities.

Deelnemers aan de 24e westerse boeddhistische kloosterbijeenkomst (Foto © 2018 Westerse boeddhistische kloosterbijeenkomst)

We telden 41 monniken en nonnen, uit de Theravadin-traditie, de Chinese Zen-traditie, de Orde van de Boeddhistische Contemplatieven (Soto Zen), verschillende geslachten van het Tibetaans boeddhisme en de Thilashin (Sayale) traditie (10-voorschrift houder) van Birma.

In tegenstelling tot onze kloosterlijk voorouders, die geen modern vervoer en communicatiemiddelen hadden en geen gemeenschappelijke taal spraken, hebben kloosterlingen in het Westen de mogelijkheid om elkaar te ontmoeten, elkaars tradities te leren kennen en samen te oefenen. De vriendschappen die zich onder ons ontwikkelen zijn kostbaar en helpen ons in het avontuur van het brengen van de Dharma en de kloosterlijk manier van leven naar een nieuwe cultuur. Dit alles belooft veel goeds voor het boeddhisme in het Westen.

De bijeenkomst bood drie en een halve dag voor gemeenschappelijke beoefening en delen, dit jaar was het thema "Oefening, Pad en Vrucht". Dag één begon met een paneldiscussie over de 'Ground of Practice', waarbij de vraag werd gesteld: 'Hoe definiëren onze tradities meditatie en zijn ontwikkeling naar ontwaken?” Eerwaarde Sangye Khadro van de Tibetaanse traditie, Eerwaarde Jian Hu van de Chinese Zen-traditie (Lingji-afstamming) en Bhante Jayasara van de Theravada-traditie deelden hun gedachten.

Eerwaarde Khadro legde de algemene verdeling van meditatie in het Tibetaans boeddhisme in stabiliseren of shamatha meditatie, en analytisch of inzicht meditatie. Beide vormen van meditatie zijn nodig om ontwaken te bereiken: het bereiken van shamatha om de geest voldoende te onderwerpen zodat deze zich eenpuntig op een object kan concentreren, en analytische meditatie om de aard van de werkelijkheid direct te realiseren.

Bhante Jayasara legde de centrale rol uit van mindfulnessbeoefening in de Theravadin-traditie: in het bijzonder mindfulness van lichaam, gevoelens, geest en fenomenen. Deze vorm van mindfulness meditatie kan worden gedaan wanneer men zich in een van de vier posities bevindt: lopen, staan, zitten en liggen. Om dit aan te vullen, is de praktijk van Metta, of liefdevolle vriendelijkheid, is een belangrijk pad naar ontwaken, en biedt de standvastigheid voor iemand om vreedzaam te blijven en van nut te zijn voor anderen, ongeacht externe omstandigheden.

Eerwaarde Jian Hu gaf inzicht in de algehele aanpak van Chan meditatie beoefening, die kan worden beschouwd als een unieke vereniging van shamatha en vipassana. Bij elke activiteit - of het nu gaat om formele zitoefeningen, ademen, eten, wandelen of werken meditatie-shamatha en vipassana kunnen worden gecombineerd door de vereniging van eenpuntigheid en analyse. Eerwaarde Jian Hu legde ook twee praktijken uit die werden benadrukt in het Lianji-huis van Chan waarin hij trainde: Gong An (Koan) en Hua Tou.

Op de avond van dag één werd dominee Vivian van de Orde van Boeddhistische Contemplatieven uitgenodigd om te spreken over "Weathing the Storms" - de obstakels die ze in haar kloosterlijk leven, en hoe heeft ze die kunnen verwerken. Dominee Vivian sprak voor het eerst over haar vroege strijd om te werken met de... boosheid die ontstond kort nadat ze gewijd was. In dit geval zag ze de kracht van het leven in het klooster als de nadelen van boosheid voor zichzelf en anderen zijn gemakkelijk te zien en noodzakelijk om te verhelpen in de container van het gemeenschappelijk leven.

Dominee Vivian sprak ook over de 'storm' die het onverwachte uitkleden van haar leermeester en leraar was, in een traditie waarin de discipel-leraar-relatie van het grootste belang is. Acht jaar later sprak dominee Vivian op een rustige en duidelijke manier over hoe een dergelijke gebeurtenis de studenten terugbrengt om toevlucht en middelen in zichzelf te vinden. Door dit te doen, wordt de geestkracht en vastberadenheid van de studenten om te oefenen vergroot, met het vertrouwen dat niets hen van het pad kan afbrengen.

Dag twee bood een kans voor sightseeing en verbinding: Spirit Rock had vrijwilligers georganiseerd om de kloosterlingen naar het nabijgelegen Marine Mammal Center te brengen, gevolgd door een strandwandeling. In het centrum werden we ontvangen door de uitvoerend directeur, dr. Jeff Boehm. Jeff gaf een presentatie over het belang van niet alleen de activiteiten van het Marine Mammal Center voor de redding en rehabilitatie van dieren, maar ook over de transformatie van de locatie zelf – van wat vroeger een militaire vliegtuighanger was tot wat nu een plaats van genezing en liefde.

Na de presentatie werden de kloosterlingen uitgenodigd om de normaal voor het publiek gesloten verblijven van de dieren te betreden, rustig rond hun hokken te cirkelen en de Hartsoetra te reciteren mantra (tadyatha om poort poort paragate parasamgate bodhi soha) en mantra van mededogen (om mani padme hum).

Die avond werd een tweede panel gehouden over het onderwerp 'Path of Practice', waarbij de vraag werd gesteld: 'Hoe ziet ons persoonlijke pad eruit en hoe werkt kloosterlijk leven onze praktijk verbeteren?” Ayya ​​Santussika Bhikkuni van de Theravada-traditie sprak als eerste en vertelde hoe ze tot kloosterlijk leven, in de voetsporen treden van haar zoon die als eerste had gewijd. Ze sprak haar grote dankbaarheid uit voor de focus kloosterlijk het leven zorgt voor oefening, en de wens om in deze levensstijl door te gaan tot aan het ontwaken.

Reverend Kinrei, van de Orde van Boeddhistische Contemplatieven, concentreerde zich op het belang van motivatie. Dominee Kinrei, die bijna 40 jaar was gewijd, had bijna evenveel tijd doorgebracht in een kloosterlijk gemeenschap (Shasta Abbey) en woont alleen in een priorij waar hij momenteel verantwoordelijk is voor het begeleiden van de plaatselijke lekengemeenschap bij hun studie en beoefening van de Dharma.

Ongeacht de levensomstandigheden heeft dominee Kinrei zijn praktijk gecondenseerd tot het cultiveren van een goed hart en een goede motivatie, wat je ook doet. Het onderscheid en het verschil tussen kussenloze en kussenloze perioden lijken in de loop van de jaren minder belangrijk te zijn. Integendeel, de verschillende rituelen en ceremonies die deel uitmaken van kloosterlijk het leven dient als een hulpmiddel om te stoppen, te pauzeren en in te checken over de gemoedstoestand van iemand - en om het om te zetten in een deugdzame staat als het er nog niet is.

Eerwaarde Thubten Tarpa van de abdij van Sravasti, praktiserend in de Tibetaanse traditie, herhaalde de nadruk die dominee Kinrei legde op het letten op de geest, en begon haar te delen met een citaat uit de tekst van Togme Sangpo: 37 praktijken van bodhisattva's:

Kortom, wat je ook doet, vraag jezelf af Wat is de gemoedstoestand van mijn geest? Met constante aandacht en mentale alertheid, bereik je het goede van anderen.

Eerwaarde Tarpa, die haar hele leven in het klooster had gewoond, beschreef het gemeenschapsleven als een 24/7 inspanning van oefening en training. Een belangrijk ondersteunend element in deze 'rotstuimelaar'-omgeving waren rolmodellen: zowel levende leraren als inspirerende teksten van meesters uit het verleden.

Dag drie begon met de laatste paneldiscussie over het onderwerp 'Fruition in Our Times'. Panelleden kregen de vraag: “Bhikkhu Bodhi zei ooit dat het onze enige taak was om verlicht te worden. Hebben we de voorwaarden voor onszelf, voor onze gemeenschappen en degenen die volgen?”

Bhante Suddhaso van de Theravada Thai Forest Tradition sprak krachtig over de noodzaak om kloosters gemakkelijk toegankelijk te maken voor lekenboeddhisten, in omgevingen die geen culturele of sociale barrières vormen. Kledingvoorschriften, gendersegregatie en onbekende etiquette werden geïdentificeerd als mogelijke struikelblokken die op de lange termijn de bloei van het boeddhisme in het Westen in de weg staan.

Daarentegen benadrukte dominee Seikai van de Orde van Boeddhistische Contemplatieven de noodzaak dat boskloosters in de toekomst blijven bestaan. Vanuit zijn perspectief is zo'n model van kloosterlijk leven en training is bevorderlijk voorwaarden om zich te concentreren op innerlijke transformatie, en geeft niet de leringen van de Buddha ontoegankelijk.

Eerwaarde Gyalten Palmo van de Tibetaans-boeddhistische traditie nam een ​​andere inslag in haar presentatie. Geworteld in de Mahayana-leringen, verheugde ze zich over de manier waarop de Buddhaleringen over liefde, mededogen en bodhicitta ga door tot op de dag van vandaag, met veel beoefenaars - leken en kloosterlijk- het creëren van de oorzaken om het volledige ontwaken van boeddhaschap te bereiken.

De middagsessie van de laatste dag van de bijeenkomst begon met een speciale ceremonie van waardering voor de Spirit Rock-vrijwilligers die ons verblijf mogelijk hebben gemaakt. Meer dan 20 vrijwilligers voegden zich bij ons in de heiligdomkamer - ongeveer één vrijwilliger voor elke twee kloosterlingen! - om onze gemeenschappelijke dank te ontvangen. Shasta Abbey en Sravasti Abbey boden gebeden aan die in hun kloosters werden gebruikt om vrijwilligers te bedanken voor hun dienst, gevolgd door de Theravadin-kloosters die een zegen reciteerden in Pali.

Hierna sprak Eerwaarde Thubten Chodron over het onderwerp "Op de grond werken, het pad zoeken, streven naar de vrucht." In deze laatste formele toespraak van de bijeenkomst, ging de Eerwaarde Chodron in op een verscheidenheid aan onderwerpen, gebruikmakend van ideeën en zorgen die de deelnemers gedurende de week hadden geuit. Een van die onderwerpen was de oprichting van kloosterlijk gemeenschappen in het Westen. Ze deelde verhalen over de vele jaren en verschillende stormen die ontstonden in de aanloop naar de oprichting van de Abdij van Sravasti in 2003, en de 15 jaar die daarop volgden. Eerwaarde Chodron deelde ook wijsheid over het werken met verwachtingen, de samenstelling van een 501(c)3 met bestuursleden, de kloosterlijk studieprogramma en opleidingsmodel, evenals de toekomstvisie, inclusief opvolgingsplanning.

Uit de vele vragen tijdens en na de lezing bleek duidelijk dat de oprichting van kloostergemeenschappen in het Westen een onderwerp is dat de mensen na aan het hart ligt - en dat met het boeddhisme dat nog relatief nieuw is in het Westen, er behoefte is om ervaringen uit te wisselen over wat er en heeft niet in zo'n poging gewerkt.

Naast deze formele gesprekken hebben de organisatoren verschillende alternatieve vormen van interactie geregeld. Bij twee gelegenheden, wandelen meditatie werd aangeboden: in de Thaise Bostraditie met Nuntiyo Bhikku, en in de Soto Zen-traditie met dominee Amanda Robertson.

Het format van de open-space-dialoog werd ook gebruikt, zodat onderwerpen voor groepsdiscussies organisch konden ontstaan ​​en evolueren. Gedurende de drie dagen werden drie open space-sessies gehouden, waarin onderwerpen werden behandeld als: hoe te oefenen en begeleiding te bieden in huidige ethische crises; het leven van vinaya in de moderne tijd - welke aanpassingen zijn er gemaakt en werken ze?; hoe identiteitspolitiek zich verhoudt tot de Buddha's leringen over leegte en deconstructie van het zelf; seksueel misbruik in de sangha en hoe te interveniëren; geslacht en wijding; en veel meer. Onze discussies waren levendig en informatief omdat we spraken over zaken die ons allemaal gemeen hebben.

De laatste ochtend van de bijeenkomst begon met een cirkel van waardering, elke kloosterlijk hun dankbaarheid uiten voor de mogelijkheid om contact te maken en te leren met hun broeders en zusters in de Dharma. Het unieke en waardevolle forum dat de bijeenkomst biedt, kwam tot uiting in de tranen van twee pas gewijde kloosterlingen die momenteel op zichzelf wonen terwijl ze verbonden zijn met een plaatselijk Dharmacentrum.

Er volgde een brainstorm voor het onderwerp en de locatie van volgend jaar, waarbij de groep zich vestigde op een thema dat geïnspireerd was op het slotgebed van de drie toevluchtsoorden, geleid door de Eerwaarde Jian Hu en Jian Hong Shi:

I toevlucht in de Sangha. Moge elk voelend wezen samen een grote vergadering vormen, een en al in harmonie.

Iedereen vertrok opgewekt en geïnspireerd in hun eigen praktijk, in hun kloosterlijk praktijk, en in hun inspanningen om de Buddha's lessen met anderen.

Meer informatie over de locatie, tijd en onderwerp van de volgende westerse boeddhist klooster- Aan het eind van het jaar komt er een bijeenkomst. Je kan bezoeken https://www.monasticgathering.com/ voor dergelijke informatie en om meer foto's van de bijeenkomst van dit jaar te bekijken.