Moeten boeddhisten stemmen?

Wanneer de Buddha vestigde de Sangha kloosterlijk gemeenschap, werd elke persoon die tien jaar of langer werd gewijd geacht voldoende geïnformeerd te zijn over: kloosterlijk levensstijl en voorschriften en kreeg dus een stem toen de vergadering bijeenkwam om over belangrijke zaken te beslissen. Als we dit naar analogie uitbreiden naar de huidige omstandigheden, moeten boeddhisten die geïnformeerde burgers zijn, stemmen. Door onze kennis te delen, is stemmen een manier om bij te dragen aan het welzijn van de samenleving.

Er bestaat een veelvoorkomend misverstand dat de Buddha wilde dat zijn volgelingen de samenleving verlieten. Dit is incorrect. Waar kunnen we ooit leven waar we volledig zijn losgekoppeld van andere levende wezens? In een klooster, in een dharmacentrum, in een familie staan ​​we altijd in relatie met de mensen om ons heen, maar ook met de bredere samenleving en met alle levende wezens. Zelfs in een afgelegen hermitage leven we nog steeds in relatie met elk levend wezen. Onze uitdaging is om deze relatie gezond te maken, fysiek, verbaal en mentaal. Met een pure motivatie kunnen stemmen en politiek actief zijn manieren zijn om onze visie en waarden met anderen te delen, in een poging om schade te stoppen en geluk in de samenleving te creëren.

De uitdagingen om een ​​geïnformeerde kiezer en een wijze burger te zijn, zijn talrijk. Hoe blijven we bijvoorbeeld op de hoogte van de actualiteit zonder te worden meegesleurd door de mediastorm? Hoe kunnen we genoeg leren om verstandige keuzes te maken zonder betrokken te raken bij triviale zaken of toe te laten? gehechtheid en boosheid opstaan ​​tegenover kandidaten en hun .? Dit vraagt ​​discipline van onze kant. We moeten een verstandige relatie hebben met de media, wetende hoeveel we aankunnen, media-excessies onderscheiden en onze verliefdheid, afleiding en verslaving aan tv, radio, kranten en internet een halt toeroepen. We ontwikkelen dit evenwicht alleen door onze eigen geest te onderzoeken en door vallen en opstaan ​​in ons dagelijks leven.

Een andere uitdaging is verstandig vormen . zonder vastklampen voor hen als onderdeel van onze ego-identiteit. "Ik ben een Democraat", "Ik steun positieve actie." We kunnen deze labels maar al te gemakkelijk stollen tot identiteiten die we dan gedwongen voelen te verdedigen. Hoe kunnen we hebben? . en er toch voor zorgen dat onze geest tolerant is ten opzichte van anderen die tegenstanders vasthouden? Soms lijkt het mij dat sommige westerse boeddhisten verwachten dat alle andere westerse boeddhisten soortgelijke politieke .. Een vrouw in ons centrum moest ons er tijdens een discussie over mededogen en politiek aan herinneren dat ze een boeddhist en een republikein was.

We moeten ook oppassen dat we de oppositiepartij en haar kandidaten niet tot solide figuren maken die we vervolgens afkeuren, belachelijk maken, vrezen en zelfs haten. Een persoon zei ooit tegen me: "Ik heb compassie voor bijna iedereen, maar weet niet hoe ik compassie moet hebben voor de Republikeinen." Als we, in naam van de zorg voor het welzijn van alle levende wezens, degenen veroordelen die er anders over denken ., hebben we hun mentale toestand overgenomen: we helpen onze vrienden (degenen die het eens zijn met onze meningen) en staan ​​vijandig tegenover onze vijanden (degenen die verschillende .). Veel meditatie is nodig om mensen te scheiden van hun ., wetende dat hoewel iemands . lijkt misschien schadelijk, die mensen hebben nog steeds de Buddha potentieel. Het herhaaldelijk hervormen van onze houding is nodig om gelijkmoedigheid jegens allen te ontwikkelen.

Hoe gebruiken we boeddhistische waarden om onze politieke beslissingen te onderbouwen? Of beslissen we eerst wat we geloven en kiezen dan een offerte uit de Buddha om onze mening te valideren? Een persoon zou bijvoorbeeld kunnen zeggen: "De... Buddha geloofde dat mensen hun eigen beslissingen moesten nemen en daar verantwoordelijk voor moesten zijn. Daarom ben ik als boeddhist pro-choice.” Een andere persoon zou kunnen zeggen: "De... Buddha zei dat doden een destructieve actie is. Daarom ben ik als boeddhist tegen abortus.” In andere hete sociale en politieke kwesties doen zich soortgelijke dingen voor.

Nog een andere uitdaging ligt in het kiezen van barmhartige methoden om onze politieke en sociale doelen te bereiken. Boycotten we bijvoorbeeld Chinese goederen en verzetten we ons tegen de MFN-status van China omdat we vrijheid voor Tibet willen? Veel mensen doen dat, maar Zijne Heiligheid de Dalai Lama verzet zich tegen een dergelijke actie omdat het de gemiddelde Chinees schaadt die niet verantwoordelijk is voor het regeringsbeleid ten aanzien van Tibet. Als een voorstander van vrijheid voor Tibet, verbieden we samen met Jesse Helms, die ook tegen China is, hoewel sommige van zijn andere politieke . kan ons weerzinwekkend zijn?

Inmiddels zitten we met grote vragen. Ieder van ons moet stille tijd besteden aan reflectie, kijkend naar onze eigen geest en tot onze eigen conclusies komen. Terwijl het kussen ons naar medelevende actie in de wereld leidt, leiden deze acties ons terug naar het kussen. Ze zijn onderling afhankelijk.