Een samenwerking voorstellen om consensus te bereiken over de wijding van bhikshuni

Hoewel er eerder discussie is geweest over bhikshuni [wijding], is er geen besluit genomen. We moeten dit echter tot een goed einde brengen. Wij Tibetanen alleen kunnen dit niet beslissen. Het moet eerder worden besloten in samenwerking met boeddhisten van over de hele wereld. In algemene termen gesproken, waren de Buddha om naar deze wereld van de 21e eeuw te komen, denk ik dat hij hoogstwaarschijnlijk, gezien de huidige situatie in de wereld, de regels enigszins zal veranderen.

Tibetanen zijn niet alleen verantwoordelijk voor de boeddhistische traditie, maar onder degenen die verantwoordelijk zijn, hebben wij een belangrijke rol. Over het algemeen zijn er in Thailand, Sri Lanka, Birma, Korea, Japan en China veel “handhavers van de vinaya” (bhikshu’s), en grote aantallen gewijde personen; er zijn nonnen en er zijn ook monniken. Daarom vallen deze allemaal binnen de sfeer van degenen die belangrijk zijn bij elke beslissing die wordt genomen. Wij Tibetanen alleen kunnen dit niet beslissen.

Nu moeten we echter van onze Tibetaanse kant plannen wanneer er een internationale bijeenkomst is om deze kwestie te bespreken, zodat we in staat zijn om alle discussies en onderzoeken die we hebben ondernomen in volledige vorm te presenteren en uit te leggen. Daarom moeten we ons onderzoek afronden en een duidelijke presentatie geven, en dan moeten we verbindingen leggen met alle hoeken van de boeddhistische wereld. Als we dit kunnen doen, denk ik dat het heel goed zal zijn.

Wat betreft wat we zelf kunnen doen, hebben veel van onze nonnenkloosters programma's voor hogere onderwijsniveaus opgezet. Die studies zijn aan de gang, en goed opgeleide nonnen komen eraan. We hadden een paar jaar geleden een discussie dat als nonnen twee, drie of hoeveel van de [vijf] hoofdteksten ook hebben bestudeerd, als ze het debat-examen over die teksten afleggen, ze dienovereenkomstig een geshe-ma-graad moeten behalen. Er werd besproken dat als er gelong-ma (bhikshuni) kan zijn, er ook geshe-ma kan zijn.

Hiervoor dient overleg plaats te vinden met het Departement Religie en dient dit te worden afgewikkeld met een schriftelijk document. Dit geldt niet alleen voor wij Tibetanen, er zijn ook veel nonnenkloosters van Ladakh in het westen tot Arunachal Pradesh in het oosten.

In veel landen van de wereld, niet alleen binnen het boeddhisme, hebben vrouwen een groot geloof in religie. Als we bijvoorbeeld naar de christelijke kerk kijken, is de meerderheid van degenen die de kerken bezoeken vrouwen. Over moslims kan ik niets zeggen. Maar in ieder geval lijkt het erop dat binnen de boeddhistische landen in de Himalaya-regio vrouwen meer vertrouwen hebben in hun religie. Daarom worden nonnenkloosters erg belangrijk en daarom moeten studies van hoge kwaliteit zijn en als, geleidelijk, de lijn van bhikshuni-wijding kan worden ingevoerd, zou dat goed zijn.