Werken voor levende wezens

Julie Rae (JR): Vertel me alsjeblieft over je leringen op andere plaatsen.

Eerwaarde Thubten Chodron (VTC): Later deze maand ga ik naar Houston, Colorado Springs en Austin. In Houston en Austin zal ik lesgeven in Chinese gemeenschappen. Ik vind het om een ​​aantal redenen belangrijk om contact te hebben met de Chinese gemeenschappen. Mijn volledige wijding tot bhikshuni is in de Chinese traditie. Ik heb in Singapore en in Hong Kong gewoond. Ook is het belangrijk dat er goede verbindingen bestaan ​​tussen de Tibetaanse traditie en de Chinese traditie. Boeddhisme is tenslotte boeddhisme.

Ik ga elk jaar naar Mexico omdat er daar een zeer sterke groep is - we hadden meer dan 100 mensen bij de retraite van een week.

Ik ga dit jaar naar Israël, omdat mensen me al een tijdje uitnodigen. Veel jonge Israëli's gaan naar India nadat ze in het leger zijn geëindigd en daar de Dharma ontmoeten. Het beoefenen van het boeddhisme kan moeilijk voor hen zijn, omdat ze uit een bepaalde cultuur komen en ze de enorme mentale belasting hebben van het leven in het Midden-Oosten. Hen de Dharma leren - vooral geduld en mededogen wanneer ze daadwerkelijk worden aangevallen - kan een hele uitdaging zijn. Een leraar moet de betekenis uitpakken en hier dieper op ingaan. Ik ben ook geïnteresseerd om naar Israël te gaan vanwege mijn joodse achtergrond en omdat er zoveel mensen van joodse afkomst zijn die nu boeddhist zijn. Een bezoek aan Israël biedt een prachtige gelegenheid voor een interreligieuze dialoog.

Elk jaar ga ik naar India, waar ik meestal een retraite leid in Bodhgaya of Dharamsala. De deelnemers zijn jonge reizigers, velen van in de twintig, terwijl in Amerika mensen van in de dertig, veertig, ouder, lessen volgen. De jonge reizigers in India zijn net klaar met school en staan ​​wijd open voor de Dharma. De groep is internationaal, dus mensen leren veel van die van andere culturen. Deze reizigers zijn uit hun eigen omgeving en hebben de ruimte om na te denken over verandering. Het is dus erg waardevol om deze retraites te leiden.

Veel mensen in Amerika vragen waar de volgende generatie boeddhisten vandaan zal komen. Deze cursussen en retraites met jongeren zullen een bron zijn. Dit is ook de reden waarom ik elk jaar een wekelijkse retraite-cursus leid via Chapman University. Studenten komen voor drie gemakkelijke credits, maar ze ontmoeten de Dharma en hun hele leven verandert! Door het geven van Chapman-cursussen en de retraites in India, heb ik de kans om zaden te planten voor de volgende generatie boeddhisten.

Vaak ga ik naar de Mind and Life-conferenties waar Zijne Heiligheid verschillende onderwerpen bespreekt met westerse wetenschappers. Over een paar weken is er weer een, maar ik kan er dit jaar niet bij zijn. Toen ik er in het verleden bij was, vond ik ze erg verrijkend in termen van leren over wetenschap en boeddhisme en hoe ze elkaar ontmoeten. Dit helpt in mijn werk om Dharma naar het Westen te brengen.

Ook heb ik in het verleden de eerste twee conferenties van westerse boeddhistische leraren met Zijne Heiligheid bijgewoond.

JR: Afgezien van het lesgeven op maandag en woensdag op de DFF [Stichting Dharma Vriendschap] centrum in Magnolia, waar geef je anders les in Seattle?

VTC: Ik ontvang regelmatig uitnodigingen om lezingen te geven in de gemeenschap van Seattle. Ik ga naar veel scholen. Soms vragen leraren die een unit over Azië of het boeddhisme geven me om als hulpbron te komen. Ik ben naar de lagere en middelbare scholen gegaan, naar privéscholen en naar verschillende katholieke scholen. Lesgeven op de scholen is waardevol omdat er zoveel verkeerde informatie is over het boeddhisme. Als kinderen over Azië of het boeddhisme studeren, als ze iemand ontmoeten die daar heeft gewoond of de Dharma beoefent, voelen ze dat dit iets echts is. Het is heel wat anders dan een intellectueel inzicht verwerven door een leerboek te lezen. Op scholen praat ik over hoe onze geest geluk en lijden creëert en leg ik voorbeelden uit, zoals hoe ze zich verhouden tot hun ouders. Ik hoop dat de kinderen gaan nadenken over conflicten die ze thuis hebben of conflicten die ze hebben met vrienden en nadenken over hoe ze die kunnen oplossen. Ik probeer iets te zeggen waardoor ze bepaalde vaardigheden krijgen.

Ik geef ook les aan lokale universiteiten; Ik ga volgende week naar Seattle University. En ik spreek in het Hospice van Seattle, Joodse jeugdgroepen en verschillende kerkelijke groepen. Vaak als kerken panels hebben over de interreligieuze dialoog, word ik gevraagd om aanwezig te zijn. Het is belangrijk om de bredere gemeenschap in te gaan om les te geven. Ik heb een keer zelfs met medewerkers van US West gesproken tijdens hun lunchpauze! Telkens wanneer mensen me uitnodigen om in de gemeenschap te spreken, doe ik mijn best. Ik voel me bevoorrecht om een ​​bron voor hen te zijn.

JR: Aan welke projecten werk je als je in Seattle bent?

VTC: Ik ben bezig met het redigeren van een flink aantal boeken. Spirituele Zusters werd privé gepubliceerd in Singapore en nu heb ik enkele artikelen toegevoegd en zal ik proberen het in de Verenigde Staten gepubliceerd te krijgen.

Een van mijn leraren, Geshe Jampa Tegchok, die nu is Abt van het Sera Je-klooster in India, gaf leringen over de De zevenendertig praktijken van bodhisattva's die ik heb bewerkt. Snow Lion zal het publiceren. [Dit is sindsdien gepubliceerd als Tegenspoed omzetten in vreugde en moed: een uitleg van de zevenendertig praktijken van bodhisattva's. Ed.]

Ik werk ook aan de leringen van Eerwaarde Meester Wu Yin over de vinaya die ze gaf op de Life as a Western Buddhist Nun-conferentie in India. Ik ben hier enthousiast over omdat er geen Engels boek is over de bhikshuni geloften is tot nu toe beschikbaar. Er is zo weinig materiaal op vinaya in Engels. Ik wil dat eruit halen - en Ven. Wu Yin moedigt me aan om dat te doen – omdat ik denk dat het belangrijk is om de kloosterlijk traditie in het Westen. [Dit is sindsdien gepubliceerd als Eenvoud kiezen: een commentaar op de Bhikshuni Pratimoksha. Ed.] Ook op de conferentie Life as a Western Buddhist Nun gaven de nonnen 's avonds presentaties. Ik heb deze getranscribeerd en zal er een boekdeel van maken over de westerse nonnen, getiteld Blossoms of the Dharma: leven als een boeddhistische non. Deze nonnen hebben een grote verscheidenheid aan ervaringen en komen uit een grote verscheidenheid aan culturen, dus hun artikelen zijn fascinerend.

Afgelopen voorjaar was ik aanwezig Lama Zopa's leringen over Heruka en Yamanataka. Ik heb die leringen getranscribeerd en zal ze bewerken. Lama Yeshe Wisdom Archives zal ze publiceren. Het waren geweldige leringen en de mensen die deze oefeningen doen, zullen er baat bij hebben. [Dit is inmiddels gepubliceerd door de Lama Yeshe Wisdom Archief als Een lering over Yamantaka. Ed.]

Er is veel dat ik wil doen op het gebied van publiceren. Het redigeren en schrijven van boeken is zeer nuttig omdat de Dharma naar een grote groep mensen zal uitgaan. DFF stuurt deze boeken vaak naar derdewereldlanden, gevangenissen en plaatsen waar mensen interesse hebben in het boeddhisme, maar geen gelegenheid hebben om erover te leren. Het geschreven woord is een uitstekende manier om mensen te geven toegang aan de Dharma en om leringen te verspreiden die mensen zullen helpen.

Een ander project waar ik nog geen tijd voor heb gevonden, is het maken van een serie cd's met geleide meditaties over de lamrim. Bij de Cloud Mountain retreat begeleid ik meditaties op de lamrim en een aantal mensen hebben dit nuttig gevonden. Een reeks cd's zou mensen kunnen helpen om te weten hoe ze de analytische meditaties op de juiste manier moeten doen. Daarnaast mensen die niet naar de les kunnen komen, mensen die wel naar de les komen maar niet weten hoe mediteren, en mensen uit andere landen waar ze geen dharmacentra of leraren hebben, kunnen hier ook baat bij hebben. [Dit is sindsdien gepubliceerd als Geleide meditaties op de stadia van het pad. Ed.]

Ik onderhoud ook een grote correspondentie met mensen van de andere plaatsen waar ik les geef, met DFF-leden die me schrijven over hun praktijk of persoonlijke problemen, en met kloosterlingen die informatie en leringen willen. Ik correspondeer met mensen in Singapore, Oekraïne, China, Tennessee en Mexico, om maar een paar plaatsen te noemen. Ik vraag me soms af of ik zo beschikbaar moet zijn, maar dan denk ik dat sommige van deze mensen niet weten met wie ze anders moeten praten.

Desgevraagd stuur ik informatie over de wijding. Ik probeer alles te doen wat ik kan voor het monnikendom in Amerika, omdat het in dit land niet algemeen gewaardeerd wordt. Ik ben er sterk van overtuigd dat het hebben van kloosters en kloosters van vitaal belang is voor het succes van het boeddhisme in Amerika. Kloosters wijden hun hele leven aan de Dharma. Sommige mensen hebben de karma en de aanleg om kloosterlingen te zijn en toch waar gaan ze training krijgen in Amerika? Ik wil doen wat ik kan om in die richting te helpen. [Bezoek de abdij van Sravasti die voor dit doel is gesticht door de Eerwaarde Thubten Chodron.]

Ik neem ook telefoontjes aan van mensen in de DFF-gemeenschap over hun Dharma-beoefening. Ik vind het leuk als mensen me bellen over hun Dharma-beoefening, want dan weet ik dat ze aan het oefenen zijn! Ik ben hier als hulpbron. Eén persoon wil me regelmatig ontmoeten over hun praktijk, wat ik op prijs stel.

JR: Dank je. Dit geeft ons een idee van uw activiteiten. Veel andere leraren profiteren ook op grote schaal van anderen. Dit zal ons helpen de houding van vertrouwen (geloof) in en respect (dankbaarheid) voor onze spirituele leraren te cultiveren. Naarmate onze gevoelens van vertrouwen en respect groeien, zullen we natuurlijk door actie op onze spirituele leraren willen vertrouwen. Er zijn drie belangrijke manieren waarop we dit kunnen doen: door aanboddoor het aanbieden van dienstbaarheid en respect, en door de Dharma in praktijk te brengen zoals ze hebben geleerd. Door onze steun van onze spirituele leraren hebben veel levende wezens er baat bij!