Het overwinnen van ongezonde toestanden

• Toevlucht nemen: Weten welk pad we volgen en waarom
• Geboorte, ouder worden, ziekte en dood
• De dood hoeft geen negatieve ervaring te zijn
• Tegenspoed omzetten in het pad naar ontwaken
• Het tegengif voor arrogantie
• Tegengif toepassen boosheid
• Nadenken over vergankelijkheid om tegen te gaan gehechtheid

Ongezonde toestanden overwinnen (Download)

Het is heel fijn om weer bij jullie allemaal te zijn. Ik kom al vele, vele, vele jaren naar de Boeddhistische Fellowship, beginnend in de jaren tachtig, toen ik hier woonde. Het is heel goed om te zien hoe je community zich in de loop van de tijd ontwikkelt. Vandaag gaan we het hebben over tegengiffen voor ongezonde toestanden. Dat is een mooie manier om het te zeggen. Wat het werkelijk betekent, is hoe je kunt ophouden een eikel te zijn. [gelach] En hoe je je geest kunt kalmeren als je geest alle kanten op gaat. Wij willen dus beginnen toevlucht nemen en het genereren van onze motivatie bodhicitta, de ongelooflijk nobele geest die probeert volledig ontwaken te bereiken ten behoeve van alle bewuste wezens.

We toevlucht zodat we weten welk pad we volgen, zodat we daar heel duidelijk over zijn. En wij genereren bodhicitta om te weten waarom we dat pad volgen. Op deze manier weten we duidelijk wiens richtlijnen we volgen. We zijn niet wispelturig: “Vandaag ben ik boeddhist; morgen ben ik een soefi; de dag daarna ben ik moslim; de dag erna doe ik kristallen. Ik weet niet echt wat ik volg of waarin ik geloof.” Zo willen we eigenlijk niet zijn. Wanneer we toevlucht, we zijn heel duidelijk, en die duidelijkheid komt voort uit het horen van de Buddha’s leringen, erover nadenken, er logica en redenering op toepassen, ze zelf uitproberen en er vervolgens van overtuigd zijn dat ze zinvol zijn en dat we door onze eigen ervaring verbetering in de toestand van onze geest kunnen zien. 

Dat betekent niet dat we een Boeddha tegen aanstaande dinsdag: “O ja, ik zie een prachtige verbetering. Ik kwam hier op zondag binnen en dinsdag ben ik een Boeddha, Ja!" Nee, zo werkt het niet. En waarom volgen wij dit pad? Het is niet omdat we beroemd willen worden. Het is niet omdat we iets mystieks, magisch of ver weg willen doen. Dat komt omdat we oprecht zorgen voor het welzijn van alle bewuste wezens, niet alleen voor onszelf, en we willen dat alle levende wezens ontwaken en boeddha’s worden. Dat is een zeer verheven inspiratie, maar als we dat soort geest hebben, kunnen we veel moeilijkheden in onze beoefening overwinnen.

Wanneer we de hebben aspiratie om te werken ten behoeve van alle wezens en om ons hoogste potentieel te ontwikkelen, zodat we dat kunnen doen. Kun je iets bedenken om kritiek te leveren op die motivatie? Als ik zou zeggen: “Ik beoefen dit pad zodat ik leraar kan worden en veel volgers voor mij kunnen buigen”, dan zou je over die motivatie kunnen klagen, nietwaar? Maar als mijn motivatie oprecht is om alle bewuste wezens ten goede te komen, valt er niets te klagen. Het kan moeilijk zijn om volledig ontwaken te bereiken, maar moeilijkheden doen er niet toe als we iets waardevols doen. Dan blijven we gewoon dat pad volgen en gaan daarheen; we worden niet belaagd of ontmoedigd. Soms kan er wat ontmoediging optreden, maar dan herinneren we ons wat ons doel is, waarom we dit doen. Dat revitaliseert onze praktijk.

Omgaan met obstakels

En als we obstakels tegenkomen in ons leven – ziekte, financiële problemen, mensen die je niet mogen en achter je rug praten – als je streeft naar volledig ontwaken voor alle bewuste wezens, laat je je dan door kleine dingen als dat in de steek laten? en je depressief maken? Iemand bekritiseert mij, en dan? Als gewone wezens, als iemand mij bekritiseert: “Ik ben er kapot van. En ze praten achter mijn rug om en runnen mijn reputatie – ik ben zo ongelukkig!

Maar als je er oprecht naar streeft om een Boeddha om alle wezens ten goede te komen, denk je: “Oké, sommige mensen bekritiseren mij. Het is een vrije wereld. Ze mogen hun eigen mening hebben.” Geeft u mensen toestemming om een ​​eigen mening over u te hebben? Of denk je: “Nee, iedereen moet denken dat ik heilig ben; ze moeten mij prijzen.” Gaat dat werken? Dat gaat niet werken. Dit bodhicitta geeft ongelooflijke mentale kracht. Als je ziek wordt, streef je nog steeds naar volledig ontwaken, en je weet dat ziekte deel uitmaakt van samsara. Geboorte, nogmaals, ziekte en dood: we hebben het geboortegedeelte gedaan, dus wat gebeurt er daarna? Ziekte. Dat hoort bij samsara. Is er hier iemand die nog nooit ziek is geweest? Het maakt deel uit van ons leven, dus je wordt ziek. Waarom in paniek raken? Je voelt je een paar dagen niet lekker, dat is oké. Je ligt in bed. Neem je medicijnen. Jij rust. Je komt er overheen. Je wordt beter. Het leven gaat door. Het is niet zo van: “Oh, ik heb Covid – ahhh! Ik ga dood!" [gelach] We hoeven niet zo te reageren. Ik kreeg Covid in september en het leek op een hele zware verkoudheid die enige tijd aanhield. Het ging goed met mij. En nogmaals, we weten dat dit gaat gebeuren. 

En waarom laten we ons druk maken over het ouder worden? Je kunt fantastisch en mooi grijs haar laten groeien, en je gezicht is versierd met rimpels die jonge mensen niet hebben. Die arme jonge mensen zijn verstoken van rimpels! [gelach] Ze moeten wat levenservaring opdoen om rimpels te krijgen. Dan kunt u minder goed lopen omdat u artritis heeft. Oh, wat heerlijk, artritis: nu hoef je niets van de vloer te rapen. Iedereen zal het voor je doen, omdat je niet kunt bukken. En ze klagen niet. Als je jong bent en hen om hulp vraagt, mopperen ze, maar als je artritis hebt, helpen ze je gewoon. Er zijn voordelen aan ouder worden.

En soms komen jonge mensen erachter dat je, als je oud bent, daadwerkelijk iets over het leven hebt geleerd en dat je het vermogen hebt om wijze raad te geven. Oude mensen herkennen dat van elkaar. Jongeren denken gewoon dat je niet weet hoe je met e-mail moet werken, dat je niet weet hoe je een sms moet doen, dat je niet weet wat een bot is. Wat is een bot? En ChatGPT? [gelach] Waar is de GPT voor? Kun je het niet korter maken? Ouderen zijn heel praktisch; het duurt gewoon te lang om de GPT te zeggen, en je kunt het niet onthouden. [gelach]

Af en toe komen jonge mensen erachter dat oudere mensen iets weten. Zoals ik al zei, dat is een grote openbaring. Toen ik zestien was, dacht ik dat ik bijna alwetend was. Ik wist zeker veel meer dan mijn ouders. "Mijn ouders? Ze weten niet hoe ze correct moeten denken. Ze denken dat ik, omdat ik zestien ben, niet weet hoe ik voor mezelf moet zorgen. Ik weet hoe ik voor mezelf moet zorgen. Laat mij met rust, mama en papa! Geef me de autosleutels, maar vertel me niet hoe laat ik thuis moet zijn! [gelach] En als je mij wilt zien, zet dan de wasmachine klaar, want ik kom je opzoeken en mijn was doen. Als je geen machine hebt, waarom kom ik dan naar je toe? Dat is wat je denkt als je jong bent. Als je ouder bent, ga je naar iemand toe omdat je om hem of haar geeft.

Dan is er natuurlijk de dood. Geboorte, ouder worden, ziekte en dan de dood: datgene waar we het meest bang voor zijn. Jong denken we: ‘Dat gaat mij niet overkomen. Het overkomt alleen oude mensen, en alleen oude mensen die ik niet ken of waar ik niet om geef. Het overkomt mijn familieleden niet. En de dood zal mij niet overkomen. Ik ga de dood overwinnen. De wetenschappers zullen eindelijk een manier ontdekken om dit vergankelijke, voortdurend in verval zijnde, te behouden lichaam voor altijd leven.” Wil je voor altijd leven in een voortdurend verval lichaam? Welnu, daarin leven wij. We hebben een kostbaar menselijk leven, en we willen het zo lang mogelijk behouden om de Dharma te beoefenen, maar als de dood komt, waarom zouden we dan in paniek raken? Zodra je geboren wordt, weet je dat je gaat sterven.

Als je erover nadenkt, zijn we in samsara talloze keren gestorven. Is dat niet geweldig? We hebben levens zonder begin gehad, dus zijn we talloze keren gestorven. We hebben het eerder gedaan. Waarom in paniek raken? Waarom in paniek raken? Misschien denken we: “Nou, ik voel me schuldig over sommige dingen die ik heb gedaan.” Als je geen vrede hebt met je daden en je ethische gedrag, dan word je gek op het moment van overlijden. Maar als je vrede hebt met jezelf, zelfs als je fouten hebt gemaakt in je leven. Je hebt gedaan zuivering oefenen – je hebt spijt gehad van die fouten, je hebt het goedgemaakt, je hebt besloten ze niet nog een keer te doen, en je hebt een aantal deugdzame daden verricht – dus dan heb je van je fouten geleerd en kun je doorgaan zonder gevoelens schuldig of gebukt onder het gevoel: "Oh, kijk eens wat ik heb gedaan."

De picknick van het leven

Ze zeggen dat als we ons kostbare menselijke leven heel goed gebruiken – als we veel verdiensten creëren, echt naar de leringen luisteren, en mediteren over de Dharma – dan lijkt tijd op een picknick. Als je gaat picknicken, ben je blij, dus het is alsof je gaat picknicken. Ik ga je een verhaal vertellen over de dood en gaan picknicken. Ik woonde destijds in Dharamsala in India, en vlak onder waar ik woonde waren enkele lemen hutten waar enkele oudere monniken woonden en hun beoefening deden. Op een dag viel een van hen en begon van binnen te bloeden, zodat er bloed uit zijn onderste openingen kwam. Boven de plek waar de monniken logeerden, was een Western Retreat Centre, dus een van de westerse vrouwen was een verpleegster die naar beneden kwam om hem te helpen. Hij bloedde hevig in zijn kamer en er lag een plastic laken onder hem om het bloed en een deel van zijn ingewanden op te vangen. Het was mijn taak om het plastic laken met het bloed en zijn ingewanden erop te pakken en dat over de rand van de berg te gooien en dan het plastic laken er weer in te brengen en onder hem te leggen. 

Hij wilde de zijne lichaam geplaatst in bepaalde posities die te maken hebben met de Buddha figuur waarop hij had zitten mediteren, dus zette de verpleegster de zijne neer lichaam in die posities. Zijn andere vrienden in de rij lemen hutten waren op het moment dat dit gebeurde buiten, en toen ze terugkwamen, begonnen ze onmiddellijk puja's te doen. Puja's zijn niet alleen maar zingen, klokken luiden en drummen; ze zijn actueel meditatie je doet. Terwijl je zingt, visualiseer je en denk je na over wat je ziet. Ze begonnen puja's te doen en heel krachtig te mediteren voor hun vriend, omdat het duidelijk was dat hij stervende was. Toen hij overleed, ging een van de mediteerders de kamer binnen en controleerde op tekenen van zijn goede of slechte wedergeboorte. Ze zeggen dat als de hitte de lichaam uit het onderste deel van de benen, dat voorspelt niet veel goeds voor het volgende leven, maar als de hitte de lichaam vanuit het hoofd is dat een teken dat de persoon een goede wedergeboorte zal hebben.

Deze persoon ging naar binnen en controleerde het, en hij kwam glimlachend terug, ook al was zijn vriend net overleden. Hij zei: ‘Hij zal een goede wedergeboorte hebben. De tekenen waren er.” Zijn vrienden bleven de praktijk beoefenen. Niemand huilde. Niemand huilde of zei: 'O, hij stierf! Ik had moeten voorkomen dat hij stierf!” Zelfs de Buddha kan dat niet, dus hoe zou dat kunnen? we voorkomen dat iemand sterft? Zijn vrienden waren ontspannen, en de monnik was ontspannen terwijl hij stervende was. Het was alsof hij ging picknicken, omdat hij het grootste deel van zijn leven in de beoefening van de Dharma had doorgebracht. Ik vond het heel bijzonder om te zien hoe mensen zo op de dood reageerden.

Toen de westerlingen die in het retraitecentrum boven hen woonden hoorden dat hij ziek was, sprongen ze in hun jeep en reden de heuvel af om een ​​dokter te halen. Toen reden ze verwoed de heuvel op en haastten de dokter de kamer van de dokter in monnik die stervende was. En de dokter onderzocht hem en zei: "Hij is stervende." [gelach] De westerlingen zeiden: “Oh nee! Kun je niet iets doen? Dit moeten wij kunnen voorkomen! Hoe kun je hem laten sterven?’ Het was voor mij zo interessant om te zien dat als je je geest goed hebt getraind in de Dharma, de dood een natuurlijk onderdeel van het leven is, en dat je dat ook kunt doen. mediteren als je doodgaat. En je vrienden kunnen dat ook mediteren voor jou als je sterft. Als je geest niet doordrenkt is van de Dharma, dan ben je net als de mensen die gek worden en met de dokter de heuvel op en af ​​rijden en huilen. Mijn hele punt hier is dat als we een zuivere, duidelijke motivatie hebben om boeddha's te worden ten behoeve van alle levende wezens, we, ongeacht wat we meemaken, in staat zijn onze focus te behouden en een positieve geest te hebben. 

Er is zelfs een manier in de Dharma-beoefening om tegenspoed om te zetten in het pad. Omdat tegenslag ons zal overkomen. Heeft iemand hier nooit problemen? We hebben allemaal wel eens problemen gehad, toch? Als we bekwaam zijn in de Dharma, weten we hoe we naar die problemen moeten kijken, zodat we ze kunnen transformeren naar het pad naar ontwaken. Dat is iets waar ik het over wil hebben als we bij ons onderwerp aankomen. Ik geef een behoorlijk lange introductie. [gelach] Misschien kan ik het je beter nu vertellen, omdat we niet op ons onderwerp zullen ingaan. [gelach] Ik deed dit gisteravond ook; Ik begon met een introductie, en deze eindigde na anderhalf uur, en we hebben de verdienste opgedragen. [gelach]

Onze kijk op lijden veranderen

Dit is eigenlijk het onderwerp van onze lezing: hoe om te gaan met ongezonde toestanden. Laten we een voorbeeld geven van wanneer u lijdt. Wanneer u lijdt, wat is dan gewoonlijk uw mentale toestand? Ben je blij? Nee. Ben je boos? Ja. Is boosheid een gezonde, deugdzame mentale toestand? Nee. Wil je het blijven gebruiken? Nee. Wat doe je dan? Laten we zeggen dat je ziek bent en boos bent. Het is de schuld van iemand anders: “Die persoon op de MRT niesde. Ik wou dat ik hem kon herkennen, want daarom ben ik ziek geworden, en ik wil op hem gaan niezen en wraak nemen! [gelach] Hoe durft hij mij dat aan te doen!” Dat is niet erg deugdzaam, toch? Dus hoe ga je ermee om boosheid als je je niet lekker voelt?

Eén manier is om dit in verband te brengen karma. Waarom ben ik ziek? Nou, in een vorig leven, waarschijnlijk of misschien in dit leven, heb ik dat van iemand anders geschaad lichaam. Misschien kreeg ik ruzie en sloeg ik iemand, of deed ik iets om iemand anders lichamelijk letsel toe te brengen. Misschien was ik een soldaat en heb ik iemand anders kwaad gedaan lichaam opzettelijk. Die actie die ik in mijn vorige leven deed, liet een karmisch zaadje achter in mijn geestesstroom, en nu is dat karmische zaadje aan het rijpen vanwege de samenwerkingsvoorwaarden: de man die op mij nieste en ik met een lichaam dat vatbaar is voor ziekte. Dus ik werd ziek. Het komt door oorzaken en voorwaarden.

Niemand was erop uit mij kwaad te doen. Dit is het resultaat van mijn eigen negatieve daden. Als ik degene ben die de voornaamste oorzaak van mijn ziekte heb gecreëerd door die van iemand anders te schaden lichaam Waarom ben ik dan boos in een vorig leven? Het heeft geen zin om boos te zijn, want het is de karma die ik zelf heb gecreëerd. Er is niemand om boos op te zijn. Als je zo denkt, laat dan gewoon het los boosheid, en je kunt accepteren dat je ziek bent. En dan herinner je je: “O ja, ziekte hoort bij het leven in samsara. Waarom ben ik in samsara? De Buddha heeft geen samsara meer, dus waarom ik niet? Ontelbare eeuwen geleden, de Buddha voordat hij een Boeddha was maar een gewoon wezen, en misschien gingen hij en ik samen rond in het winkelcentrum, gingen zitten en aten en reden samen in de kabelbanen. Misschien was ik goede vrienden met het mentale continuüm van de Buddha. Dus waarom is hij een Boeddha en ik ben nog steeds hier in een lichaam dat wordt ziek?”

Nou, tussen toen en nu, was die persoon een Boeddha beoefende de Dharma, realiseerde zich de aard van de werkelijkheid, gebruikte dat besef om zijn geest te zuiveren, bracht de bodhicitta-de aspiratie om een ​​te worden Boeddha om alle wezens ten goede te komen – creëerde veel verdiensten en werd een Boeddha. Waarom ben ik geen Boeddha? Ik bleef maar naar het winkelcentrum gaan. Ik heb tussen toen en nu niets met mijn leven gedaan. Ik ging naar het winkelcentrum. Ik ging uit eten. Ik speelde videospelletjes. Ik heb in geen van die levens iets nuttigs gedaan. Misschien heb ik wat gedronken. Ik was een leven lang alcoholist. [gelach] Daarom ben ik geen Boeddha en waarom ik nog steeds vatbaar ben om ziek te worden. Dus waar ben ik boos op? Als ik de situatie van ziek worden niet leuk vind, moet ik stoppen met het creëren van de oorzaak ervan en het schaden van de lichamen van andere levende wezens.

Wat betekent dat? Het betekent dat ik niet op pad ga om levende dieren uit te zoeken en ze door de kok in kokend water te laten vallen, zodat ik kan eten. Je zou kunnen denken: “Ik moet stoppen met het eten van zeevruchten! Zeevruchten zijn mijn favoriet! Het boeddhisme is zo moeilijk. Dat is martelend. Hoe kan ik een Boeddha met dit soort last op mij om zeevruchten op te geven? Nou ja, wat is moeilijker: het eten van iemand anders lichaam voor de lunch en geen Boeddha, of stoppen met het eten van iemand anders lichaam voor de lunch en die tijd gebruiken om deugd te creëren en de Dharma te beoefenen? Wat is meer de moeite waard? Is het echt zo moeilijk om te stoppen met het eten van vlees en vis? Is het echt zo kronkelig? 

Ik werd vegetariër voordat ik zelfs maar van het boeddhisme afwist. Ik was op reis door Europa, en we waren in Duitsland en gingen naar de markt en kochten wat spul dat 'worst' heette. Toen we het opensneden kwam al dat bloed eruit. Ik kwam er later achter dat het niet voor niets ‘bloedworst’ werd genoemd. Het drong tot me door dat als ik vlees eet, ik dat van iemand anders eet lichaam. Toen dacht ik: “Zou ik mijn leven opgeven voor de lunch van iemand anders?” Wat was het antwoord? Nee. Ik wil leven. Ik wil mijn niet opgeven lichaam voor de lunch van iemand anders. Nou ja, die koe ook. Dat geldt ook voor de ‘zeevruchten’. We moeten ophouden ze ‘zeevruchten’ te noemen. Er zijn vis en kreeften en krabben. We hoeven ze niet als ‘zeevruchten’ te zien.

Ik heb dat lam nooit gevraagd: "Wilde je sterven zodat ik kan lunchen." Ik heb het nooit gevraagd. Ik ging er gewoon van uit dat ik die van iemand anders kon gaan eten lichaam, Geen probleem. Maar toen ik er goed over nadacht, besefte ik dat dat niet eerlijk was. Als ik mijn.. niet wil opgeven lichaam voor de lunch van iemand anders, waarom zouden ze die van hen willen opgeven? lichaam voor mij? Dat soort deed het voor mij. Toen ik het aan mijn ouders vertelde, zei mijn moeder: “Wat ga ik voor je koken?” Alsof er niets anders te koken valt dan vlees, vis en kip. Ik zei alleen maar: ‘Er is nog veel meer te eten, en je kunt een uitgebalanceerd dieet volgen.’ En tegenwoordig redden we niet alleen levens, maar als je om de klimaatverandering geeft, is het fokken van vee een van de belangrijkste oorzaken van het vrijkomen van methaan in de lucht – een enorme vervuiler. Het vee eet en poept, en de kak geeft methaan af. Dus als we in een schoon milieu willen leven en aardig willen zijn voor de volgende generatie die hier komt wonen, moeten we stoppen met het creëren van de oorzaak van nog meer broeikasgassen.

Wat de Buddha Het geleerde heeft veel te maken met ons leven en met actuele vraagstukken in de samenleving. Wat de Buddha onderwezen is niet iets ouderwets, en het is niet iets dat niets met ons leven te maken heeft. Het heeft alles te maken met ons leven: hoe we leven, welke beslissingen we nemen. 

Toevlucht nemen

Misschien moeten we nu toevlucht zeggen en onze motivatie genereren. [gelach] Wanneer we deze verzen zingen, stel je dan voor dat je in de ruimte voor je de Buddha met zijn lichaam van gouden licht omringd door alle andere boeddha's, bodhisattva's, arhats en heilige wezens, en ze kijken je aan met mededogen en volledige acceptatie. Er is helemaal geen oordeel. Je weet wanneer de Buddha kijkt naar je met compassie en acceptatie dat je veilig bent. De Buddha geeft er meer om jou te helpen verlicht te worden dan om zijn eigen welzijn. En stel je dan voor dat niet alleen de Buddha en de heilige wezens bevinden zich in de ruimte voor je, maar je bent ook omringd door alle bewuste wezens. Ze willen allemaal geluk en willen geen lijden. Wat dat betreft zijn ze volkomen gelijk. Wanneer we toevlucht en genereren bodhicitta, leiden we al die bewuste wezens die de weg naar geluk niet kennen naartoe toevlucht in de Buddha, Dharma en Sangha. En we leiden hen ertoe vriendelijkheid, liefde en compassie voor alle wezens te genereren. Laten we even stil zijn meditatie, en misschien nadenken over waar we het zojuist over hadden.

Onze motivatie cultiveren

Laten we bedenken dat we vanochtend samen gaan luisteren en de Dharma delen, zodat we verschillende vaardigheden kunnen leren, zodat we mededogen kunnen leren, zodat we kunnen leren hoe we de aard van de werkelijkheid kunnen herkennen. En we willen dit niet doen zodat we alleen voor onszelf nirvana zullen bereiken, maar zodat we de meest medelevende, meest wijze, meest bekwame en krachtige mensen zullen worden in het leiden van andere levende wezens om de Dharma te beoefenen en het boeddhaschap te bereiken. Laten we dat onze motivatie laten zijn om vanochtend de Dharma te delen. 

Elke dag komen er problemen voor

In het boek Begeleide boeddhistische meditaties, staat er op pagina 150 een gedeelte met de titel ‘Tegengiffen voor de aandoeningen’. Wanneer de Buddha beschreef de wereld vanuit het gezichtspunt van het hebben van een deugdzame geest, hij sprak over hoe we met onze ellende moeten omgaan. Kwelling betekent elke vorm van mentale toestand of mentale factor die de geest verstoort, op welke manier dan ook verkeerde mening dat als we dit volgen, het ons op slechte paden zal leiden en slechte beslissingen zal nemen. Waarom zijn we ongelukkig? Het probleem zijn de kwellingen, de klesa. Dit is onze voornaamste vijand. De klesa zijn geworteld in onwetendheid en ons egocentrische denken. Dat zijn de twee commandanten, en dan zijn de kwellingen het leger dat eropuit trekt en onze geest aanvalt. Dus de Buddha Ik heb gesproken over hoe we deze kunnen onderdrukken, omdat we de hele dag mentale klachten hebben. Gaat u wel eens een dag op pad zonder dat u zich ergens over opwindt? 

Ik bedoel niet hysterisch van streek, maar kun je op een dag gaan zonder geïrriteerd, gefrustreerd of boos te worden? Nee, het is er elke dag. Ga je op een dag zonder hebzuchtig te zijn, zonder ergens aan gehecht te zijn? Het komt op zoveel manieren naar voren. Er is een lunchbuffet en het is zoiets als: 'Nou, ik wil vroeg in de rij staan, niet alleen zodat ik als eerste kan eten, maar ook zodat ik meer kan nemen. Als ik later in de rij kom, hebben andere mensen gegeten en krijg ik alleen een paar kleine dingen. Als we vooraan staan, weten we dat andere mensen moeten eten, maar dat maakt ons niet uit. We gaan zoveel meenemen als we willen. Doe je dat? [gelach] “Nee, maar ik sta altijd aan het einde van de rij van mensen die dat wel doen! Dat doen ze. Ik niet." [gelach]

Hoe zit het met jaloezie? Word je jaloers op andere mensen? Het gebeurt elke dag. Iemand ziet er beter uit of is artistieker; iemand kan sneller de roltrap in de MRT afrennen dan jij. Je bent ergens jaloers op. Hoe zit het met arrogantie en trots? Komen die bijna dagelijks voor? “Ik ben een stuk beter dan de mensen op mijn werkplek. Ik weet dat ik beter ben, maar deze mensen realiseren zich niet dat ik beter ben en dat als ze mij hier niet zouden laten werken, de hele boel uit elkaar zou vallen. Ze zouden dus heel blij moeten zijn dat ik hier werk en in hun team zit. Omdat ik superieur ben.”

Omgaan met arrogantie

Oké, ik zal je een geheim vertellen over mensen die arrogant zijn. Het is slechts een geheim voor de arrogante mensen; iedereen weet het. Waarom worden mensen arrogant? We gaan het eerst hebben over het tegengif tegen arrogantie. Waarom word je arrogant, steek je je neus in de lucht en denk je dat je beter bent dan alle anderen? Waarom doen we dat? Dat komt omdat we niet echt in onszelf geloven. Als we in onszelf geloven en ons op ons gemak voelen, hoeven we mensen niet te vertellen hoe geweldig we zijn. Dat andere mensen denken dat we geweldig zijn, betekent niet dat we geweldig zijn. Op dezelfde manier betekent het feit dat mensen die denken dat we slecht zijn, niet dat we slecht zijn. We moeten naar binnen kijken en zien of we fouten maken of een fout hebben.

Als we niet echt vertrouwen in onszelf hebben, doen we alsof en projecteren we onszelf als heel geweldig. Als je naar filmsterren kijkt, hebben die mensen de aanbidding van anderen nodig. Het is als voedsel voor hen. Ze kunnen niet zonder dat een menigte zegt: ‘Je bent geweldig’, en dat er in de kranten wordt geschreven en dat er zoveel foto’s van hen verschijnen. Dat geeft hen een goed gevoel. Het geeft ze het gevoel dat ze iemand zijn. Waarom moeten ze tot het uiterste gaan om zich goed te voelen? Dat komt omdat ze niet echt in zichzelf geloven. Hetzelfde geldt als we arrogant zijn. We accepteren onszelf op de een of andere manier niet.

Het is belangrijk om te erkennen dat we geen perfecte wezens zijn, en dat is oké. Het is ook belangrijk om te begrijpen dat we de boeddhanatuur hebben en het vermogen om volledig ontwaakte wezens te worden. Dus als we niet de beste atleten en artiesten en programmeurs en tandartsen zijn of wat dan ook, is dat oké. Je hebt de boeddhanatuur. En je hoeft geen indruk op anderen te maken om een ​​goed gevoel over jezelf te hebben. Er is veel zelfacceptatie daar.

Ik herinner me dat Zijne Heiligheid de Dalai Lama de Nobelprijs voor de Vrede heeft gewonnen. Hij zat in Zuid-Californië in een panel met allerlei andere mensen die experts waren op hun vakgebied. Iemand stelde Zijne Heiligheid een vraag, en hij pauzeerde even en zei, voor een publiek van duizenden mensen: “Ik weet het niet.” Het was stil in de zaal. “De deskundige zei: ‘Ik weet het niet.’ Hoe kan een deskundige zeggen: ‘Ik weet het niet’? Dat is zo vernederend! Hij moet zich echt vreselijk voelen omdat hij het antwoord niet weet, en hij moest het voor duizenden mensen zeggen!”

En de Dalai Lama was goed. Hij zei: ‘Ik weet het niet,’ en had geen probleem. Toen wendde hij zich tot de andere mensen in het panel en vroeg: “Wat denk jij?” Opnieuw was het publiek geschokt. ‘Wacht even, de expert weet niet alleen het antwoord niet, maar hij heeft het ook aan andere mensen gevraagd omdat hij denkt dat zij misschien meer weten dan hij? Welke deskundige heeft ooit onthuld dat zij niets weten en dat anderen misschien meer weten?” Zijne Heiligheid kon dit doen omdat hij geen egoproblemen heeft. Hij hoeft zichzelf niet aan de wereld te bewijzen en te verklaren hoe geweldig hij is, zodat andere mensen denken dat hij goed is. Hij voelt zich op zijn gemak bij zichzelf.

Een van de tegengiffen voor arrogantie is onszelf te leren evalueren en onszelf te accepteren zoals we zijn, wetende dat we goede eigenschappen hebben en die goede eigenschappen vervolgens te gebruiken om anderen te helpen en de samenleving ten goede te komen. En we weten dat we slechte eigenschappen hebben, dus laten we werken aan verbetering, maar we kunnen dit allemaal doen zonder een slecht gevoel over onszelf te hebben en zonder het te verdoezelen door een nepbeeld op te zetten van hoe geweldig we zijn. Slaat dat ergens op?

Als we arrogant zijn, denken we dat dit komt omdat we op de een of andere manier superieur zijn: ‘Er zijn al die andere wezens en dan...I– ben superieur!” Een ander tegengif is dus om te stoppen en te denken: “Wel, waar komen mijn talenten vandaan? Toen ik werd geboren, toen ik heel klein uit de baarmoeder kwam, had ik toen een van die talenten, een van die goede eigenschappen? Nee, toen ik werd geboren, huilde ik. Dat is het eerste wat je doet als je geboren wordt en ze je op je billen slaan, voor je eigen bestwil, en zeggen: ‘Welkom in de wereld.’ 

Waar hebben we deze kwaliteiten vandaan? Waar hebben wij leren praten? Praten en taal begrijpen is een ongelooflijk vermogen dat ons zoveel geeft toegang naar kennis. Waar komt ons vermogen om te spreken vandaan? Wij zijn er niet mee geboren. Ons enige woordenschatwoord toen we uit de baarmoeder kwamen was ‘Ahhhhh’, dus hoe hebben we leren spreken? Andere mensen hebben het ons geleerd. Hoe hebben wij leren lezen en schrijven? Andere mensen hebben het ons geleerd. Hoe zit het met zindelijkheidstraining? We moeten buigen voor degene die ons zindelijk heeft gemaakt, want als we niet zindelijk waren, zouden we echt problemen hebben. Wie heeft ons zindelijk gemaakt? Andere levende wezens. Alles wat we weten, elk vermogen en talent dat we hebben, elk klein beetje kennis dat we hebben, kwam van andere levende wezens die ons les gaven.

Dus waar zouden we verwaand en arrogant over kunnen zijn als alles wat we weten van andere levende wezens afkomstig is? Het is niet van ons. Het zijn anderen. En ze waren zo vriendelijk om het ons te leren, maar dat is voor ons geen reden om te denken dat we geweldig zijn. 

Op de New York TimesOp de voorpagina van vandaag was er een honkbalspeler uit Azië die net een contract van zeven miljoen dollar had gekregen om honkbal te spelen. Dat zijn geen pinda's - dat of het zijn heel veel pinda's. [gelach] Maar wie heeft hem geleerd zo'n goede honkbalspeler te zijn, die bal te slaan of te vangen? Wie heeft het hem geleerd? Hij is niet zo geboren. Andere levende wezens leerden het hem, waarschijnlijk al toen hij nog een klein kind was en de bal heen en weer gooide met zijn vader of zijn oudere broer. En nu heeft hij coaches die hem lesgeven, en hij kreeg een contract van zeven miljoen dollar. Wij denken: "Hij moet gewoon schitterend zijn." Nou ja, hij staat nog steeds open voor veroudering, ziekte en dood. Hij komt nog steeds situaties tegen die hij niet leuk vindt. Hij ervaart nog steeds het verlies van wat hij wil en de frustratie dat hij niet krijgt wat hij wil. Omdat misschien iemand anders een contract van zevenhonderdtien miljard heeft gekregen, dus hij is jaloers. Iemand gaat tien miljoen meer verdienen dan hij. “Hoe durft iemand een groter contract te krijgen!” De man is ellendig.

En als je beroemd bent vanwege een dergelijke vaardigheid, zal die vaardigheid dan toenemen naarmate je ouder wordt? Nee. Je bent op dit moment misschien wel de beste ter wereld, maar het gaat bergafwaarts. Dus als de hoeveelheid geld die je verdient jouw standaard is om gelukkig te zijn, als de hoeveelheid publiciteit en bekendheid die je hebt jouw standaard is om gelukkig te zijn, wat gaat er dan gebeuren als je ouder wordt en die vaardigheden verliest? Dat gaat problemen opleveren. Dus waarom arrogant worden? Er is geen reden om arrogant te worden. 

als u mediteren op deze manier mag het geen laag zelfbeeld veroorzaken; het zou tot zelfacceptatie moeten leiden en je arrogantie moeten oplossen. Het zou je ook moeten laten inzien dat het najagen van werelds geld, roem en status op de lange termijn niet echt de moeite waard is, omdat al die dingen verdwijnen.

Wat op de lange termijn de moeite waard is, zijn de verdiensten die je creëert, de Dharma-leringen waar je naar luistert, en de indrukken die in je geestesstroom terechtkomen als je die leringen hoort en erop mediteert. Dat is wat de moeite waard is. Dat is wat een troost voor je zal zijn als je het einde van dit leven bereikt en terugkijkt op je leven. Dan kun je zeggen: ‘Ik heb dit leven goed gebruikt. Ik heb liefdevolle vriendelijkheid beoefend. Ik heb compassie beoefend. Ik heb verdienste gecreëerd. Ik heb mijn geest gezuiverd. Ik heb naar Dharma-leringen geluisterd. Ik heb erover nagedacht en ze in de praktijk gebracht in mijn dagelijks leven. Dat was een goed geleefd leven.” En dan kun je sterven zonder spijt en zonder angst: “Dag allemaal!”

Een van mijn leraren zei dat als je zo'n geest hebt als je sterft, je geest echt vrij is. En hij gaf de analogie van een boot midden op de brede oceaan, zonder land eromheen. En jij bent een vogeltje op de rand van de boot. En als je die vogel bent, vertrek je gewoon en vlieg je. Je stijgt gewoon op en vliegt. Je denkt niet: “Oh, ik wil deze boot niet verlaten! Mijn vrienden zijn er nog steeds mee bezig; Ik wil niet weggaan! Ik heb zo'n mooi nest op deze boot. Ik heb zo hard gewerkt om het hooi en de stokken te verzamelen om het te bouwen! En nu moet ik mijn nest verlaten!” Nee, die vogel kijkt niet achterom terwijl hij vooruit vliegt en zegt: “Ik wil terug.” Ze vliegen gewoon. Ze lieten gewoon los. Omdat ze dat soort vertrouwen en onbevreesdheid hebben vanwege een goed geleefd leven, een leven dat geleefd werd met ethisch gedrag, mededogen en vriendelijkheid jegens anderen.

Tegengif tegen woede

Laten we eens kijken op welke andere aandoeningen we een tegengif kunnen toepassen. Er zijn veel pagina's in dit hoofdstuk. En weet je wie het boek heeft geschreven? [gelach] Zie je de naam daar? Wat is die naam? [gelach] Ben ik niet geweldig? Ik heb dit boek geschreven! Bedankt, geef me alsjeblieft meer applaus. Whee!! [gelach] Het probleem is dat alles wat ik schreef het idee van iemand anders was. Ik heb zojuist het idee van iemand anders gekopieerd en ik ga daar alle eer voor krijgen. [gelach] Ik heb de Buddha's idee, en hij klaagt mij niet aan wegens schending van zijn intellectuele eigendom. Hé, ik heb een goede deal. Ik krijg royalty's. Ze geven me ongeveer vijf cent per boek. Je wordt als auteur niet rijk tenzij je iets schrijft over Trumps Whitehouse. [gelach] Dan willen veel mensen je boek lezen.

Laten we direct naar gaan boosheid. De eerste remedie tegen boosheid is om na te denken over de nadelen ervan. Als we boos zijn, zien we geen nadelen boosheid. Wij denken: ‘Ik heb gelijk. Ze hebben het mis. De oplossing is dat ze moeten veranderen! En er is geen nadeel voor mij boosheid omdat het mij de moed geeft om op te staan. Omdat iemand mij zojuist een eikel noemde, en dat is het ergste dat in dit universum kan gebeuren, dat iemand mij niet mag en mij een eikel noemt in het bijzijn van alle anderen. Dus ik ben boos! Ik ben woedend! En ik ga die persoon op zijn plaats zetten. Ze zullen mij nooit meer een eikel noemen!”

Wat is de definitie van een eikel? Ik heb het nooit opgezocht. [gelach] Heb je ooit het woord “eikel” opgezocht? Wat betekent dat? We weten niet eens hoe iemand ons noemt, maar we zijn er erg door beledigd omdat we weten dat het betekent dat we niet erg goed zijn. We weten niet precies wat het betekent, maar “Niemand mag dat over mij zeggen.”

Het eerste dat u moet doen bij het omgaan met welke aandoening dan ook, is het onderkennen van de nadelen ervan. Wat is het nadeel van boos zijn? Allereerst een momentje boosheid kan veel verdienste vernietigen. Als we verdienste creëren, werken we daar heel hard aan, en als we boos worden, wordt de verdienste vernietigd en wordt de rijping ervan belemmerd. Dus, boosheid is onze vijand. Het berooft ons van de verdiensten die we hebben gecreëerd en die de oorzaak zijn van geluk. Vind je het leuk om in de buurt van boze mensen te zijn? Nee. Als iemand in uw familie boos is, wat doen mensen dan? Waarschijnlijk zullen sommige mensen opstaan ​​en ruzie maken, dus dan heb je twee boze mensen. [gelach] En sommige mensen gaan naar hun kamer en sluiten de deur om er even helemaal tussenuit te zijn. In de buurt zijn van iemand die boos is, is niet erg vermakelijk. Het is niet erg prettig. Wie wil iemand zien die schreeuwt en schreeuwt en een aanval heeft? Maar zo zien we eruit als we boos worden.

Iemand zou kunnen zeggen: 'Nee, ik schreeuw en schreeuw niet als ik boos ben. Ik draai me gewoon de rug toe en loop weg, ga mijn kamer binnen en sla de deur dicht. Ik zit daar te pruilen en wacht tot de persoon die mij boos heeft gemaakt de kamer binnenkomt en zegt: ‘Lieve, ben je boos?’” Dan zeg ik: “Nee.” [gelach] Ze zouden zelfs kunnen zeggen: “Mijn excuses voor wat ik zei; vergeef je me?" Maar ik zal zeggen: "Vergeet het!" We zijn zo geweldig als we boos zijn, nietwaar? Zelfs als iemand zich verontschuldigt, dumpen we er nog een paar. Dat is niet erg aardig, toch?

Hier zijn meer nadelen van boosheid: het ruïneert vriendschappen, veroorzaakt spanningen met collega's en is de belangrijkste oorzaak van oorlogen en conflicten. Kijk naar de oorlogen die vandaag de dag rond deze planeet worden uitgevochten. Wat voedt al die oorlogen? Wat voedt al die mensen die anderen vermoorden en mensen die gedood worden in oorlogen? 

Toehoorders: boosheid

Eerbiedwaardige Thubten Chodron (VTC): Ja, dat is zo boosheid. En achter de boosheid is gehechtheid. Ze willen iets, en zijn boos dat ze het niet krijgen. Rusland wil Oekraïens land. Poetin wil beroemd worden vanwege het ‘revitaliseren’ van het oude Russische rijk door landen te bezetten die eeuwen geleden onder Russische controle stonden. Dus hij is hebzuchtig, en dat is zo gehechtheid in zijn gedachten. Maar wat moet je doen om soldaten te trainen om te gaan moorden en te proberen Oekraïens land terug te krijgen? Je traint de soldaten om de vijand te haten. En als je soldaten traint, kijk je naar de mensen met wie je vecht, en noem je ze elke naam in het boek. Je denigreert ze. Je zegt dat het dieren zijn. Omdat het het voor soldaten gemakkelijker maakt om een ​​ander mens te doden als ze denken dat die persoon een dier is. Brengen oorlogen ooit geluk? Nee. Wat zal het resultaat zijn van de oorlog tussen Rusland en Oekraïne? Zal iemand daarna blij zijn? Voor Oekraïne zijn hun huizen en dorpen puin, of ze nu winnen of verliezen. De Russen laten als gekken bommen vallen. De bevolking is uitgeput. Dit is wat boosheid leidt tot.

We zouden kunnen zeggen: “Wel, ik ga geen oorlog beginnen.” Nou, oké. Misschien beginnen we geen internationale oorlog. Maar het kan zijn dat we een oorlog beginnen in ons eigen gezin of op onze werkplek. Er is iemand op het werk die we niet leuk vinden en we zijn boos, dus wat moeten we doen? We krijgen al onze vrienden op het werk, en samen bekritiseren en vernietigen we die persoon. ‘Ze zijn zo slecht. Ze doen dit; dat doen ze.” We ruïneren hun reputatie volledig, en dan voelen we: 'Ik ben zo goed. Ik moet beter zijn dan zij.”

En als iemand boos is en ik hoor dat hij iemand anders bekritiseert en kwaad uitspreekt, vertrouw ik die persoon achteraf niet meer. Omdat ik weet dat als ze iemand anders slecht uitspreken tegen andere mensen, ze hetzelfde tegen mij zullen doen. Die persoon wordt boos en praat vervolgens achter de rug van anderen om. En het zal slechts een kwestie van tijd zijn voordat ze mij dat aandoen, dus ik vertrouw ze niet. Als we een opvliegend karakter hebben, kijken mensen zo naar ons. Ze vertrouwen ons niet. Als je in een gezin iemand niet vertrouwt, zal dat heel moeilijk zijn, nietwaar? Hoe zorg je voor een gelukkig gezin? Er zitten zoveel nadelen aan boosheid. 

Eén van de tegengiffen boosheid is niet zo gehecht zijn aan dingen. Nog een tegengif boosheid is zien hoe het jouwe is boosheid schaadt je. Wij denken onze boosheid iemand anders kwaad zal doen, zodat hij of zij zal doen wat wij willen, maar de onze boosheid schaadt ons. Het maakt ons nu ellendig en het vernietigt onze verdiensten. En als we sterven en een goede wedergeboorte willen, wat is dan de verdienste om dat te ondersteunen? Dergelijke gedachten zijn een goed tegengif boosheid.

Tegengif voor gehechtheid

De Buddha heeft zoveel tegengiffen geleerd. Voor gehechtheidis een van de belangrijkste tegengiffen het nadenken over de vergankelijkheid van waar je aan gehecht bent. Want waar je aan gehecht bent, ziet er nu geweldig uit, maar het is bezig te vergaan en oud te worden. Dus waarom zou je je eraan vasthouden en eraan vastgrijpen, terwijl je denkt dat het de bron van je geluk is, terwijl het alleen maar zal verslechteren en je het op een gegeven moment zult moeten weggooien? Dat is een heel goed tegengif. Er was een Dharmabeoefenaar genaamd Ayya Khema, en zij had het over vergankelijkheid en zei dat als ik naar mijn kostbare beker kijk, ik denk dat deze al gebroken is. Het heeft de aard om kapot te gaan, dus ook al is het nog niet kapot, het zal uiteindelijk wel breken. Dus waarom ben ik vastklampen op naar deze beker? “Het is mijn prachtige beker, mooier dan die van iemand anders. Mijn oudtante heeft mij deze beker gegeven, dus hij heeft zoveel sentimentele waarde.” Nee, het is al kapot. 

In de Verenigde Staten, als iemand verhuist of als hij extra spullen heeft, zetten ze die voor het huis en zetten een bericht in de krant dat er een garage sale is, en dan komen mensen de spullen van iemand anders kopen die ze niet hebben. meer nodig. Een van mijn vrienden hield een garage sale en hij had decoraties uit zijn huis neergezet die andere mensen konden kopen: wandkleden en dingen die je op de planken zette. Hij bracht zoveel dingen uit die voor hem sentimentele waarde hadden, en het was zo moeilijk om te bedenken om deze dingen te verkopen omdat iemand die hem heel dierbaar was ze aan hem had gegeven en dat soort dingen. Hij stelde zeer hoge prijzen voor die dingen, omdat die dingen vanuit zijn standpunt van grote waarde waren. Het waren dingen zoals dit bord dat hij in Mexico kreeg tijdens deze reis die hij met zijn gezin maakte, en het was zo mooi en had zoveel sentimentele waarde. Dus hij zette er een hoge prijs op omdat het een heel duur bord was, zeer de moeite waard. Maar niemand wilde het voor die prijs kopen. Hij besefte dat hij zoveel in rekening had gebracht omdat het voor hem sentimentele waarde had, maar voor de rest van de wereld was er geen sentimentele waarde. Het was gewoon een bord met kleuren erop. Dit is wat gehechtheid doet. We hechten waarde aan iets dat eigenlijk niet zoveel waarde heeft. 

We hebben niet alle tegengiffen voor de aandoeningen doorgenomen. Ik raad dit boek aan, Begeleide boeddhistische meditaties– je weet wie het heeft geschreven! [gelach] En dit exemplaar is het enige dat nog over is, dus nu gaan we het veilen. [gelach] We zamelen geld in om de Buddha Hall, dus de hoogste bieder mag dit hebben. [gelach] We leggen het op tafel. [gelach]

Toewijding en vreugde

Laten we de verdienste nu opdragen. Maar laten we ons ook verheugen over de verdienste die we hebben gecreëerd en ons echt verheugen! Je kunt verdienste niet met je ogen zien, maar je kunt verdienste in je hart voelen. Als je je vijf behoudt voorschriften Nou, als je vrijgevigheid beoefent, als je oefent in het leren van de Dharma en het naleven ervan in je dagelijkse leven, kun je voelen dat de verdienste daaronder je steunt. Je ziet er niets van, maar het is een gevoel gesteund te worden door je verdiensten. Niemand anders kan dat zien, en niemand anders kan dat ook van jou afnemen. Dat is wat je mee wilt nemen naar je volgende leven. 

Dus als je verdienste creëert, wees dan echt blij. Je hebt iets goeds gedaan, dus geef jezelf wat krediet! En laten we die verdienste inzetten voor het ontwaken van alle levende wezens. We dragen het niet op zodat ik rijk en beroemd kan worden, zodat ik rijk kan zijn in mijn volgende leven, zodat ik spirituele realisaties kan krijgen. We dragen het op aan alle levende wezens – voor hun ontwaken en voor onze ontwaken.